افسردگی در افراد سالمند

افسردگی در بین سالمندان یک مشکل رایج است. این شیوع به معنای طبیعی بودن افسردگی در بین سالمندان نیست. افسردگی در سنین بالا حدود 6 میلیون امریکایی بالای 65 سال را تحت تاثیر قرار داده است، اما تنها 10 درصد از این مبتلایان تحت درمان قرار می گیرند. احتمالا دلیل عدم درمان افسردگی در سالمندان این است که افراد سالمندان معمولا علائمی متفاوت از افسردگی نشان می دهند. به علاوه افسردگی در سالمندان معمولا با تاثیر بیماری های مختلف ناشی از افزایش سن و داروهایی که برای درمان استفاده می کنند، اشتباه گرفته می شود.

افسردگی در سالمندان چه تفاوتی با افسردگی در جوانان دارد؟

افسردگی در سالمندان معمولا با با سایر بیماری ها و ناتوانی ها بروز می کند و مدت بیشتری طول می کشد. افسردگی در سالمندان ب افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری همراه است. همزمان با این مسئله افسردگی توانایی فرد برای بهبود را کاهش می دهد. بررسی ها نشان داده اند که افرادی که مبتلا به یک مشکل جسمی و بیماری هستند، اگر به افسردگی هم مبتلا شوند، افسردگی احتمال مرگ ناشی از این بیماری را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. به علاوه افسردگی خطر مرگ ناشی از حمله قلبی را افزایش می دهد. بنابراین بسیار مهم است که افسردگی در افراد سالمند درمان شود، حتی اگر خفیف باشد. توصیه می شود افراد سالمند به طور منظم مورد معاینات جسمی و روحی قرار بگیرند. به علاوه افسردگی خطر اقدام به خودکشی را، به ویژه در مردان سالمند، افزایش می دهد. میزان خودکشی در بین افراد 80 تا 84 سال دو برابر جمعیت کل افراد است. به گفته موسسه ملی سلامت روان افسردگی در بین افراد 65 سال به بالا یک مشکل مهم است. به علاوه با افزایش سن و به دلیل مرگ برخی عزیزان، از جمله همسر، خواهر یا برادر و دوستان و همچنین بازنشستگی، فرد تا حدی از حمایت های اجتماعی محروم می ماند. به دلیل تمام این تغییرات و همچنین وجود سایر بیماری ها خانواده و پزشک علائم افسردگی را در فرد نادیده می گیرند، در نتیجه درمان موثر افسردگی در سن بالا به تعویق می افتد یا انجام نمی شود.

بیخوابی چه ارتباطی با افسردگی در سالمندان دارد؟

بیخوابی معمولا یکی از علائم افسردگی است. بررسی های جدید نشان می دهند که بیخوابی یکی از عوامل تشدید کننده افسردگی است، به ویژه در افراد سالمند. برای درمان بیخوابی گاهی متخصصین توصیه می کنند از قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین ها (مانند آتیوان، کلونوپین و زاناکس) اجتناب کنید یا مصرف آنها را به حداقل برسانید. متخصصین سالمندان اغلب تمایل دارند بی خوابی را در افراد سالمند با هورمون ملاتونین یا دوز پایین ضد افسردگی سه حلقه ای دوکسپین doxepin درمان می کنند. گاهی داروهای ضد افسردگی دیگری مانند رمرون یا ترازودون تیز تجویز می شوند. اگر با وجود مصرف دارو بی خوابی و افسردگی درمان نشود، پزشک داروهای قوی تری تجویز خواهد کرد.

عوامل تشدید کننده افسردگی در سالمندان عواملی که خطر بروز افسردگی را در سالمندان افزایش می دهند، عبارتند از:

افسردگی در بین سالمندان یک مشکل رایج است. این شیوع به معنای طبیعی بودن افسردگی در بین سالمندان نیست. افسردگی در سنین بالا حدود 6 میلیون امریکایی بالای 65 سال را تحت تاثیر قرار داده است، اما تنها 10 درصد از این مبتلایان تحت درمان قرار می گیرند. احتمالا دلیل عدم درمان افسردگی در سالمندان این است که افراد سالمندان معمولا علائمی متفاوت از افسردگی نشان می دهند. به علاوه افسردگی در سالمندان معمولا با تاثیر بیماری های مختلف ناشی از افزایش سن و داروهایی که برای درمان استفاده می کنند، اشتباه گرفته می شود.

