تنفس دیافراگمی چیست؟

 تنفس دیافراگمی ممکن است به بهبود ثبات در عضلات مرکزی کمک کند. دیافراگم عضله بزرگی است که در زیر ریه‌ها قرار دارد. هنگامی که فرد استنشاق می‌کند، دیافراگم او منقبض و صاف می‌شود و حفره قفسه سینه بزرگ می‌شود. این انقباض خلاء ایجاد می‌کند که هوا را به داخل ریه‌ها می‌کشد.

هنگامی که فرد بازدم می‌کند، دیافراگم شل می‌شود و به شکل طبیعی خود باز می‌گردد و هوا به زور از ریه‌ها خارج می‌شود. تنفس دیافراگمی عضلات دیافراگم، بین دنده‌ای، شکم و لگن را درگیر می‌کند.

این به معنای کشیدن فعال دیافراگم به سمت پایین با هر دم به داخل است. به این ترتیب، تنفس دیافراگمی به ریه‌ها کمک می‌کند تا به طور موثرتری پر شوند.

تنفس یک فرآیند طبیعی است که معمولاً بدون تلاش آگاهانه اتفاق می‌افتد. با این حال، تنفس متوسط ​​تمایل به کم عمقی دارد و دیافراگم را زیاد درگیر نمی‌کند.

در طول تنفس دیافراگمی، فرد آگاهانه دیافراگم خود را درگیر می‌کند تا نفس‌های عمیق‌تری بکشد. فرد متوجه بالا و پایین رفتن شکم خود می‌شود. با این کار به جای اینکه فقط در قفسه سینه و شانه‌های خود احساس انبساط یا کشش دارند در معده نیز احساس انبساط کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر روی اینجا کلیک نمایید.

بیماری انسدادی مزمن ریه (copd) یک بیماری ریوی طولانی مدت است که تنفس را دشوار می‌کند. افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریهاغلب دارای بیماری‌های همراه (که بیماری اولیه را تحت تأثیر قرار می‌دهند: comorbidities) هستند که به سایر شرایط سلامتی فرد اشاره دارد.

بیماری انسدادی مزمن ریه اصطلاحی است که دو وضعیت طولانی مدت را توصیف می‌کند که در جریان هوا به داخل و خارج از ریه‌ها اختلال ایجاد و نفس کشیدن را برای شخص دشوار می‌کند. بیماری انسدادی مزمن ریه یک بیماری التهابی مزمن است که با علائم شامل دشواری تنفس، سرفه، تولید مخاط (خلط) و خس‌خس سینه همراه است. این بیماری شامل دو بیماری برونشیت مزمن و امفیزم است- اکثر افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه هر دو را دارند. در ایالات متحده، حدود 16 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند، اما بسیاری دیگر از آمریکایی‌ها نیز ممکن است به آن مبتلا باشند.

در موارد شدید، بیماری انسدادی مزمن ریه ممکن است منجر به سطوح پایین اکسیژن و سایر عوارض شود. همچنین برای افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه ابتلا به بیماری‌های همراه نیز شایع است. بیماری همراه زمانی است که فردی به طور همزمان بیش از یک بیماری یا بیماری داشته باشد.

برای اطلاع بیشتر در این مورد روی اینجا کلیک نمایید.

آپنه انسدادی خواب (osa) یک بیماری جدی که در آن تنفس فرد به طور کوتاه‌مدت ولی مکرراً در طول خواب قطع می‌شود که ممکن است عوارضی بیشتر از تأثیر بر کیفیت خواب و خستگی در طول روز به همراه داشته باشد.

آپنه انسدادی خواب به طور فزاینده‌ای در حال شیوع است و بیش از 936 میلیون نفر در سراسر جهان و 30٪ از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل است که تا 70 درصد از تمام افراد مبتلا به زوال عقل را تحت تأثیر قرار می‌دهد و سن بزرگترین عامل خطر برای ابتلا به این بیماری است.

اختلال شناختی خفیف زمانی است که حافظه شما به حدی تحت تأثیر قرار می‌گیرد که برای دیگران قابل توجه است، اما به اندازه‌ای نیست که بر زندگی روزمره شما تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به زوال شناختی خفیف ممکن است دچار فراموشی یا فراموشی رویدادهای اخیر شوند. آنها اغلب نیاز دارند یادداشت‌هایی بنویسند تا کارهایی که باید انجام دهند را به خود یادآوری کنند که در غیر این صورت آنها را فراموش می کنند.

ارتباط بین آپنه خواب و زوال شناختی مدتهاست که مشکوک بوده است. اما محققان اخیراً تأیید کردند که افرادی که دچار اختلال تنفسی در خواب بودند، در مقایسه با افرادی که از آپنه انسدادی خواب رنج نمی‌برند، زودتر دچار اختلال شناختی خفیف شدند.

بقیه مطلب را می‌توانید با کلیک روی اینجا مطالعه نمایید.

