با بوی بد دهان چه كنیم؟

 
بوی تنفس شامل یک ادراک شخصی بعد از استشمام هوا ی تنفسی می باشد که می تواند مطبوع، نا مطبوع ویا حتی آزار دهنده باشد.در صورت ناخوشایند بودن به آن هالیتوزیس میگویند. 
 
این اصطلاح به هر حال مترادف با بوی بد دهان نمی باشد زیرا منشا بوی بد دهان از حفره دهان است. نباید با بوی حاصل از جذب غذاهایی مانند سیر یا سیگار کشیدن اشتباه گرفته شود زیرا این بوهای نا خوشایند یک مشکل در سیستم سلامتی را نشان نمی دهند. همچنین در هنگام صبح و هنگام بیدار شدن یک بوی نامطبوعی از دهان استشمام می گردد که ناشی از کاهش جریان بزاق و افزایش تخمیر در طی شب می باشد و خودبخود بعد از صرف صبحانه یا رعایت بهداشت از بین می رود که این نیز نباید با بوی بد تنفس اشتباه گرفته شود.وجود یک بوی بد تنفسی پایدار یک مشکل پاتولوی را نشان می دهد.
 
 
هنگامی که در بدن یک بیماری هورمونی،گوارشی،کلیوی و متابولیک وجود داشته باشند ملکولهای مسئول ایجاد بوی بد تولید شده و وارد جریان خون می شوند و سرانجام از طریق هوای تنفسی بازدم یا مایع شیار لثه ای به مشام می رسند. در پروسه ایجاد بوی بد تنفسی دو عامل مهم دخیل می باشد:
 
1. عوامل داخل دهانی 
 
2. عوامل خارج دهانی 
 
•عوامل داخل دهانی:
1. ضایعات پوسیدگی عمیق همراه با گیر مواد غذایی كه در اثر باقی ماندن مواد غذایی بوی بد دهان ایجاد می نمایند. 
 
 
2.  زخمهای ناشی از کشیدن دندان که با لخته خون پر می گردد
 
3. وجود عفونت‌های داخل دهانی و خروج چرك از آنها
 
4. وجود فضاهای بین دندانی وسیع و نا مرتب دندانها که تمایل به تجمع خرده‌های غذایی دارد.
 
5. دست دندانها به خصوص زمانی که مرتب تمیز نشده و در شب از دهان خارج نشوند.آن سطحی از دنچرکه در مجاورت بافت نرم لثه است متخلخل بوده و قابلیت گیر عوامل باکتریال و خرده های غذایی را دارد كه این امر خود توانایی ایجاد بوی تعفن و تولید قارچ را دارد.
 
6.عفونتهای لثه
7.دهان خشک (زروستومیا ): در این حالت مقدار بیشتری پلاک میکروبی در دهان بر روی دندانها، پروتز و سطح پشتی زبان تشکیل می شود. چرا كه شستشوی طبیعی كه توسط بزاق انجام می گردد در این افراد كمتر اتفاق می‌افتد.
 
8.زبان و پوشش زبان: سطح پشتی زبان با بیش از 25 سانتی متر مربع مساحت یک سطح بسیار نامنظم را نشان می دهدکه خود ناحیه را مستعد گیر عوامل میکروبی و خرده های غذایی می کند. تجمع بقایای مواد غذایی با سلولهای باکتری موجب ایجاد یک پوشش روی سطح زبان می گردد که خود عامل ایجاد بوی بد دهان است. شیوع آن دربیماران دارای التهاب پیشرفته لثه 6 برابر افراد دیگر است. 
 
