بیش فعالی شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان و نوجوانان است. این اختلال در میان کودکان و نوجوانان حدود ۵ تا ۸ درصد شیوع داشته که در پسرها اندکی بیشتر مشاهده میشود.

 شامل سه نوع پرتحرکی، کمبود توجه و کم توجهی و رفتارهای تکانه ای می شود.” بچه هایی که دچار بیش فعالی از نوع پرتحرکی هستند بچه هایی بی قرار و ناآرام اند، که هیچگاه در یک جا به شکل ثابت نمی نشینند و دائم در حال راه رفتن هستند. این مشکلات در مدرسه نمود بیشتری پیدا می کند چرا که با رفتارهای خود موجب برهم زدن نظم کلاس شده و یا اگر بتوانند خود را کنترل کنند، دائم بر روی صندلی خود در حال حرکت هستند. اصطلاحی که معمولا در مورد این گروه از بچه ها به کار می برند این است که گویا موتوری به پای این کودکان وصل شده که از ابتدای روز تا اواخر شب دائم روشن بوده و خاموشی ندارد.

ویژگی شاخص “اختلال شخصیت نمایشی” داشتن رفتارهای متظاهرانه،نمایشی، تحریک پذیری است. اساسا احساساتی بودن و توجه طلبی دو ویژگی برجسته این افراد است اما برای تشخیص کافی نیستند چرا که داشتن نشانه های دیگر که در زیر به آن اشاره میشود لازم و ضروری است؛

۱- مواقعی که در کانون توجه نیستند بسیار ناراحت هستند.

۲- ابراز احساسات به سرعت تغییر میکند یعنی ممکن است یک لحظه شاد و دقیقه ای دیگر غمگین باشند.

۳-عمدتا در هنگام ارتباط با جنس مخالف به اغواگری جنسی میپردازند.