متأسفانه در جامعه این دو كلمه مترادف هم استفاده میشود در صورتیكه این دو اصطلاح نمائی إز دو شرایط مختلف قلبى است.
ایست قلبى
زمانى است كه كاركرد قلب بصورت ناگهانى متوقف شده و إز ضربان مى ایستد و علت آن در واقع مشكل الكتریكى قلب است كه بشكل ناگهانى منجر به آریتمى ( بى نظمى ضربان قلب ) شده و فعالیت پمپاژ خون را مختل كرده و در نهایت خون به اعضاى حیاتى بشكل مناسبى نخواهد رسید .
به فاصله چند ثانیه از این اتفاق بیمار ، وضعیت تنفس بیمار تحت تاثیر قرار میگیرد و بیمار دچار كاهش سطح هوشیارى شده و در صورت عدم درمان به مرگ منجر خواهد شد.
حمله قلبى
زمانى رخ میدهد كه خونرسانى به قلب بعلت اشكالات در سیستم گردش خون ، مثلا انسداد عروق كرونر ، مختل شده و خون حاوى اكسیژن كافى به بافت قلب نمیرسد و نهایتا این وضعیت به از بین رفتن عضله قلب در صورت باز نشدن انسداد در اسرع وقت میگردد.
این حالت با علایم درد قفسه سینه ، تنگى نفس، تهوع ، استفراغ و عرق سرد خود را میتواند نشان دهد ؛ كه البته در بانوان تغییرات ماهیتى علایم به درد فك و نواحى پشت نیز وجود دارد.
اكثر اوقات علایم با سرعت كمترى شروع شده و چند ساعت ادامه میتواند داشته باشد و برعكس ایست قلبى قلب از ضربان نمى ایستد و هرچه در روند درمان تأخیر رخ دهد عوارض غیر قابل جبرانى رخ خواهد داشت.
نظرات شما
نظرتون در مورد پست مقايسه اى بين إيست قلبى و حمله قلبى چی هست ؟