عوامل خارج دهانی:
1.      گوش/حلق/بینی    
 
2.       برونش و ریه
3.       مجاری گوارشی
4.      کبد(استشمام ترکیبات آمونیوم)
5.       کلیه(استشمام ترکیبات اسیداوریک)
 
6.   اختلالات متابولیک سیستمیک مانند دیابت تیپ 1 که در این بیماری به جهت کمبود انسولین چربی و پروتئین شکسته شده و ترکیبات کتونی مانند استواستات و هیدروکسی بوتیرات تولید می شود.
7.      عوامل هورمونال مانندا فزایش هورمون استروژن و پروژسترون که منجر به یک افزایش 2 تا 4 برابرمحصولات vscs می گردد.
8.       عوامل دارویی مانند مترونیدازول که باعث طعم فلزی وبوی بد دهان می شود یا داروهای حاوی اوکالیپتوس که باعث ادراک بویی مشابه طالبی می شود.آرسنیک بوی پیاز گندیده می دهد.
درمان بوی بد دهان
اگر علت بوی بد دهان عوامل داخل دهانی باشند با روش های زیر می توان به برطرف شدن این بو كمك كرد:
1. کاهش مکانیكی میکروارگانیسمها و مواد غذایی داخل دهان: این کار از طریق تمیز کردن سطح پشتی زبان توسط مسواک و تمیز کردن نواحی بین دندانی توسط نخ دندان می باشد.تحقیقات نشان می دهد که مسواک زدن دندانها به تنهایی 30% اما مسواک زدن دندانها و زبان با همدیگر 73%کاهش بوی بد دهان را به همراه دارد. 
 
 
2. از بین بردن گیر های غذایی از طریق برداشت پوسیدگی‌ها و ترمیم دندان
 
3. کاهش شیمیایی میکروارگانیسمها ی داخل دهان: پس از كشیدن دندان ها و یا در مواقعی كه زخمی داخل دهان وجود دارد از طریق استفاده از دهانشویه ها مانند کلرهگزیدین،ستیل پیریدینیوم کلراید، essential oil، هیدروژن پراکساید، تریکلوزان می توان عوامل ایجاد كننده بوی بد را از بین برد. 
 
4. مخفی کردن بوی بد دهان: از طریق استفاده از دهانشویه ها /اسپری ها یا خمیر دندانهای حاوی اسانس نعناع 
 
5. در برخی موارد مصرف آنتی بیوتیك ها جهت از بین بردن عفونت های دهان و دندان كه عامل بوی بد دهان هستند توصیه می شود. لازم به ذكر است تشخیص لزوم استفاده از آنتی بیوتیك ها تنها بر عهده دندانپزشك می باشد. 
 
6. تعویض ترمیم های نا مناسب قبلی: در برخی موارد ترمیم های نامناسب و نامنظم موجب ایجاد فضای بین دندانی و گیر مواد غذایی در آنها می شود. تعویض و اصلاح این پركردگی ها می تواند به از بین رفتن بوی دهان كمك شایانی نماید.
 
7. برطرف كردن عفونت های لثه: به این منظور می توان از روش هایی مانند جرمگیری، مصرف دهانشویه ها و ... استفاده كرد. بهترین روش را متخصص بیماری های لثه شما به شما پیشنهاد خواهد كرد. 
 
در صورتی كه علت بوی بد دهان عوامل خارج دهانی باشد ، بهترین راه مراجعه به پزشك مربوطه و درمان و نهایتاً حذف عمال می‌باشد.
29 فروردین 1394 - ساعت : 22:41
بازدید ها: 1112

روش صحیح استفاده از نخ دندان

استفاده از نخ دندان نقش بسیار مهمی در رعایت بهداشت دهان و دندان دارد. نخ دندان پلاك ها و باكتری‌هایی را از بین می‌برد كه مسواك شما به آنها دسترسی ندارد. اگر شما نخ دندان نزنید در نظافت بیش از یك سوم سطح دندانتان كوتاهی كرده‌اید. پلاك‌های دندانی عامل اصلی بیماری‌های لثه می‌باشند. با حداقل یك بار استفاده از نخ دندان در طی روز، شانس به وجود آمدن این پلاك‌ها به شدت كاهش می‌یابد. 
 
 
روش استفاده از نخ دندان
1-از یک نخ دندان مناسب که در داروخانه ها به وفور یافت می شود، یک تکه به اندازه ی 35-30 سانتیمتر ببرید.
 
