آیا برای سلامت گردن تان نگران هستید؟ آیا گردن تان حساس است؟ گردن و شانه‌‌هایتان گاهی اوقات باعث ناراحتی و یا حتی درد می‌شوند؟ شاید دیگر وقتش رسیده که گردن‌تان راتقویت کنیدبعضی وضعیت‌ها، بعضی حرکات و برخی فعالیت‌ها، مانند کار با کامپیوتر، ممکن است باعث خشکی، ناراحتی و حتی درد در ناحیۀ گردن و شانه‌ها شود. برای از بین بردن این ناراحتی، تمرینات ساده‌ای را برای تقویت عضلات گردنی‌تان شروع کنید.توجه داشته باشید که این تمرینات پیشنهادی فقط مخصوص کم کردن فشارهایی هستند که در قسمت‌های بالای پشت جا خوش کرده‌اند.البته بهتر است در صورتیکه دارای مشکلات خاص در ناحیه گردن هستید این تمرینات را با توصیه متخصصین انجام داده تا باعث بروز آسیبهای جدی به ستون فقرات و یا آسیبهای نخاعی نشوید

گردن حساس، نیازمند تقویت است در اینجا 4 تمرین به شما آموزش می‌دهیم که با چند بار انجام آنها در هفته، می‌توانید عضلات گردنی‌تان را تقویت کنید.برای تقویت عضلات گردنی و انعطاف پذیر کردن شان، این تمرینات را انجام دهید.

 تمرین شماره 1دست‌ها را روی هم، پشت سرتان بگذارید، آرنج‌ها با فاصله از هم و به سمت دو طرف بدن قرار می‌گیرند، چانه هم به سمت داخل است. دست‌ها سر را به سمت جلو هل می‌دهند، به حدی که سرتان در مقابل عقب رفتن مقاومت کند. این تمرین را با فشاری کم، بدون حرکتی پرنیرو انجام دهید. 15 تا 20 بار این حرکت را تکرار کنید. 

تمرین شماره 2کف یکی از دست‌هایتان را به عنوان تکیه گاه روی پیشانی بگذارید. سر را برای ایجاد انحنا به سمت پایین هل دهید. در این تمرین هم باید فشار کم باشد. این تمرین را هم 15 تا 20 بار انجام دهید.می‌توانید دست‌‌ها را روی هم مقابل پیشانی بگذارید، در این حالت کف دست‌ها به سمت بیرون هستند.

 تمرین شماره 3این بار کف یکی از دست‌ها را روی شقیقه تان بگذارید، آرنج‌ها باز و به سمت طرفین هستند. به طور متناوب دست‌هایتان را عوض کرده، دست دیگر را روی شقیه بگذارید و اندکی فشار بیاورید، در این حالت سرتان باید صاف بماند.

تمرین شماره 4این تمرین با تمرین‌های قبلی فرق دارد؛ سرتان را به یک سمت متمایل کنید، برای انجام یک تمرین استقامتی، کف یکی از دست‌ها را روی شقیقۀ سمت مخالف قرار دهید و نیرو وارد کنید.

برای این تمرینات وقت بگذارید. از انجام حرکات و فشارهای سریع به شدت پرهیز کنید. برای بالا بردن مقاومت، به تدریج و به آرامی، شدت فشارها را افزایش دهید. می‌توانید تعداد تمرینات را از 20 به 50 افزایش دهید.و بالاخره، برای اینکه این تمرینات مفید و مثمر ثمر باشند، 3 تا 4 بار در هفته تکرارشان کنید.به موازات انجام این حرکات، حتماً باید وضعیت‌های مناسبی برای تمام فعالیت‌هایتان برگزینید: هنگام کار یا سرگرمی با کامپیوتر، ارتفاع صفحه نمایش، وضعیت شما در مقابل صفحه کلید و... باید متناسب باشد؛ در محل کار، پشت‌تان باید کاملاً صاف باشد؛ زمانی که با تلفن صحبت می‌کنید، گوشی را با گوش و کتف تان نگه ندارید؛ هنگام رانندگی، صندلی و آیینه را تنظیم کنید؛ موقع خواب، پشت گردن تان باید در راستای ستون فقرات باشد؛ و برای تماشای تلویزیون، چشم‌ها باید درست در ارتفاع صفحه نمایش تلویزیون باشند.

منبع:kardarmani-alzahra.com

18 مرداد 1396 - 14:12
بازدید ها: 607

ارگونومی در کار با کامپیوتر

ارگونومی به عنوان رشته ای از علوم که به دست آوردن بهترین ارتباط میان انسان و محیط (کار و زندگی) هدف اصلی آن است، تعریف می شود. ارگونومی با ارزیابی قابلیتها و محدودیتهای انسان (بیومکانیک و آنتروپومتری)، استرسهای کاری و محیطی (فیزیولوژی کار و روانشناسی صنعتی)، نیروهای استاتیک و دینامیک روی بدن انسان (بیومکانیک)، خستگی (فیزیولوژی کار و روانشناسی صنعتی) و طراحی ایستگاه کاری و ابزارها (آنتروپومتری و مهندسی) سر و کار دارد.یکی از مباحث مطرح در کاردرمانی توانبخشی حرفه ای و توجه به مقوله ارگونومی در حین کار میباشد که جهت پیشگیری از صدمات وارده برای افراد سالم ضروری است توجه ویژه به شرایط محیط کار و نحوه عملکرد داشته باشیم.

ارگونومی کامپیوتر

نتایج بکارگیری اصول ارگونومی در محیطهای کاری :

پیشگیری از اختلالات اسکلتی – عضلانی در بین شاغلین (مانند کمر درد ، سندروم تونل کارپال یا درد شدید در مچ دست ، درد ناحیه گردن ، درد ناحیه زانو یا آرنج و...)

