مراحل رشد

در زندگی هر فرد سریع­ترین تغییرات، جسمی، ذهنی و عاطفی در 5 سال نخست زندگی اتفاق می­افتد

برخلاف رشد و تکامل جسمانی کودک تو 5 سال اول زندگی که به طور کامل بارز هست پیشرفت شگفت انگیزی کودک در ادراک از دنیا و افرادی که با اون در تعامل قابل توجه هست

آنچه شما باید بدونید:

 اینه که از فرزندتون انتظارات واقعی داشته باشید

 بی­دلیل نگران رشدش نشید

 فرزندتون رو با بقیه مقایسه نکنید

برای اینکه اشتباهات بالا رو نکنید باید اطلاعات خودتون را از رشد نرمال و طبیعی کودکتون افزایش بدید این اطلاعات به شما کمک میکنه تا نیازهای کودکتون رو به درستی و در زمان مناسب برآورده کنید

از تولد تا 6 ماهگی

باید بدانید که نوزادان نه از وجود خود آگاه هستند نه از وجود دیگران

کودک به هیچوجه شناختی نه از خود دارد نه پدر و مادر و هر کس که او را در آغوش بگیرد فقط براساس غریزه­ی قدرتمند بقا می­داند برای زنده ماندن نیاز به مراقبت دائمی فرد دیگری دارد پس بنابراین مشتاق چهره­، صدا و آغوش شماست.

نوزادان از بدو تولد صدای مادرشان را تشخیص می­دهد و از آن آرامش می­گیرند

در ماههای اولیه تولد مخصوصا در فرزند اول، والدین نگران این نکته هستند که کودکشان لوس شود اما از این موضوع مطمئن باشید که در 6 ماه اول زندگی هیج نوزادی توانایی کنترل و تسلط بر والدینش را ندارد، هرچند که خیلی زود این موضوع رو یاد میگیره

بنابراین اگر در طی ماه­های اولیه به گریه نوزادتان واکنش نشان دهید او را لوس نمی­کنید بلکه طعم محبت مادرانه رو به او میچشانید و این اطمینان خاطر رو بهش میدید که همیشه و هر وقت به شما نیازمند باشه شما هستید

اگر در این مدت به نیازهای کودکتون اهمیت ندید و بخوایید به به اون نظم و قاعده رو آموزش بدید حتی برای نظم در خواب و شیرخوردن جز آسیب به اون کاری دیگه ای رو انجام نمیدید و فقط بهش این احساس و برداشت رو میدید که در این دنیا تنهاست و هیچ کسی رو برای برطرف کردن نیازهاش و زنده موندن نداره این چیزیه که علت خیلی از کمبودها و مشکلات در بزرگسالی هست

شما میتونید تقریبا از هفته ی سوم  تا ششم به تدریج یه روال و قاعده­ای  برای نظم به شیرخوردن و خوابیدن کودکتون در نظر بگیرد با رعایت این نکته:

وقت خواب رو پس از شیردهی قرار دهید با تکرار این مسئله کودک شرطی خواهد شد و پس از هر بار تغذیه به راحتی به خواب بره

برای مثال اگر کودک شما در طول شب ساعتی که شما خواب هستید بیدار شده و شیر میخواهد در بلندمدت میتوانید این زمان را جلو انداخته و خواب کودک را به خواب خود نزدیک کنید اما این نکته را هم در نظر داشته باشد که کودک 3 تا 6 ماهه باید هر 2 تا 4 ساعت یکبار شیر بخورد (اگر نوزاد شما خوش اشتها باشد به طور حتم به دفعات بیشتری نیازمند هست) پس بیدار شدن شما در طول شب امری ست اجباری

آنچه مایه لذت نوزادان میشود:

بوسیدن آنها(توسط مادر مخصوصاً )

