روانشناس عطیه خلیلی

روانشناس عطیه خلیلی

 

عطیه خلیلی روانشناس کودک

روانشناس کودک و خانواده عطیه خلیلی

 

 


عطیه خلیلی
مشاور ، بازی درمانگر و هنر درمانگر کودک و نوجوان
دارای 10 سال تجربه هنری و بازی درمانی
دارای برد تخصصی هنری از آلمان
تلفیق بازی درمانی و هنر درمانی در کودکان
درمان های تخصصی اضطراب و  افسردگی کودکان ،خشم ، بیش فعالی و کم توجهی ، پرخاشگری ، اختلال یادگیری ،
فوبیا و ........

آدرس: شعبه تهرانپارس : فلکه اول تهرانپارس، خیابان امیری طائمه( گلبرگ شرقی ) بین تقاطع رشید و باقری، پلاک 95، واحد 3
تلفن : 77760350 / 77760381/ 77760368

آدرس شعبه پاسداران : پاسداران نبش بوستان سوم ساختمان سیمرغ واحد 14
تلفن : 22779265-22775567
همراه : 09128445882

 

17 آذر 1398 - 13:21
بازدید ها: 307

همسرتان را مقایسه نکنید
 طبق تجربه ای که دارم یکی از آسیب رسان های روابط عاطفی زوجین مقایسه کردن می باشد چه مقایسه خانم با مادر و خواهر و مادر شوهر و خواهر شوهر و دوست و ..و چه مقایسه ی آقا با پدر و برادر و پدر خانم و برادر خانم و همکار و ...
آقایون عزیز،همسرتان را حتی با خواهر خودش مقایسه نکنید
این‌که هر زن دیگری در ذهن همسرشان موفق‌تر و توامند‌تر از آن‌ها باشد، به زن‌ها احساس ناامنی می‌دهد و باعث پایین آمدن اعتماد به نفسشان میشود. آن‌ها دوست دارند ملکه خانه باشند و این‌که در ذهن همسرشان کامل‌ترین زن دنیا باشند، برای آن‌ها به معنی خوشبختی و موفقیت در ازدواج است. به همین دلیل وقتی از او می‌خواهید فلان غذا را مثل مادرتان درست کند، فلان ظرافت را مثل خواهرتان داشته‌باشد یا فلان رفتارش مثل رفتار خواهرش باشد، از کوره در می‌روند و نه تنها از شما می‌رنجند بلکه مادران  و خواهران و ...که هیچ نقشی در این ماجرا نداشته را هم مقصر می‌دانند.

خانمهای عزیز،هیچ فرد موفقی را چه برادر و چه دوست صمیمی با همسرتان  مقایسه نکنید جمله هایی چون :خوش بحال فلانی چقدر شانس داره ،عجب شوهر خوبی داره،چقدر شوهرش قدرش رو میدونه و ...باعث تنفر همسرتون از اون فرد خواهد شد و آقا احساس میکنه توانایی ها و زحماتش نادیده گرفته شده و اکثرا این طعنه و کنایه ها اثر عکس داره و انگیزه پیشرفت را از همسرتان خواهد گرفت

...............................................................

 

 

دکترزهره واثقی

دکتری تخصصی روانشناسی

مولف کتاب ارتباط موثر با کودکان

مولف کتاب چطوز زنها را بشناسیم
مولف کتاب چطور مردها را بشناسیم
مولف کتاب کنترل خشم

عضو انجمن مطالعات سالمندی

عضو انجمن روانشناسی سلامت ایران

مشاور و روانشناس خانواده و کودک

پیش از ازدواج،اختلافات زناشوئی،اضطراب و افسردگی،اختلالات یادگیری کودک

برگزار کننده کارگاههای ارتباط موثر با کودک و حل مسئله در تعارضات زناشویی

 

آدرس شعبه فردوسی  : تهران خ انقلاب اسلامی بین خ لاله زار و مترو دروازه دولت ساختمان 609 پ 590
 
تلفن : 66702194/66703576/09125005342

.............................................................

www.aparat.com/zohrevaseghi

www.aparat.com/alijokar1

www.zohrevaseghi.blogfa.com

www.khanevadeirani.blogfa.com

www.payeshekoodak.blogfa.com

6 آبان 1398 - 10:39
بازدید ها: 287

روانشناس بابک لطفیروانشناس در شرق تهران

روانشناس در تهرانپارس

روانشناس در تهرانپارس

روانشناس در تهرانپارس


بابک لطفی
عضو نظام روانشناسی 
عضو انجمن سالمندی
عضو انجمن سلامت
رواندرمانگر، زوج درمانی، خانواده درمانی،مشاوره پیش از ازدواج،مشاوره طلاق،روانشناس کودک و نوجوان

