روانشناسی حمایتی

روانشناسی حمایتی

دسته بندی : آموزشی

حمایت روانشناختی تنها برای حین مصیبت و بلافاصله بعد از آن نیست، بلکه در بسیاری موارد باید ادامه داشته باشد چرا که اثرات آنها ممکن است ادامه دار باشد. سه نوع حمایت اصلی وجود دارد: اطلاعاتی، عاطفی و عملی.

روانشناسی حمایتی در حین و بعد از مصیبت ها
طرح و هدف حمایت روانشناختی در طول و بعد از مصیبت ها به حداقل رساندن پیامدهای اجتماعی و روانشناختی اتفاق مصیبت بار برای افراد درگیر است طرح و هدف حمایت روانشناختی در طول و بعد از مصیبت ها به حداقل رساندن پیامدهای اجتماعی و روانشناختی اتفاق مصیبت بار برای افراد درگیر است. اغلب به سه نوع حمایت اصلی وجود دارد: اطلاعاتی، عاطفی و عملی.

گروه های مداخله روانشناختی معمولا شامل هماهنگ کننده ها، روانشناسان، و داوطلبانی با انواع مهارت های آموزشی مختلف هستند.

مصیبت ها به دو شکل طبیعی و انسان ساخته وجود دارند که البته هر دو آنها منجر به فاجعه های بزرگ می شوند، جایی که فراتر از توانایی افراد برای واکنش و پاسخ به آنها هستند.

شواهد علمی نشان می دهد که مصیبت ها یا بلایای طبیعی به اندازۀ بلایای انسانی پیامدهای روانشناختی ندارند. با این وجود، هر دو انعکاس های زیادی دارند و می توانند یک جامعه را نابود کنند و به همین خاطر است که باعث اسیب ها روحی و روانی فراوان می شود.

حمایت روانشناختی بعد از مصیبت در اجتماعات
بعد از مصیبت، متغیرهای زیادی می توانند روی بهبود با بدتر شدن وضعیت بوجود آمده تاثیر بذارند. اجتماع و افراد باید قادر باشند توان روحی و روانی خود بازیابند. بنابراین روانشناسان حمایتی باید:

    احساس تعلق داشته باشند. اجتماع و افراد مصیبت دیده نباید احساس کنند که آنها تنها قربانی هستند و بقیه جدا از آنها هستند.
    در یک فضای اجتماعی کار کنید. قرار گرفتن در این فضا کمک می کند درک بهتری از رنج های تجربه شده داشته باشید
    به منظور جلوگیری از درماندگی افراد روی آنها نظارت و کنترل داشته باشید.
    بدانید که آنها چشم اندازهایی برای آینده دارند.


حمایت‌های روانشناختی برای افراد

به محض وارد شدن به منطقۀ آسیب دیده، تیم حمایت روانشناختی باید از افرادی که منابع روانشناختی شما به آنها اجازۀ کنار آمدن با مشکلات و مصیبت وارد شده را نمی دهد حمایت روحی و روانی کنند. بنابراین آنها در اولویت هستند این معمولاً به عنوان کمک های اولیه روانشناختی شناخته می شود. کاملاً فشرده و کوتاه مدت است و نباید منتظر درخواست کسی بود.

تیم‌ها می توانند ابتکار عمل خود را دنبال کنند و کمک های شان را پیشنهاد کنند. با این حال ، چنین اقداماتی باید از هفت اصل پیروی کند:

1- امنیت. برای شروع تیم ها باید از سلامت فیزیکی افراد مبتلا مطمئن شوند.

2- مجاورت. آنها باید در محیط های نزدیک به منظقۀ فاجعه حمایت روانشناختی انجام دهند.

3- فوریت. این اصل عامل بسیار مهمی برای جلوگیری از علائم مزمن است

4- عادی سازی. از افراد بازمانده ای که در حال تجربه کردن واکنش های عادی برای موقعیت های غیر عادی است کمک بگیرد و از آنها به عنوان ابزار تبلیغی و تقویت روحیه دیگران استفاده کنید

5- سادگی. آنها باید اطلاعات را بصورت ساده و مختصر ارائه دهند تا فهم آن برای افراد به سادگی میسر باشد.

6- انعطاف پذیری. مراقبت روانی اجتماعی باید منطبق با موقعیت های خاص باشد. و در صورت نیاز روش های استفاده شدۀ قبلی مورد بازبینی و اصلاح قرار گیرد.

اگر می خواهید در جریان مصیبت کمک کنید چه کار باید بکنید؟
بدون داشتن طرح و برنامه جهت آموزش های مناسب امکان کمک به بازماندگان مقدور نیست. برای مثال، چه حرف هایی باید زد؟ چه کار باید بکنید؟ چه چیزهایی مناسب نیست؟

در ادامه به برخی توصیه ها جهت حمایت روانشناختی اشاره می شود:
  1- قول کارهایی که نمی توانید انجام دهید را ندهید.
  2-  تا حد امکان خونسرد و آرامش خود را حفظ کنید.
  3-  به بازماندگان اجازه دهید تا حالت های هیجانی خود را براحتی نشان دهند
  4- به باورها و اعتقادات هر فرد احترام بگذارید
  5-  افراد مصیبت دیده را مجبور نکنید کاری را انجام دهند که هیچوقت حاضر به انجام آن نیستند.
  6-  از تقابل و تضاد با شخص مبتلا خودداری کنید
  7- اگر بازمانده ای خواست صحبت کند بخوبی گوش دهید
  8- سرانجام، به هیچ عنوان تهدیدات خودکشی یا آدم کشی را دست کم نگیرید.