تماس فیزیکی از قبیل در آغوش گرفتن، ماساژ دادن و نوازش

لمس صورت شما چرا که بهترین اسباب بازی در هفته های اول چهره­ی انسان است

حرکاتی شبیه به حرکت ننو

آهنگ و لحن صدای شما

اشیا و اسباب بازی­های رنگارنگ و پر نقش و نگار در فاصله نزدیک از صورتشان حرکت کند

دستگاهtdcs چیست؟

دستگاه tdcs ، از ابزارهای مورد استفاده برای نوروتراپی است و نوروتراپی یعنی درمان سلولهای عصبی.tdcs  دارای یک باطری ۹ ولتی بوده که جریان مستقیم حداکثر ۳ میلی آمپر ایجاد می­کند جریان الکتریکی ایجاد شده به دو سنسور یا الکترود هدایت می­گردد. هرچه میزان جریان الکتریکی بالاتر باشد اثرات بیشتری مورد انتظار خواهد بود. اندازه الکترودهای مورد استفاده ۲۵ الی ۳۵ سانتی متر مربع می­باشد که برای  برقراری اتصال مناسب بین دو الکترود و پوست سر از خیس کردن الکترود با آب معمولی یا محلول آب نمک یا سرم مخصوص استفاده می­گردد. الکترودها دارای یکی قطب مثبت (آند) و دیگری قطب منفی (کاتد) می­باشند که بر روی پوست سر قرار داده می­شود. قطب مثبت برای افزایش فعالیت الکتریکی و قطب منفی برای کاهش فعالیت الکتریکی مورد استفاده قرار می­گیرد.

باتوجه به نوع بیماری و مشکل فرد و هدفی که در استفاده از tdcs داریم محل قراردادن الکترودها متفاوت خواهد بود، این بدان علت است که نواحی مختلف در مغز ما از نظر فیزیولوژیکی از عملکرد و وظایف مختلفی برخوردار هستند. هدف درمانگر افزایش در میزان برخی فعالیت­های الکتریکی مغز و یا کاهش در فعالیت­های الکتریکی دیگر مغز است. با استفاده از tdcs، تغییراتی در فعالیت های خودکار الکتریکی مغز داده می­شود.

مکانیزم اثر tdcs

جریان الکتریکی ضعیف توسط الکترودهایی که بر روی پوست سر وصل شده­اند، از قسمت­های مختلف مغز مانند پوست ،مو، استخوان، جمجمه، سخت­شامه، نرم­شامه و مایع مغزی نخاعی می­گذرند تا خود را به سطح قشر مغز برساند. در این مسیر حدود ۵۰% توان الکتریکی گرفته می­شود و در حدود ۵۰% باقیمانده این جریان الکتریکی ضعیف می­تواند خود را به سطح قشر مغز برساند.

این جریان الکتریکی مستقیم، در سطح نورون­های مغزی در ناحیه قطب مثبت باعث دپولاریزاسیون و در ناحیه قطب منفی (کاتد) باعث هیپرپولاریزاسیون سلول مغزی می گردند، این فرایند باعث ورود کلسیم به داخل سلول­ها شده و در نتیجه باعث افزایش میزان گلوکز و اکسیژن و افزایش فعالیت سلولی در آن ناحیه از مغز می گردد. این عمل سبب ارتباطات جدید بین سلولی در مغز و منجر به بازتوانی، ترمیم و بهبود در عملکرد آن ناحیه از مغز می­شود.

مواردکاربرد tdcs چیست؟

 tdcsدر درمان بیماری­های مقاوم به درمان و نیز درمان کمکی در بیماری های مثل افسردگی، اضطراب، دردهای مزمن، دمانس، بی­خوابی، اعتیاد، سردردهای میگرنی، بازتوانی در سکته­های مغزی، اختلالات تکلمی ایجاد شده به دنبال سکته مغزی، وزوزگوش، پارکینسون، آسیب­های ناشی از ضربه نخاع،کاهش اشتها، تعدیل وزن، تقویت حافظه در بیماری آلزایمر و بیش­فعالی کودکان کاربرد دارد.

مزیت­های استفاده از tdcs

در بیماران سالخورده و یا افراد دارای ضعف ارگانیک،  بیماران حامله بعلت ممنوعیت در استفاده از دارو، بیماران دارای کودک شیرخوار، افرادی که به لحاظ طبی به استفاده از داروهای خاصی منع شده اند، یا بیماری مقاوم به درمان­های دارویی و افرادی که تمایل به مصرف دارو ندارند،tdcs  بعنوان یک روش غیر دارویی دارای مزیت است. درمان دردهای مزمن و نیز توانبخشی بعد از سکته­های مغزی و نیز درمان کمکی برای رواندرمانی یا دارو درمانی در افسردگی از مزیت دیگر این روش است. tdcs به تنهایی نیز کاربرد درمانی دارد که در صورت استفاده از tdcs در کنار دارو درمانی یا رواندرمانی، باعث بالا رفتن اثرات درمانی می­شود. یک درمان کوتاه مدت و بدون درد است. عوارض جانبی داروها را نداشته و ضرری متوجه بیمار نمی­کند. افراد سالم نیز برای افزایش توان عملکرد مغزی، تقویت حافظه و افزایش قدرت یادگیری از tdcs استفاده می­نمایند.