2- نخ رادور انگشتان وسط دو دست بپیچید و آن را با انگشت شست و سبابه مهار كنید.
 
3- نخ دندان را با انگشت شست و سبابه طوری بگیرید كه حدود دو سانتی متراز نخ بین انگشتانتان محصور شود تا تسلط شما به حركت نخ افزایش یابد.
 
4- حركت انگشتان جهت سهولت در کار با نخ دندان خیلی مهم است. از انگشتان شست جهت استفاده در دندان های فک بالا و از انگشتان سبابه جهت پاک کرن دندان های پایین استفاده کنید.
 
5- نخ دندان را به آرامی به دور هر دندان بلغزانید و در حین انجام این کار نخ را محکم و کشیده نگه دارید.
 
6- نخ را به صورت منحنی دور دندان گرد كنید و به آرامی آن را تا زیر ناحیه آزاد لثه ببرید و به سمت بالا حركت دهید. این حركت را دو یا سه بار تكرار كنید.
 
7- هیچگاه نخ دندان را با فشار بین دندان‌ها وارد نکنید، زیرا باعث آسیب به لثه‌ها می‌شود. بلکه آن را به آرامی میان دندان‌ها حرکت دهید.
 
8- بعد از استفاده از نخ دندان مسواك بزنید. این موثرترین روش برای جلوگیری از پوسیدگی دندانها و بیماری های لثه است.
 
نکته ی مهم در استفاده از نخ دندان این است که بعد از نخ کشیدن هر دندان، آن را کمی بچرخانید تا برای پاک کردن مواد غذایی از بین دندان دیگر، همیشه نخ تمیز به کار برده شود.
 
چند توصیه هنگام استفاده از نخ دندان: 
1- نخ دندان را حتما به لثه ی مجاور دو دندان بکشید تا خوب تمیز شود. شاید در اوایل از لثه خون بیاید، ولی بعد از مدتی که لثه خوب تمیز شد، خونریزی کاهش پیدا خواهد کرد. در صورت ادامه ی خونریزی حتما به دندانپزشک مراجعه کنید. احتمالا به جرم گیری نیاز خواهید داشت. 
2- در صورتی که نخ دندان هنگام استفاده در بین دندان ها، رشته رشته یا پاره شود، احتمالا دو مشکل وجود دارد: یکی پوسیدگی بین دو دندان. دوم وجود جرم در آن قسمت از دندان.البته پرکردگی نامناسب دندان هم باعث پاره شدن نخ خواهد شد که در هر سه صورت باید به دندانپزشک مراجعه کنید و نسبت به رفع مشکل اقدام نمایید. 
3- بهتر است قبل از مسواک زدن، اول با نخ دندان بین دندان ها را خوب تمیز کنید و بعد مسواک بزنید. 
 
4- اگر دچار پوسیدگی دندان یا پرکردگی نامناسب یا بیماری لثه باشید، استفاده از مسواک و نخ دندان مشکل شما را حل نخواهد کرد و باید حتما به دندانپزشک مراجعه کنید تا سلامتی دندان هایتان مطمئن شوید. بعد با خیال راحت به بهداشت دهان و دندان خود برسید و هر 6 ماه یک بار به دندانپزشک مراجعه کنید.
29 فروردین 1394 - ساعت : 22:39
بازدید ها: 2949
 
صحیح مسواک زدن
 
مسواک زدن صحیح از ارکان اصلی مقوله ی بهداشت دهان و دندان است. کمتر کسی را می توان یافت که در طی شبانه روز مسواک نزند، ولی چیزی که کمتر به آن توجه می شود، نحوه صحیح مسواک زدن می باشد. یادگیری مسواک زدن صحیح، نقش شایانی در امر بهداشت دهان و دندان خواهد داشت. 
اگر هدف اصلی از مسواک زدن را بدانیم، تاثیر مهمی در عملکرد ما خواهد گذاشت. هدف اصلی از مسواک زدن، پاک کردن کلیه ی مواد غذایی همراه با مواد رسوبی مختلف و میکروارگانیسم هایی است که به طور طبیعی بر روی سطوح دندان جایگزین شده اند.مسواک زدن وقتی کامل خواهد شد که سطح زبان و بین دندان و لثه را نیز تمیز کنیم. 
 
