تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

دسته بندی : آموزش

پا چنبری یک اختلال نسبتا رایج بوده و به عنوان یکی از اختلالات پا که در آن پای نوزاد شما شکل یا موقعیت طبیعی خود را ندارد و معمولا در هنگام تولد ( مادرزادی ) دیده می شود ، توصیف می گردد . در این بیماری ، بافت هایی که عضلات را به استخوان متصل می کنند ( تاندون ها ) از حد طبیعی خود کوتاهتر هستند .

تعریف :

پا چنبری یک اختلال نسبتا رایج بوده و به عنوان یکی از اختلالات پا که در آن پای نوزاد شما شکل یا موقعیت طبیعی خود را ندارد و معمولا در هنگام تولد ( مادرزادی ) دیده می شود ، توصیف می گردد . در این بیماری ، بافت هایی که عضلات را به استخوان متصل می کنند ( تاندون ها ) از حد طبیعی خود کوتاهتر هستند .

 

آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

 

پاچنبری می تواند خفیف یا شدید باشد . حدود نیمی از کودکان مبتلا به پاچنبری ، این بیماری در هر دو پای آنان مشاهده می گردد . اگر فرزندتان دارای بیماری پاچنبری باشد، موجب می گردد که کودک شما به سختی به صورت طبیعی راه برود، بنابراین پزشکان توصیه می کنند که درمان هر چه زودتر پس از تولد آغاز گردد .

 

آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

 

پزشکان معمولا قادرند این بیماری را بدون انجام عمل جراحی تحت درمان قرار دهند هر چند بعضی اوقات کودکان مبتلا ممکن است در آینده به عمل جراحی نیاز پیدا کنند .

 

آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

 

علام شامل :

  • ناحیه بالای پای معمولا به سمت پایین و درون پیچیده می شود، قوس پا را بالا برده و پاشنه را به داخل می کشد.
  • پا ممکن است به شدت به عقب بر می گردد.
  • عضلات کاف ( عضلات ناحیه پشت ساق پا ) در پای مبتلا معمولا به میزان مناسب رشد نکرده اند.
  • پای مبتلا ممکن است تا نیم اینچ (حدود 1 سانتیمتر ) کوتاهتر از پای دیگر ( سالم ) باشد .

با این وجود به نظر می رسد که خود بیماری پاچنبری عامل بروز نارحتی و درد نباشد .

 

آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

 

مراجعه به پزشک :

پزشک شما به احتمال زیاد اولین فردی است که پس از تولد فرزندتان بر اساس ظاهر پای نوزاد ، متوجه بیماری پاچنبری شود. دکتر شما می تواند به شما در مورد مناسب ترین درمان توصیه های لازم را ارایه نموده و یا شما را به یک دکتر متخصص ارتوپدی راهنمایی کند.

 

آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری


عوامل ایجاد :
علت بیماری پاچنبری ناشناخته (idiopathic) است، اما ممکن است بروز این بیماریحاصل  ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد.
 
آموزش تشخیص و درمان بیماری پاچنبری

 


ریسک فاکتور ها شامل :
  • تاریخچه خانوادگی : اگر هر یک از والدین و یا فرزندان دیگر خانواده مبتلا به این بیماری باشند ، احتمال ابتلا دیگر فرزندان افزایش می یابد.
  • شرایط مادرزادی : در برخی موارد، پاچنبری می تواند با سایر اختلالات اسکلتی که در هنگام تولد (مادرزادی) وجود دارد، مانند اسپینا بیفیدا ( یک نقص جدی مادرزادی است که بافت اطراف در حال گسترش ناحیه نخاعی در زمان جنینی به درستی بسته نشده است ) ، همراه باشد .
  • عوامل محیطی : اگر یک زن با سابقه خانوادگی پاچنبری در طول دوران بارداری سیگار بکشد، خطر ابتلا به این بیماری ممکن است دو برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری باشد. همچنین ابتلا به عفونت و یا استفاده از داروهای تفریحی در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به پاچنبری را افزایش دهد.
  • مایع آمنیوتیک ناکافی در طول دوران بارداری : کمبود مایع آمنیوتیک ( مایع اطراف جنین در رحم مادر هنگام بارداری ) ممکن است خطر ابتلا به پاچنبری نوزاد را افزایش دهد.

 عوارض :
پاچنبری به طور معمول هیچ مشکلی ایجاد نمی کند تا زمانی که کودک شما شروع به ایستادن و راه رفتن کند. 
در صورتی که بیماری پاچنبری درمان شده باشد ، کودک شما نسبتا معمولی راه خواهد رفت .
 او ( فرزند شما ) ممکن است دچار مشکلاتی از جمله موارد زیر باشد:
  • دامنه حرکت : تحرک ممکن است کمی محدود شود .
  • سایز کفش : اندازه کفش پای آسیب دیده ممکن است تا یک و نیم برابرکوچکتر از پای سالم باشد.
  • اندازه عضلات پشت ساق پا : عضلات پشت ساق پا در پای مبتلا ممکن است همیشه از طرف دیگر کوچکتر باشد.

