وقتی سیاهرگ‌های ریز در ریه ضخیم یا باریک شده، بسته یا تخریب شوند، خون نمی­‌تواند به راحتی از مسیر ریه عبور کند. در نتیجه فشار خون در ریه‌­ها بالا رفته و شرایط برای ابتلا به فشار خون بالای ریوی ایجاد می­‌شود. فشار خون بالای ریوی نوعی از فشار خون است که بر مویرگ‌های ریه و سمت راست قلب اثر می­‌گذارد.

در فشار خون بالای ریوی شریان‌­ها به حدی باریک می‌شوند که نمی­‌توانند مقدار خونی که باید از طریق ریه‌­ها جریان یابد را تأمین کنند و این باعث می‌شود تا: خون باقیمانده در رگ‌ها باعث پس زدن خون به قلب شود؛ فشار مورد نیاز از طرف راست قلب برای تأمین خون در ریه‌­ها افزایش یابد؛ سمت راست قلب دچار خستگی و فشار بیشتری گردد. اگر این افزایش فشار درمان نگردد از قسمت راست قلب کار زیادی گرفته می­‌شود و باعث ضعیف شدن یا فرسودگی شده و حتی ممکن است از کار نیز بیفتد. از آنجایی که خون نیز به سختی به ریه‌ها می­‌رسد سطح اکسیژن خون نیز پایین­تر از حد معمول می‌­آید و این موضوع نه تنها به قلب فشار می‌­آورد بلکه اکسیژن رسانی به مغز را نیز کاهش می‌دهد.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.