مرکز استروبوسکوپی حنجره در تهران

استروبوسکوپی حنجره یا عکس برداری حنجره :در طول سه دهه گذشته، پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه آناتومی و فیزیولوژی تارهای صوتی حنجره صورت گرفته است که به طور قابل توجهی در عملکرد بالینی و جراحی آسیب های حنجره تأثیر گذاشته است. از زمان توصیف اولیه لایه‌ بندی میکروسکوپی تارهای صوتی انسان توسط هیرانو در دهه ۱۹۷۰، تکنیک‌های تشخیصی و جراحی پیچیده‌ تر برای بهبود دقیق‌ تر و حفظ تولید صدا توسعه یافته است.

تست استروبوسکوپی حنجره

برای بررسی علل مشکلات صوتی مانند: از دست دادن صدا، گرفتگی صدا، تشخیص کیست یا پولیپ، ندول، ریفلاکس معده (gerd)، بیش فعالی یا کم فعالی تارهای صوتی، سرطان های خوش خیم و یا بدخیم حنجره و تقارن ساختارهای حنجره ای. پزشک ممکن است تست استروبوسکوپی را تجویز کند. استروبوسکوپی از یک نور چشمک زن سریع برای بررسی حنجره و تارهای صوتی استفاده می‌کند.

این تست سریعی است که به تشخیص مشکلات زیربنایی که ممکن است باعث مشکلات صوتی شوند، مانند: گرفتگی صدا، کمک می‌کند. تارهای صوتی ما که وظیفه تولید صدا را بر عهده دارند، دارای یک لایه انعطاف‌پذیر در بالای آنها هستند که مانند یک موج مخاطی حرکت می‌کند. این لایه دارای فرکانس ۴۰۰ بار در دقیقه  می باشد. با استفاده از استروبوسکوپ، جزئیات دقیق به راحتی در یک روش آندوسکوپی ساده قابل مشاهده هستند.

مزایا و معایب ویدئو استروبوسکوپی

ویدئو استروبوسکوپی یک روش تشخیصی در پزشکی است که با استفاده از یک آندوسکوپ (یا یک وسیله انعطاف‌پذیر یا سفت و سخت) همراه با نور استروب مرتبط با ارتعاش تارهای صوتی، صورت می‌گیرد. این روش به گفتاردرمان امکان می‌دهد تا ساختارهای دستگاه صوتی را در قالب “حرکت آهسته” مشاهده کند.

مزایا:

از مهمترین مزایای استروبوسکوپی می توان به این موارد اشاره داشت:

• ارائه مجموعه گسترده‌ای از اطلاعات درباره تأثیر آسیب‌شناسی بر روند صداگذاری.
• قدرت ارائه اطلاعات درباره یکپارچگی عصبی، عضلانی و فیزیولوژیکی تارهای صوتی و ساختارهای فوق چاکنای مانند غضروف های اریتنویید، اپیگلوت و فضای حلقی-دهانی.

معایب:

در رابطه با معایب آن هم می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• ناراحتی بیمار مرتبط با استفاده از آندوسکوپ انعطاف‌پذیر یا سفت و سخت، مخصوصا در افرادی که دارای رفلکس گگ (رفلکس اوق زدن) قوی هستند.
• محدودیت تصویر در حالت استفاده از نور بارق و تولید واکه‌های جداگانه و یا حرف زدن. چون در استروبوسکوپی ریجید فرد توانایی حرف زدن نداشته و فقط می تواند یک واکه /ای/ یا /آ/ را بیان کند.
• نیاز به دقت ذهنی بالا.