 

با این حال ، اگر پاچنبری تحت درمان قرار نگیرد ممکن است عامل بروز مشکلات جدی تری شود شامل :

  • آرتریت : احتمال بروز عفونت های مفصلی در فرزند شما افزایش پیدا خواهد کرد .
  • کمبود اعتماد بنفس : ظاهر غیر طبیعی پا می تواند در طول سال های نوجوانی ، اعتماد بنفس کودک شما را خدشه دار کند.
  • ناتوانی در طبیعی راه رفتن : پیچ و تاب در ناحیه مچ پا ممکن است اجازه ندهد که فرزند شما براحتی بر روی پای خود راه برود. در موارد شدید بیماری پاچنبری ، بیمار برای جبران ممکن است بر روی کف پا ( در ناحیه نزدیک به انگشتان خود ) راه برود.
  • مشکلات ناشی از تنظیمات راه رفتن : تنظیم نحوه راه رفتن کودک ممکن است از رشد طبیعی ماهیچه های پشت ساق پا جلوگیری کند، و باعث بروز زخم های بزرگ و زردی در پا و نیز عدم هماهنگی در راه رفتن شود.

 

پیشگیری :
از آنجا که پزشکان نمی دانند چه عواملی سبب بروز این بیماری می شود، شما نمی توانید به طور کامل از ایجاد آن جلوگیری کنید. 
با این حال، اگر باردار هستید، می توانید چیزهایی را برای محدود کردن خطر ابتلا به نقایص نوزاد خود از جمله موارد زیر است را رعایت کنید :
  • نکشیدن سیگار و قرار نگرفتن در محیطی که دود سیگار وجود دارد .
  • ننوشیدن الکل
  • عدم مصرف داروهایی که توسط پزشک تجویزنشده است

تشخیص:

به طور معمول، یک پزشک بلافاصله پس از تولد نوزاد ، بیماری پاچنبری را با نگاه کردن به شکل و موقعیت پای نوزاد تشخیص می دهد . گاهی اوقات پزشک ممکن است از اشعه ایکس برای تشخیص شدت بیماری استفاده کند هر چند چندان لازم نیست .

ممکن است در برخی از موارد قبل از تولد نوزاد با استفاده از سونوگرافی ، بیماری پاچنبری را به خوبی مشاهده کرد . هر چند قبل از تولد هیچ کاری برای حل مشکل انجام نمی شود، ولی دانستن شرایط ممکن است وقت بیشتری برای یادگیری بیشتر درمورد بیماری پاچنبری در اختیار والدین برای دریافت کمک و راهنمایی و مشاوره با متخصصان بهداشتی مناسب مانند مشاور ژنتیک یا جراح ارتوپد فراهم کند.

 

درمان :

از آنجایی که استخوان، مفاصل و تاندون نوزاد بسیار انعطاف پذیر هستند، درمان پاچنبری معمولا در هفته اول و یا دو هفته پس از تولد آغاز می شود. هدف از درمان که به منظور جلوگیری از ناتوانی های دراز مدت می باشد ، این است که کودک قبل از فراگرفتن نحوه راه رفتن بتواند روش صحیح را فرا گیرد .

درمان شامل :

  • استفاده از روش غیر جراحی کشش و گچ گیری ( روش پونستی )
  • انجام عمل جراحی

 

کشش و گچ گیری ( روش پونستی ) :

این روش ، یکی از روش های معمول در درمان پاچنبری می باشد :

  • قرار دادن پای نوزاد در وضعیت صحیح و سپس گرفتن گچ برای ثابت نگه داشتن آن وضعیت
  • باز کردن گچ در هفته ، یک یا دو بار ، و دادن وضعیت مجدد به پای نوزاد و گرفتن مجدد گچ برای ثابت نگه داشتن وضعیت پا و ادامه این کار برای چندین ماه
  • انجام جراحی ساده برای افزایش طول تاندون آشیل

 

پس از آنکه پای نوزاد وضعیت جدید را پس از انجام گچ گیری های متوالی بدست آورد ، بایستی برای ثابت نگه داشتن این وضعیت ، اعمال زیر توسط والدین انجام و ادامه یابد :

  • تمرین های ورزشی کشش ( که به شما آموزش داده می شود ) را مرتبا برای نوزاد انجام دهید
  • پای نوزاد را در کفش هایی که توسط پزشک به شما معرفی شده است قرار دهید .
  • مطمئن شوید که فرزندتان بطور مرتب کفش های تهیه شده را بپوشد . معمولا برای مدت سه ماه متوالی بطور شبانه روزی و سپس فقط شب ها تا مدت سه سال .

برای اینکه استفاده از این روش درمان موفقیت آمیز باشد ، بایستی بطور مرتب فرزندتان توسط پزشک مربوطه ویزیت شود . یکی از دلایلی که این روش ممکن است موفق نباشد این است که بطور کامل توسط کودک و یا والدین پیگیری و استفاده نمی شود .

 

 

جراحی :

در صورتیکه وضعیت بیماری بسیار شدید باشد و یا درمان غیر جراحی موثر نباشد ، انجام روش جراحی ضروری است . حتی با انجام درمان ، بیماری پاچنبری ممکن است بطور کامل درمان نشود . ولی خوشبختانه درصورتیکه درمان در ابتدای تولد نوزاد پیگیری و کفش های تجویز شده بصورت صحیح استفاده شود ، کودک زندگی طبیعی خود را خواهد داشت .

این مطلب مفید بود؟ (4)(0)
نظرات (0)
18 آذر 1396 - 10:10
بازدید ها: 1274
تشخیص و درمان بیماری پاچنبری
54

نظرات شما

نظرتون در مورد پست تشخیص و درمان بیماری پاچنبری چی هست ؟

  • Captcha
لطفا به نکات زیر توجه نمایید :
نظرات شما بعد از بررسی توسط پزشک و تایید نمایش داده می شود.
لطفا از بکار بردن کلمات غیر اخلاقی و به دور از فرهنگ ایرانی - اسلامی خودداری فرمایید.