نکات مهمی در زمینه نحوه مصرف، عوارض دارویی، نحوه مصرف، تداخلات دارویی، عوارض جنسی و کاربردهای درمانی داروی فلووکسامین بر روی بیماری وسواسی جبری دخیل هستند. دکتر ندا فرزانه روانپزشک  بورد تخصصی و روان درمانگر در مقاله زیر در مورد مهمترین نکاتی را در زمینه مصرف داروی فلووکسامین که حائز اهمیت اند را در مقاله زیر برای خوانندگان محترم سایت تهیه کرده اند. این دارو برای درمان بیماری های افسردگی و اختلالات اضطرابی مختلف همچون اختلال پانیک و اختلال های اضطرابی  نیز در صورت صلاحدید روانپزشک می تواند موثر باشد.

فارماکولوژی داروی فلووکسامین کدامند؟

داروی فلووکسامین یک داروی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین قوی با تمایل حدود 100 برابری به انتقال دهنده سروتونین در مقایسه با ماده انتقال دهنده نوراپی نفرین است. این ترکیب تمایل ناچیزی به انتقال دهنده دوپامین یا هر جایگاه دیگری دارد. این ترکیب به عنوان یک آگونیست قوی در این گیرنده عمل کرده و در این کار بیشترین تمایل را در بین همه داروهای مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (ssri) دارد. ممکن است همین مساله تاثیرات ضدافسردگی و ضداضطرابی آن را ایجاد کرده باشد و همچنین ممکن است باعث کارآیی آن در درمان نشانه های شناختی افسردگی شود. برخلاف داروی فووکستین، متابولیت های داروی فلووکسامین غیرفعال و بدون تاثیر قابل توجه روی جذب سروتونین یا نوراپی نفرین هستند.

کاربردهای اصلی روانپزشکی داروی فلووکسامین کدامند؟

داروی فلووکسامین تقریبا به طور کامل بعد از تجویز خوراکی از دستگاه گوارش جذب می گردد. حداکثر غلظت پلاسمایی داروی فلووکسامین در 2 تا 8 ساعت به دست می آید و تحت تاثیر مصرف همزمان غذا قرار نمی گیرد. همچنین فارماکوکینتیک غیر خطی در داوطلبان بعد از تجویز مکرر دوزهای درمانی فلووکسامین گزارش شده است.

داروی فلووکسامین به طور گسترده در بدن توزیع می گردد (25 لیتر بر کیلوگرم) اما مقدار اتصال به پروتئین (77%) نسبتا کمی در مقایسه با داروهای دیگر دسته داروی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین دیگر مثل فلوکستین (94%)، پاروکستین (95%)، و سرترالین (98 تا 99 درصد) دارد. فراهمی زیستی خوراکی مطلق داروی فلووکسامین حدود 50% است که به دلیل متابولیسم عبور اول گستردة آن است؛ ایزوآنزیم های خاص سیتوکروم p450 (cyp) کبدی دخیل هنوز شناسایی نشده اند.

مصرف خوراکی داروی فلووکسامین در ادرار و فقط 3% به صورت داروی بدون تغییر از بدن دفع می گردد. حدودا 11 متابولیت غیرفعال از نظر فارماکولوژیکی بعد از داروی نشان دار شده فلووکسامین با رادیواکتیو در ادرار شناسایی شده اند.

 

آیا داروی فلووکسامین در شیر مادر نیز ترشح می شود؟

دفع داروی فلووکسامین از طریق شیر مادر اندک است.

 

آیا مصرف داروی فلووکسامین در افراد سالمند مناسب است؟

 

پاکسازی داروی فلووکسامین در سالمندان و بیماران مبتلا به اختلال کبدی نسبتا آهسته است اما پروفایل فارماکوکینتیکی داروی فلووکسامین در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی تحت تاثیر قرار نمی گیرد.

