پس از پایان درمان ارتودنسی ثابت و برداشتن دستگاهها (براکتها)، درمان ارتودنسی به پایان نمی رسد.

بلکه مرحله دوم و بسیار مهم درمان که مرحله نگهداری (retention) نام دارد آغاز می گردد.

برای حفظ دندانها در موقعیت مطلوب پس از ارتودنسی، کاربرد دستگاههای نگهدارنده یا ریتینر (retainer) به دلایل زیر الزامی است :

۱- در دوره درمان ارتودنسی ثابت نیروهایی به بافت های لثه ای و دندان ها وارد میشود تا دندانها به موقعیت ایده آل جابجا گردند. پس از پایان درمان، این بافت ها برای سازماندهی مجدد (reorganization) نیاز به زمان و حمایت دارند.

۲- بعد از پایان درمان، دندان ها در موقعیت جدیدی قرار می گیرند که برای آنها بیگانه است و تمایل به بازگشت به حالت اولیه (relapse) دارند.

۳- در کودکان و نوجوانان، ادامه رشد فکین می تواند احتمال بی نظمی دندانها را افزایش می دهد، این مساله بیشتر در ناحیه جلویی فک پایین رخ می دهد.

انواع دستگاههای نگهدارنده

نگهدارنده ها انواع مختلفی دارند. طراحی نوع این نگه دارنده ها بر اساس طرح درمان بیمار است.

که توسط متخصص ارتودنسی به لابراتوار سفارش داده می شود.

دستگاههای نگهدارنده (ریتینرها) به طور کلی ۲ نوع دارند: نگهدارنده ثابت و متحرک