به عنوان نکتۀ پایانی، حمایت روانشناختی تنها برای حین مصیبت و بلافاصله بعد از آن نیست، بلکه در بسیاری موارد باید ادامه داشته باشد چرا که اثرات آنها ممکن است ادامه دار باشد.


سه نوع حمایت اصلی وجود دارد: اطلاعاتی، عاطفی و عملی.
حمایت اطلاعاتی: این نوع حمایت برای شما آگاهی درباره ی مشکلتان فراهم میکند. این اطلاعات ممکن است شامل: یافته های علمی ، جمع آوری اطلاعات درباره انتخاب های احتمالی حل مشکل، یا صحبت با کسانی باشد که مشکلی مشابه شما دارند.
حمایت عاطفی: این نوع حمایت در پی سلامت  (well-being) هیجانی برای شماست. این پشتیبانی می تواند شامل: گوش دادن به درد دل های شما، دادن فرصتی برای ابراز هیجان تان باشد، و یا زمانی که نیاز به یک دوست و هم صحبت دارید می تواند آغوشی پذیرا و محبت آمیز برای شما فراهم سازد.
حمایت عملی: این حمایت به شما از طریق ارئه خدمات عملی خاص کمک می کند. این خدمات ممکن است شامل: فراهم سازی تسهیلات از طریق کمک در کارهای خانه ( مثل پخت و پز و نظافت) باشد، یا رفتن پیش دکتر با کمک حامی باشد.
حضور در گروه های حمایتی و برخورداری از حمایت مزایایی دارد که از میان آنها می توان به موارد ذیل اشاره نمود.
مزایای حمایت:
  • کاهش اضطراب و رنج روانی
    کاهش افسردگی و احساس دردمندی
    بالا بردن خُلق و بهبود تصور فرد از خودش
    بهبود توانایی فرد برای کنار آمدن با مشکل
    تقویت احساس تسلط فرد برای کنترل اوضاع
گام های حمایتی:
  • در اولین قدم کسانی را نام ببرید که می توانید از آنها از جنبه های مختلف کمک بگیرید. فهرست اسامی شما ممکن است شامل: شریک زندگیتان، فرزندانتان، سایر اعضای خانواده و اقوام، دوستان، گروه حمایتی، همکاران، همسایه ها یا دست اندر کاران خدمات بهداشتی و درمانی باشد. افراد بهبودی یافته از بیماری یا مشکل نیز در این فهرست جای می گیرند. به این افراد co-survivors هم می گویند. بازهم به دور و برتان نگاهی بیاندازید، مسلماً در شبکه اجتماعی که عضو آن هستید عده ای از اشخاص را برای حمایت پیدا می کنید. آیا کسی/کسانی را می شناسید که مشکل یا بیماری مثل شما داشته باشد؟ کمی فکر کنید، کس دیگری را می شناسید که به طریقی دیگر بتواند به شما کمک کند؟
 
  • دومین گام، نوشتن نوع حمایت یا پشتیبانی است که مایلید هرکدام از نامبردگان در لیست بالا به شما ارائه دهند. به عنوان نمونه، ممکن است از پزشکتان بخواهید درباره بیماریتان به شما پشتیبانی اطلاعاتی و تخصصی ارائه دهد؛ از دوست صمیمی خود انتظار حمایت عملی داشته باشید؛ و از شریک زندگیتان انتظار داشته باشید که علاوه بر حمایت اطلاعاتی و عملی از شما حمایت عاطفی هم بکند.
 
  • برای سومین قدم بگویید دقیقاً چه کسی در چه مورد به شما کمک می کند. مشخصاً حامی/حامیان خود را در حال حاضر نام ببرید. شما می توانید کسی را نام ببرید که وقتی غمگین هستید آغوشش را برای شما بازمی کند. کس دیگری را نام ببرید که در کارهای خانه کمکتان می کند؛ و فردی دیگر که هرگونه اطلاعات مرتبط با بیماری شما را از میان روزنامه ها، مجلات، برنامه های تلویزیونی و رادیویی و... جمع آوری نموده و به شما ارائه می دهد.
 
  • شخصی را به عنوان پشتیبان تقویتی (backup support person) داشته باشید. با این که الان شما درگیر این بیماری یا مشکل هستید، افراد خاصی در زندگی شما وجود دارند که درگیر بیماری یا مشکلی مشابه بیماری یا مشکل شما بوده اند. گاهی همین co-survivor ها نیاز دارند ابتدا احساسات و تجارب خود را با شما درمیان بگذارند تا بتوانند نقش حامی را ایفا کنند.
نکات مهمی که قبل از امتحان کردن گروه های حمایتی باید مورد توجه قرار گیرند
  • ممکن است دریابید که یک گروه حمایتی طی یک مرحله از درمانتان مؤثر است، ولی فایده ی چندانی برای مراحل دیگر ندارد.
حتماً قبل از شرکت در جلسات گروه با رهبر گروه درباره اهداف آن صحبت کنید تا دریابید آیا شرکت در آن نیازهای شما را تأمین می نماید یا خیر.

 
 
مرجع : خود شکوفا
شماره واتساپ و ایتا دکتر محمد کیان بخت جهت تعیین وقت جلسات روانشناختی
09029741098
 
این مطلب مفید بود؟ (1)(0)
نظرات (0)
6 اسفند 1401 - 11:51
بازدید ها: 24
روانشناسی حمایتی
51

نظرات شما

نظرتون در مورد پست روانشناسی حمایتی چی هست ؟

  • Captcha
لطفا به نکات زیر توجه نمایید :
نظرات شما بعد از بررسی توسط پزشک و تایید نمایش داده می شود.
لطفا از بکار بردن کلمات غیر اخلاقی و به دور از فرهنگ ایرانی - اسلامی خودداری فرمایید.