شکستگی استخوان ترقوه

شکستگی استخوان ترقوه رایج بوده و حدود دو تا 10 درصد کلیه شکستگی های استخوان های بدن را شامل میشود . معمولا نیاز به درمان های پیچیده و سخت نبوده و با تجویز مسکن و استفاده از بانداژ به شکل 8  تحت درمان قرار می گیرد هر چند ممکن است در بعضی شرایط نیاز به جا اندازی به روش جراحی نیز باشد .

تعریف :

شکستگی استخوان ترقوه رایج بوده و حدود دو تا 10 درصد کلیه شکستگی های استخوان های بدن را شامل میشود . معمولا نیاز به درمان های پیچیده و سخت نبوده و با تجویز مسکن و استفاده از بانداژ به شکل 8 تحت درمان قرار می گیرد هر چند ممکن است در بعضی شرایط نیاز به جا اندازی به روش جراحی نیز باشد .

 

مکانیسم شکستگی :

شکستگی ممکن است در هر ناحیه ای از استخوان ترقوه اتفاق افتد . هر چند 69 تا 82 درصد از موارد شکستگی در ناحیه میانی و یا یک سوم خارجی استخوان اتفاق می افتد . علت این امر دارای دو دلیل می باشد : اول اینکه این قسمت ها نازک ترند و ثانیا توسط بافت های ماهیچه ای و لیگامنت ها احاطه نشده اند . بطور معمول شکستگی استخوان ترقوه به دلیل ضربات مستقیمی که بر روی شانه وارد می گردد ، ایجاد می شود . زمین خوردن و یا افتادن در حالتیکه بازو در حال کشیدگی است از دیگر موارد بروز شکستگی است . بروز این شکستگی در بین افراد بسیار جوان و یا بسیار پیر شایع تر است .

 

یافته های تصویربرداری :

هر چند گرفتن عکس AP بسیار مرسوم است ولی استفاده از دو منظره (view ) در تشخیص صحیح تر مورد نیاز است . بهتر است از تصویر سفالیک تیلت ( cephalic tilt) نیز استفاده شود .

 

تشخیص و درمان :

این شکستگی بیشتر در کودکان دیده میشود . درمان شکستگی استخوان ترقوه هنگامی که تنه دچار شکستگی شده باشد از طریق بی حرکت کردن و استفاده از اسلینگ یا بانداژ 8 انجام می گردد . نتیجه درمان با این روش بسیار خوب گزارش شده است . هر چند تعدادی از جراحان اعلام کرده اند که حدود 15 درصد از موارد شکستگی های استخوان ترقوه دچار عوارضی چون : جوش نخوردن ، درد در ناحیه شکستگی ، تحریک در ناحیه شبکه بازوئی و نیز بدفرمی قابل مشاهده در ناحیه پوست ( بیرون زدگی ناحیه استخوان جوش خورده ) بعد از درمان ، شده اند . در بعضی بیماران که جابجایی های کامل استخوان ترقوه به همراه تغییر زاویه قرار گیری طبیعی استخوان ، کوتاه شدن بیشتر از دو سانتیمتر یا شکستگی به صورت مرکب اتفاق افتاده باشد ، استفاده از روش جراحی و فیکس کردن با پیچ و پلاک و یا استفاده از میله های فیکس کننده داخلی استخوان ( medullary device ) ضروری بوده و نتیجه قابل قبول تری از نظر زیبایی و نیز افزایش شانس جوش خوردگی خواهد داشت . در افراد مسن استفاده از روش جراحی توصیه می گردد . در صورت بروز شکستگی ناپایدار در ناحیه انتهایی استخوان ترقوه ، استفاده از پیچ کوراکوکلاویکولار ضروری می باشد .