 

تاثیرات دارویی فلووکسامین بر روی کبد کدامند؟

 

شواهد نشان می دهند که داروی فلووکسامین مهارکننده ضعیف cyp2d6 در مقایسه با سایر داروی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین، نوعی مهارکننده متوسط cyp2c19 و cyp3a4، و مهارکنندة قوی cyp1a2 در میکروزوم های کبدی است. بنابراین داروی فلووکسامین احتمالا متابولیسم سوبستراهای cyp1a2 همچون کافئین، کلوزاپین، پروپرانولول، تاکرین، tca های آمین نوع سوم، تئوفیلین، و وارفارین را مهار نموده و حذف این دارو را طولانی می کند. سایر داروهایی که به طور بالقوه دچار اختلال در حذف متابولیک توسط فلووکسامین می شوند شامل داروی بنزودیازپین هایی که تحت متابولیسم اکسیداتیو توسط cyp3a4 قرار می گیرند (مثلا آلپرازولام و دیازپام)، متادون، و تیوریدازین هستند. هیچ تداخل فارماکوکینتیکی مهمی بین فلووکسامین و لیتیم، دیگوکسین، یا اتانول (الکل) وجود ندارد.

 

کارآیی درمانی داروی فلووکسامین چیست؟

 

  1. تاثیر درمانی داروی فلووکسامین بر روی اختلال وسواسی اجباری چگونه است؟

به طور معمول، تجویز خوراکی داروی فلووکسامین با دوزهای 100 تا 300 میلی گرم در روز به مدت 6 تا 10 هفته باعث کاهش معنی دار نشانه های اختلال وسواس اجباری (ocd) در مقایسه با دارونما شده است. کاهش معنی دار مقیاس وسواس اجباری یال-براون و مقیاس رتبة جهانی وسواس اجباری انستیتو ملی سلامت روان بعد از 3 تا 4 هفته رخ داد، تاخیری که مشابه با تاخیر دیده شده به هنگام استفاده از داروی فلووکسامین در درمان بیماری افسردگی است.

شواهد نشان می دهند که داروی فلووکسامین کارآیی مشابه با داروی کلومیپرامین و داروی های مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین مثل داروهای پاروکستین و سیتالوپرام در بیماران مبتلا به بیماری های طیف وسواسی اجباری ocd دارد و بسیار کارآمد تر از ماده مهارکننده بازجذب نورآدرنالین یعنی داروی دزیپرامین است.

داده های محدود نشان می دهند که درمان با داروی فلووکسامین قادر به کاهش احتمال عود در 67% بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری ocd است. علاوه بر این، درمان با داروی فلووکسامین ممکن است کارآیی درمان رفتاری در این گروه از بیماران را بهبود بخشد.

  1. آیا داروی فلووکسامین بر روی اختلال پانیک یا حمله هراس تاثیر دارد؟

بررسی های متعدد نشان داده اند در بیماران مبتلا به اختلال پانیک نشان داده شده که 6 یا 8 هفته درمان با داروی فلووکسامین باعث کاهش تعداد حملات پانیک کامل در هفته به میزان 54 تا 100 درصد می شود؛ در مقابل، تعداد حملات پانیک کامل هفتگی در این بیماران از 10 درصد افزایش تا 75 درصد کاهش داشت. به طور معمول نسبت بالاتری از دریافت کنندگان داروی فلووکسامین حدود 47 تا 81 درصد در هفته آخر درمان عاری از حملات پانیک بودند. داروی فلووکسامین باعث کاهش معنی دار اضطراب نیز در این افراد با اختلال پانیک شد.

  1. آیا داروی فلووکسامین در افراد مختلف می تواند مصرف شود؟

داروی فلووکسامین معمولا در بیماران بدون اختلالات افسردگی به خوبی تحمل می شود. ریسک رفتار خودکشی در دریافت کنندگان داروی فلووکسامین همچون احتمال اختلال عملکرد جنسی کم است. بخش کوچکی از بیماران تقریبا حدود 0.4% ممکن است علایم ترک داروی فلووکسامین را حدود 1 تا 4 روز بعد از قطع درمان فلووکسامین تجربه نمایند؛ این نشانه های ترک سیگار معمولا خفیف بوده و در 25 روز برطرف می گردند.