به طور کلی سه نوع مواد است که در شیارهای هر دندان، بین دندان ها و بین دندان ها و لثه رسوب می کنند : 
 
1- مواد غذایی که در طی روز مصرف می شود. 
2- پروتئین های بزاق و موادی که در طی شبانه روز براثر تجزیه مواد غذایی توسط آنزیم ها و میکروب های موجود در دهان بوجود می آید. 
3-  میکروب هایی که به طور طبیعی در محیط دهان وجود دارند. 
هدف اصلی از مسواک زدن پاک کردن کلیه این مواد از سطوح مختلف دندانی است.  
 
روش مسواک زدن :
قبل از شروع مسواک زدن باید از تمیز و سالم بودن مسواک خود مطمئن باشیم. به مقدار کافی خمیر دندان روی مسواک می گذاریم. به طوری كه خمیر دندان لا به لای موهای مسواك فرو رود سپس دهان را با آب خیس می کنیم تا خمیر دندان به اندازه کف کند. 
1- اول از سطح جونده ی دندان ها شروع می کنیم  با حرکت رفت و برگشت روی سطح جونده، خمیر دندان به خوبی کف می کند و شیارهای موجود بر روی دندان تمیز می شوند. برای مسواك زدن این سطوح  از یک سمت در فک پایین شروع کرده و به سمت دیگر می رویم. سپس همینطور برای فک بالا اقدام می کنیم. تمیز کردن سطوح جونده مشکل خاصی ندارد و اگر دقت شود و وقت کافی گذاشته شود به خوبی تمیز می شود.
 

 2- بعد از تمیز شدن سطح جونده دندان ها، می رویم سراغ مجاورت دندان با لثه که مهم ترین قسمت آموزش مسواک زدن، نحوه ی تمیز کردن این ناحیه است. در حالیکه مردم اکثرا به این قسمت کمتر توجه می کنند و مشکل اصلی در رعایت بهداشت هم در تمیز کردن این ناحیه می باشد.
 
 اشتباه متداول اكثر افراد حركت دادن مسواك به صورت رفت و برگشت در این نواحی است این حركت در درازمدت باعث سایش لثه مجاور دندان(طوق دندان) می شود .
 
روش توصیه شده آنست كه مسواک را با یک زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی دندان بر روی شیار لثه و دندان قرار داده و مقداری به سمت پایین فشار می دهیم تا پُرزهای مسواک کاملا بین لثه و دندان  فرو رود. بعد با یک حرکت لرزشی مناسب و كم دامنه مواد غذایی چسبیده به مینای دندان را خرد كرده و با یك چند حركت جارویی به سمت بیرون دندان را تمیز می‌كنیم. این حرکت لرزشی محدود باید 4-3 دفعه تکرار شود تا تمامی سطوح بیرونی دندان تمیز گردد. 
 
3- برای مسواک زدن سطوح داخلی دندان ها نیز مانند شکل با همان زاویه 45 درجه و حركت لرزشی كم دامنه عمل می کنیم. 
 
4-برای سطوحی از دندان که در قوس فک قرار دارند، باید با مانوری مناسب و چرخاندن جهت مسواک دسترسی به نواحی را، فراهم سازیم و هر چه از ناحیه ی دندان های عقب فک به سمت جلو پیش می رویم جهت مسواک را هم تغییر می دهیم، طوری که در دندان های جلو، کاملا از از پُرزهای جلویی مسواک برای تمیز کردن استفاده می کنیم یعنی مسواك را عمود نگه می داریم.
متخصصین گفته اند که طول مدت مسواک زدن صحیح بین 5 الی 7 دقیقه می باشد.
 
  قسمت هایی كه در مسواك زدن كمتر به آنها توجه می شود:
 
 
1- ناحیه دندان های عقل که معمولا به دلیل حالت تهوعی که به افراد دست می دهد، کمتر این قسمت را مسواک می زنند و به همین علت، با اینکه دندان های عقل دیرتر از همه ی دندان ها در می آیند، زودتر از بقیه می پوسند. 
 