موارد منع استفاده از tdcs

بیمارانی که باطری قلب، دستگاه تنظیم­کننده ضربان قلب و یا ایمپلنت فلزی در داخل جمجمه دارند و افرادی که دارای تشنج هستند، نمی­توانند از tdcs، استفاده نمایند. همچنین در صورت وجود جای زخم در سر، محل اتصال الکترودها باید تغییر کنند.

تعداد و طول جلسات tdcs

به طور کلی جلسه های درمانی به طور روزانه است و بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد. تعداد جلسات اغلب ۱۰ جلسه بوده،گاه ممکن است درمان با این روش تا ۱۵ جلسه هم به طول بیانجامد. احساسی خفیف از سوزش در ناحیه اتصال الکترودها دیده می­شود که بعد از ۳ یا ۴ جلسه، رفع می­شود.

عوارضtdcs

tdcs در کشورهای مختلف بر روی هزاران افراد انجام شده و هیچ عوارض مضر در آن مشاهده نگردیده است.

نوروفیدبک چیست ؟

روش درمانی جدیدی است که بدون مصرف دارو و بدون عوارض سوء داروها ، انسان یاد می گیرد که چگونه بیماری های خود را درمان کند ، این نوع درمان مشابه یادگیری نحوه رانندگی و یا دوچرخه سواری است که پس از یادگیری هرگز فراموش نخواهد شد.

این روش درمانی با سایر روشهای درمانی حاضر کاملا متفاوت است ، و بیمار در نقش محصل و  دانشجو ، پزشک در نقش معلم و دستگاه نوروفیدبک در نقش ابزار آموزشی و مطب یا کلینیک در نقش کلاس آموزشی است .

بیمار در طی جلسات این کلاس های آموزشی یاد می گیرد که چگونه خودش با اصلاح امواج مغز خود بر بیماری اش غلبه کند و تا آخر عمر و بدون مصرف دارو زندگی سالمی داشته باشد.

لابد از خود می پرسید که چگونه این کار امکان پذیر است ، مگر می شود که انسان خودش یاد بگیرد بر بیماری اش مسلط شود ؟

مکانیسم این کار و نحوه انجام آن چگونه است ؟

درست است که باور کردنش مشکل است ولی این روش درمانی یکی از روشهای درمانی ثابت شده در مجامع معتبر علمی دنیا می باشد که شمار زیادی از بیماری ها بدین ترتیب تحت درمان قرار می گیرد.

مغز انسان از میلیونها سلول عصبی که ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر دارند تشکیل شده که با همدیگر تبادل الکتریکی و شیمیایی دارند ، علم نوروفیدبک بر اساس تغییرات الکتریکی مغز پایه گذاری شده ، بدین ترتیب که تبادلات الکتریکی بین سلولها ایجاد میدانهای الکتریکی می کند که توسط دستگاه الکتروآنسفالوگرافی ثبت می شود . در بعضی از بیماریهای مربوط به سیستم عصبی بصورت موضعی و در یک ناحیه بخصوصی از قشر مغز فعالیت الکتریکی مغز تغییر پیدا می کند که ممکن است کم یا زیاد شود برای مثال در بچه هایی که دچار بیش فعالی و یا adhd هستند در نواحی فرونتال مغز امواج بتا با فرکانس بالای 14 هرتز کمتر شده و در عوض امواج آهسته تتا با فرکانس 4-8 هرتز بیشتر می شود.

با روش درمانی نوروفیدبک بیمار یاد می گیرد که چگونه فعالیت الکتریکی ناحیه ای از مغز که دچار اختلال شده اصلاح کند و آن را به حالت طبیعی در آورد و چون چگونگی کار را طی چند جلسه یاد می گیرد ، هرگز آن را  فراموش نخواهد کرد و در مقایسه با درمان داروئی بهبودی برای مدت خیلی طولانی تری ادامه خواهد داشت و شاید بیمار تا آخر عمر از بیماری درمان شده توسط نوروفیدبک رهایی یابد .

