و؟

سلام دکتر از شما خیلی خیلی تشکر می کنم که جواب منو می دید من پسری 29 ساله هستم کلن من هر وقت که مردم حق منو می خوردند و یا مقصر بودند و یا راهی نداشتم که من بتوانم حقمو بگیریم یا من روش‌ و بلد نبودم خودم به نقش وبیماری دادو عصبی زیاد می زدم و آنها کوتا می آمدند واین جوری حقمو می گرفتم من با خیلی این کار کردم و قتی که خواهرم می خواست کاری کند به حرف کسی گوش نمی داد حتی پدر و مادرم واحترام من نگه نمی داشت و کارهای بد دیگر خلاصه وقتی با اون هر وقت به مشکل می خوردم خودم به نقش بیماری داد و عصبی زیاد می زدم وبعد خواهرم و خانواده باورش شده بود که من بیمار حاد دارم و خواهرم با خیال به مشاور گفت و مشاور گفت باید با مامور و آن را به دکتر دادگاه برید خلاصه آنها همین کار رو کردن و من را بردن شرح حال به دکتر دادگاه گفت یعنی همان داد صدای عصبی قولابی من یک باراین نقش بازی کرده بودم که گفتم به خودم آسیب میزم و وقتی می خواست برادرم این هم رو به من دکتر بگه که من به خودم آسیب میزم دکتر دادگاه خنده خیلی خیلی بدی به من کردو من آگاه نبودم که این دکتر دادگاه است ونباید چنین کار را کنم که نظر او نصب به من عوض می شود خودمو به نقش بیماری حاد زدم و چشمانم را یه جوری کردم وآن زن را ترساندم ودکتر هم خیال کرد که بیماری من حاد اول گفت مشکلی ندارد بعد رفتم خانه به موبایل برادرم زنگ زد و گفت او باید بستری بشه من به خواهر گفتم به یک دکتر دیگه بریم و رفتیم وقتی خواهرم شرح حال به دکتر گفت یعنی همان داد صدای عصبی قولابی دکتر گفت برادر تو اسکن فرنی دارد من می دانستم که دکتر اشتباه می کند ولی حرف من باور نمی کردن و دکتر اصلا به حرف های گوش نداد من درست می گفت و دکتر اشتباه میکرد چون اون دکتر بود حرفهاشو قبول میکردن3 تا 4 تا دکتر مرا دید اما هیچ کدوم آنها متوجه نشدن که من این بیمار ها رو ندارم وخیال می کردن من اسکن فرنی دارم ولی داروهای اسکن فرنی که نباید به من می دادن به من دادن ولی من آگاه بود برای همین زیاد نخوردم خلاصه دکتر آخر هم دو تا سه جلسه همان داروها رو کم زیاد کرد ولی من نخوردم وجلسه آخر خودم به دکتر گفتم که تنها مشکل من وسواس است و نشانه هاش گفتم و دکتر متوجه شد که من اسکن فرنی ندارم و سواس دارم و گفت اشتباه شد او هم فکر می کند که من بیماری حاد دارم او این هم نمی دانست من خودم به نقش بیماری و داد و عصبی زیاد می زدم من که این نقش بیماری داد و عصبی زیاد فراوان روبازی کردم خواهر وخانواد باور شده بود به گوش همه دکتر رساند من وسواس دارم ولی اسکن فرنی و بیماری حاد ندارم واقعیت این است که در همه جوامع بیماران روانی تا زمانی که آسیبی به خودشان یا دیگران وارد نکرده‌اند «حق» دارند از درمان امتناع کنند من کنترل دارم که نه به خود و دیگران آسیب بزنم ودیگر کسی را نمی ترسانم بنا به هر دلیلی ولی حال چطور ثابت کنم که مشکل من حاد نیست و کجا بروم مدرک بدست بیاورم که خانوادم مرا درمان نکند چون خانوادم باور درمان منو دارند و می خواهن مرا درمان کند و حرف من را گوش نمی کند من می خواهم یه مدرک بدست بیارم که نتواند من را درمان کنند کاملاً روشن است که من این حقو دارم الان بیش از یک سال دکتر نرفتم و دارو نخوردم و دیگر کسی را نتر ساندم ودیگر او نقش هیچ وقت بازی نکردم رفتارم کنترل شده هست من مطمئن می توانم کامل رفتارم کنترل کنم و مطمئن آن بیمار حاد اصلا ندارم