کمک به پیشگیری از حوادث شغلی

افزایش میزان رضایت مندی کارکنان

افزایش رفاه و آسایش کارکنان

کمک به افزایش بهره وری در کار

کمک به افزایش تولید

ارگونومی در کار با کامپیوتر

طی چند سال اخیر تولید کنندگان کامپیوتر و تجهیزات مرتبط با آن به طراحی ارگونومیک محصولات خود توجه زیادی نشان داده اند. تولید کنندگان تجهیزات و وسایل کامپیوتر (مانند صفحه کلید، ماوس، میز و صندلی و... ) اکنون سعی می کنند تا محصولات را مطابق با اصول ارگونومی طراحی و تولید کنند. رعایت اصول ارگونومی سبب کاهش ضایعات چشم، سردرد ، کمر درد و فشار در نواحی مچ دست ، شانه و گردن در اپراتورهای کامپیوتر خواهد شد.

کاربرد کامپیوتر در زندگی بشر بسیار زیاد است و تعداد زیادی از افراد ساعتهای متمادی با کامپیوتر کار می کنند. به همین دلیل شناخت عوامل موثر در محیط کار با کامپیوتر اهمیت زیادی دارد وجود شرایط نامناسب در محیط کاری و عدم توجه به موارد ارگونومیکی و بهداشتی هنگام کار با کامپیوتر ممکن است در بلند مدت سبب بروز بیماریها و ناهنجاریها شود.

بیشتر کاربران کامپیوتر در محیط های سربسته و فضاهای کوچک کار می کنند.کمترین ویژگیهای یک محیط کاری مناسب برای کاربران کامپیوتر به قرار زیر است :

۱) وجود سیستم تهویه مطبوع

۲) نور کافی و مناسب

۳) استفاده از میز مخصوص که دارای عرض و ارتفاع استاندارد باشد.

۴) استفاده از صندلی ارگونومیک با قابلیت تنظیم ارتفاع.

۵) استفاده از زیرپایی برای قرار گیری مناسب و راحت پاها.

با وجود رعایت نکات فوق، باز هم امکان بروز بیماریهای خاص برای اپراتور وجود دارد کم تحرکی هنگام کار با کامپیوتر ، چشم دوختن در مدت طولانی به صفحه مانیتور و حرکات یکنواخت و تکراری مچ دست ، ممکن است سبب بروز انواع عوارض شوند.

برای پیشگیری از این عوارض نکات ساده و مهم زیر را هنگام کار با کامپیوتر رعایت کنید :

۱) به تناوب از پشت میز کامپیوتر برخاسته، و با نرمشهای خیلی ساده، گردن ، بازو ، مچ دست و پاها را حرکت دهید. برای این منظور نرم افزار stretch break می تواند به شما کمک زیادی کند.این نرم افزار در مدت زمانهایی که از طرف خود شما مشخص می گردد بر روی صفحه مانیتور شما ظاهر شده و انواع نرمشها را به شما نشان می دهد و شما می توانید به همراه آن چند دقیقه نرمش نمائید.

۲) صفحه مانیتور (صفحه نمایش) را طوری تنظیم کنید تا ستون فقرات شما به صورت مستقیم قرار گرفته و چشمان شما با قسمت بالایی صفحه نمایش در یک خط مستقیم قرار گیرند. این وضعیت برای چشمان شما راحتی بیشتری به همراه خواهد داشت.

۳) فاصله صفحه مانیتور تا چشمان شما باید بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر باشد.

۴) هر ۳۰ دقیقه به اشیائی که در فاصله ۶ متری قرار دارند ، چند دقیقه چشم بدوزید.

۵) ارتفاع میز کامپیوتر باید بین ۶۶ تا ۷۱ سانتی متر باشد.

۶) ترجیحاً از یک زیر پایی استفاده نمایید و پاها را روی آن قرار دهید.این وسیله به راحت بودن وضعیت پاهای شما کمک می کند.

۷) میز کار را طوری قرار دهید که روشنایی لامپ های سقف در طرفین قرار گیرد و از قرار دادن میز در محلی که نور لامپ مستقیماً در برابر شما باشد خودداری شود.در استفاده از روشنایی طبیعی نیز نباید صفحه مانیتور در برابر پنجره قرار گیرد.

۸) سطح صفحه کلید، تقریباً هم ارتفاع با دسته صندلی و آرنج باشد و مچ ها به طور عادی روی صفحه کلید ها قرار گیرد، به طوری که هنگام کار، ساعدها تقریباً موازی با افق قرار گرفته و زاویه بین مچ دست و ساعد، ۵ تا ۱۰ درجه باشد. موقعیت mouse در همان ارتفاع و فاصله نسبت به صفحه کلید است.

۹) روشنایی محل کار باید مخلوطی از نورسفید و زرد بوده (ترجیحاً از لامپ مهتابی استفاده شود) و شدت آن درحدود ۳۰۰ لوکس باشد.

۱۰) برای به حداقل رساندن فشار بر روی گردن و کمر هنگام تایپ یک نوشته یا نامه ، استفاده از نگهدارنده های کاغذ برای قرار دادن نامه روی آن لازم است.

۱۱) برای اتاق کار، دمای ۲۳ ۱۹ درجه سانتی گراد و رطوبت حدود ۵۰ درصد مناسب است.

۱۲) بهتر است با باز کردن درب و پنجره ها و یا تعبیه دستگاه تهویه ، هوای اتاق به طور مرتب تعویض شود.

ویژگیهای صندلی ارگونومیک :

ارتفاع صندلی باید قابل تنظیم باشد. ارتفاع صندلی ، ۴۱ تا ۵۲ سانتی متر توصیه می شود.