 

شایعترین عوارض جانبی داروی فلووکسامین چیست؟

 

عوارض جانبی گوارشی در افراد دریافت کننده داروی فلووکسامین شایع تر از سایر داروی های مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین ssri ها هستند. در غیر این صورت، به طور کلی عوارض جانبی داروی فلووکسامین بسیار مشابه با سایر داروی های مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین ssri ها است.

 

  • عوارض جانبی شایع داروی فلووکسامین :
    •  
    • تهوع، استفراغ، کاهش وزن، خمیازه، از دست دادن اشتها، بی قراری و کلافگی، عصبی بودن، اضطراب، بی خوابی، خواب آلودگی، لرزش دست یا بدن، بی قراری، سردرد، سرگیجه، تپش قلب، افزایش ضربان قلب، درد شکم، مشکلات گوارشی یا سوءهاضمه، اسهال، یبوست، تعریق بیش از حد، ضعف و بی حالی، اختلال عملکرد جنسی از جمله دیرانزالی، اختلال عملکردی نعوظ، کاهش میل جنسی، خشکی دهان.

 

  • عوارض جانبی داروی فلووکسامین غیرشایع :
    • درد مفاصل، توهم بینایی یا شنوایی، افت سطح هوشیاری، عوارض جانبی روی عضلات به خصوص گرفتگی عضلات، لرزش بدن، افت طح هوشیاری، تولید و تجمع مایع در بعضی از اعضاء بدن م مشکلات پوستی خفیف.
    •  
  • عوارض جانبی نادر داروی فلووکسامین :
    • حالات شیدایی، تشنج، اختلال عملکرد کبدی ، حساسیت غیرطبیعی به نور، خروج شیر غیر مرتبط با بارداری یا شیردهی.
    •  
  • عوارض جانبی با فراوانی نامشخص داروی فلووکسامین کدامند؟
    • افزایش مقدار هورمن پرولاکتین در خون، قطع چرخه های قاعدگی و یا نامنظم شدن عادت ماهانه در زنان، درد در بعضی از استخوان ها، بی اختیاری ادرار، تکرر ادرار، خیس کردن رختخواب به صورت ادرار کردن شبانه.
    • سندرم سروتونین: سندرم سروتونین یک شرایط بالقوه کشنده و خطرناک است که به صورت شروع ناگهانی سفتی عضلانی، افزایش دمای بدن، تغییر وضعیت روانی، سندرم بدخیمی نورولپتیک، احساس بی قراری درون روانی که خود را با ناتوانی در بی حرکت ماندن و نیاز فرد به راه رفتن طولانی مدت نشان می دهد، خونریزی واژینال و رحمی، نشانه ترک، تغییرات وزن به صورت کاهش یا افزایش وزن، افکار اقدام به خودکشی و اقدام به خودکشی، اعمال خشونت غیر ارادی نسبت به دیگران مشخص می شود.
    •  

مهمترین تداخلات داروی فلووکسامین:

 