نوروفیدبک چیست ؟

روش درمانی جدیدی است که بدون مصرف دارو و بدون عوارض سوء داروها ، انسان یاد می گیرد که چگونه بیماری های خود را درمان کند ، این نوع درمان مشابه یادگیری نحوه رانندگی و یا دوچرخه سواری است که پس از یادگیری هرگز فراموش نخواهد شد.

این روش درمانی با سایر روشهای درمانی حاضر کاملا متفاوت است ، و بیمار در نقش محصل و  دانشجو ، پزشک در نقش معلم و دستگاه نوروفیدبک در نقش ابزار آموزشی و مطب یا کلینیک در نقش کلاس آموزشی است .

بیمار در طی جلسات این کلاس های آموزشی یاد می گیرد که چگونه خودش با اصلاح امواج مغز خود بر بیماری اش غلبه کند و تا آخر عمر و بدون مصرف دارو زندگی سالمی داشته باشد.

لابد از خود می پرسید که چگونه این کار امکان پذیر است ، مگر می شود که انسان خودش یاد بگیرد بر بیماری اش مسلط شود ؟

مکانیسم این کار و نحوه انجام آن چگونه است ؟

درست است که باور کردنش مشکل است ولی این روش درمانی یکی از روشهای درمانی ثابت شده در مجامع معتبر علمی دنیا می باشد که شمار زیادی از بیماری ها بدین ترتیب تحت درمان قرار می گیرد.

مغز انسان از میلیونها سلول عصبی که ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر دارند تشکیل شده که با همدیگر تبادل الکتریکی و شیمیایی دارند ، علم نوروفیدبک بر اساس تغییرات الکتریکی مغز پایه گذاری شده ، بدین ترتیب که تبادلات الکتریکی بین سلولها ایجاد میدانهای الکتریکی می کند که توسط دستگاه الکتروآنسفالوگرافی ثبت می شود . در بعضی از بیماریهای مربوط به سیستم عصبی بصورت موضعی و در یک ناحیه بخصوصی از قشر مغز فعالیت الکتریکی مغز تغییر پیدا می کند که ممکن است کم یا زیاد شود برای مثال در بچه هایی که دچار بیش فعالی و یا adhd هستند در نواحی فرونتال مغز امواج بتا با فرکانس بالای 14 هرتز کمتر شده و در عوض امواج آهسته تتا با فرکانس 4-8 هرتز بیشتر می شود.

با روش درمانی نوروفیدبک بیمار یاد می گیرد که چگونه فعالیت الکتریکی ناحیه ای از مغز که دچار اختلال شده اصلاح کند و آن را به حالت طبیعی در آورد و چون چگونگی کار را طی چند جلسه یاد می گیرد ، هرگز آن را  فراموش نخواهد کرد و در مقایسه با درمان داروئی بهبودی برای مدت خیلی طولانی تری ادامه خواهد داشت و شاید بیمار تا آخر عمر از بیماری درمان شده توسط نوروفیدبک رهایی یابد .

بیوفیدبک چیست؟

بیوفیدبک دستگاهی است که مراجع را قادر می­سازد از علایم زیستی که در حالت معمول نسبت به آنها آگاهی ندارد اطلاع پیدا کند و در راستای هدف خود تغییراتی در آنها به وجود آورد. در تکنیک های همچون یوگا و مدیتیشن و ریلکسیشن نیز هدف همین است با این تفاوت که در بیوفیدبک  فرد از طریق حسگرهایی که به بدن وی نصب گردیده است قادر خواهد بود تا با دقت بالا از وضعیت بدنی خود مطلع گردد.

با توجه به اینکه هدف ما اطلاع پیدا کردن از وضعیت کدام ارگان است نوع حسگر و نوع بیوفیدبک متفاوت خواهد بود. از طریق بیوفیدبک ما قادر خواهیم بود از  تغییرپذیری ضربان قلب، نرخ تنفس، میزان فعالیت عضله، میزان تعرق و درجه حرارت بدن مطلع شویم.

در بیوفیدبک برای  سنجش تغییرپذیری ضربان قلب سنسورها بر روی قفسه سینه و یا انگشت دست، سنجش نرخ تنفس سنسورها بر روی شکم و قفسه سینه، سنجش تعریق و درجه حرارت بدن سنسورها بر روی انگشت دست، برای سنجش و درمان سردردها اعم از سردردهای میگرنی و تنشی سنسورهایی روی سر و یا بر روی رگها چسبانده می شود.