سطح نشیمنگاه صندلی باید دارای طول و عرض ۴۰ تا ۴۸ سانتی متر باشد.برای افراد چاق صندلی های پهن تر توصیه می شود.

ضخامت تشک در حدود ۴ تا ۵ سانتی متر باشد و رویه آن از جنسی باشد که اصطلاحاً بتواند تنفس کند و لبه جلو صندلی، گرد و لبه بیرونی آن، نرم باشد.

زاویه پشتی با تشک صندلی ، حداقل ۹۵ تا ۱۱۰ درجه باشد. ۵ عرض پشتی صندلی باید حداقل ۳۲ تا ۳۶ سانتی متر باشد.ارتفاع پشتی صندلی را نیز بین ۵۰ تا ۸۲ سانتی متر توصیه می کنند.صندلی باید در قسمت قرار گرفتن گودی کمر (ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی متراز پایین) داری یک قوس محدب و در قسمت پشت دارای یک قوس مقعر باشد.

صندلی های مورد استفاده در کار با رایانه بهتر است دسته دار بوده و دسته آن با ارتفاع میز کار مطابقت داشته باشد. همچنین دارای ۵ چرخ بوده و چرخان باشد. شیب کف صندلی ۵ تا ۱۵ درجه برای تمایل به جلو و ۵ درجه تمایل به عقب را امکان پذیر سازد.

منبع:kardarmani-alzahra.com

2 مرداد 1396 - 12:3
بازدید ها: 1056

فلج مغزی مجموعه‌ای از اختلالات با درگیری مغز و دستگاه عصبی که در مهارتهای  حرکتی، یادگیری، شنیدن، دیدن، تفکر اختلال ایجاد می‌کند. فلج مغزی دارای چندین نوع متفاوت  به شرح ذیل میباشند و در صورتیکه به موقع تشخیض و جهت اقدامات توانبخشی به متخصصین توانبخشی ارجاع شود میتوان تغیرات و پیشرفتهای چشمگیری در کودکان فلج مغزی انتظار داشت و ارجاع کودکان فلج مغزی به متخصین کاردرمانی جهت توانبخشی به موقع توصیه پزشکان متخصص میباشد

  1. اسپاستیک، شایعترین نوع که ۷۰ تا ۸۰ درصد موارد را شامل می‌شود در اثر آسیب به نورون‌های حرکتی فوقانی در مسیر پیرامیدال ایجاد می‌شود گاهی دو طرفه‌است حداقل با دو مورد از موارد زیر مشخص می‌شود: الگوی حرکتی غیرطبیعی، افزایش توان عضلات، رفلکس‌های پاتولوژیک مانند بابنسکی و هیپررفلکسی
  2. آتاکسیک، در کمتر از ۵ درصد موارد مشاهده می‌شود به علت آسیب مخچه روی می‌دهد ومشخصات آن عبارت است از وضعیت غیرطبیعی و فقدان هماهنگی منظم عضلات و یا هر دو
  3. دیس کینتیک،۱۰ تا ۱۵ درصد موارد را تشکیل می‌دهد مشخصه آن الگوهای حرکتی غیر طبیعی و حرکات بدون اراده، کنترل نشده و راجعه‌است.
  4. هیپوتونیک،
  5. ترکیبی از انواع نامبرده است.

علل، شیوع

شیوع فلج مغزی ۳/۳ در هر ۱۰۰۰ نفر است; تقریباً ۸۱ درصد آنها مبتلا به نوع اسپاستیک فلج مغزی هستند در میان کودکان با فلج مغزی ۸ درصد دچار طیفی از اختلالات مانند اوتیسم و ۳۵ درصد مبتلا به صرع هستند.۵۶ درصد قادر بهراه رفتن به تنهایی و ۳۳ درصد دچار محدودیت حرکتی و یا نا توانی در راه رفتن هستندفلج مغزی توسط آسیب یا  ناهنجاری‌های مغزی ایجاد می‌شود. بسیاری از این مشکلات در دوران جنینی رخ می‌دهند اما این اختلال می‌تواند در هر زمان دیگری طی ۲ سال اول زندگی، زمانی که مغز کودک همچنان در حال تکامل است رخ دهد. در بعضی از افراد با فلج مغزی بعلت کاهش سطح اکسیژن (هیپوکسی)بخش‌هایی از مغز آسیب دیده‌اند.

عوامل خطرساز

نوزادان نارس برای بروز فلج مغزی در خطر بیشتری قرار دارند. فلج مغزی در بعضی از کودکان درنتیجه

  • نوزادان نارس و یا باوزن موقع تولد کمتر از ۱۵۰۰ گرم
  • عوارض حاملگی مانند پلی هیدآمنیوس اکلامپسی، خونریزی در سه ماهی سوم، چند قلویی، پرزانتاسیون غیر طبیعی جنین، تب مادر
  • تشنج یا اختلالت تشنجی در مادر
  • درمان مادر با هورمون تیروئید استروژن یا پرژسترون
  • آنسفالوپاتی هیپوکسیک -ایسکمیک
  • خونریزی مغزی
  • عفونت‌های مغزی (آنسفالیت، مننژیت، ابتلا به ویروس هرپس سمپلکس)
  • ضربه مغزی
  • عفونت مادر طی دوران بارداری  مانند سرخجه
  • ایکتر شدید
  • علل نامشخص