  • cyp1a2 (قوی) که آگوملاتین، آمیتریپتیلین، کافئین، کلومیپرامین، کلوزاپین، دولکستین، هالوپریدول، ایمیپرامین، فناستین، تاکرین، تاموکسیفن، تئوفیلین، اولانزاپین، و غیره را متابولیزه می کند.
  • cyp3a4 (متوسط) که آلپرازولام، آریپیپرازول، کلوزاپین، هالوپریدول، کوئتیاپین، پیموزید، زیپرازیدون را متابولیسم می کند.
  • cyp2d6 (ضعیف) که آریپیپرازول، کلورپرومازین، کلوزاپین، کدئین، فلوکستین، هالوپریدول، اولانزاپین، اکسی کدون، پاروکستین، پرفنازین، پتیدین، ریسپریدون، سرترالین، تیوریدازین، زوکلوپنتیکسول، و غیره را متابولیزه می کند (41).
  • cyp2c9 (متوسط) که داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، فنیتوئین، سولفونیل اوره، و غیره را متابولیزه می کند.
  • cyp2c19 (ریالوی) که کلونازپام، دیازپام، فنیتوئین، و غیره را متابولیزه می کند.
  • cyp2b6 (ضعیف) که بوپروپیون، سیکلوفسفامید، سرترالین، تاموکسیفن، والپروآت، و غیره را متابولیزه می کند.
  •  

 

11 مرداد 1402 - 21:52
بازدید ها: 102

توضیحات کلی در مورد داروی میرتازاپین کدامند؟

میرتازاپین یک داروی ضد افسردگی است. ​ نحوه تاثیر اصلی این دارو از طریق شامل مسدود کردن گیرنده‌های آدرنرژیک و سروتونین می باشد. این دارو معمولا در درمان اختلالات اضطرابی و افسردگی،درمان اختلال وسواسی - اجباری و درمان بی خوابی به کار می‌رود. از نظر شیمیایی، داروی میرتازاپین مشابه یک داروی ضد افسردگی تتراسیکلیک است . ​

ندا فرزانه دکتر روانپزشک (متخصص اعصاب و روان) ذکر می کند که فقط داروی میرتازاپین را همان طور که دکترتان تجویز کرده‌است،استفاده کنید.

اشکال دارویی میرتازاپین کدامند؟

این دارو به صورت قرص  خوراکی تجویز می شود و شکل تزریقی یا شربت ندارد. ​

 

لطفا خود درمانی نکنید.

دکتر ندا فرزانه دارای بورد تخصصی اعصاب و روان (روانپزشک)  غرب تهران بیان می کند که "متاسفانه در بسیاری از موارد برای من و سایر همکاران روانپزشک پیش آمده است که مراجعی که برایش داروی ضدافسردگی تجویز شده است، در ویزیت حضوری و یا آنلاین بیان می کند که چرا مثلا این داروی میرتازاپین را به من دادید و داروی مثلا سرترالین را ندادید. روانشناسم یا دوستم و همکارم به من گفت که این دارو عوارض داره و مثلا فلان دارو تاثیرش بیشتره. ضمن احترام فراوان به تمامی همکارانی که رشته پزشکی نخوانده اند، برای اطلاع رسانی به خوانندگان محترم سایت باید گفت که تجویز نوع دارو کاملا بر اساس صلاحدید روانپزشک و بسته به شرایط بیمار است. بنابراین در صورتیکه فردی با تحصیلات غیر از پزشکی به شما توصیه ای در مورد نوع داروی مصرفی کرد، بهتر است حتما با روانپزشک خود مشورت نمایید و خود درمانی نکنید.

 

آخه" چرا من هنوز خوب نشدم؟" تاکی باید دارو بخورم؟

براساس بسیاری از تحقیقات انجام شده در زمینه موثر بودن یا نبودن میرتازاپین در درمان بیماری افسردگی ماژور مشخص شد که این دارو " به اندازه دیگر داروهای ضد افسردگی در درمان این بیماری در صورت صلاحدید روانپزشک موثر است. این نکته از این نظر مهم است که تعداد بسیار زیادی از افرادی که برایشان این دارو تجویز می شود، وقتی که برای درمان بیماری به روانپزشک مراجعه کرده اند، بعد از چند روز در جلسه های ویزیت توسط روانپزشک بیان می کنند که ​" چرا من هنوز خوب نشدم؟". باید دانست که شروع تاثیر این دارو برای درمان بیماری ها چند هفته طول می‌کشد. ​​​​​​​

11 مرداد 1402 - 21:42
بازدید ها: 96

داروی پاروکستین، داروی بسیار موثر در درمان سندرم قبل قاعدگی و بیماری افسردگی است. در مقاله زیر توضیحاتی توسط خانم دکتر ندا فرزانه دارای بورد تخصص روانپزشکی در مورد " دوازده نکته کلیدی داروی پاروکستین "، تداخلات دارویی پاروکستین و کاربردهای درمانی برای خوانندگان محترم سایت داده شده است. 

