سوگ پیچیده به داغدیدگی همراه با علائم جدایی ، احساس ناراحتی ، حالت بحران و درماندگی در ماتم مربوط می شود ، ماتم ناهنجار به چندین شکل بروز می کند و عناوین متفاوتی به آن داده شده است، گاه ماتم بیمارگونه ، ماتم فیصله نیافته ، ماتم پیچیده ، ماتم مزمن ، ماتم تاخیریافته یا ماتم افراط آمیز خوانده می شود. اما هر نامی بگذاریم خواه سوگ پیچیده یا ماتم بیمارگونه شرح آن چنین است: شدت گرفتن ماتم تا حدی که شخص مقلوب شود، به رفتارهای ناسازگارانه توسل جوید ، یا بی انتها  در حالت ماتم بماند بی آنکه روند سوگواریش رو به پایان داشته باشد... اینگونه ماتم در برگیرنده روندهایی است که پیوسته به سوی همگون شدن یا انطباق حرکت نمی کند اما در عوض به تکرارهای قالبی یا گسستگی های ممتد در التیام می انجامد فرد سوگوار بر این عقیده باقی می ماند که متوفی،زنده است.فروید در "سوگواری و مالیخولیا "(1915)در این مورد اظهار نظر می کند و می گوید که نیرو گزاری زیاد خاطرات وجود دارد.در حالت هنجار ،نهاد برای کنار گذاشتن شئ از دست رفته از طریق فرایند نیرو گذاری روانی مرحله به مرحله از فرایندهای درون فکنی و همذات پنداری استفاده می کند .اما در طولانی شدن سوگواری،فرایند سوگواری مختل است ،درونی سازی شئ از دست رفته وجود دارد ،نهاد شئ را نگه می دارد ،و فقدان آن را انکار می کند ،و از رویا رویی با واقعیت خودداری می کند.

تاخیر و نپذیرفتن سوگ،گاه ممکن است سالهای زیادی طول بکشد . بعضی بیماران در داغدیدگی حاد به دنبال مرگ تازه ،ممکن است درگیر سوگ فردی که سالها قبل مرده است باشند . احساس گناه همراه با نیاز واضح برای تنبیه شدن،نشانه های جسمی معمولا متعلق به ناخوشی آخر متوفی،بی خوابی،انکار احساسات و پیدایش خشکی و بی روحی ،تغییر روابط با دوستان و افزایش خوشرویی و تحریک پذیری از علائم سوگ پیچیده است برای :تشخیص سوگ پیچیده کلا دو راه وجود دارد 

برای تشخیص سوگ پیچیده کلا دو راه وجود دارد :

یا بیمار خود صاحب تشخیص است یا بیمار با نوعی مسئله پزشکی یا روانی مراجعه می کند و کاملا نا آگاه است که ماتمی فیصله نیافته در بطن تشویش اوست.چندین سر نخ برای یافتن ماتم خاتمه نیافته وجود دارد..هر چند هر یک از این سر نخ ها به خودی خود و به تنهایی شاید برای رسیدن به نتیجه ای در تشخیص کافی نباشد اما هر یک از این سر نخ ها را باید جدی گرفت و در هنگام برخورد با آنها تشخیص ماتم خاتمه نیافته را در نظر داشت.

سرنخ اول:فردی که با او مصاحبه می کنید قادر نیست بی تازه شدن داغش و سوگ شدید از متوفی حرف بزند.

سر نخ دوم:واقعه ای ظاهرا جزیی سبب پیدایش واکنش ماتمی شدید می گردد.

سرنخ سوم:مضامین مربوط به ضایعه در مصاحبه بالینی پیش می آید.در هر مشاوره یا درمان خوب ،گوش کردن به مضامین مهم است و هر گاه مضامین به فقدان مربوط شوند، مواظب امکان ماتم خاتمه نیافته باشید.

سر نخ چهارم:فرد ضایعه دیده مایل نیست اشیای مربوط به متوفی را از خود دور کند.کسی که محیط شخص متوفی را به همانگونه که در هنگام وقوع مرگ بود حفظ می کند ،ممکن است گرفتار واکنش ماتم خاتمه نیافته باشد.

سرنخ پنجم:بررسی سابقه پزشکی فرد نشان می دهد که علایمی شبیه علایم جسمی متوفی پیش از مرگ در او پیدا شده است.این علایم جسمی اغلب سالانه در حول و حوش سالگرد مرگ یا در حوالی تعطیلات بروز می کند .امکان هم دارد که وقتی فرد به سن متوفی در هنگام مرگ می رسد بروز کند.

سرنخ ششم:افرادی که پس از مرگ کسی در زندگیشان تغییرات عمده می دهند یا دوستان ،خویشان یا فعالیتهای مربوط به متوفی را از زندگیشان حذف می کنند. ممکن است گرفتار ماتم خاتمه نیافته باشند.

سرنخ هفتم:فرد تاریخچه افسردگی زیر سطح بالینی دارد که اغلب با احساس گناه دائمی و ناچیز پنداشتن خویش همراه است .خلاف این هم می تواند سر نخ باشد ؛فردی که پس از مرگ کسی دستخوش شوری کاذب می شود ممکن است دچار ماتم خاتمه نیافته باشد.

سرنخ هشتم:بی اختیار تقلید کردن از متوفی ،به خصوص اگر فرد نه میلی آگاهانه بدین کار داشته باشد و نه مناسبتی برای چنین تقلیدی دیده شود .برخاسته از میل به جبران فقدان از راه همسان دیدن خویش با متوفی است.

سرنخ نهم:هر چند که انگیزش به نابود کردن خویش می تواند معلول موقعیتهایی چند باشد ماتم خاتمه نیافته را  می توان و باید یکی از آنها به حساب آورد.

سرنخ دهم:اندوه بی دلیل در مواقعی مشخص در هر سال ،می تواند سر نخی  برای ماتم خاتمه نیافته باشد، این احساس ممکن است حول و حوش مواقعی بروز کند که متوفی هم در آنها حضور داشته باشد،مانند تعطیلات و سالگردها.

سرنخ یازدهم :

هراس بیمار گونه از بیماری یا مرگ می تواند به بیماری خاصی مربوط باشد که متوفی را ازبین برده است