علائم

بیشتر موارد ابتلا به جز موارد خفیف در ۱۸ ماه اول زندگی مشخص می‌شوند. علایم به صورت ناتوانی در رسیدن به استانداردهای حرکتی، وجود اختلالاتی مثل عملکرد حرکتی خشن و نامتقارن و افزایش توان عضلات یا کاهش توان عضله. علایم بسیار متفاوت است علایم ممکن است خفیف یا شدید باشد و تنها یک نیمه بدن یا هر دو نیمه بدن درگیر باشد. با درگیری بیشتر دست‌ها یا پاها و یا هر ۴ اندام همراه باشد. حرکات غیر طبیعی (نظیر پیچشی، پرشی، جرخشی) در دست‌ها، پاها، بازو، ساق با، این حرکات حین استرس تشدید می‌یابد. لرزش، عدم حفظ هماهنگی و تعادل بدن، عضلات شل بخصوص در حالت استراحت، مفاصل بیش از حد متحرک، کاهش ضریب هوشی، کاهش توانایی یادگیری، اختلال در تکلم، مشکلات شنوایی و بینایی، تشنج، درد بخصوص در بالغین، علایم گوارشی (شامل اختلال در مکیدن شیر، یا غذا خوردن، جویدن، بلعیدن، استفراغ و یبوست، افزایش آبریزش دهان)، روند کند رشد، تنفس‌های نامنظم، 

منبع:kardarmani-alzahra.com

7 تیر 1396 - 13:49
بازدید ها: 5317

بریدگی تاندون فلکسور دست

هر یک از تاندون های فلکسور سطحی و تاندون های فلکسور عمقی وسطحی انگشت (fdp-fds) و تاندون های فلکسور بلند شست (fpl-fpb) باید معاینه شود.

باید به یاد داشت که دربریدگی ناکامل تاندون های فلکسور ممکن است در معاینه بالینی، تاندون طبیعی به نظر آید و فقط با درد همراه باشد. بریدگی ناکامل تاندون های فلکسور بدون درمان با فعالیت عادی دست ممکن است ظرف یک تا دو هفته به بریدگی کامل تاندون فلکسور تبدیل شود. به همین دلیل بهتر است هر زخم در دست به وسیله جراحی بررسی کامل شودآسیب های تاندونی در منطقه 1 فقط با پارگی fdp همراه است اما در منطقه 2ممکن است fdp به تنهایی یا در فرم شایعتر همراه با fds قطع شود. در منطقه 3 ممکن است fdss به تنهایی و یا در فرم شایعتر همراه با fdp قطع شود.

درمان در تمام منطقه ها ترمیم اولیه بریدگی تاندون فلکسور پاره شده است اما در منطقه 2 به علت آنکه خطر چسبندگی تاندون فلکسور به پولی ها بیشتر است هم ترمیم باید با دقت زیاد توسط متخصصین که در اینکار تبحر داشته باشند انجام شود و هم بلافاصله بعد از ترمیم بریدگی تاندون فلکسور دست در حالیکه دست هنوز در آتل است تحت نظر پزشک معالج و کاردرمان حرکات انگشت بعد از 24 تا 488 ساعت شروع شود تا جلوی چسبندگی گرفته شود.

 

چنانچه بیمار مبتلا به بریدگی تاندون فلکسور دست دیر مراجعه کرده باشد امکان ترمیم بریدگی تاندون فلکسور در منطقه 2 بعد از 3 تا 4 هفته وجود ندارد و مجبوریم از گرافت تاندونی به جای ترمیم بریدگی تاندون فلکسور دست استفاده کنیم.

چنانچه تأخیر درمانی بیمار مبتلا به بریدگی تاندون فلکسور بیشتر باشد به طوریکه سیستم پولی ها آسیب دیده باشند، باید ابتدا سیستم پولی ها بازسازی شود. در این موارد در یک مرحله تاندون فلکسور آسیب دیده خارج می گردد و به جای تاندون فلکسور، تاندون مصنوعی از نوع سیلیکون که در بدن حالت خنثی داشته و ایجاد چسبندگی نمی کند قرار داده می شودو بر روی آن پولی ها با کمک گرافت های تاندونی بازسازی می شود. در مرحله دوم یعنی بعد از سه ماه گرافت تاندونی بجای تاندون مصنوعی کارگذاری می شود.

گرافت تاندونی یک مرحله ای یا دو مرحله ای نتایج بسیار پایین تری نسبت به ترمیم اولیه بریدگی تاندون فلکسوردست دارند، لذا تشخیص به موقع و درمان اولیه بریدگی تاندونی حائز اهمیت فراوان است.

بریدگی تاندون اکستانسور دست

بریدگی تاندون اکستانسورها نظیر پارگی فلکسورها باید به طور اولیه ترمیم شود اما در مواردی که درمانبریدگی تاندون اکستانسور دست با تأخیر باشد و امکان ترمیم بریدگی تاندون اکستانسور دست وجود نداشته باشد، می توان از دوختن قطعه دیستال تاندون اکستانسور قطع شده به تاندون مجاور آن استفاده کرد. نتایج ترمیم بریدگی تاندون های اکستانسور در پشت دست خوب است اما در پشت انگشتان به علت نازکیتاندون اکستانسور ترمیم مشکل تر می باشد و عوارض بیشتری دارد. عدم ترمیم بریدگی تاندون اکستانسور در پشت انگشت باعث تغییر شکل هایی در انگشت می شود

در ضایعات تاندونی پس از ترمیم ؛گرفت ویاترانسفرتاندون شروع حرکات به موقع با ارجاع پزشک و وانجام حرکات زیر نظر متخصص کاردرمانی میتواند از بروز چسبندگی تاندون و محدو دیت حرکات در مفاصل ودر نتیجه موفقیت در جراحی تاندون و بهبود حرکات موثر واقع شود .

