یکی از جدیدترین و پیشرفته ترین سیستمهای درمان ارتودنسی ثابت که در دهه ۱۹۹۰ به عرصه ارتودنسی معرفی شده است، سیستم ارتودنسی دیمون می باشد.

مشخص ترین خصوصیت این سیستم بکار گیری براکتهای دیمون می باشد.

براکتهای دیمون با طراحی منحصر به فرد خود نیاز به کشهای کوچک لاستیکی (o-ring) را برای نگه داشتن سیم ارتودنسی بر روی براکتها حذف می نمایند. سیم ارتودنسی در این براکتها بوسیله مکانیسم کشویی نگه داشته می شود، در نتیجه اصطکاک بین سیم و براکت کاهش یافته و حرکت دندانها تسریع و تسهیل می گردد.

در سیستم ارتودنسی دیمون نحوه قرار دادن و مکانیسم اتصال براکتها به دندان، مشابه دستگاههای ارتودنسی معمول است.

ویژگی متمایز دیگر سیستم ارتودنسی دیمون، سیمهای ارتودنسی خاص آن است که نیروی بسیار ملایم و مناسبی را به دندانها اعمال می نماید، درنتیجه بیمار ناراحتی کمتری حین درمان تحمل خواهد کرد. در این سیستم امکان گسترش قوس دندانی بیشتر فراهم می شود و طبعا احتمال کشیدن دندان یا کاربرد پیچهای مخصوص در کام بیمار کاهش می یابد.

براکتهای دیمون در هر دو نوع فلزی و سرامیکی در دسترس هستند.

18 دی 1396 - 14:52
بازدید ها: 604

اولین بار براکت های شفاف (سرامیکی) حدود ۳۰ سال قبل معرفی شدند.

از آن زمان این براکت ها  از نظر زیبایی، استحکام و دوام پیشرفتهای زیادی داشته اند،.

امروزه براکت های سرامیکی، یک جایگزین زیبا و مطمئن برای براکتهای فلزی به شمار می آیند.

این براکت ها شفاف بوده و رنگ دندان از زیر آن منعکس شده و در نتیجه نسبتا نامرئی هستند و تنها از فاصله نزدیک دیده می شوند.

در بیماران بزرگسالی که زیبایی و عدم رویت دستگاه ارتودنسی برایشان در اولویت است، کاربرد براکتهای سرامیکی یکی از بهترین گزینه هاست.

انتخابهای دیگر این بیماران که “ارتودنسی لینگوال” و “ارتودنسی نامرئی” است، هر دو محدودیتهای متعددی از نظر فرآیند لابراتواری و کاربرد دارند و نیز هزینه بسیار سنگینی را به بیمار تحمیل می کنند.

برای تعیین این نکته که کدام بیمار کاندید مناسبی برای براکت های شفاف است باید با متخصص ارتودنسی مشورت نمود.

18 دی 1396 - 14:42
بازدید ها: 610

پس از پایان درمان ارتودنسی ثابت و برداشتن دستگاهها (براکتها)، درمان ارتودنسی به پایان نمی رسد.

بلکه مرحله دوم و بسیار مهم درمان که مرحله نگهداری (retention) نام دارد آغاز می گردد.

برای حفظ دندانها در موقعیت مطلوب پس از ارتودنسی، کاربرد دستگاههای نگهدارنده یا ریتینر (retainer) به دلایل زیر الزامی است :

۱- در دوره درمان ارتودنسی ثابت نیروهایی به بافت های لثه ای و دندان ها وارد میشود تا دندانها به موقعیت ایده آل جابجا گردند. پس از پایان درمان، این بافت ها برای سازماندهی مجدد (reorganization) نیاز به زمان و حمایت دارند.

۲- بعد از پایان درمان، دندان ها در موقعیت جدیدی قرار می گیرند که برای آنها بیگانه است و تمایل به بازگشت به حالت اولیه (relapse) دارند.

۳- در کودکان و نوجوانان، ادامه رشد فکین می تواند احتمال بی نظمی دندانها را افزایش می دهد، این مساله بیشتر در ناحیه جلویی فک پایین رخ می دهد.

انواع دستگاههای نگهدارنده

نگهدارنده ها انواع مختلفی دارند. طراحی نوع این نگه دارنده ها بر اساس طرح درمان بیمار است.

که توسط متخصص ارتودنسی به لابراتوار سفارش داده می شود.

دستگاههای نگهدارنده (ریتینرها) به طور کلی ۲ نوع دارند: نگهدارنده ثابت و متحرک

18 دی 1396 - 14:37
بازدید ها: 544

نوعی از درمان ارتودنسی است که بیمار می تواند دستگاه ارتودنسی را هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن از دهان خود خارج کند و سپس از آن دوباره سر جای خود بگذارد.

بنابراین موفقیت این نوع درمان به شدت وابسته به همکاری بیمار است.

موارد کاربرد ارتودنسی متحرک به شرح زیر است :

۱- درمان مشکلات فکی و اسکلتی در کودکان و نوجوانان

۲- برطرف کردن مشکلات جزئی دندانی در بیماران خردسال

۳- به عنوان درمان نگهدارنده پس از پایان درمان ارتودنسی ثابت در همه سنین

18 دی 1396 - 14:25
بازدید ها: 513

متداولترین نوع درمان ارتودنسی در بزرگسالان، ارتودنسی ثابت است.

در این درمان از براکت (نگین) های سرامیکی یا فلزی کوچکی استفاده می شود. (براکت سرامیکی)

هر یک از براکت ها (bracket) به یک دندان چسبانده شده و با سیم های سراسری (arch wire) به هم وصل می شوند.

بر روی هر براکت یک حلقه ی لاستیکی (o-ring) قرار می گیرد که سیم را بر روی براکت ثابت خواهد کرد.

در طی درمان سیم ها برای صاف کردن دندان و اصلاح موقعیت فک تنظیم می شوند.

در این نوع درمان، همه اجزا ثابت هستند یعنی بیمار نمی تواند آن را از دهان خود خارج نماید.

ارتودنسی ثابت قابلیتهای فراوانی دارد و مشکلات دندانی و فکی را به سهولت اصلاح می کند.

یکی از مزیت های این نوع ارتودنسی این است که در سقف دهان (کام) بیمار، صفحه ی پلاستیکی قرار نمی گیرد و در نتیجه اختلال در صحبت و غذا خوردن ایجاد نمی شود.

تا زمانیکه بیمار به این دستگاه عادت کند می تواند موم مخصوص ارتودنسی را بر روی براکتها استفاده نماید.

با توجه به عدم امکان خارج کردن دستگاه حین درمان، رعایت بهداشت دهان و دندان اهمیتی مضاعف دارد.

18 دی 1396 - 14:5
بازدید ها: 510

کلمه ارتودنسی (یا ارتودونسی) معادل فارسی لغت لاتین “orthodontics” است و یکی از اولین و مهمترین رشته های تخصصی دندانپزشکی می باشد.این کلمه از دو بخش تشکیل شده است: "ارتو" (ortho) به معنای راست یا ردیف کردن و "دونت" (dont) که به معنای دندان که ترجمه آن "ردیف کردن دندان" است. مهد این دانش نیز مانند بسیاری از علوم دیگر در آمریکاست. پیشگامان این رشته تخصصی یعنی اولین متخصصان ارتودنسی مانند " اِدوارد اَنگِل" و "نورمن ویلیام کینگزلی" هر دو آمریکایی بودند و بیش از یک قرن قبل این رشته را در دندانپزشکی پایه گذاری کردند.

 

18 دی 1396 - 13:44
بازدید ها: 417