ساده ترین تعریف روان درمانی، ایجاد تغییرات رفتاری و شخصیتی سازنده در مراجع است. روان‌درمانی مشتمل بر یادگیری زدایی، یادگیری و باز یادگیری است. یعنی مراجعین در طی فرایند روان درمانی، روش های زدودن الگوهای ناسازگار را می اموزند، آنگاه مکانیسم های سازگاری جدید و کارآمدتر را یاد می گیرند و سپس این الگوهای جدید رفتاری را از طریق تکرار تقویت می کنند. هدف های روان درمانی عبارت است از تسکین پریشانی های هیجانی مراجعین، کمک به آنان در یافتن راه حل برای مشکلات زندگی، یاری به آنها در تعدیل ویژگی های شخصیتی و الگوهای رفتاری.همجنین می توان اهداف روان درمانی را شامل ارتقای سازگاری شخص در قلمروهای درون فردی، بین فردی، کاهش رفتارهای ناسازگارانه و شکایت های روان تنی دانست.