اختلال رشد چیست؟

اختلال رشد بچه به ناتوانی کودکان و شیرخواران از رشدطبیعی گفته می‌شود. تا زمانی که تشخیص خاصی برای توجیه این مشکل نباشد از اصطلاح اختلال رشد بچه صحبت می‌شود سنی که این بیماری آن رادربرمیگیرد ۵-۱سالگی است .

علائم شایع اختلال رشد
دور سر، وزن و قد این کودکان به طور طبیعی رشد نمی‌کند. مهارتهای حرکتی این گونه کودکان از جمله چرخیدن در تخت ونشستن وایستادن و راه رفتن معمولا" دیرتر از حالت طبیعی سایر کودکان ظاهر می‌شود. مهارتهای ذهنی و اجتماعی مانند صحبت کردن، رابطهٔ اجتماعی و غذا خوردن بدون کمک دیگران و اختیار ادرار و... نیز غالبا" از حالت طبیعی و نرمال خود به تآخیر میافتد.

وقتی در مورد مراحل شکل گیری مهارت های حرکتی ظریف و درشت کودکان صحبت می کنیم، محدوده وسیعی از آنچه که به آن طبیعی گفته می شود برای کودکان نوپا در نظر گرفته می شود.

برای مثال راه رفتن کودک را در نظر بگیرید، بعضی از کودکان یک دفعه شروع به دویدن می کنند در حالی که کودکان دیگر مشغول تاتی تاتی کردن هستند. معمولا این تفاوت ها کاملا طبیعی و نرمال هستند اما اگر مدت زمان زیادی طول بکشد که کودک بتواند قاشق در دست بگیرد و یا اولین قدمش را بردارد، احتمال تاخیر در رشد مهارت های ظریف یا درشت حرکتی وجود دارد.

خوشبختانه راه های زیادی وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید به رشد مهارت های کودک سرعت دهید. همین حالا شروع کنید، با جواب دادن به متداول ترین سوالات در خصوص تاخیر مهارت های حرکتی ظریف و درشت کودکان نوپا می توانید به روند رشد این مهارت ها کمک کنید.

تاخیر مهارت های ظریف و درشت حرکتی به چه معناست؟
همانطور که مشخص است، کودکانی که دچار تاخیر در مهارت های ظریف حرکتی هستند، قادر نیستند به خوبی از ماهیچه های کوچک خود استفاده کنند، بنابراین کارهایی مانند نگه داشتن مدادرنگی با انگشتان برای این دسته از کودکان نیاز به دقت و توجه زیادی دارد. زمانی که نوبت به مهارت های حرکتی درشت می رسد، مشکل مربوط به ماهیچه های درشت و تسلط بر مهارت هایی مانند راه رفتن، لگد زدن، رقصیدن و بالا رفتن از پله ها می شود.

در صورت مشاهده هرگونه تاخیر رشدی کودکان نوپا، به پزشک مراجعه کنید

 
نشانه های تاخیر در مهارت های حرکتی ظریف  و درشت کدامند؟
برخی از علائم مهمی که باید نسبت به آنها حساس باشید:
- تاخیر در رسیدن به مراحل رشد فیزیکی مانند غلت زدن و نشستن
- عدم وجود نشانه هایی مبنی بر شروع راه رفتن در ۱۸ ماهگی
- اندام سفت یا توان ماهیچه ای اندک (کودک نمی تواند اجسام با وزن سنگین را نگه دارد)
- همیشه روی نوک انگشتان پا راه می رود
- قادر نیست از هر دو سمت بدنش استفاده کند (فقط با پای چپ لگد می زند)
- نمی تواند به آسانی اشیا را نگه دارد و از آنها استفاده کنید (قادر نیست فنجان را در دستش نگه دارد و یا با مداد رنگی خط خطی کند)
- دست و پا چلفتی است و اغلب زمین می خورد
- بعد از ۱۸ ماهگی آب دهانش بیرون می ریزد
- در جویدن و بلیعدن مشکل دارد

از دست دادن مهارت های حرکتی که پیش از این بر آن تسلط داشته است مانند دست تکان دادن برای خداحافظی (مگر اینکه دچار بیماری یا استرس و یا یادگیری مهارت تازه ای باشد، در این موارد پسرفت کودک طبیعی است)

روش های تشخیص تاخیر در مهارت های ظریف و درشت حرکتی کدامند؟
علاوه بر اینکه پزشک کودک بر مراحل رشد او نظارت دارد، تشخیص تاخیر در مهارت های فیزیکی در وهله اول توسط والدین صورت می گیرد. مراقب نشانه هایی که در بالا به آن اشاره شد باشید و در صورت مشاهده هرگونه نقص و یا شاخص تاخیر رشدی کودکان نوپا، بدون معطلی به پزشک مراجعه کنید. به احتمال زیاد، پزشک بررسی های بیشتر توسط متخصص رشد و/ یا عصب شناس و یا شرکت در برنامه های بازتوانی اولیه را توصیه خواهد کرد.