2-قسمت هایی که در قوس فکی قرار دارند، بخصوص از قسمت داخل. زیرا مانور دادن مسواک در این نواحی سخت است، یعنی بیمار دندان های عقبی را مسواک می زند و بعد سراغ دندان های جلویی می آید و در قوس فک ها (در ناحیه دندان نیش) کمتر دقت می کند. 
3- روی سطح زبان که حتما باید مسواک کشیده شود و لای پُرزهای زبان نیز تمیز گردد. البته این کار باید آهسته و آرام انجام شود تا به به بافت زبان آسیبی وارد نشود. 
 
معمولا موقع مسواک زدن فکرمان جای دیگری است و به همه چیز فکر می کنیم، غیر از مسواک زدن!! اگر با حواس جمع مسواک بزنیم، موثرتر است. 
سعی کنید بعد از شستن خمیر دندان، یک بار هم بدون خمیر، مسواک بزنید
29 فروردین 1394 - ساعت : 22:38
بازدید ها: 947

 

اگر به یکی از داروخانه‌های سطح شهر، سری بزنید انواع و اقسام دهانشویه‌ها را خواهید یافت که ممکن است در انتخاب دهانشویه مناسب سردرگم شوید. برخی از آنها حس طراوت و تازگی به دهانتان می‌بخشند و بوی بد دهان را از بین می‌برند، برخی دیگر نیز به دلیل داشتن ماده «فلوراید» می‌توانند از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری کرده و پوسیدگی‌های اولیه دندان‌ها را ترمیم کند. اگرچه دهانشویه‌ها جای مسواک و نخ دندان را نمی‌گیرند، اما دندان‌پزشکان استفاده از آنها را برای کامل شدن بهداشت دهان و دندان‌ توصیه می‌کنند.
 
برخی دیگر از دهانشویه‌ها نیز اثرات درمانی دارند و در کنترل بیماری‌های لثه مؤثرند. بطورکلی دهانشویه‌ها را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: خوشبوکننده و درمانی.
 
دهانشویه های فلوراید
 
مصرف این دهانشویه ها دركودكان زیر 6 سال، به علت عدم توانایی در كنترل رفلكس بلع توصیه نمی شوند، مگر اینكه استفاده سیستمیك فلوراید مورد نظر باشد. استفاده از دهانشویه ها در موارد پوسیدگی های متوسط و یا برای افراد با ریسك بالای پوسیدگی توصیه میگردد. در بیشتر مطالعات، دهانشویه 0.2% سدیم فلوراید به شكل هفتگی 0.05% سدیم فلوراید به صورت روزانه( قبل از خواب و پس از مسواك دندانها ) تجویز می گردد.
 
دهانشویه های ضد میكروبی
 
ویژگی های یك دهانشویه ضد میكروبی ایده آل عبارت است از:
• سمی نباشد.
• فقط مختص باكتری های بیماری زا بوده، باعث ازدیاد باكتری های مقاوم و رشد بیش از حد ارگانیسم های فرصت‌طلب نگردد.
• موجب تحریك مخاط نشده و تغییر رنگ در دندان ها ایجاد نكند.
• جذب سیستمیك آن كم بوده یا اصلا به صورت سیستمیك جذب نگردد.
• كاربرد آن آسان باشد.
جامعه دندانپزشكی آمریكا كلرهگزیدین0.2%را مورد تایید قرار داده است. كلر هگزیدین در سال 1954 در انگلستان به عنوان ضد عفونی كننده زخم، نظافت پوست و ضدعفونی كردن قبل از جراحی به بازار عرضه شد. سپس ذر دهه 1970 میلادی به عنوان ماده ای ضد پلاك میكروبی دهان معرفی شد و از آن پس استفاده از آن در دندانپزشكی افزایش یافت. 
 
