هفت اعتراض سرنوشت‌ساز زنانه در تاریخ معاصر
بیش از یک قرن است که در اکثر کشورها روز جهانی زن گرامی داشته می‌شود، اما در این چند سال اخیر به مدد هشتگ‌سازی‌ها (دنیای بدون مرز مجازی) بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. این روز که در آن ابتدا تظاهراتی اجتماعی برگزار می‌شد حالا در بیش از ۲۰ کشور دنیا تبدیل شده است به تعطیلی رسمی، روزی که سازمان ملل آن را برای حقوق زنان و صلح جهانی به رسمیت شناخته است و صد البته بازاری برای فروش عروسک‌های باربی و لوازم آرایش در کشورهای نه چندان پیشرو شده است.
اول او یک زن است
یک زن فمینیست. درست یادش نمی‌آید اولین بار کِی واژۀ فمینیسم را شنید. احتمالاً در نوجوانی، وقتی پسرخالۀ انتلکتوئلش تصمیم به گیاه‌خواری گرفته بود و برایش توضیح داده بود که از حیوانات حمایت می‌کند چون آنها نمی‌توانند در برابر انسان از خودشان مراقبت کنند. بعد هم اضافه کرده بود که همۀ موجودات ضعیف انجمنی برای حمایت دارند و مثال زده بود حمایت از کودکان، حمایت از بیماران سرطانی، حمایت از جنگ‌زده‌ها و… فمینیست‌ها!
چهل درصد از زنان و مردان تصور می کنند که زنان جوان از آزار خیابانی (متلک انداختن، سوت زدن به قصد آزار جنسی، تعقیب کردن و ...) لذت می برند.
بیش از نیمی از زنان از این موضوع واهمه دارند که نوع جنسیتشان مانع از پیشرفت شغلی شان شود
چشم چرانی، نگاه خیره و تعریف جوک های جنسی مصداق بارز اذیت و آزار جنسی بر علیه زنان هستند.
خودشئ انگاری ممکن است فعالیت های اجتماعی زنان را محدود کند.