این معاینات بر وضعیت کلی، قدرت، واکنش و هماهنگی ماهیچه ای متمرکز است و در مرحله بعدی متخصص رشد ذهنی نتایج معاینات را بررسی می کند تا تشخیص رسمی و نهایی انجام شود. این تشخیص می تواند هیپوتونی (کاهش کشیدگی عضلات)، خام حرکتی و یا تاخیر حرکتی ساده باشد.

علت تاخیر در مهارت های حرکتی درشت و ظریف چیست؟
مشکلات و بیماری های عصبی مانند فلج مغزی و خام حرکتی - نوعی اختلال حرکتی است که کودکان در انجام الگوهای حرکتی متناسب با سنشان از هماهنگی و تبحر لازم برخودار نیستند و برای طراحی و انجام کامل وظایف خود دچار مشکل می شوند – بر عملکرد مغز برای ارسال پیام به ماهیچه ها تاثیر می گذارند و منجر به مشکلات مرتبط با مهارت های حرکتی می شوند.

روش های بهبود تاخیر مهارت های حرکتی ظریف و درشت کدامند؟
خبر خوب این است که  rx مخصوص کودکان مبتلا به تاخیر رشدی شامل کاردرمانی، گفتاردرمانی و درمان های فیزیکی است. این نوع درمان بیشتر شب
یه بازی مخصوص کودکان طراحی شده است. به طور مثال برای تقویت ماهیچه های دست کودک، کاردرمانگر اسباب بازی های مخصوص دست ورزی را در اختیار کودک قرار می دهد و یا برای بهبود تعادل و هماهنگی ماهیچه ای از تجهیزاتی که در زمین بازی وجود دارند، استفاده کند.

دکترزهره واثقی

متخصص روانشناسی خانواده و کودک

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311

www.aparat.com/alijokar1

به نظرتان سطح تحصیلات همسر آینده تان باید مثل خودتان باشد؟

 از شما پایین تر باشد یا بالاتر که احساس خوشبختی کنید؟! اگر همسرتان بعد از ازدواج بخواهد ادامه تحصیل بدهد، با او موافقت می کنید یا برایش مانع می تراشید؟ اصلا سطح سواد در ذهن شما به چه معنی است و چه نقشی در انتخاب همسر آینده تان دارد؟

هر کس دیدگاه خودش را دارد
حقیقت این است که تفاوت سطح تحصیلات به نگرش هر دو طرف بستگی دارد؛ یعنی نمی توانیم بگوییم اختلاف در سطح تحصیلات به صورت بالقوه می تواند باعث ایجاد اختلاف در روابط شود. ممکن است فرد در خانواده ای بزرگ شده باشد که اهمیت ویژه ای برای تحصیلات قائل باشند؛ بنابراین وقتی چنین فردی، همسری با سطح تحصیلات پایین انتخاب کند، مثل هر معیار دیگری که برای خانواده ها مهم است، مسلما عواقبی را در پی خواهد داشت اما ممکن است سطح تحصیلات مثل سایر موضوع ها و معیارها برای خود شخص مهم نباشد و مشکلی را هم برای او ایجاد نکند.

یعنی قضیه تفاوت سطح تحصیلات مثل سایر موارد نسبی است و بهتر است در مواردی که تفاوت سطح تحصیلات بسیار فاحش (مثلا یک فردی که سیکل یا دیپلم دارد با فردی که فوق لیسانس دارد) است، علت ادامه ندادن تحصیل فرد بررسی شود.

یعنی اگر حتی قرار باشد فرد را بر اساس مدرک تحصیلی اش قضاوت کنیم، بهتر است دلیل ترک تحصیلش را بشنویم و بعد ببینیم باز هم دوست داریم آن فرد را به عنوان همسر آینده مان انتخاب کنیم یا نه.