كاربرد در دندانپزشكی:
از دهانشویه كلر هگزیدین در مطب دندانپزشكی و در منزل استفاده می‌شود. 
موارد كاربرد دهانشویه كلرهگزیدین در مطب دندانپزشكی:
الف) به دنبال كاربرد توربین و آنگل و یا دستگاه جرمگیری اولتراسونیك پخش آب و هوا به صورت ذرات ریز و معلق میكروبی همراه است. مصرف كلرهگزیدین توسط بیمار قبل از شروع كار، شانس پخش عوامل میكروبی قابل انتقال در محیط را كم كرده و آلودگی محیط كلینیك را كاهش می دهد.
ب) همچنین از این ماده برای شستشوی كانال ریشه دندان نیز استفاده می شود.
 
در خانه به صورت موقت زمانی كه مسواك زدن امكان پذیر نیست می توان از دهان شویه به عنوان جانشین مسواك استفاده كرد. مثلا زمانی كه به دنبال جراحی دهان یا جراحی های لثه به دلیل وجود زخم و بخیه امكان استفاده از مسواك وجود ندارد با كنترل شیمیایی پلاك میكروبی، بهبود زخم و جراحات دهانی تسریع می گردد. بهتر است دهانشویه كلرهگزیدین نیم ساعت بعد از مسواك زدن استفاده شود كه حداكثر قدرت ضد باكتریایی خود را حفظ نماید.
 
اثر بخشی این دهانشویه به دوز مصرف آن بستگی دارد و نه به غلظت آن. دوز درمانی دهانشویه كلرهگزیدین مصرف 10 میلی گرم تا 20 میلی گرم از دهانشویه با غلظت 0.2درصد تا0.12 درصد می‌باشد. كاربرد آن دوبار در روز( بعد از صبحانه و قبل از خواب) از محلول 0.2% می باشد كه به مدت 30 تا 60 ثانیه در دهان نگاه داشته می‌شود.
 
عوارض استفاده از دهانشویه كلرهگزیدین
• كلرهگزیدین طعم ناخوشایندی دارد و می تواند موجب تغییراتی موقتی در حس چشایی بشود. به‌ویژه این تاثیر در مورد طعم شوری است كه باعث بی مزه شدن غذا می گردد و این تغییر به غلظت كلرهگزیدین بستگی دارد.
• كلرهگزیدین موجب پدید آمدن رنگ قهوه‌ای بر روی دندان‌ها و پركردگی ‌های همرنگ دندان، مخاط دهان و زبان می‌شود. این تغییر رنگ خارجی بوده و توسط پالیشینگ دندان برطرف می‌شود.
• موارد كمی از تورم یك طرفه یا دو طرفه گلو در اثر مصرف كلرهگزیدین گزارش شده است.
• كلرهگزیدین با تاثیر بر تجزیه گلوكز باكتری‌ها از تولید اسید توسط آنها جلوگیری می‌كند و محیط را قلیایی نگه می‌دارد كه این عامل زمینه را برای تشكیل جرم فوق لثه ای آماده می‌كند.
به طور معمول نمی توان دهانشویه را به عنوان جایگزین مسواك در كنترل پلاك میكروبی و تمیز كردن سطوح دندانی استفاده كرد. بلكه بهتر است استفاده از آن به همراه مسواك زدن و در تكمیل آن به كار آید. 
 