 منبع:kardarmani-alzahra.blogfa.com

 
1 تیر 1396 - 8:56
بازدید ها: 1931

کنترل حرکتی (به انگلیسی: motor control) بحث حرکت و مجموعه عواملی است که در فرایند کنترل حرکت نقش دارند. نحوه انجام حرکات موجودات و عوامل مؤثر برآن، ازطریق علم کنترل حرکت قابل مطالعه و بررسی است. به طورکلی، حرکات مفاصل به صورت رفلکسی یا ارادی، ازطریق عضلات اسکلتی صورت می‌گیرد، عضلاتی که خود تحت فرمان و کنترل سیستم عصبی (nervous systemm)هستند. آشنایی با آناتومی و فیزیولوژی حرکت، درک بهتری از علم کنترل حرکت به  ما می‌دهد. امروزه آگاهی و شناخت علم کنترل حرکت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

 

مراکز کنترل حرکت

حرکت(movement) و کنترل حرکتی(motor control)امور مهمی در زندگی موجودات به ویژه انسان است و عوامل مختلفی در این فرایند نقش دارند.سیستم عصبی مرکزی(cns)که شامل مغز و نخاع است، مهمترین عامل کنترل حرکت  است. تشکیلات مغزی سیستم عصبی مرکزی، فعالیت‌های سیستم نخاعی را کنترل می‌کنند. البته سیستم نخاعی نیز ازطریق ارسال پیام‌های حسی بی شماری که از محیط دریافت می‌کند، ساختارهای مغز را جهت انجام حرکت تحت تاثیر قرارمی دهد.

مهمترین مراکز مغزی که بر فعالیت‌های نخاعی جهت کنترل حرکت (بصورت مستقیم یا غیرمستقیم) تاثیر می‌گذارند عبارتنداز:

انواع کنترل حرکت

اصولاً دو نوع کنترل حرکتی وجود دارد که عبارتنداز:

  • کنترل محیطی
  • کنترل مرکزی (داخلی)

در کنترل محیطی نقش و اهمیت محرک‌ها، گیرنده‌ها و پیام‌های حسی مطرح است. گیرنده‌های وتری عضلات و دوک عضلانی، پیام‌های حسی مربوط به مفاصل بدن، دستگاه دهلیزی(وستیبولار) و... در فعالیت‌های حرکتی با همکاری دستگاه عصبی شرکت می‌کنند. پیام‌های حسی به نخاع و همچنین به سطوح بالاتر مراکز عصبی منتقل می‌شود و جهت انجام اعمال حرکتی به کار گرفته می‌شوند. همچنین حرکات ایجاد شده، خود فیدبکی برای دستگاه عصبی هستند که بصورت یک چرخه برای ایجاد حرکات بعدی دخالت می‌کنند.

در کنترل مرکزی نقش بخش‌های مختلفی از سیستم عصبی مرکزی به ویژه سه قسمت قشر مغز، مخچه و عقده‌های قاعده‌ای حایز اهمیت است. حرکات هماهنگ و پیچیده که مستلزم مهارت هستند از قشر مغز منشا می‌گیرند. این نوع از  اعمال حرکتی از طریق مدارهایی که بین قشر مغز، عقده‌های قاعده‌ای و مخچه وجود دارد انجام می‌شود.

عقده‌های قاعده‌ای در رابطه با تنظیم حرکات خود به خودی (اتوماتیک) خیلی ریتمیک دخالت دارند و مخچه وظیفه تنظیم کردن سرعت، دامنه حرکت، میزان نیرو و جهت حرکات را به عهده دار

مراحل کنترل حرکت

کنترل حرکت سطوح و مراحلی دارد و پیشرفت حرکتی، نتیجه ترکیب این مراحل است. مراحل کنترل حرکتی عبارتنداز:

  • سهولت حرکت(mobility)
  • پایداری و ثبات(stability)
  • حرکت و ثبات توام یا ثبات در حرکت(stability on mobility)
  • مهارت(skill)

ثبات و سهولت حرکت دو جنبه بسیار مهم و اولیه جهت انجام اعمال حرکتی است. برای درک این مراحل می‌توان راه رفتن و ایستادن را به عنوان یک مثال درنظر گرفت. شخصی که قادر به راه رفتن یا ایستادن نباشد، یعنی کنترلی بر عمل حرکتی «راه رفتن» یا «ایستادن» ندارد، ولی اگر توانایی راه رفتن داشته باشد (مرحله اول) باید در لحظه‌ای که دستور توقف داده می‌شود فرمان حرکتی را اجرا کند و ثبات خود را برای مدت زمانی که معین شده حفظ کند (مرحله ثبات). اگر راه رفتن به صورت طبیعی، بدون حرکات غیرمعمول و وسایل کمکی در طول حرکت انجام شود، نشان دهنده وجود ثبات و حرکت به هنگام راه رفتن است (مرحله سوم). درنهایت از ترکیب مراحل فوق مهارت (مرحله چهارم) ایجاد می‌شود. مهارت افراد هم به میزان هماهنگی میان عوامل فوق وابسته‌است. چالاکی و میزان تعادل افراد در یک فعالیت ورزشی، سطح حرکت-ثبات و ارتباط این دو فاکتور و درنتیجه سطح مهارت افراد را در عمل خواسته شده نشان می‌دهد. تمرین یک فاکتور مهم جهت افزایش مهارت و یا سنجش آن محسوب می‌شود.

عوامل مؤثر بر حرکت

حرکت(movement) از تداخل سه عامل زیر ایجاد می‌گردد:

  • فرد(individual)
  • محیط(environment)
  • تکلیف یا وظیفه(task) حرکتی

سه عامل فوق، کیفیت و کمیت حرکتی که انجام می‌شود را تعیین می‌کند. هر فردی یک عمل حرکتی را با توجه به تجربه گذشته، میزان درک حسی، دقت و انگیزه خود انجام می‌دهد. شرایط محیط و وضعیت اشیائ اطراف نیز، بر روند اعمال حرکتی اثر می‌گذارد. همچنین نوع وظیفه‌ای که برای یک فرد تعیین می‌شود، به توالی و اشکال خاصی از حرکات می‌انجامد.