اینکه فرد برای ازدواج کردن فقط یک معیار (مثلا سطح تحصیلات) داشته باشد، بسیار نادرست است چرا که افراد یک بعدی نیستند و باید به همه ابعاد آنها توجه شود.

نکند دیدش بسته باشد!
دانشگاه رفتن غیر از اینکه فرصت تحصیل و سوادآموزی را در اختیار افراد قرار می دهد، فرصت تجربه فضایی متفاوت از فضای مدرسه را هم در اختیارشان می گذارد که می توانند در برخورد با جنس مخالف رفتاری پخته و مناسب از خود نشان دهند. به همین دلیل شاید یک دختر خانم یا آقا پسر دانشگاه رفته تصور کند همسر آینده اش هم حتما باید تحصیلات دانشگاهی داشته باشد تا در روابط اجتماعی اش با جنس مخالف، دچار مشکل و سوءبرداشت نشود اما باید گفت ضعف های رفتاری در افراد دانشگاه رفته کم نیست و بعضی ها با وجود تجربه فضای دانشگاه، باز هم هنگام قرار گرفتن در محیط های مختلط، دچار مشکل می شوند؛ ضمن اینکه ممکن است فردی دانشگاه نرفته باشد اما به واسطه وارد شدنش به بازار کار با تجربه فضاهای مشابه دانشگاه مثلا شرکت در کلاس های مختلف و ... مهارت تعامل اجتماعی با دیگران را به خوبی یاد گرفته باشد.

بنابراین صرف دانشگاه رفتن یا نرفتن نمی تواند تعیین کننده خصوصیات مشخص و معین در همه افراد باشد. بهتر است افراد پیش از ازدواج تمام مسائلی که برایشان مهم است، بررسی و در موردش با فرد مورد نظرشان برای ازدواج صحبت کنند.

تحصیلات بالاتر = درک بالاتر؟!
سطح تحصیلات به هیچ وجه نمی تواند بیانگر درک و شعور بالاتر باشد. اساسا برای هیچ کدام از روابط انسانی نمی توان مثل رابطه ریاضی یک تعریف خطی بیان کرد که مثلا اگر سطح تحصیلات بالا باشد، درک و شعور هم بالاست، پس اگر تحصیلات پایین باشد، درک و شعور پایین است!

مسلما اینطور نیست و حتی با نگاهی به تاریخ فرهنگی مان متوجه می شویم که چند نسل پیش از ما تحصیلات مختص طبقه ثروتمند جامعه بود و هر فردی اجازه تحصیل نداشته اما در جامعه امروز که امکان تحصیل برای همه افراد زیاد است، فرصت های شغلی و درآمدزایی برای همه وجود ندارد. تا حدودی طبیعی است که بعضی افراد به خصوص پسرها، ترجیح دهند به جای اختصاص دادن وقت شان به درس خواندن، کار یاد بگیرند.

امروزه عصر مهارت است و مدرک تحصیلی چندان مهم نیست. در عین حال برخی دختران و پسران، شأن و شخصیت افراد را با میزان تحصیلات و موقعیت اجتماعی شان می سنجند؛ بنابراین باید ببینیم جایگاه «سطح تحصیلات» در روان هر فرد، کجاست و خوب است هر کس قبل از انتخاب همسر آینده اش، از خودش این سوالات را بپرسد: «چرا تحصیلات برای من مهم است؟ چون جایگاه اجتماعی خاصی را همراه می آورد یا به این دلیل که می توانم به دیگران بگویم همسرم دکتر یا مهندس است؟ شاید هم به این ترتیب قدرت بیشتری به دست می آورم! شاید هم به این علت که همه افراد فامیل من حداقل فوق لیسانس دارند، پس همسرم باید مدرکی مشابه یا بالاتر داشته باشد!»

سطح تحصیلات برای هر فردی معنی و مفهوم خاصی دارد و هنگام انتخاب همسر، فرد باید به این نکته توجه کند که «آیا این معنی و مفهومی که از تحصیلات در ذهن من است، تضمین کننده خوشبختی ام خواهد بود یا نه؟ این مدرک تحصیلی چقدر می تواند در خوشبختی من موثر باشد؟»

پس وقتی بتوانیم جایگاه و مفهوم سطح تحصیلات را در ذهن مان مشخص کنیم، آن وقت می توانیم تصمیم درستی در مورد معیار «سطح تح

مرکز رواندرمانی خانواده ایرانی, [۰۷.۰۱.۱۸ ۱۳:۲۶]
صیلات» در انتخاب همسر داشته باشیم. در واقع فرد باید سعی کند از تفکر غالب جامعه در مورد سطح تحصیلات خارج شود و با تفکر در این مورد به دیدگاه درستی دست پیدا کند.

