دستگاهtdcs چیست؟

 

دستگاه tdcs ، از ابزارهای مورد استفاده برای نوروتراپی است و نوروتراپی یعنی درمان سلولهای عصبی.tdcs  دارای یک باطری ۹ ولتی بوده که جریان مستقیم حداکثر ۳ میلی آمپر ایجاد می­کند جریان الکتریکی ایجاد شده به دو سنسور یا الکترود هدایت می­گردد. هرچه میزان جریان الکتریکی بالاتر باشد اثرات بیشتری مورد انتظار خواهد بود. اندازه الکترودهای مورد استفاده ۲۵ الی ۳۵ سانتی متر مربع می­باشد که برای  برقراری اتصال مناسب بین دو الکترود و پوست سر از خیس کردن الکترود با آب معمولی یا محلول آب نمک یا سرم مخصوص استفاده می­گردد. الکترودها دارای یکی قطب مثبت (آند) و دیگری قطب منفی (کاتد) می­باشند که بر روی پوست سر قرار داده می­شود. قطب مثبت برای افزایش فعالیت الکتریکی و قطب منفی برای کاهش فعالیت الکتریکی مورد استفاده قرار می­گیرد.

 

باتوجه به نوع بیماری و مشکل فرد و هدفی که در استفاده از tdcs داریم محل قراردادن الکترودها متفاوت خواهد بود، این بدان علت است که نواحی مختلف در مغز ما از نظر فیزیولوژیکی از عملکرد و وظایف مختلفی برخوردار هستند. هدف درمانگر افزایش در میزان برخی فعالیت­های الکتریکی مغز و یا کاهش در فعالیت­های الکتریکی دیگر مغز است. با استفاده از tdcs، تغییراتی در فعالیت های خودکار الکتریکی مغز داده می­شود.

 

مکانیزم اثر tdcs

 

جریان الکتریکی ضعیف توسط الکترودهایی که بر روی پوست سر وصل شده­اند، از قسمت­های مختلف مغز مانند پوست ،مو، استخوان، جمجمه، سخت­شامه، نرم­شامه و مایع مغزی نخاعی می­گذرند تا خود را به سطح قشر مغز برساند. در این مسیر حدود ۵۰% توان الکتریکی گرفته می­شود و در حدود ۵۰% باقیمانده این جریان الکتریکی ضعیف می­تواند خود را به سطح قشر مغز برساند.

 

این جریان الکتریکی مستقیم، در سطح نورون­های مغزی در ناحیه قطب مثبت باعث دپولاریزاسیون و در ناحیه قطب منفی (کاتد) باعث هیپرپولاریزاسیون سلول مغزی می گردند، این فرایند باعث ورود کلسیم به داخل سلول­ها شده و در نتیجه باعث افزایش میزان گلوکز و اکسیژن و افزایش فعالیت سلولی در آن ناحیه از مغز می گردد. این عمل سبب ارتباطات جدید بین سلولی در مغز و منجر به بازتوانی، ترمیم و بهبود در عملکرد آن ناحیه از مغز می­شود.

 

مواردکاربرد tdcs چیست؟

 

 tdcsدر درمان بیماری­های مقاوم به درمان و نیز درمان کمکی در بیماری های مثل افسردگی، اضطراب، دردهای مزمن، دمانس، بی­خوابی، اعتیاد، سردردهای میگرنی، بازتوانی در سکته­های مغزی، اختلالات تکلمی ایجاد شده به دنبال سکته مغزی، وزوزگوش، پارکینسون، آسیب­های ناشی از ضربه نخاع،کاهش اشتها، تعدیل وزن، تقویت حافظه در بیماری آلزایمر و بیش­فعالی کودکان کاربرد دارد.

 

مزیت­های استفاده از tdcs

 

در بیماران سالخورده و یا افراد دارای ضعف ارگانیک،  بیماران حامله بعلت ممنوعیت در استفاده از دارو، بیماران دارای کودک شیرخوار، افرادی که به لحاظ طبی به استفاده از داروهای خاصی منع شده اند، یا بیماری مقاوم به درمان­های دارویی و افرادی که تمایل به مصرف دارو ندارند،tdcs  بعنوان یک روش غیر دارویی دارای مزیت است. درمان دردهای مزمن و نیز توانبخشی بعد از سکته­های مغزی و نیز درمان کمکی برای رواندرمانی یا دارو درمانی در افسردگی از مزیت دیگر این روش است. tdcs به تنهایی نیز کاربرد درمانی دارد که در صورت استفاده از tdcs در کنار دارو درمانی یا رواندرمانی، باعث بالا رفتن اثرات درمانی می­شود. یک درمان کوتاه مدت و بدون درد است. عوارض جانبی داروها را نداشته و ضرری متوجه بیمار نمی­کند. افراد سالم نیز برای افزایش توان عملکرد مغزی، تقویت حافظه و افزایش قدرت یادگیری از tdcs استفاده می­نمایند.

 

موارد منع استفاده از tdcs

بیمارانی که باطری قلب، دستگاه تنظیم­کننده ضربان قلب و یا ایمپلنت فلزی در داخل جمجمه دارند و افرادی که دارای تشنج هستند، نمی­توانند از tdcs، استفاده نمایند. همچنین در صورت وجود جای زخم در سر، محل اتصال الکترودها باید تغییر کنند.

 

تعداد و طول جلسات tdcs

 

به طور کلی جلسه های درمانی به طور روزانه است و بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد. تعداد جلسات اغلب ۱۰ جلسه بوده،گاه ممکن است درمان با این روش تا ۱۵ جلسه هم به طول بیانجامد. احساسی خفیف از سوزش در ناحیه اتصال الکترودها دیده می­شود که بعد از ۳ یا ۴ جلسه، رفع می­شود.

 

عوارضtdcs

 

tdcs در کشورهای مختلف بر روی هزاران افراد انجام شده و هیچ عوارض مضر در آن مشاهده نگردیده است.

18 شهریور 1397 - 17:37
بازدید ها: 2113