10 نکته درباره دهان‌شویه‌ها
1- عمده ترین عوامل جرم زدای موجود در دهان شویه ها، شامل این موارد است: فنل، آمونیاک، الکل، روغن‌های فرار و ترکیبات ید.
2- از مهم ترین نکات درباره دهان‌شویه‌ها این است که استفاده نابجا از آنها ممکن است موجب پنهان‌سازی پوسیدگی دندان و در نتیجه تأخیر در درمان بیماری‌هایی مانند التهابات شدید لثه و عفونت‌های چرکی دهان و لثه شود. 
3-  در صورتی که پس از مسواک‌‌ زدن کامل، بوی بد از دهان خارج شود، تشخیص بیماری‌های لثه ارزش دارد. در این شرایط نباید آن را با دهان‌شویه‌های معطر پوشاند و باید به دندانپزشک مراجعه کرد.
4-  فلوراید، در برخی دهان‌شویه‌ها، ماده اصلی است و در برخی دیگر جزیی از فرمولاسیون دارویی برای پیشگیری از پوسیدگی دندان است.
5-  برخی دندانپزشکان به عنوان درمان کمکی برخی از بیماری‌های دهان و دندان یا پاک‌ سازی و بهبود پس از جراحی‌های دهان و دندان، دهان‌شویه‌های حاوی آب اکسیژنه یا سرم شستشو تجویز می‌کنند.
6-  مصرف درازمدت دهان‌شویه‌های اکسیژنه موجب تحریک بافت نرم، از دست رفتن کلسیم سطوح دندان‌ها و رویش موهای سیاه روی زبان می‌شود.
 
7- ستیل پیریدینیوم از محلول‌های دهان‌شویه است که می توانید برای ضدعفونی یا خوش‌بو کردن دهان خود، 20 قطره از آن را در نصف فنجان آب حل کنید و هر سه ساعت یک بار، دهانتان را با آن بشویید.
8- کلرهگزیدین از دیگر محلو‌ل‌های دهان‌شویه است که می‌توانید روزی دو بار، در صبح و شب، پس از مسواک‌ زدن مقداری از آن را به مدت 30 ثانیه در دهان غرغره کنید. این محلول برای ضدعفونی‌کردن و التیام بخشیدن به التهابات لثه و زخم‌های مخاطی دهان مانند آفت به کار می‌رود.
9-  برای تأثیر بهتر دهان‌شویه‌ها، پس از استفاده‌ کردن از آنها، تا 30 دقیقه از شستن دهان و نوشیدن مایعات پرهیز کنید.
10-  تهوع، استفراغ، دردهای شکمی، تنگی‌نفس و اختلال هوشیاری از عوارض بلع اتفاقی کلرهگزیدین و ستیل پیریدینیوم است که باید بلافاصله با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس گرفت.
29 فروردین 1394 - ساعت : 22:34
بازدید ها: 686

 

چه مسواكی انتخاب كنیم؟
 
مسواك زدن نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت دهان و دندان شما دارد. اولین قدم شما انتخاب یك مسواك مناسب است. در فروشگاه‌ها و داروخانه‌ها انواع مختلف مسواك در سایز، رنگ و طرح های مختلف وجود دارد. علیرغم تبلیغات شركت های سازنده مسواك، تاكنون هیچگونه شواهد علمی مبنی بر ارجحیت نوع خاصی از مسواك ارائه نشده است. آنچه كه مهم است شیوه مسواك زدن شماست. برای انتخاب یك مسواك مناسب موارد زیر را به یاد داشته باشید:
 
 
1- سایز سر مسواك باید متناسب با اندازه دهان شما انتخاب شود. اگر سر مسواك بزرگ باشد امكان دسترسی به همه نواحی دهان را محدود می‌نماید.
 
2- موهای مسواكتان را از نوع نرم (soft) انتخاب كنید. استفاده از مسواك‌های سخت(hard) به لثه شما آسیب می‌رساند.
 
3- جنس موهای مسواك باید از نایلون و سر موهای آن گرد باشد.
 
4-دسته مسواكتان بلند و حجیم باشد تا به خوبی در دستان شما قرار گرفته، كنترل بهتری در حین مسواك زدن داشته باشید.
 
5- زاویه بین دسته و سر مسواك نباید زیاد باشد و دسته باید با شیب ملایمی به سر وصل شود.
 
6- سلیقه و نظر شما در انتخاب مسواك بسیار مهم است. رنگ و طرحی را انتخاب نمایید كه حس خوبی به شما منتقل و تمایل بیشتری برای مسواك زدن در شما ایجاد نماید.
 
