تنفس دیافراگمی چیست؟

 تنفس دیافراگمی ممکن است به بهبود ثبات در عضلات مرکزی کمک کند. دیافراگم عضله بزرگی است که در زیر ریه‌ها قرار دارد. هنگامی که فرد استنشاق می‌کند، دیافراگم او منقبض و صاف می‌شود و حفره قفسه سینه بزرگ می‌شود. این انقباض خلاء ایجاد می‌کند که هوا را به داخل ریه‌ها می‌کشد.

هنگامی که فرد بازدم می‌کند، دیافراگم شل می‌شود و به شکل طبیعی خود باز می‌گردد و هوا به زور از ریه‌ها خارج می‌شود. تنفس دیافراگمی عضلات دیافراگم، بین دنده‌ای، شکم و لگن را درگیر می‌کند.

این به معنای کشیدن فعال دیافراگم به سمت پایین با هر دم به داخل است. به این ترتیب، تنفس دیافراگمی به ریه‌ها کمک می‌کند تا به طور موثرتری پر شوند.

تنفس یک فرآیند طبیعی است که معمولاً بدون تلاش آگاهانه اتفاق می‌افتد. با این حال، تنفس متوسط ​​تمایل به کم عمقی دارد و دیافراگم را زیاد درگیر نمی‌کند.

در طول تنفس دیافراگمی، فرد آگاهانه دیافراگم خود را درگیر می‌کند تا نفس‌های عمیق‌تری بکشد. فرد متوجه بالا و پایین رفتن شکم خود می‌شود. با این کار به جای اینکه فقط در قفسه سینه و شانه‌های خود احساس انبساط یا کشش دارند در معده نیز احساس انبساط کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر روی اینجا کلیک نمایید.

آسم فصلی زمانی رخ می‌دهد که تغییر آب و هوا و آلرژن‌های فصلی مانند گرده گل‌ها و درختان، علائم را در افراد مبتلا به آسم تشدید کند. اگر یک فرد مبتلا به آسم در فصول خاصی بروز علائم آسم را تجربه کند که متناسب با آب و هوای آن فصل است، ممکن است آسم فصلی داشته باشد.

این مطلب علائم آسم فصلی، علل، محرک‌ها، تشخیص، درمان، پیشگیری و زمان تماس با پزشک را شرح می‌دهد. همچنین انواع دیگر آسم را توضیح و به برخی از سوالات متداول پاسخ می‌دهد. اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

استرس یک محرک شایع آسم است. محرک آسم هر چیزی است که علائم آسم را ایجاد کند. وقتی استرس و آسم دارید، ممکن است احساس تنگی نفس، اضطراب و حتی وحشت کنید. استرس ممکن است باعث بدتر شدن علائم آسم و ایجاد احساس ترس در شما شود.

هنگامی که سطح استرس شروع به بالا رفتن می‌کند، علائم آسم می‌تواند بیش از حد ظاهر شود. با بدتر شدن خس‌خس سینه و سرفه، سلامتی شما دلیل دیگری برای نگرانی می‌شود. آسم، استرس و اضطراب یک دور باطل را ایجاد می‌کند که می‌تواند به سرعت وضعیت شما را بدتر کند.

ادامه مطلب را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

اختلال اضطراب پس از سانحه (ptsd) یک اختلال در وضعیت سلامت روان است که می‌تواند پس از تجربه یک رویداد آسیب‌زا مانند جنگ، جنایت، سوءاستفاده جنسی، تروریسم، بلایای طبیعی، یا تصادفات اتومبیل و ... ایجاد شود. مرکز ملی ptsd در آمریکا تخمین می‌زند که 7 تا 8 درصد افراد در مقطعی از زندگی خود اختلال استرس پس از سانحه را تجربه می‌کنند. افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه علائم مختلفی از جمله یادآوری خاطرات سانحه، مشکلات حافظه، و تمایل به احساس سرگیجه یا به راحتی مبهوت شدن را تجربه می‌کنند.

مشکلات خواب یکی دیگر از علائم رایج اختلال استرس پس از سانحه است. اختلالات خواب که بیشتر با اختلال استرس پس از سانحه مرتبط است، بی‌خوابی و کابوس است. با این حال، تحقیقات جدید ارتباط قوی بین اختلال استرس پس از سانحه و یک اختلال خواب دیگر را نشان می‌دهد و آن آپنه خواب است.

افراد مبتلا به وقفه انسدادی در خواب (osa) در طول شب دچار وقفه‌های موقتی در تنفس می‌شوند که اغلب با خروپف بلند، خفگی یا صداهای نفس‌نفس زدن همراه است. هنگامی که این علائم رخ می‌دهد، مغز مجبور است دوباره تنفس را شروع کند و خواب را مختل کند. در نتیجه، افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب با احساس خستگی از خواب بیدار می‌شوند و از خواب‌آلودگی مفرط در طول روز رنج می‌برند- حتی زمانی که در طول شب خوابیده باشند.

ادامه مطلب را می‌توانید با کلیک روی اینجا مطالعه نمایید.