 از مزایایی این درمان می توان به فعال بودن مراجع در روند درمان اشاره کرد در واقع این درمان به منظور خودکفا شدن مراجع در کنترل علایم خود طراحی شده است و مراجع میتواند با توجه به آموخته های خود در جلسات درمان و کنترلی که به علایم حیاتی خود پیدا کرده است در هر زمان و مکان و شرایط از آنها بهره ببرد.

 اما چه اختلال­هایی با این روش قابل درمان هستند؟

 اختلال­های روان­تنی، اضطرابی و نورولوژیک بیمارهایی هستند که توسط بیوفیدبک قابل درمان هستند. بیوفبدیک در اختلال­های روان­تنی نظیر فشارخون بالا، سندروم روده تحریک پذیر باعث بهبود علائم بیمار شده است. در دانش­آموزان نیز غلبه بر اضطراب امتحان باعث بهبود عملکرد تحصیلی میشود برای مثال شاید افرادی را دیده باشید که در مدرسه جزء دانش­آموزان زرنگ و باهوش هستند ولی در کنکور یک رتبه خیلی بد را به دست آورده اند. عملا این افراد دچار اختلال اضطرابی نیستند چرا که در اکثر مواقع وضعیت خوبی دارند اما در زمان امتحان وضعیت­شان مناسب نیست. عملا اضطراب زیاد آنها باعث میشود که عملکرد توجه و یا حافظه­شان مختل گردد و در نتیجه خود موفق نباشند. بیوفیدبک قادر است به این دسته از دانش آموزان و دانشجویان که دچار اضطراب شدید امتحان هستند کمک کند.

با بیوفیدبک شما قادر خواهید بود تا گرفتگی عضلانی، سردردهای میگرنی و تنشی، اضطراب و استرس، دمای بدن، تعریق دستها و سایر اعضا بدن و.... را کنترل کرده آنها را بهبود دهید و یا درمان نمایید.

در این روش با توجه به ارزیابی های فیزیولوژیکی و روانشناختی به عمل آمده تعداد جلساتی بین 15  تا 20 جلسه­ی 45 دقیقه­ای به صورت سه بار در هفته برای افراد تجویز می­گردد.

تمامی مراحل تشخیص و درمان توسط خانم دکتر مونا اسبقی انجام می­گیرد که ایشان از مدرسین تخصصی نوروتراپی در ایران و مرکز فارمد هستند.

بازی درمانی

انجمن کارشناسان بازی درمانی انگلستان (bapt) درسال ۱۹۹۲ تاسیس شد تا برنامه‌هایی تنظیم کند و با هدایت کارشناسان بازی درمانی و کارفرمایان آن ها، به ثبت اطلاعات این کارشناسان و ساماندهی آموزش بازی ‌درمانی بپردازد.

آیا کودک من مشکلی  دارد؟  
والدین و پرستاران کودکان هنگامی که کودک با مسئله‌ای روبه روست که سبب می شود غمگین، بی قرار، سرکش یا بی‌توجه شود و نتواند از عهده ی انجام کاری برآید، نگران می شوند. ممکن است شما نگران رشد کودک، درستی الگوهای تغذیه، استراحت یا چگونگی برخورد او با خانواده و دوستان یا مشکلات او در مدرسه باشید. هر کودکی، منحصر به فرد است و خلق و خوی ویژه ی خود را دارد. اما گاهی در احساسات و رفتار خود با مشکلاتی رو به رو می شود که زندگی خود و اطرافیانش را دچار اختلال می کند. بعضی از والدین و پرستاران، کمک و راهنمایی دیگران را دیر درخواست می کنند، چون نگران آن هستند که به خاطر رفتار نادرست کودک مورد سرزنش قرار گیرند. احساس مسئولیت نسبت به مشکلات و پریشانی‌های کودک، بخش طبیعی مراقبت از اوست. این واقعیت که شما تعهد دارید آغازگر روند یافتن مشکل و حل آن باشید، بخش مهمی از کمک به کودک تان است.

