متداولترین نوع درمان ارتودنسی در بزرگسالان، ارتودنسی ثابت است.

در این درمان از براکت (نگین) های سرامیکی یا فلزی کوچکی استفاده می شود. (براکت سرامیکی)

هر یک از براکت ها (bracket) به یک دندان چسبانده شده و با سیم های سراسری (arch wire) به هم وصل می شوند.

بر روی هر براکت یک حلقه ی لاستیکی (o-ring) قرار می گیرد که سیم را بر روی براکت ثابت خواهد کرد.

در طی درمان سیم ها برای صاف کردن دندان و اصلاح موقعیت فک تنظیم می شوند.

در این نوع درمان، همه اجزا ثابت هستند یعنی بیمار نمی تواند آن را از دهان خود خارج نماید.

ارتودنسی ثابت قابلیتهای فراوانی دارد و مشکلات دندانی و فکی را به سهولت اصلاح می کند.

یکی از مزیت های این نوع ارتودنسی این است که در سقف دهان (کام) بیمار، صفحه ی پلاستیکی قرار نمی گیرد و در نتیجه اختلال در صحبت و غذا خوردن ایجاد نمی شود.

تا زمانیکه بیمار به این دستگاه عادت کند می تواند موم مخصوص ارتودنسی را بر روی براکتها استفاده نماید.

با توجه به عدم امکان خارج کردن دستگاه حین درمان، رعایت بهداشت دهان و دندان اهمیتی مضاعف دارد.

18 دی 1396 - 14:5
بازدید ها: 510

کلمه ارتودنسی (یا ارتودونسی) معادل فارسی لغت لاتین “orthodontics” است و یکی از اولین و مهمترین رشته های تخصصی دندانپزشکی می باشد.این کلمه از دو بخش تشکیل شده است: "ارتو" (ortho) به معنای راست یا ردیف کردن و "دونت" (dont) که به معنای دندان که ترجمه آن "ردیف کردن دندان" است. مهد این دانش نیز مانند بسیاری از علوم دیگر در آمریکاست. پیشگامان این رشته تخصصی یعنی اولین متخصصان ارتودنسی مانند " اِدوارد اَنگِل" و "نورمن ویلیام کینگزلی" هر دو آمریکایی بودند و بیش از یک قرن قبل این رشته را در دندانپزشکی پایه گذاری کردند.

 

18 دی 1396 - 13:44
بازدید ها: 417