تری گلیسریدهای درون عضلانی

علاوه بر سلولهای چربی، تری گلیسریدها میتوانند درون سلول های عضلانی نیز ذخیره شوند. این ذخایر چربی تحت عنوان تری گلیسریدهای عضلانی مطرح هستند. تری گلیسریدهای درون عضلانی، منابع در دسترس انرژی طی ورزش هستند.

جهت استفاده سلولهای عضلانی از تری گلیسریدهای سلول های چربی به عنوان انرژی، فرآیندهای زیادتری مورد نیاز است. در نتیجه سرعت اکسیداسیون تری گلیسریدهای درون عضلانی توسط سلول های عضلانی بالاتر است. در ضمن ورزشکاران میتوانند تری گلیسریدهای درون عضلانی را به طور کارآمدتری نسبت به افراد غیرفعال، ذخیره و استفاده کنند. این کار به جلوگیری از تغذیه گلیکوژن کمک کرده و زمانی که این ذخایر چربی تخلیه میشوند ( در نتیجه ورزش هوازی ) ، تری گلیسریدهای غذایی موجود در گردش خون، جهت بارگیری مجدد این مخازن درون عضلانی مورد استفاده قرار میگیرند تا اینکه در بافت چربی ذخیره شوند.

بدن انسان توانایی تقریبا نامحدودی در ذخیره چربی دارد. به همین دلیل طی استراحت و ورزش با شدت پایین، چربی منبع اولیه تامین انرژی است. اما با شدت یافتن تمرین، وابستگی بدن به گلوکز خون و گلیکوژن عضله جهت تامین ATP بالا میرود زیرا سرعت اکسیداسیون آنها بالاتر از سرعت اکسیداسیون چربی است. بخش عمده  تری گلیسریدها در سلول های چربی ذخیره میشوند اما بخشی از آن درون سلولهای عضلانی ذخیره شده و منبع انرژی حائز اهمیتی برای عضلات فعال میباشند.

تمرین استقامتی سبب ارتقای توانایی بدن  در استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی در وضعیت استراحت و طی تمرین با شدت کم تا متوسط میگردد.