"no pain, no gain" شعار ویژه ای هست که سعی کردم همیشه سرلوحه زندگیم قرار بدم و بقیه رو هم به انجامش تشویق کنم. ترجمه این ضرب المثل پرمعنا به زبان شیرین پارسی یعنی "آدم بدون زحمت به جایی نمی رسه" و اگه بخوایم آن را خوب ترجمه کنیم، شبیه انسان های پرتجربه و خردمندی میشه که می گویند «نابرده رنج گنج میسر نمی شود / مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد». این اصطلاح رفاقتی عجیب در قالب رویکردهای وجودی داره یک درد تو رو آزار میده و یک درد تو رو از درون رشد میده و باعث معنا دهی به زندگی میشه، احساس دردی که امروز داریم، همون احساس قدرت و سازگاری با مشکلاتی هست که فردا خواهیم داشت. بنابراین اینکه میگن درد در گذر زمان حل میشه الزاما درست نیست بلکه به ما قدرت میده تا باهش زندگی کنیم (خاموشی عصبی هم در همین راستاست) ... درد واقعی از دست دادن کسی یا چیزی نیست درد واقعی اونه که معنای زندگی از دست بره به حدی که فراموش کنید خود شما هم ارزشمند هستید.

با احترام
علی اعظم رجبیان

روانشناس بالینی

همراهان گرامی آنچه که از ویروس کرونا خطرناک تر است خود ویروس نیست این ویروس از نظر آماری بسیار کمتر از ویروس آنفولانزا کشته داده است آنچه که خطرناک تر از عامل استرس زا است سطح اضطراب شماست. پاسخ جنگ یا گریز طبیعی ترین و اما در مواقعی خطرناک ترین پاسخی است که به محرک های اضطراب برانگیز می دهیم. از نظر هانس سلیه پدر نظریه پردازان استرس، سه مرحله پاسخ به استرس عبارت است هشدار، مقاومت و درماندگی. از نظر من نیز هر جامعه همین مراحل را در پاسخ به استرس سپری می کند. چین در مرحله مقاومت است و اما جامعه ما می تواند با توجه به قدرت شایعه پراکنی و در حال توسعه بودن خود آسیبی به مراتب بیشتر ببیند و به راحتی به مرحله درماندگی برسد. استرس همان قدر که کمک کننده است، کشنده نیز هست ( استرس در لغت عبارت است از نیرو، فشار و اجبار. و ریشه استرس به معنای در آغوش گرفتن، و باز فشردن است. اعمالی که می تواند با احساسات متضاد همراه شود. برای نمونه می توان کسی را به آغوش کشید و البته وی را دچار خفگی کرد، همچنان که می توان در مواجهه با کرونا متحد شد یا با استرس آن خفه شد ) پاسخ معمول به استرسورها در موارد این چنینی شامل موارد ذیل است: خشم، شایعه پراکنی در تلگرام و اینستاگرام، هیجانی برخورد کردن سلبریتی ها و یا غیر، و گذاشتن استوری هایی که فقط ترس و اضطراب مردم را بیشتر می کند.
در این شرایط اگر هم این ویروس شایع شود مقصر خود ما هستیم چون چنین برخوردهایی موجب اختلال در کار بیمارستان ها، و متخصصین، پاسخ فرار افراد مبتلا و حرکت آن ها به سمت خیابان ها و فقط شیوع مبتلایان بیشتر است در چنین شرایطی دیگر خطای انسانی نیست بلکه فاجعه انسانی هست که مقصر آن خود ما بوده ایم. لذا خواهشمندم به جای واکنش جنگ یا گریز و غیر ذهن آگاهانه، پاسخ آگاهانه که پاسخی در لحظه حال، بدون قضاوت، نشخوار فکری، صبورانه است بدهیم به عبارتی اجازه دهیم مسئولین، پزشکان، پرستاران فعالیت شان را انجام دهند (حتی اگر بدانیم مسئولین ناتوان هستند چون استرس ما فقط به این ناتوانی می افزاید) لطفا مواظبت از خودتان و خواندن نکات پیشگیری را رعایت فرمایید .

با احترام
علی اعظم رجبیان
روانشناس بالینی