بازی درمانی چیست؟   
بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا احساسات منفی و رویدادهای ناراحت کننده‌ای را که نتوانسته‌اند با آن ها کنار بیایند، درک کنند. به جای استفاده از روش های درمانی رایج بزرگسالان مانند گفت و گو و توضیح درباره ی چیزی که سبب ناراحتی آن ها شده است، از بازی برای برقراری ارتباط به شیوه ی خود بهره می گیرند، بدون آنکه احساس کنند دارند بازجویی یا تهدید می شوند.

بازی درمانی چگونه می تواند به کودک من کمک کند؟ 
بازی برای رشد اجتماعی، احساسی، شناختی، فیزیکی، زبانی و پرورش خلاقیت همه ی کودکان حیاتی است. بازی سبب تحکیم آموخته‌ها در تمامی کودکان و نوجوانان حتی برای آن هایی که در برقراری ارتباط گفتاری مشکل دارند، می شود. بازی درمانی به روش‌های مختلف به کودکان کمک می کند. کودکان از راه بازی، پشتیبانی عاطفی دریافت می کنند و مطالب زیادی درباره ی احساسات و اندیشه‌های خود می آموزند. گاهی تجربه های سخت و آسیب‌زای گذشته را در بازی‌های خود دوباره به نمایش می گذارند تا درک درست تری از آن ها به دست آورند و بتوانند تسلط بیشتری بر آینده داشته باشند. همچنین می توانند بیاموزند که چگونه روابط و کشمکش‌های شان را با  شیوه های ‌بهتری مدیریت کنند. بازی درمانی می تواند نتایجی کلی، مانند کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس یا نتایج خاص، همچون تغییر رفتار و بهبود روابط با اعضای خانواده و دوستان داشته باشد.

در جلسات بازی درمانی کودک من چه اتفاقی روی می دهد؟     
کارشناس بازی درمانی کودک شما، مجموعه ی بزرگی از اسباب‌بازی‌ها را در اختیار او می گذارد تا اسباب بازی مورد نظرش را از آن میان انتخاب کند. این مجموعه می تواند شامل ابزار نقاشی و کاردستی یا  بازی های نمایشی خلاق، شن و آب، گل، پیکره های کوچک انسانی یا جانوری، ابزارهای موسیقی، عروسک و کتاب باشد. کارشناس بازی درمانی به کودک شما کمک می کند با استفاده از این مجموعه و بدون ارائه ی توضیحات مستقیم گفتاری، به بیان احساسات خود بپردازد.

کارشناس بازی درمانی چه می کند؟     
کارشناسان بازی درمانی، در زمینه‌های متفاوت رشد و وابستگی کودک آموزش های جامعی دیده اند. آن ها یاد گرفته اند که چگونه از بازی به عنوان وسیله ای برای درک کودک و برقراری ارتباط با او در زمینه ی احساسات، افکار و رفتارش استفاده کنند. آن ها نخست با دقت به نگرانی‌های شما در مورد کودک تان و خانواده گوش می سپارند. سپس با مراجعه به تجربه های خود، تنش‌های موجود در خانواده را درمی یابند و آن گاه به کودک کمک می کنند تا  به درک درستی از آن ها دست یابد. ممکن است کارشناسان نیاز داشته باشند اطلاعات بیشتری از مدرسه یا دیگر شخصیت‌های بزرگسال پیرامون کودک به دست آورند. توانایی‌ها و نقاط ضعف کودک تان از سوی این کار شناسان ارزیابی می‌شود. کارشناس بازی‌درمانی به شما خواهد گفت که به کودک تان در باره ی بازی درمانی چه بگویید و چگونه به پرسش های او پاسخ دهید. آن ها ممکن است به شکل انفرادی یا با همکاری مجموعه‌ای از کارشناسان به درمان بپردازند و امکان دارد به شما پیشنهاد کنند برای بخش هایی از روند درمان به کارشناسان دیگری مراجعه کنید. این بخش حتی ممکن است کارشناسی برای پشتیبانی از والدین را نیز شامل شود. گاهی‌، کارشناسان بازی درمانی در اتاق بازی کودک و در حضور او با والدین به گفت و گو می پردازند. بعضی ازکارشناسان بازی درمانی که آموزش‌های ویژه‌ای دریافت کرده‌اند، ممکن است به آموزش والدین بپردازند تا با به کارگیری روش های کودک محور، رابطه ای بهتر با کودک خود برقرار کنند.