آدرس: شعبه تهرانپارس : فلکه اول تهرانپارس، خیابان امیری طائمه( گلبرگ شرقی ) بین تقاطع رشید و باقری، پلاک 95، واحد 3
تلفن : 77760350 / 77760381/ 77760368

30 مهر 1398 - 10:44
بازدید ها: 509

به نظرتان سطح تحصیلات همسر آینده تان باید مثل خودتان باشد؟

 از شما پایین تر باشد یا بالاتر که احساس خوشبختی کنید؟! اگر همسرتان بعد از ازدواج بخواهد ادامه تحصیل بدهد، با او موافقت می کنید یا برایش مانع می تراشید؟ اصلا سطح سواد در ذهن شما به چه معنی است و چه نقشی در انتخاب همسر آینده تان دارد؟

هر کس دیدگاه خودش را دارد
حقیقت این است که تفاوت سطح تحصیلات به نگرش هر دو طرف بستگی دارد؛ یعنی نمی توانیم بگوییم اختلاف در سطح تحصیلات به صورت بالقوه می تواند باعث ایجاد اختلاف در روابط شود. ممکن است فرد در خانواده ای بزرگ شده باشد که اهمیت ویژه ای برای تحصیلات قائل باشند؛ بنابراین وقتی چنین فردی، همسری با سطح تحصیلات پایین انتخاب کند، مثل هر معیار دیگری که برای خانواده ها مهم است، مسلما عواقبی را در پی خواهد داشت اما ممکن است سطح تحصیلات مثل سایر موضوع ها و معیارها برای خود شخص مهم نباشد و مشکلی را هم برای او ایجاد نکند.

یعنی قضیه تفاوت سطح تحصیلات مثل سایر موارد نسبی است و بهتر است در مواردی که تفاوت سطح تحصیلات بسیار فاحش (مثلا یک فردی که سیکل یا دیپلم دارد با فردی که فوق لیسانس دارد) است، علت ادامه ندادن تحصیل فرد بررسی شود.

یعنی اگر حتی قرار باشد فرد را بر اساس مدرک تحصیلی اش قضاوت کنیم، بهتر است دلیل ترک تحصیلش را بشنویم و بعد ببینیم باز هم دوست داریم آن فرد را به عنوان همسر آینده مان انتخاب کنیم یا نه.

اینکه فرد برای ازدواج کردن فقط یک معیار (مثلا سطح تحصیلات) داشته باشد، بسیار نادرست است چرا که افراد یک بعدی نیستند و باید به همه ابعاد آنها توجه شود.

نکند دیدش بسته باشد!
دانشگاه رفتن غیر از اینکه فرصت تحصیل و سوادآموزی را در اختیار افراد قرار می دهد، فرصت تجربه فضایی متفاوت از فضای مدرسه را هم در اختیارشان می گذارد که می توانند در برخورد با جنس مخالف رفتاری پخته و مناسب از خود نشان دهند. به همین دلیل شاید یک دختر خانم یا آقا پسر دانشگاه رفته تصور کند همسر آینده اش هم حتما باید تحصیلات دانشگاهی داشته باشد تا در روابط اجتماعی اش با جنس مخالف، دچار مشکل و سوءبرداشت نشود اما باید گفت ضعف های رفتاری در افراد دانشگاه رفته کم نیست و بعضی ها با وجود تجربه فضای دانشگاه، باز هم هنگام قرار گرفتن در محیط های مختلط، دچار مشکل می شوند؛ ضمن اینکه ممکن است فردی دانشگاه نرفته باشد اما به واسطه وارد شدنش به بازار کار با تجربه فضاهای مشابه دانشگاه مثلا شرکت در کلاس های مختلف و ... مهارت تعامل اجتماعی با دیگران را به خوبی یاد گرفته باشد.

بنابراین صرف دانشگاه رفتن یا نرفتن نمی تواند تعیین کننده خصوصیات مشخص و معین در همه افراد باشد. بهتر است افراد پیش از ازدواج تمام مسائلی که برایشان مهم است، بررسی و در موردش با فرد مورد نظرشان برای ازدواج صحبت کنند.

