محرومیت از (کمبود) خواب زمانی است که ما به اندازه کافی نمی‌خوابیم یا خواب خوب و با کیفیتی نداریم. زمانی که محرومیت از (کمبود) خواب شدید باشد یا برای یک دوره طولانی اتفاق بیفتد، می‌تواند علائم بسیار مخربی ایجاد کند و حتی باعث اختلال در انجام ساده‌ترین فعالیت‌های روزمره شود. محرومیت طولانی مدت از خواب می‌تواند بسیاری از شرایط سلامتی را بدتر کند. این وضعیت معمولاً قابل پیشگیری یا درمان است.
اطلاعات بیشتر را با کلیک روی اینجا می‌یابید.
برای بسیاری از افراد، خواب کافی می‌تواند یک چالش جدی باشد. بسیاری از ما کمتر از هفت ساعت می‌خوابیم. از دست دادن خواب کافی حتی در افرادی که در زمینه پزشکی یا سایر مشاغلی که نیاز به نوبت کاری دارند، شایع‌تر است.
قرار گرفتن در یک وضعیت طولانی مدت بدهی خواب یا محرومیت از خواب به طور منظم خطر ابتلا به دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته را افزایش می‌دهد. کمبود خواب همچنین با کاهش عملکرد سیستم ایمنی، اختلالات متابولیک و افزایش وزن و خطر بیشتر سقوط و تصادف مرتبط است. محرومیت طولانی‌مدت از خواب بر حافظه و عملکردهای شناختی نیز تأثیر می‌گذارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
آب برای سلامت انسان ضروری است. یک فرد نمی‌تواند بیش از چند روز بدون آب زنده بماند و جذب روزانه آب کافی برای حفظ عملکرد صحیح بدن حیاتی است.
در حالی که فکر کردن به مایعات بدن در زمینه رژیم غذایی و ورزش رایج‌تر است، تحقیقات فزاینده‌ای در حال بررسی ارتباط بین مایعات بدن و خواب هستند. کم‌آبی ممکن است موانعی برای خواب ایجاد کند و خواب ناکافی ممکن است شانس کم‌آبی بدن را افزایش دهد. در عین حال، مصرف بیش از حد مایعات می‌تواند باعث ادرار بیش از حد شود که ممکن است منجر به وقفه در خواب شود.
یافتن تعادل مناسب در مصرف مایعات می‌تواند سلامت کلی را بهبود بخشد و ممکن است بدون نیاز به تکرر دفع ادرار در شب یا بیدار شدن از خواب با احساس تشنگی به خواب بهتر کمک کند.
اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.
#دکتر_فردموسوی #دکتر_انیس_فردموسوی #فوق_تخصص_ریه #متخصص_ریه #بیماری_ریوی #خواب #تکرر_ادرار #اختلال_خواب #آب_بدن #بیخوابی #مایعات_بدن #اختلال_مایعات_بدن #آپنه_خواب #خواب_ناکافی #وقفه_خواب #خستگی #بیحالی #کم‌خوابی
تا دهه 1950، بیشتر مردم نمی‌دانستند که "خواب چیست و چرا مهم است؟" و آن را بخشی غیرفعال و بیهوده از زندگی روزمره ما می‌دانستند. 70 سال بعد از آن، اکنون می‌دانیم که مغز ما در هنگام خواب بسیار فعال است. علاوه بر این، خواب بر عملکرد روزانه و سلامت جسمی و روانی ما از بسیاری جهات تأثیر می‌گذارد که در دهه‌های اخیر به درک آن رسیده‌ایم.
تحقیقات خواب در حال گسترش است و توجه بیشتر و بیشتر دانشمندان را به خود جلب می‌کند. اکنون محققان می‌دانند که خواب یک حالت فعال و پویا است که بر ساعت‌های بیداری ما تأثیر زیادی می‌گذارد و آنها متوجه شده‌اند که برای درک کامل مغز باید خواب را درک کنیم.
مواد شیمیایی سیگنال‌دهنده عصبی به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی با تأثیر بر روی گروه‌های مختلف سلول‌های عصبی یا نورون‌های مغز، خواب یا بیداری ما را کنترل می‌کنند. نورون‌های ساقه مغز که مغز را به نخاع متصل می‌کنند، انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین (serotonin) و نورپی‌نفرین (norepinephrine) تولید می‌کنند که برخی از قسمت‌های مغز را در حالی که ما بیدار هستیم فعال نگه می‌دارند. نورون‌های دیگر در پایه مغز زمانی که ما به خواب می‌رویم شروع به سیگنال‌دهی می‌کنند. به نظر می‌رسد این نورون‌ها سیگنال‌هایی که ما را بیدار نگه می‌دارند، خاموش می‌کنند. تحقیقات همچنین حاکی از آن است که یک ماده شیمیایی به نام آدنوزین (adenosine) در زمانی که بیدار هستیم در خون ما تجمع می‌یابد و باعث خواب‌آلودگی می‌شود. این ماده شیمیایی به تدریج در هنگام خواب تجزیه می‌شود.