 

داروی پاروکستین(paroxetine)  برای درمان بیماری افسردگی، حمله هراس یا حمله پانیک (panic attack)، اختلال وسواس اجباری، اختلالات اضطراب و اختلال اضطراب پس از سانحه توسط روانپزشک تجویز می شود. اثر بخشی این دارو از طریق کمک به بازگشت تعادل به یک ماده طبیعی با نام سروتونین در مغز انجام می شود.

داروی پاروکستین یک نوع مسدود کننده انتخابی باز جذب سروتونین ssri است و به بهبود خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی کمک می کند و همچنین باعث بازگشت علاقه به فعالیت های روزمره می شود. داروی پاروکستین باعث کاهش ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس می شود. به علاوه لزوم انجام کارهای مکرر و تکراری از جمله شستن دست ها و چک کردن اطراف را که باعث مختل شدن فعالیت های روزمره می شود، کاهش می دهد.

 

  1. طریقه مصرف داروی پاروکستین(paroxetine)  :

 

قبل از شروع مصرف دارو راهنمای مصرف و اطلاعات دارویی را با دقت مطالعه کنید و اگر سوالی دارید از روانپزشک خود در جلسه ویزیت حضوری و یا ویزیت غیر حضوری بپرسید.

مصرف قرص پاروکستین خوراکی است و طبق دستور پزشک باید با غذا یا بدون غذا مصرف شود. معمولا یک بار در روز و آن هم صبح خورده می شود. خوردن داروی پاروکستین با غذا باعث کاهش تهوع می شود.اگر این دارو باعث خواب آلودگی در طول روز می شود، با روانپزشک متخخص در مورد زمان مصرف دارو مشورت کنید.

 

  1. نکات قبل از مصرف داروی پاروکستین:

 

میزان مصرف داروی پاروکستین بر اساس شرایط پزشکی، پاسخ به درمان، سن و سال و دیگر شرایط پزشکی فرد مصرف کننده و فقط با صلاحدید روانپزشک متخخص تعیین می شود. حتما در مورد تمام داروها و محصولاتی که مصرف می کنید از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه و داروهای گیاهی به روانپزشک خود اطلاع دهید.

 

برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی ناشی از داروی پاروکستین، روان پزشک در ابتدا مصرف دارو را با میزان کمتری شروع می کند و به تدریج میزان مصرف آن را افزایش می دهد. بنابراین حتما دستورات پزشک را با دقت دنبال کنید. میزان مصرف داروی پاروکستین را به هیچ عنوان خودسرانه افزایش ندهید و دارو را برای مدت طولانی تری مصرف نکنید چون با افزایش میزان مصرف داروی پاروکستین، شرایط روانی شما بهتر نشده و خطر بروز عوارض جانبی نیز افزایش پیدا می کند.

قبل از شروع مصرف داروی پاروکستین تمام سوابق پزشکی خود را به روانپزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر مبتلا به هر یک از شرایط زیر بوده اید:

  • سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به اختلال دو قطبی (bipolar disorder)
  • سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی (suicide)
  • بیماری های کبد
  • بیماری های کلیوی
  • تشنج (seizure)
  • کاهش سطح سدیم در خون
  • خونریزی یا زخم در روده
  • مشکلات خونریزی
  • سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به آب سیاه یا گلوکوم
  1. طریقه مصرف داروی پاروکستین:

 

