ساده ترین تعریف روان درمانی، ایجاد تغییرات رفتاری و شخصیتی سازنده در مراجع است. روان‌درمانی مشتمل بر یادگیری زدایی، یادگیری و باز یادگیری است. یعنی مراجعین در طی فرایند روان درمانی، روش های زدودن الگوهای ناسازگار را می اموزند، آنگاه مکانیسم های سازگاری جدید و کارآمدتر را یاد می گیرند و سپس این الگوهای جدید رفتاری را از طریق تکرار تقویت می کنند. هدف های روان درمانی عبارت است از تسکین پریشانی های هیجانی مراجعین، کمک به آنان در یافتن راه حل برای مشکلات زندگی، یاری به آنها در تعدیل ویژگی های شخصیتی و الگوهای رفتاری.همجنین می توان اهداف روان درمانی را شامل ارتقای سازگاری شخص در قلمروهای درون فردی، بین فردی، کاهش رفتارهای ناسازگارانه و شکایت های روان تنی دانست.

دکتر زینب نژادحسینیان دارای سابقه ۱۸ ساله تحقیق و پژوهش در زمینه روانشناسی میباشند..همجنین دارای تجارب مشاوره ای گوناگون در روان‌درمانی بزرگسال، کودک و نوجوان هستند.

بسیاری از مراجعین می پرسند آیا با حرف زدن حال من خوب میشود؟

در جلسات اول روان درمانی اغلب این پرسش پیش می اید.در پاسخ باید گفت جون علت بیماری در خود فرد است و با سخن گفتن با روان شناس به آنها پی میبرد.. بعضی مراجعین مشکلات خود را به تفصیل برای دیگران(دوستان) گفته اند و نتیجه ای نگرفته اند. روان درمانی میتواند به افراد کمک کند تا رابطه حالت های خود را با علل ایجاد کننده آنها ببینند و به همین علت صحبت کردن بسیار مهم است. وقتی واقعا بفهمیم که علل اصلی ناراحتی مراجع چیست، آنوقت مراجع میتواند علت ناراحتی را برطرف سازد و نکات مثبت شخصیت خود را پرورش دهد. پس لازم است مراجع در مورد افکار و احساسات خود صحبت کند،