بازی درمانی چه مدت  به طول می انجامد؟      
 دوره ی درمانی بعضی از کودکان کوتاه است (به عنوان مثال ۱۲ جلسه). اما در صورتی که مشکلات کودک پیچیده باشد یا مدتی طولانی دچار تنش باشد، به جلسات درمانی بیشتری نیاز خواهد بود. در چنین وضعیتی، بعضی کارشناسان به مدت دو سال یا بیشتر به درمان کودک می‌پردازند. بیشتر جلسات، هفته ای یکبار برگزار می شود و برگزاری منظم آن ها در یک روز ویژه و ساعت و مکان مشخص، در جلب اعتماد کودک بسیار مهم است. جلسات برنامه‌ریزی نشده و نا منظم می تواند پیشرفت درمان کودک را مختل کند.

چرا رابطه ی درمانگر با کودک  از اهمیت بسیار برخورداراست؟  
 چگونگی رابطه ی میان کودک و کارشناس بازی درمانی بسیار مهم است. کودک باید احساس راحتی و امنیت کند و اطمینان یابد که اورا درک می کنند. این اطمینان دوطرفه سبب می شود هم کودک ساده‌تر بتواند افکار و احساسات خود را بروز دهد وهم درمان کارآمدتر  باشد. ضروری است کودک شما بداندکه شما نیز با کل فرآیند درمان  موافق هستید.

آیا جلسات محرمانه خواهند ماند؟       
 بیشتر اطلاعاتی که در باره ی کودک و خانواده ارائه می شوند، محرمانه باقی می مانند. کارشناس بازی ‌درمانی ممکن است با اجازه  شما، این اطلاعات را به همکاران و افراد کارشناس دیگر ارائه کند و از آن ها مشاوره بگیرد. اگر او نگران آن باشد که کودک مورد آزار قرار گرفته است یا به دیگران یا خودش آسیب می رساند،  باید اطلاعات خود را باکارشناسان دیگر در میان بگذارد. آن ها در این زمینه نخست با والدین مشورت خواهند کرد. کارشناس بازی ‌درمانی به طور منظم به برگزاری جلسه با والدین می‌پردازد تا نتایج این نشست ها و جلسات بازی‌درمانی را ارائه کند و به بررسی تغییرات و بهبودهایی که آن ها در خانه مشاهده کرده‌اند، بپردازد. هر چند آن ها جزئیات بازی کودک تان را برای شما فاش نخواهند کرد. این کار برای جلب اعتماد کودک و ایجاد احساس امنیت در رابطه ی او با کارشناس بازی‌درمانی اهمیت زیادی دارد.

والدین چگونه می توانند کمک کنند؟

• نقش شما در پشتیبانی از کودک تان در روند بازی ‌درمانی بسیار مهم است.
• ثابت ‌قدم باشید و کودک تان را تشویق کنید در جلسات به طور منظم حضور یابد.
• از کودک تان نپرسید در جلسات چه می گذرد. با این کار کودک را تحت فشار قرار می دهید تا مسائلی را توضیح دهد که خودش نیز در فهم آن ها مشکل  دارد.
• از کودک خود نخواهید که مودب باشد و رفتار او را زیر ذره بین نگذارید.
• درمان برای «خوب بودن» یا «بد بودن» نیست .کودک  شما باید در بیان احساسات "بد" خود بدون سانسور و آزاد باشد.
• پافشاری نکنید که کودک مسئله ی خاصی را بیان کند. زمان بازی‌درمانی، زمان ویژه ی کودک و کارشناس بازی‌درمانی است و آن ها باید در بیان احساسات به شیوه ی خود آزاد باشند. دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود را در جلسه ی جداگانه‌ برای کارشناس بازی‌درمانی مطرح کنید.
• بازی ممکن است لباس‌های کودک را کثیف کند. بهتر است هنگام بازی لباس‌های کهنه ی کودک را  به او بپوشانید تا اضطرابش به حداقل برسد.
• در هر جلسه ی درمان ممکن است رفتارهایی رخ دهد که اوضاع را بدتر از پیش کند. اگر در مورد خاصی نگرانی دارید، آن را با کارشناس بازی‌درمانی در میان بگذارید. می توانید هر سوالی که ذهن تان را مشغول می کند، در دوره ی اجرای بازی‌درمانی از کارشناس بپرسید.