کاربردهای علم کنترل حرکت

مطالعات و یافته‌های دانشمندان علوم اعصاب و نوروفیزیولوژیست‌ها درباره سیستم حرکتی(motor system)پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته‌است. تحقیقات و نتایج حاصل از این علوم، تئوری‌های زیادی را درباره کنترل حرکت ایجاد کرده‌است.نتایج حاصل از مطالعات آنها می‌تواند در موارد زیر نیز به کار گرفته شود:

  • توانبخشی بیماران (به ویژه  کاردرمانی). بسیاری از بیماران به دلیل اختلالات «سیستم حرکتی»، مشکلات متفاوتی در انجام فعالیت‌های روزمره دارند. آگاهی و دانش پایه تیم توانبخشی درارتباط با مکانیسم‌های «کنترل حرکت» باعث درمانی بهتر و سریعتر خواهد شد. هرگونه اشکال و اختلال در مجموعه عوامل مؤثر بر حرکت، زمینه مشکلات حرکتی را به صورت‌های مختلف ایجاد می‌کند. عدم هماهنگی در حرکات، اختلالات تعادلی، اسپاستیسیتی(نوع خاصی از سفتی گروه‌های عضلانی)، ضعف حرکتی، اختلالات وضعیتی (پوسچرال)، لرزش به هنگام حرکت و بسیاری از موارد دیگر در بیماران مشکلاتی هستند که با آگاهی و دانش نسبت به علم کنترل حرکت، بهتر می‌توان به علت به وجود آورنده آن دست یافت. فهم علت مشکلات حرکتی بیماران، بسترهای لازم برای درمان را توسط یک تیم توانبخشی فراهم می‌کند.
  •  
21 خرداد 1396 - 14:13
بازدید ها: 908
 
 
 
آیا تا به حال برای شما اتفاق افتاده است که نیمه های شب، یک مرتبه به دلیل درد ناشی از گرفتگی عضلات پایتان از خواب بیدار شوید؟
دلایل گرفتگی عضلات بدن و پیشگیری از آن
 
گرفتگی عضلانی زمانی روی می‌دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می‌دهد. مغز از طریق اعصاب، پیام هایی به عضلات می‌فرستد، وقتی سیگنال‌ها از اعصاب به عضلات می‌رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله، منجر به انقباض عضله می‌شود. جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می‌شود. 
 در بدن انسان هر ماده معدنی، یک یا دو بار الکتریکی دارد. جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلول‌ها برابر باشد. اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می‌گردد. سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلول‌های عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلول‌ها است. 
 هنگامی که پیام از مغز به عضله می‌رسد، کلسیم به داخل سلول‌های عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت می‌کند. این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله می‌شود که موجب انقباض عضله نیز می‌گردد. سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می‌شود. برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و قند و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است. بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده، درمان گرفتگی‌ها یکسان است. چنین عضله‌ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد. 

دلایل گرفتگی عضلات
 استفاده بیش از حد از عضلات، کم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر کدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند. به همین دلیل ورزشکارانی که پس از ورزش و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار کم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه خواهند کرد. یکی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است که در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌کند. البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشکل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌کند اما در برخی موارد نیز بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماری‌های تیروئید، کلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و کم‌خونی نیز می‌تواند باشد.

بهبود و پیشگیری
 چنانچه شما هم با چنین مشکلی رو‌به‌رو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد کنید. در این شرایط عضله آسیب‌دیده را کشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط کمک کند. در این شرایط می‌توانید از گرما یا سرما نیز استفاده کنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یک حمام آب گرم یا بسته‌ای یخ می‌تواند به آرام شدن عضله کمک کند. برای این‌که از بروز این حالت پیشگیری کنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول فعالیت هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود. حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی کشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.

گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش
 این مشکل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا: کاهش یا افزایش کلسیم، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است. برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می‌گیرد. گرفتگی‌هایی که به هنگام شروع ورزش رخ می‌دهد، می‌تواند به علت کم‌کاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد.
 آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملکرد تیروئید انجام می‌شود. همچنین به منظور اطلاع از عملکرد عضله می‌توان از بیوپسی عضله استفاده نمود. مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است. مقدار کم پتاسیم می‌تواند به علت استفراغ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان، اسهال یا بیماری‌هایی که بر جذب و نگه‌داری پتاسیم موثرند، باشد. در صورت تشخیص کمبود منیزیوم، حتماً باید یک بررسی کامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار کم یا زیاد کلسیم در خون هیچگاه نمی‌باشد. در صورت وجود کلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده، کلیه یا غدد پاراتیروئید شک کرد. 
همچنین با مصرف بیش از حد ویتامین dd نیز مقادیر غیر طبیعی کلسیم مشاهده می‌شود. مقدار کم نمک (سدیم) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است. برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمک کافی است و احتمال کمی وجود دارد که فرد دچار فقر سدیم شود. به عنوان مثال: در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به ۳۰۰۰ میلی گرم نمک احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه کردن نمک خودداری کند و غذای او نیز بی‌نمک باشد. با این وجود میزان نمک دریافتی وی ۳۰۰۰ میلی گرم در روز می‌باشد. 
گرفتگی‌های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی
 دلیل مهم در این حالت ناکافی بودن جریان خون در عضله می‌باشد. در هنگام استراحت، قطر شریان‌ها برای رساندن خون کافی به عضلات مناسب است. در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراکسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریان‌ها برای رساندن این مقدار خون به حد کافی نباشد، عضله به علت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می‌شود. گرفتگی‌های عضلانی پس از فعالیت
بهترین درمان برای رفع گرفتگی عضله ، کشش و ماساژ آرام آن است
شدید ورزشی از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی‌هایی است. در فعالیت طولانی مدت، در هوای گرم مقدار زیادی مایعات از بدن دفع می‌شود. در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به کلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد. در نتیجه عضلات در حال فعالیت، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم پیش می‌روند. با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر ۱۵ دقیقه یک بار در حین فعالیت می‌توان از بروز چنین گرفتگی‌هایی پیشگیری نمود.