افسردگی در سالمندان چه تفاوتی با افسردگی در جوانان دارد؟

افسردگی در سالمندان معمولا با با سایر بیماری ها و ناتوانی ها بروز می کند و مدت بیشتری طول می کشد. افسردگی در سالمندان ب افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و افزایش خطر مرگ ناشی از بیماری همراه است. همزمان با این مسئله افسردگی توانایی فرد برای بهبود را کاهش می دهد. بررسی ها نشان داده اند که افرادی که مبتلا به یک مشکل جسمی و بیماری هستند، اگر به افسردگی هم مبتلا شوند، افسردگی احتمال مرگ ناشی از این بیماری را به طور قابل توجهی افزایش می دهد. به علاوه افسردگی خطر مرگ ناشی از حمله قلبی را افزایش می دهد. بنابراین بسیار مهم است که افسردگی در افراد سالمند درمان شود، حتی اگر خفیف باشد. توصیه می شود افراد سالمند به طور منظم مورد معاینات جسمی و روحی قرار بگیرند. به علاوه افسردگی خطر اقدام به خودکشی را، به ویژه در مردان سالمند، افزایش می دهد. میزان خودکشی در بین افراد 80 تا 84 سال دو برابر جمعیت کل افراد است. به گفته موسسه ملی سلامت روان افسردگی در بین افراد 65 سال به بالا یک مشکل مهم است. به علاوه با افزایش سن و به دلیل مرگ برخی عزیزان، از جمله همسر، خواهر یا برادر و دوستان و همچنین بازنشستگی، فرد تا حدی از حمایت های اجتماعی محروم می ماند. به دلیل تمام این تغییرات و همچنین وجود سایر بیماری ها خانواده و پزشک علائم افسردگی را در فرد نادیده می گیرند، در نتیجه درمان موثر افسردگی در سن بالا به تعویق می افتد یا انجام نمی شود.

بیخوابی چه ارتباطی با افسردگی در سالمندان دارد؟

بیخوابی معمولا یکی از علائم افسردگی است. بررسی های جدید نشان می دهند که بیخوابی یکی از عوامل تشدید کننده افسردگی است، به ویژه در افراد سالمند. برای درمان بیخوابی گاهی متخصصین توصیه می کنند از قرار گرفتن در معرض بنزودیازپین ها (مانند آتیوان، کلونوپین و زاناکس) اجتناب کنید یا مصرف آنها را به حداقل برسانید. متخصصین سالمندان اغلب تمایل دارند بی خوابی را در افراد سالمند با هورمون ملاتونین یا دوز پایین ضد افسردگی سه حلقه ای دوکسپین doxepin درمان می کنند. گاهی داروهای ضد افسردگی دیگری مانند رمرون یا ترازودون تیز تجویز می شوند. اگر با وجود مصرف دارو بی خوابی و افسردگی درمان نشود، پزشک داروهای قوی تری تجویز خواهد کرد.

عوامل تشدید کننده افسردگی در سالمندان عواملی که خطر بروز افسردگی را در سالمندان افزایش می دهند، عبارتند از:

• زن بودن (خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند) • تنهایی، ازدواج نکردن، طلاق یا بیوه بودن • نبود حمایت های اجتماعی • رویدادهای استرس زا برخی شرایط جسمی مانند سکته مغزی، فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، دیابت، سرطان، زوال عقل و درد مزمن بیشتر خطر افسردگی را افزایش می دهند.

به علاوه عوامل تشدید کننده دیگری در افسردگی سالمندان وجود دارد که عبارتند از:

• برخی داروها یا ترکیبی از چند دارو • تصور بد نسبت به بدن (که ناشی از قطع عضو، جراحی یا حمله قلبی بروز می کند) • سابقه خانوادگی ابتلا به افسردگی • ترس از مرگ • تنها زندگی کردن یا انزوای اجتماعی • سایر بیماری ها • سابقه اقدام به خودکشی • بروز درد مزمن و شدید • سابقه ابتلا به افسردگی • از دست دادن یک عزیز • سو مصرف مواد در اسکن مغز افرادی که اولین بار در سن بالا دچار افسردگی شده اند، لکه هایی مشاهده شده که این لکه های مغز خون کافی دریافت نمی کنند. گفته می شود این مشکل در نتیجه سال ها فشار خون بالا بروز می کند. تغییر مواد شیمیایی در این سلول های مغز، علاوه بر استرس های زندگی، خطر بروز افسردگی را افزایش می دهد. مقاومت در برابر درمان افسردگی در بین سالمندان خیلی بیشتر از جوانان است. این مقاومت باعث می شود فرد سالمند وجود بیماری افسردگی را در خود انکار کند. به علاوه سالمندان علائم افسردگی را به عنوان واکنش های طبیعی به استرس های زندگی، فقدان ها یا بیماری ها در نظر می گیرند. همچنین افسردگی علاوه بر علائم شناخته شده روحی، دارای علائم جسمی هم هست. این مسئله اقدام برای درمان را به تاخیر می اندازد. به علاوه سالمندان امیدی به بهبود ندارند، به همین دلیل بیماری خود را گزارش نداده و اقدامی برای درمان نمی کنند. مشکل دیگر در مورد سالمندان این است که این افراد به دلیل حساس بودن به عوارض جانبی داروها نمی توانند داروهای خود را به طور کامل مصرف کنند. همچنین وجود سایر بیماری ها در بدن این افراد باعث شده افسردگی با سایر بیماری ها تداخل داشته باشد و یا اینکه بیماری ها بر روی اثر بخشی داروهای ضد افسردگی تاثیر بگذارد. اعتیاد به الکل و سو مصرف مواد مخدر منجر به افسردگی شده یا شدت افسردگی را بیشتر می کند و با اثربخشی درمان تداخل پیدا می کند. رویدادهای ناراحت کننده زندگی، مانند مرگ یک عزیز یا یک دوست و انزوای این افراد انگیزه فرد برای درمان را تحت تاثیر قرار می دهند.