داروی پاروکستین را به طور منظم و براساس تجویز روانپزشک مصرف کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید. از جویدن داروی پاروکستین اجتناب کنید. در مورد چگونگی خوردن دارو دستورات روانپزشک را با دقت دنبال کنید. مقدار شروع پیشنهادی داروی پاروکستین برای درمان بیماری های افسردگی، اضطراب منتشر و وسواسی جبری حدود 10 تا 20 میلی گرم می­باشد. البته در افراد مُسن ، افرادی که مبتلا به بیماری­های کبدی یا کلیوی هستند، باید میزان مصرف دارو توسط روانپزشک تنظیم شود.

 

 افرادی که نیاز دارند که میزان داروی پاروکستین  در ایشان با میزان کمتر شروع بشود عبارتند از :

 

 افراد مبتلا به حمله پانیک

 حمله پانیک در افرادمُسن ، کودک و نوجوانان

افراد مبتلا به بیماری­های طبی بخصوص مشکلات کبد و کلیه

 

 

  1. کاربرد قرص پاروکستین در درمان سندرم قبل قاعدگی  :(premenstrual syndrome)

 

اثربخشی کامل قرص پاروکستین چند هفته طول می کشد. اگر داروی پاروکستین را به خاطر مشکلات قبل از قاعدگی مصرف می کنید، ممکن است که روانپزشک به شما توصیه کند که هر روز در ماه که دچار مشکل می شوید مصرف کنید یا دو هفته قبل از اولین روز پریودی این دارو را بخورید.

لازم است حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف قرص پاروکستین را ادامه دهید. مصرف داروی پاروکستین را بدون مشورت با روانپزشک و به طور ناگهانی متوقف نکنید. اگر مصرف این دارو به طور ناگهانی متوقف شود، شرایط جسمی و روانی فرد بدتر خواهد شد. برای پیشگیری از ایجاد علائم ترک ناگهانی قرص پاروکستین، در زمان قطع مصرف دارو، روانپزشک از شما می خواهد مصرف دارو را به تدریج کاهش دهید. برای جزئیات بیشتر با روانپزشک خود در زمان ویزیت مجازی، ویزیت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید. بدتر شدن علائم را سریعا به روانپزشک اطلاع دهید.

7 آذر 1401 - 18:4
بازدید ها: 119

داروی سیتالوپرام یکی از مهمترین داروهای درمان بیماری افسردگی و اضطرابی است. در زمینه سیتالوپرام و وسواس فکری نیز در مقاله های علمی خوبی وجود دارد.در این مقاله نکات کلیدی توسط دکتر ندا فرزانه متخصص روانپزشکی در مورد داروی سیتالوپرام  به صورت مکانیسم اثر دارو، زمان مصرف و عوارض قرص سیتالوپرام و سایر نکات مهم برای خوانندگان محترم سایت توسط ایشان تهیه شده است.

۱- نحوه مصرف داروی سیتالوپرام چگونه است؟
بهتر است که اگر سوالی در مورد داروی سیتالوپرام دارید، از پزشک داروخانه یا روانپزشک معالج خود در زمان ویزیت روانپزشکی در زمینه عوارض مصرف قرص سیتالوپرام بپرسید.
داروی سیتالوپرام را همراه با غذا یا بدون غذا و درست طبق دستور پزشک خود می توانید مصرف کنید. البته حتما نیاز هست که نحوه دقیق مصرف سیتالوپرام را از پزشکمعالج خود بپرسید. قرص سیتالوپرام معمولا یک بار در روز صبح یا بعد از ظهر یا شب مصرف می شود. میزان مصرف داروی سیتالوپرام بر اساس سوابق قبلی روانپزشکی، سوابق قبلی بیماری طبی قبلی، واکنش بدن نسبت به درمان، سن و سال ، آزمایش های خون انجام شده و دیگر داروهایی که ممکن است در حال مصرف آنها باشید، تعیین می شود. به طور معمول در زمینه
تداخل دارویی سیتالوپرام با سایر داروهای مصرفی دیگر نیز بهتر است که قبل از تجویز دارو با متخصص اعصاب و روان مشورت کنید.
حتما در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، اعم از داروهای با نسخه و بدون نسخه و مکمل های گیاهی، با روانپزشک خود صحبت کنید.