تحصیلات بالاتر = درک بالاتر؟!
سطح تحصیلات به هیچ وجه نمی تواند بیانگر درک و شعور بالاتر باشد. اساسا برای هیچ کدام از روابط انسانی نمی توان مثل رابطه ریاضی یک تعریف خطی بیان کرد که مثلا اگر سطح تحصیلات بالا باشد، درک و شعور هم بالاست، پس اگر تحصیلات پایین باشد، درک و شعور پایین است!

مسلما اینطور نیست و حتی با نگاهی به تاریخ فرهنگی مان متوجه می شویم که چند نسل پیش از ما تحصیلات مختص طبقه ثروتمند جامعه بود و هر فردی اجازه تحصیل نداشته اما در جامعه امروز که امکان تحصیل برای همه افراد زیاد است، فرصت های شغلی و درآمدزایی برای همه وجود ندارد. تا حدودی طبیعی است که بعضی افراد به خصوص پسرها، ترجیح دهند به جای اختصاص دادن وقت شان به درس خواندن، کار یاد بگیرند.

امروزه عصر مهارت است و مدرک تحصیلی چندان مهم نیست. در عین حال برخی دختران و پسران، شأن و شخصیت افراد را با میزان تحصیلات و موقعیت اجتماعی شان می سنجند؛ بنابراین باید ببینیم جایگاه «سطح تحصیلات» در روان هر فرد، کجاست و خوب است هر کس قبل از انتخاب همسر آینده اش، از خودش این سوالات را بپرسد: «چرا تحصیلات برای من مهم است؟ چون جایگاه اجتماعی خاصی را همراه می آورد یا به این دلیل که می توانم به دیگران بگویم همسرم دکتر یا مهندس است؟ شاید هم به این ترتیب قدرت بیشتری به دست می آورم! شاید هم به این علت که همه افراد فامیل من حداقل فوق لیسانس دارند، پس همسرم باید مدرکی مشابه یا بالاتر داشته باشد!»

سطح تحصیلات برای هر فردی معنی و مفهوم خاصی دارد و هنگام انتخاب همسر، فرد باید به این نکته توجه کند که «آیا این معنی و مفهومی که از تحصیلات در ذهن من است، تضمین کننده خوشبختی ام خواهد بود یا نه؟ این مدرک تحصیلی چقدر می تواند در خوشبختی من موثر باشد؟»

پس وقتی بتوانیم جایگاه و مفهوم سطح تحصیلات را در ذهن مان مشخص کنیم، آن وقت می توانیم تصمیم درستی در مورد معیار «سطح تح

مرکز رواندرمانی خانواده ایرانی, [۰۷.۰۱.۱۸ ۱۳:۲۶]
صیلات» در انتخاب همسر داشته باشیم. در واقع فرد باید سعی کند از تفکر غالب جامعه در مورد سطح تحصیلات خارج شود و با تفکر در این مورد به دیدگاه درستی دست پیدا کند.

تفاوت سطح تحصیلات در انتخاب همسر آینده،به نگرش هر دو طرف بستگی دارد

 

مرد باید باسوادتر باشد؟!
در گذشته عامه جامعه بر این باور بودند که پول و تحصیلات عالی نماد قدرت است و این نگاه هر چند کمرنگ، هنوز وجود دارد و از آنجا که باز این تصویر جا افتاده تر است که قدرت باید در دستان مرد باشد، اگر برای آقایی تحصیلات، موقعیت اجتماعی، ثروت و ... نشان دهنده قدرت باشد و عقیده داشته باشد که قدرت باید در دستان مرد باشد، قطعا ازدواج او با خانمی که تحصیلات بالاتری دارد، عواقب بدی خواهد داشت و ازدواج شان با مشکل روبرو خواهد شد اما از آنجا که روحیه افراد با هم متفاوت است، هیچ قانون کلی برای این موضوع وجود ندارد؛ همانطور که در اطراف مان آقایانی را سراغ داریم که مثلا خودشان لیسانس دارند و همسرشان را به ادامه تحصیل تا مقاطع بالاتر از خودشان تشویق می کنند و خیلی هم از بابت پیشرفت همسرشان خوشحالند.

