تنفس دیافراگمی چیست؟
تنفس دیافراگمی ممکن است به بهبود ثبات در عضلات مرکزی کمک کند. دیافراگم عضله بزرگی است که در زیر ریه‌ها قرار دارد. هنگامی که فرد استنشاق می‌کند، دیافراگم او منقبض و صاف می‌شود و حفره قفسه سینه بزرگ می‌شود. این انقباض خلاء ایجاد می‌کند که هوا را به داخل ریه‌ها می‌کشد.
هنگامی که فرد بازدم می‌کند، دیافراگم شل می‌شود و به شکل طبیعی خود باز می‌گردد و هوا به زور از ریه‌ها خارج می‌شود. تنفس دیافراگمی عضلات دیافراگم، بین دنده‌ای، شکم و لگن را درگیر می‌کند.
این به معنای کشیدن فعال دیافراگم به سمت پایین با هر دم به داخل است. به این ترتیب، تنفس دیافراگمی به ریه‌ها کمک می‌کند تا به طور موثرتری پر شوند.
تنفس یک فرآیند طبیعی است که معمولاً بدون تلاش آگاهانه اتفاق می‌افتد. با این حال، تنفس متوسط تمایل به کم عمقی دارد و دیافراگم را زیاد درگیر نمی‌کند.
در طول تنفس دیافراگمی، فرد آگاهانه دیافراگم خود را درگیر می‌کند تا نفس‌های عمیق‌تری بکشد. فرد متوجه بالا و پایین رفتن شکم خود می‌شود. با این کار به جای اینکه فقط در قفسه سینه و شانه‌های خود احساس انبساط یا کشش دارند در معده نیز احساس انبساط کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر روی اینجا کلیک نمایید.