 

2- اشکال دارویی مختلف سیتالوپرام چگونه است؟

داروی سیتالوپرام به صورت سیتالوپرام ۲۰ و سیتالوپرام 40 در ایران وجود دارد . البته سایر اشکال سیتالوپرام نیز به صورت قطره و شربت موجود است اما در موارد شایع مصرف نمی شود و فقط باید با توصیه و تجویز متخصص اطفال و یا فوق تخصص کودک و نوجوان مصرف شود. داروی سیتالوپرام که اسم یکی از برند های  تجاری تهیه و توضیع آن لگزاتال است لگزاتال 20 mg و  لگزاتال 40 mg  نیز تهیه و توضیع می شد . داروی سیتالوپرام با هر نوع اسم و برند تجاری که باشد، بدون نسخه اصلا نباید تجویز بشود و باید حتما با تجویز پزشک مصرف شود.

3- آیا شربت یا قطره سیتالوپرام نیز موثر است؟


اگر در حال مصرف شکل مایع داروی سیتالوپرام هستید، در مورد میزان مصرف آن دقت کنید و از قاشق های مخصوص استفاده کنید و برای مصرف از قاشق های معمول خانگی استفاده نکنید، ممکن است در میزان مصرف دچار اشتباه شوید.


4- نکات مهمی که پیش از مصرف قرص سیتالوپرام باید حتما بدانید کدام اند؟


قبل از شروع مصرف سیتالوپرام اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت دارید، به روانپزشک خود حتما اطلاع دهید. سیتالوپرام ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعال باشد که ممکن است باعث بروز واکنش های حساسیتی یا مشکلات دیگر در بدن در صورت بروز حساسیت و آلرژی شود که شایع ترین علایم آن به صورت مشکاتن تنفسی و پوستی هستند. در صورت بروز مشکلات حساسیت به سیتالوپرام حتما در قدم اول با پزشک اورژانس مطرح کنید تا بررسی تشخیصی و درمان لازم انجام بشود. در قدم دوم با پزشک متخصص اعصاب و روان در ویزیت حضوری و یا غیر حضوری روانپزشکی علایم خود را مطرح کنید تا در زمینه استفاده احتمالی و یا تغییر نوع دارو تصمیم لازم اتخاذ شود.

قبل از مصرف قرص سیتالوپرام در مورد سوابق پزشکی و نیز بیماری های روانپزشکی قبلی خود با روانپزشک  صحبت کنید، به ویژه اگر هر یک از مشکلات زیر را داشته  اید به هشدار ها و احتیاطات سیتالوپرام در این موارد دقت کنید:
سابقه شخصی ابتلا به بیماری های افسردگی و نیز بیماری دو قطبی یا دوقطبی سابقه قبلی بیماری افسردگی در زمان حاملگی و شیردهی- – سابقه ابتلا به بیماری های افسردگی خفیف و شدید – بیماری های دو قطبی یا دو قطبی خفیف، متوسط و شدید، سابقه ابتلا به بیماری وسواس حاملگی و وسواس بعد زایمان
سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، آسیب به خود - سابقه خودکشی موفق در اقوام درجه اول و درجه دوم
انواع بیماری کبد مثل سیروز کبیدی، هپاتیت
تشنج
مشکلات در مواد معدنی مثل کاهش سدیم خون
زخم یا خونریزی روده یا زخم معده
مشکلات خونریزی در زمان قاعدگی
سابقه شخصی یا خانودگی ابتلا به  آب سیاه

7 آذر 1401 - 13:20
بازدید ها: 117