گرفتگی‌های عضلانی در هنگام خواب
گرفتگی عضلات در خواب اغلب به دلیل عکس العمل (reflex) بیش از حد عضلات است. وقتی شما در خواب جابجا شده و تکان می خورید، ماهیچه های ساق پایتان جمع شده و تاندون ها کشیده می شوند. این عمل، باعث تحریک گیرنده های عصبی موجود در تاندون ها شده و با فرستادن پیام های عصبی به نخاع، منقبض شدن عضلات را اعلام می کنند. بعضی اوقات، عضلات در همان حالت انقباض باقی مانده و صدمه می بینند. 

گرفتگی درد ناک عضلات درشب، می تواند به دلیل صدمات عصبی مانند کوفتگی عصب، آسیب های عضلانی، قطع موقتی جریان خون به پاها و مقادیر غیرعادی املاح یا هورمون ها در بدن شما باشد که اگر دارای یکی از این مشکلات بودید، بایستی به پزشک مربوطه مراجعه کنید. ولی اگر مشکل جدی نداشتید، می توانید قبل از خواب با انجام کارهایی که باعث کاهش رفلکس ( واکنش) کششی می شوند، از گرفتگی عضلات پایتان جلوگیری کنید که این اعمال شامل موارد زیر است:
1- انجام ورزش مخصوص پا که باعث کشیدگی ساق پا شوند. در این ورزش، فرد روی شکم دراز کشیده و کف دستها را بر روی زمین گذاشته و با بالا و پایین آوردن دست ها ، شکم را به زمین نزدیک و دور می کند.
2- استفاده از تشک گرماده به مدت 100 دقیقه قبل از خواب که باعث گرم شدن پا شود. تنها داروی موثر برروی گرفتگی شبانه عضلات، " کوئی نین" است ولیfda اعلام کرده است هیچ یک از داروهای تجویز شده برای گرفتگی عضلات، سالم وموثر نیستند. پزشکان معمولاً 1 یا 2 کپسول کوئی نین را به هنگام خواب تجویز می کنند. اما این دارو می تواند باعث مشکلات تنفسی و سقط فوری وخودبخودی جنین شود. بنابراین خانم های باردار بایستی از مصرف آن خودداری کنند. همچنین باعث شنیدن صدای زنگ درگوش، سردرد، تهوع، اختلال در دید، درد قفسه سینه و آسم نیز می شود.

اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممکن است که عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یک پیام از محل فشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می‌یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی که پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض می‌شود. علت دوم این حالت‌، تشدید یک رفلکس طبیعی در بدن است. در هنگام غلت زدن در خواب، عضلات منقبض می‌شوند. این عمل باعث کشیدگی تاندون‌های متصل به عضله می‌شود. در تاندون‌ها، گیرنده‌هایی وجود دارند که در هنگام کشیدگی، پیام‌هایی به نخاع ارسال می‌نمایند. در این هنگام یک پیام به عضله رفته و باعث انقباض آن می‌شود. در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناک می‌نماید. با کشش دادن به عضلاتی که معمولاً دچار گرفتگی می‌شوند، پیش از خواب، می‌توان از بروز این حالت جلوگیری کرد.

بطور خلاصه:
علل گرفتگی عضلانی
- سیگنال‌های غیرطبیعی در اعصاب - غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلول‌ها 
- عرضه ناکافی اکسیژن 
- منبع ناکافی اکسیژن 
- صدمه به سلول‌های عضلانی
- مقادیر غیر طبیعی هورمون‌ها یا آنزیم هایی که در انقباض عضله دخالت دارند