شاید بعضی ها فکر کنند اگر به همسرشان اجازه دهند تا مقاطع عالی ادامه تحصیل بدهند، فاصله بین شان زیاد می شود یا فردی بعد از ادامه تحصیل تا مدارج عالی، احساس کند همسرش دیگر چندان در شأن او نیست (!) اما حقیقت این است که این تفاوت دیدگاه ها هیچ وقت با گرفتن یا نگرفتن مدرک دانشگاهی و به صورت ناگهانی به وجود نمی آیند و افرادی که در این زمینه دچار مشکل می شوند، عموما افرادی هستند که در زمینه های دیگر هم با همسرشان اختلاف نظر دارند و تفاوت ها از قبل وجود داشته و شاید مدرک تحصیلی بهانه ای برای بروز و نمایان شدن این اختلاف ها شود.

پس اگر با همسرتان تفاهم دارید و دیدگاه هایتان در موارد مختلف به هم نزدیک است، نباید نگران باشید که با ادامه تحصیل همسرتان تا مقاطع بالاتر از شما، او دیگر شما را در شأن خودش نخواهد دانست!

همچنین اگر قرار است فردی با ادامه تحصیل همسرش را تحقیر کند که «تو در سطح من نیستی و ...» مسلما رابطه شان دچار مشکل می شود و این کار را نه فقط با مدرک تحصیلی، که با پول، قیافه و تمام ویژگی ها هم می توان انجام داد.

هر دو باید راضی باشند
اصولا خیلی مهم است که در هر نوع تغییری که بعد از آغاز زندگی مشترک ایجاد می شود، هر دو طرف بتوانند خود را با آن تطبیق دهند. مثلا اگر فردی بعد از ازدواج تصمیم به ادامه تحصیل می گیرد، حتما طرف مقابلش هم باید نسبت به این کار حس خوب و مثبتی داشته باشد و هر دوی شان باید بر سر همه چیز به توافق برسند.

حتی خوب است وقتی یکی از دو نفر مخالف ادامه تحصیل (یا هر نوع پیشرفت دیگر) همسرش است، علیت مخالفتش بررسی شود چون در ظاهر ممکن است یک مخالفت سطحی و بی دلیل به نظر بیاید اما فرد در روان خودش درگیری های ذهنی زیادی با موضوع دارد که حس های بدی را در او ایجاد کند. پس خوب است با همسرتان روراست باشید و حتی علت مخالفت تان را بیان کنید و از نگرانی های تان بگویید. به این ترتیب می توانید با همفکری راه حلی برای موضوع پیدا و سوءتفاهم ها را رفع کنید.

 

مرکز روان شناسی خانواده ایرانی

 

روان شناس زهره واثقی

 

دکترزهره واثقی

متخصص روانشناسی خانواده و کودک

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311

www.aparat.com/alijokar1

22 دی 1396
بازدید ها: 682
 
 
نحوه برطرف کردن ترس کودکان: 
 
هنگامی که کودکان دچار ترس یا اضطراب می‌شوند، مهم است که به آنها بیاموزید که چگونه با این عواطف کنار بیایند، تا بعدها در زندگی‌شان بهتر بتوانند با چنین احساساتی مواجه شوند
این نکات را در مواجهه با ترس یا اضطراب کودکان رعایت کنید:
درک کنید که ترس کودک‌ احساسی واقعی و موجه، و نیز سالم و به عبارت دیگر سودمند است.
طوری رفتار نکنید که گویی که ترسیدن کودک غلط یا ابلهانه است.در عوض به کودک‌تان کمک کنید که بر ترس غلبه کند.
کودک‌تان را ترغیب نکنید که از چیزی که می‌ترسد، اجتناب کند، در عوض به آرامی به کودک‌تان کمک کنید تا با ترس‌هایش‌ کنار بیاید، و به او امکان دهید تا به تدریج با چیزی که او را می‌ترساند، روبرو شود.
شیوه‌هایی را به کودک‌تان بیاموزید تا شجاعت و اعتماد به نفسش را تقویت کند.
به کودک‌تان فنون آرامش‌‌بخشی را بیاموزید تا در هنگامی که ترسیده‌ است، آنها را به کار ببندد. کودک‌تان را وادارید که جایی آرامش‌بخش و شاد را به تصور درآورد.
 
 

زهره واثقی دانش آموخته دکتری تخصصی روانشناسی

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311
www.aparat.com/alijokar1
www.khanevadeirani.blogfa.com
www.payeshekoodak.blogfa.com
10 دی 1396 - 9:0
بازدید ها: 542