چه زمانی باید مسواك خود را عوض نماییم؟
 
هر زمان كه موهای مسواك شما بدفرم و ساییده شد، لازم است مسواك خود را عوض نمایید. مسواك كهنه با الیاف كج و بد شكل نه تنها دندانهای شما را به خوبی تمیز نمی كند، بلكه با حمل باكتری های مضر می تواند سبب بیماری های لثه گردد. 
 
زمان تغییر مسواك معمولا بین 3 تا 4 ماه می باشد. در صورتیكه مسواك شما پس از مدت كوتاهی مثلا دو هفته كج و بد شكل می شود، نشانه آن است كه شما با نیروی بسیار زیادی مسواك می‌زنید و باید فشار دست خود را حین مسواك زدن كاهش دهید. اما اگر با گذشت شش ماه، مو های مسواك شما تغییری نكرده است، احتمالا شما با فشار بسیار كمی مسواك می زنید یا به صورت مرتب از مسواك خود استفاده نمی‌نمایید. افراد بیمار بهتر است مسواك خود را در شروع بیماری و پس از بهبودی كامل تغییر دهند تا میكروب‌ها و باكتری‌های بیماری زا در موهای مسواكشان باقی نمانند.
 
چگونه از مسواك خود نگهداری كنیم؟
از قرار دادن مسواك خود داخل حمام یا دستشویی خودداری نمایید. محیط نگهداری مسواك بایستی خشك باشد. پس از هر بار استفاده از مسواك، آن را كامل بشویید و باقی مانده خمیر دندان یا خرده‌های غذا را از لابه‌لای موهای آن خارج نمایید. پس از شستن مسواك آن را خوب تكان دهید تا قطرات آب از بین موهای مسواك خارج شوند. محیط مرطوب بین موهای مسواك، مكان مناسبی برای تجمع و رشد باكتریها و قارچ‌ها می‌باشد. استفاده از درپوش برای حفاظت مسواك در مقابل گرد و غبار و آلودگی محیط بسیار مناسب است، اما در صورتیكه از درپوش استفاده می‌كنید هرگز مسواك خیس را داخل درپوش قرار ندهید.
 
 
 
انتخاب مسواك مناسب برای كودكان
 
مسواك های مخصوص كودكان غالبا به گونه ای طراحی می شوند كه جذابیت لازم برای ترغیب كودك به مسواك زدن را داشته باشند. مسواك مناسب برای كودك شما لازم است ویژگی های زیر را داشته باشد: 
1- سر مسواك كوچك باشد تا در دهان كودك جا شود و سبب آزردگی وی نشود. 
 
 
2- موهای مسواك از نوع نرم (soft) باشد. 
 
3- موهای مسواك نایلونی و سر آن گرد باشد. 
 
4- دسته مسواك ضخیم باشد تا به راحتی در دست كودك قرار گرفته و كودك بتواند به خوبی مسواك را كنترل نماید.
 
 
در صورتیكه كودك شما از مسواك برقی استفاده می نماید حتما هنگام مسواك زدن بر كار او نظارت داشته باشید!
 
آیا مسواك برقی به مسواك دستی ارجحیت دارد؟
در حقیقت مسواك های برقی اثری بهتر از مسواك های معمولی ندارند. اما بعضی افراد از مسواك زدن با مسواك برقی لذت می برند و همین امر باعث می شود زمان بیشتری را صرف مسواك زدن كنند و یا دفعات آن را افزایش دهند. لذا همین امر موجب بهبود بهداشت دهان این افراد می شود. از طرفی برای افرادی كه توانایی بدنی كمی دارند و قادر به كنترل مسواك نیستند، مانند مبتلایان به آرتریت(التهاب مفاصل)، استفاده از مسواك برقی راحت تر و مفید تر است.
 
 
دركنار این مزیت ها باید به قیمت نسبتا بالای این نوع مسواك ها در مقایسه با مسواك معمولی اشاره كرد. مسواك های معمولی ارزان تر و متنوع تر بوده، نیازی به باتری وشارژ ندارند.
 
در هر حال آنچه مهم است نحوه مسواك زدن شماست و نه نوع مسواك
 
29 فروردین 1394 - ساعت : 22:32
بازدید ها: 1753