تفاوت سطح تحصیلات در انتخاب همسر آینده،به نگرش هر دو طرف بستگی دارد

مرد باید باسوادتر باشد؟!
در گذشته عامه جامعه بر این باور بودند که پول و تحصیلات عالی نماد قدرت است و این نگاه هر چند کمرنگ، هنوز وجود دارد و از آنجا که باز این تصویر جا افتاده تر است که قدرت باید در دستان مرد باشد، اگر برای آقایی تحصیلات، موقعیت اجتماعی، ثروت و ... نشان دهنده قدرت باشد و عقیده داشته باشد که قدرت باید در دستان مرد باشد، قطعا ازدواج او با خانمی که تحصیلات بالاتری دارد، عواقب بدی خواهد داشت و ازدواج شان با مشکل روبرو خواهد شد اما از آنجا که روحیه افراد با هم متفاوت است، هیچ قانون کلی برای این موضوع وجود ندارد؛ همانطور که در اطراف مان آقایانی را سراغ داریم که مثلا خودشان لیسانس دارند و همسرشان را به ادامه تحصیل تا مقاطع بالاتر از خودشان تشویق می کنند و خیلی هم از بابت پیشرفت همسرشان خوشحالند.

شاید بعضی ها فکر کنند اگر به همسرشان اجازه دهند تا مقاطع عالی ادامه تحصیل بدهند، فاصله بین شان زیاد می شود یا فردی بعد از ادامه تحصیل تا مدارج عالی، احساس کند همسرش دیگر چندان در شأن او نیست (!) اما حقیقت این است که این تفاوت دیدگاه ها هیچ وقت با گرفتن یا نگرفتن مدرک دانشگاهی و به صورت ناگهانی به وجود نمی آیند و افرادی که در این زمینه دچار مشکل می شوند، عموما افرادی هستند که در زمینه های دیگر هم با همسرشان اختلاف نظر دارند و تفاوت ها از قبل وجود داشته و شاید مدرک تحصیلی بهانه ای برای بروز و نمایان شدن این اختلاف ها شود.

پس اگر با همسرتان تفاهم دارید و دیدگاه هایتان در موارد مختلف به هم نزدیک است، نباید نگران باشید که با ادامه تحصیل همسرتان تا مقاطع بالاتر از شما، او دیگر شما را در شأن خودش نخواهد دانست!

همچنین اگر قرار است فردی با ادامه تحصیل همسرش را تحقیر کند که «تو در سطح من نیستی و ...» مسلما رابطه شان دچار مشکل می شود و این کار را نه فقط با مدرک تحصیلی، که با پول، قیافه و تمام ویژگی ها هم می توان انجام داد.

هر دو باید راضی باشند
اصولا خیلی مهم است که در هر نوع تغییری که بعد از آغاز زندگی مشترک ایجاد می شود، هر دو طرف بتوانند خود را با آن تطبیق دهند. مثلا اگر فردی بعد از ازدواج تصمیم به ادامه تحصیل می گیرد، حتما طرف مقابلش هم باید نسبت به این کار حس خوب و مثبتی داشته باشد و هر دوی شان باید بر سر همه چیز به توافق برسند.

حتی خوب است وقتی یکی از دو نفر مخالف ادامه تحصیل (یا هر نوع پیشرفت دیگر) همسرش است، علیت مخالفتش بررسی شود چون در ظاهر ممکن است یک مخالفت سطحی و بی دلیل به نظر بیاید اما فرد در روان خودش درگیری های ذهنی زیادی با موضوع دارد که حس های بدی را در او ایجاد کند. پس خوب است با همسرتان روراست باشید و حتی علت مخالفت تان را بیان کنید و از نگرانی های تان بگویید. به این ترتیب می توانید با همفکری راه حلی برای موضوع پیدا و سوءتفاهم ها را رفع کنید.

دکترزهره واثقی

متخصص روانشناسی خانواده و کودک

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311

www.aparat.com/alijokar1