رواندرمانی روانکاوانه

گذشته، با همه‌ی رازها و زخم‌هایش، در اکنون ما زندگی می‌کند؛ 

شناخت تاریخچه‌ی روانی انسان، تنها بازگشتی به گذشته و جست‌وجوی خاطرات از دست‌رفته نیست، بلکه توجه و تامل در اکنون است؛ تلاشی برای کشف تأثیرات پنهان گذشته بر زندگی امروز. احساسات سرکش، افکار و الگوهای رفتاری تکرارشونده، ردپاهای خاموش گذشته‌اند که در لحظه‌ی حال جان می‌گیرند. روانکاوی، از این منظر، نه صرفاً کاوشی در خاکستر خاطرات، بلکه جست‌وجویی پویا در زنده‌ترین لایه‌های تجربه‌ی امروز است. ارنست جونز، روانکاو برجسته و از شاگردان فروید، اهمیت این موضوع را چنین بیان می‌کند: «هدف اصلی روانکاوی، آشکار کردن تأثیرات ناخودآگاه گذشته است که در روان فردهمچنان زنده‌اند و بر افکار، احساسات و رفتارهای او تأثیر می‌گذارند.» 

گذشته، با همه‌ی رازها و زخم‌هایش، در اکنون ما زندگی می‌کند؛ و همین حضور نامرئی، پنجره‌ای است به سوی فهم عمیق‌تر خویشتن و ساختن مسیری برای رهایی .