لینک مقاله

خلاصه: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که اپیزودهای مانیک مکرر را تجربه می کنند ،نسبت به افرادی که اپیزودهای مانیک را کمتر گزارش کرده بودند نازک شدن قشر مغز به ویژه در قشر پیش پیشانی داشتند .محققان همچنین بزرگ شدن سریع بطن های مغز و تفکر کندتر نواحی قشری پاراهیپوکامپ و دوک مانند را در افرادی که دوره های مانیک مکرر را تجربه می کردند ، ملاحظه کردند.

بر اساس یکی از بزرگترین مطالعات تصویربرداری طولی مغز تا امروز در این زمینه ، بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی که دوره های شیدایی را تجربه می کنند ، به مرور زمان تغییرات غیرطبیعی مغز را نشان می دهند. این مطالعه که توسط محققان موسسه کارولینسکا و دانشگاه گوتنبرگ در سوئد رهبری شد ، همچنین ارتباط بین اختلال دوقطبی و افزایش بزرگ شدن بطن مغز را تأیید می کند.

این یافته ها به صورت آنلاین در مجله biological psychiatry منتشر شده است.

اختلال دوقطبی یک اختلال روانی است که با دوره های مکرر شیدایی و افسردگی مشخص می شود. مطالعات تصویربرداری قبلی ناهنجاری های ساختاری را در برخی از مناطق مغز بیماران دوقطبی پیدا کرده است. این ناهنجاریها شامل ضخامت کمتر قشر در مقایسه با افراد سالم است. قشر ، لایه بیرونی مغز ، به طور طبیعی با افزایش سن منقبض می شود ، اما نازک شدن سریع قشر مغز با بیماری های مختلف مغزی مرتبط است.

اکثر مطالعات تصویربرداری عصبی قبلی در مورد اختلال دوقطبی کوچک و از نظر طراحی مقطعی بوده اند ،این بدان معناست که آنها فقط یک عکس فوری به موقع گرفته اند. بنابراین ، مطالعات گسترده ای که تغییرات مغزی را در طول زمان بررسی کرده باشند وجود ندارد.

در این مطالعه ، محققان با جمع آوری داده های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (mri) از 14 مرکز تحقیقاتی در سراسر جهان ، بر این کاستی ها غلبه کردند تا تغییرات مغز را در مدت نه سال بررسی کنند. این مطالعه شامل 1،232 فرد ، از جمله 307 بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی و 925 فرد سالم بود.

تغییرات در قشر پیش پیشانی
محققان بین تعداد اپیزودهای مانیا و میزان تغییرات قشری مغز که در دوره مورد بررسی قرار گرفت ، ارتباطی نشان دادند: در حالی که بیشتر اپیزودهای مانیا با نازک شدن سریع قشر مغز مرتبط بودند ، بیمارانی که هیچ اپیزودی را تجربه نکردند ، هیچ تغییری یا حتی افزایش قشر را نشان ندادند. این تغییرات در قشر پیش پیشانی ، که برای تنظیم هیجان ، برنامه ریزی ، تصمیم گیری ، کنترل ضربه و سایر عملکردهای مهم شناختی مهم است ، مشهود است.

پروفسور میکائیل لندن در انستیتوی علوم اعصاب و فیزیولوژی ، دانشگاه گوتنبرگ و گروه پزشکی ، می گوید: "این واقعیت که نازک شدن قشر در بیماران مربوط به دوره های شیدایی ، بر اهمیت درمان را برای جلوگیری از دوره های خلقی تأکید می کند و اطلاعات مهمی برای روانپزشکان است." اپیدمیولوژی و آمار زیستی ، موسسه کارولینسکا.

"محققان باید بر درک بهتر مکانیسم های پیشرونده ای که در اختلال دوقطبی نقش دارند تمرکز کنند تا در نهایت گزینه های درمانی را بهبود بخشند."

هنگام مقایسه بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و افراد سالم ، تغییرات در طول زمان به طور قابل توجهی در سه ناحیه مغزی متفاوت بود: بطن ها - حفره هایی که مایع مغزی نخاعی را برای محافظت از مغز مهم تولید می کنند - و دو ناحیه که با تشخیص و حافظه مرتبط هستند: دوکی شکل و قشر پاراهیپوکامپ. در حالی که بیماران دوقطبی بزرگتر شدن بطن های مغز را نسبت به گروه کنترل نشان می دادند ، آنها در واقع بطور متوسط نازک تر شدن نواحی قشری  دوکی شکل و پاراهیپوکامپ را نشان می دهند.

علائم اختلال فشار عصبی
کریستوف آبه ، محقق بخش ، می گوید: "بزرگ شدن غیرطبیعی بطن و ارتباط مهم بین نازک شدن قشر مغز و علائم شیدایی نشان می دهد که اختلال دوقطبی در واقع ممکن است یک اختلال عصبی پیشرونده باشد که می تواند بدتر شدن علائم دوقطبی را در برخی از بیماران توضیح دهد." از علوم اعصاب بالینی ، موسسه کارولینسکا.