توصیه‌های غذایی:
بهترین توصیه‌های غذایی مواد غذایی بر اساس ارزش تغذیه‌ای که دارند به 44 گروه عمده تقسیم می‌شوند که هر وعده غذایی حداقل باید 3 گروه را در بر بگیرد:
- گروه نان و غلات که منبع انرژی هستند. 
 - گروه لبنیات که پروتئین و کلسیم آنها بسیار بوده و با هیچ گروه دیگری قابل مقایسه نیست (این گروه‌ حاوی ویتامین b2 هم هست). مصرف این گروه از مواد غذایی بسیار توصیه می‌شود، زیرا در صورت عدم دریافت کافی، دچار کمبود کلسیم و ویتامین b2 می‌شویم که عامل اصلی گرفتگی عضلانی شناخته شده‌اند؛ 
- گروه گوشت‌ و ماهی که حاوی پروتئین و آهن بوده و عدم مصرف‌شان سبب کمبود ویتامین b12 و کم‌خونی می‌شود؛
 - و گروه چهارم که شامل میوه و سبزیجات است، هم موجب دریافت فیبر می‌شود و هم انواع ویتامین‌ها و املاح را به بدن می‌رساند. دکتر کشاورز خاطرنشان می‌کند: «حال اگر این چهار گروه مواد غذایی را به اندازه استفاده نکنیم، یا کم یا زیاد مصرف کنیم، تعادل املاح و مواد معدنی موجود در خون و سلول‌های بدن به هم خورده و گرفتگی عضلانی پیش می‌آید، بنابراین اصلاح رژیم غذایی راه‌حل اصلی است.»
مکمل‌ ویتامین e دکتر کشاورز درباره لزوم مصرف مکمل‌های غذایی برای پیشگیری از گرفتگی عضلات می‌گوید: «اگر رژیم غذایی‌تان صحیح باشد، یعنی از همه گروه‌های غذایی که توصیه شد، مصرف کنید، دیگر نیازی به مصرف مکمل‌ها از جمله ویتامین e نیست. اما در ورزشکاران، به دلیل اینکه شب قبل از مسابقه مواد نشاسته‌ای و قندی بیشتری مصرف می‌کنند که ذخایر گلیکوژن‌شان بالا برود، در حین مسابقه سوخت ناقص انجام می‌گردد و به دنبال آن مواد سمی در بدن تولید می‌شود و برای از بین بردن این مواد و خنثی کردن آنها ممکن است توصیه شود مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین e، مصرف کنند.
 فراموش نکنید که منابع غنی این ویتامین، انواع مغزها و روغن‌های گیاهی مثل روغن سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه کتان و زیتون است.» مصرف چربی را کاهش دهید، زیرا رژیم غذایی چرب سبب کاهش جذب منیزیم و افزایش احتمالی دفع آن می‌شود. مصرف قند را هم کم کنید، چون خوردن مواد غذایی شیرین بدن را وادار می‌کند تا منیزیم را جهت متابولیزه کردن مواد قندی مصرف کند و کمبود این ماده معدنی رخ دهد.
 به عنوان توصیه آخر هم باید گفت که یا به کلی مصرف نوشابه‌های گازدار را قطع کنید یا مصرفشان را به حداقل برسانید، زیرا این نوشیدنی‌ها حاوی فسفات هستند و ذخایر کلسیم و منیزیم بدن را کاهش می‌دهند.
 
17 خرداد 1396 - 12:31
بازدید ها: 1160

توجه به کارت رشد و منحنی های ثبت شده در کارت توسط مراکز و پایگاههای بهداشتی و مشاوره با پزشکان متخصص اطفال و در صورت لزوم پزشکان فوق تخصص  مغز و اعصاب کودکان جهت مشاوره و توانبخشی به موقع میتواند نقش بسزایی در رفع نگرانی والدین محترم داشته باشد.

علائم هشدار دهنده تاخیر های مهارت حرکتی

در 3 تا 4 ماهگی در این موارد از متخصص مربوطه کمک بگیرید:

  • دستش را به سمت اشیا نمی برد، آن ها را نمی گیرد یا نگه نمی دارد.
  • از سر خود به خوبی حفاظت نمی کند.
  • اشیا را به دهان خود نمی آورد(در 4 ماهگی)
  • با پاهایش زمانی که پا روی سطح سفتی قرار می گیرد، فشار وارد نمی کند(در 4 ماهگی) 

در 7 ماهگی در این موارد از متخصص مربوطه کمک بگیرید:

  • عضله های سفت یا بسیار شلی دارد.
  • زمانی که به وضعیت نشسته آورده می شود، سرش به عقب می افتد.
  • تنها یک دستش را به سمت شی می برد یا فعالانه به سمت اشیا نمی رود.
  • در بردن اشیا به دهان مشکل دارد.
  • در هیچ جهتی غلط نمی زند.
  • نمی تواند بدون کمک بنشیند (در 6 ماهگی).
  • روی پاهایش زمانی که به وضعیت ایستاده کشانده می شود، وزن را تحمل نمی کند.

در 1 سالگی در این موارد از متخصص مربوطه کمک بگیرید:

  • چهار دست و پا  راه نمی رود.
  • یک طرف بدن خود را موقع چهاردست و پا رفتن می کشد.
  • نمی تواند بدون حمایت بایستد.

در 2 سالگی در این موارد از متخصص مربوطه کمک بگیرید:

  • نمی تواند راه برود (در 18 ماهگی).
  • الگوی راه رفتن پاشنه به پنجه را ندارد یا تنها روی نوک انگشتان راه می رود.
  • نمی تواند یک اسباب بازی چرخ دار را بکشد. 

    تاخیر های رشدی ممکن است مرتبط با مشکلات با مهارت های حرکتی درشت مثل چهار دست و پا رفتن یا راه رفتن یا مهارت های حرکتی ریز مثل استفاده از انگشتان برای گرفتن قاشق باشد.

    علل احتمالی تاخیر های مهارت حرکتی. کودکانی که به صورت زودهنگام به دنیا می آیند ممکن است عضلاتشان با سرعت مشابه با کودکان دیگر رشد نکند.

    علل احتمالی دیگر تاخیر های رشدی عبارتند از: 

    • آسیبهای نخاعی
    • فلج مغزی، 
    • تاخیر های شناختی
    • بیماریهای عصبی عضلانی
    • نواقص بینایی
    • بیماریهای متابولیک
    • ضعف سیستم اسکلتی -عضلاتی

    در صورت تاخیر در مهارتهای حرکتی  ویا از دست دادن مهارتهای که کودک شما قبلا آموخته بعد از مشاوره  با پزشکان مربوطه و ارجاع به کلینیک های کاردرمانی .متخصص کاردرمانی ضمن ارزیابی مهارتهای حرکتی بزرگ و کوچک و ارزیابی رفلکسها و مراحل و الگوهای حرکتی با آموزش والدین و انجام برنامه منظم کاردرمانی میتواند نقش موثری در بهبود روند مهارتهای حرکتی ایفا نمایید .

  •  
2 خرداد 1396 - 13:24
بازدید ها: 585