بیماری انسدادی مزمن ریه یا copd و نارسایی قلبی دو بیماری مختلف هستند. اما هر دو می‌توانند هنگام انجام یک کار فیزیکی مانند ورزش، بالا رفتن از پله‌ها یا پیاده‌روی طولانی مدت باعث تنگی نفس شوند. مشکلات تنفسی به دلایل مختلف با این بیماری‌ها همراه است. به دلیل وجود برخی علائم مشابه که بیماری انسدادی مزمن ریه و نارسایی قلبی دارند، تشخیص و درمان علت اصلی عوارضی مانند تنگی نفس در آنها بسیار اهمیت دارد.

در بیماری انسدادی مزمن ریه، بازدم تمام هوای درون ریه‌ها به دلیل آسیب ریه، اغلب به دلیل سال‌ها سیگار کشیدن، دشوار است. اگر فردی بیماری انسدادی مزمن ریه دارد، به احتمال زیاد در زمان استراحت راحت نفس می‌کشد. اما زمانی که فرد فعالیت فیزیکی می‌کند، قبل از خروج هوای آخرین بازدم، نفس شروع به ورود می‌کند که باعث تنگی نفس می‌شود.

......

بقیه مطلب را می‌توانید با کلیک روی اینجا مطالعه نمایید.

بیماری قلبی ریوی چیست؟

بیماری قلبی ریوی اصطلاح پزشکی است که برای توصیف طیفی از اختلالات جدی که بر قلب و ریه‌ها تأثیر می‌گذارد استفاده می‌شود. این اندام‌ها به هم متصل هستند و مشکل در یکی می‌تواند به دیگری سرایت کند. به عنوان مثال، هنگامی که قلب قادر به پمپاژ مؤثر خون نباشد، حرکت طبیعی اکسیژن در ریه‌ها کاهش می‌یابد و باعث تنگی نفس می‌شود. از سوی دیگر، مشکل در ریه‌ها می‌تواند باعث شود که قلب مجبور شود برای رساندن اکسیژن از ریه‌ها به خون سخت‌تر کار کند. بیماری‌های قلبی ریوی شایع عبارتند از:

• برونشیت مزمن
• بیماری انسدادی مزمن ریوی (copd)
• نارسایی احتقانی قلب
• آمفیزم

.........

بقیه مطلب را می‌توانید با کلیک‌ روی اینجا بیابید.

آلودگی هوا به عنوان عامل و تشدید کننده تعدادی از بیماری‌های مزمن تنفسی شناخته شده است. سازمان بهداشت جهانی آلودگی هوا را به عنوان بزرگترین عامل خطر بهداشت محیطی در جهان معرفی کرده است. مطالعات مختلفی در مورد نقش رژیم غذایی و آنتی‌اکسیدان‌ها در کاهش اثرات آلودگی صورت گرفته است و این بررسی شواهدی را برای تغییرات در رژیم غذایی از جمله مکمل‌های ویتامین در کاهش اثرات آلودگی بر آسم و سایر بیماری‌های مزمن تنفسی ارزیابی می‌کند. شواهدی ارائه شده است که نشان می‌دهد کاروتنوئیدها، ویتامین d و ویتامین e به محافظت در برابر آسیب آلودگی که می‌تواند باعث شروع آسم، copd و سرطان ریه شود، کمک می‌کند. ویتامین c، کورکومین، کولین و اسیدهای چرب امگا 3 نیز ممکن است نقش مثبتی در این زمینه داشته باشند. به نظر می‌رسد رژیم غذایی مدیترانه‌ای برای بیماران مبتلا به بیماری مجاری هوایی مفید است و تأثیر مفیدی در افراد سیگاری دارد، اما هیچگونه شواهد مستقیمی در مورد محافظت در برابر آلودگی هوا وجود ندارد. مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات تغذیه بر افزایش سریع آلودگی هوا ضروری است. با این حال، طراحی چنین مطالعاتی به دلیل عوامل مخدوش‌کننده رژیم غذایی، چاقی، بیماری‌های زمینه‌ای، داروها و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی بسیار دشوار است.

برای مطالعه متن کامل می‌توانید اینجا را کلیک کنید.

با آغاز فصل پاییز و شروع آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و صنعتی و به ویژه به دلیل پدیده وارونگی هوا، سطح آلودگی هوا به شدت بالا می‌روند و در برخی روزها از مرز خطرناک نیز عبور می‌کند. لازم است تا بخصوص کودکان، سالمندان و افرادی که به بیماری‌های ریوی و قلبی-عروقی مبتلا هستند از حضور در مناطق آلوده بشدت پرهیز کنند. این مطلب با توجه به اهمیت این موضوع تهیه گردیده است.

به طور قاطعانه می‌توان ادعا نمود که آلودگی هوا باعث ایجاد یا کمک به انواع مخاطرات برای سلامتی می‌شود. اثرات آلودگی هوا بر سلامتی افراد می‌تواند از مشکلات تنفسی خفیف تا مشکلات شدید ریوی، قلبی-عروقی و سکته مغزی متغیر باشد.

سازمان جهانی بهداشت آلودگی هوا را یکی از مهم‌ترین علل مرگ زودرس در جهان، که باعث بیش از 8 میلیون مرگ در سال می‌شود، اعلام نموده است. آلودگی هوا در اکثر شهرها از سطح توصیه شده سازمان جهانی بهداشت فراتر رفته است. بیش از 1/3 مرگ و میر ناشی از سکته مغزی، سرطان ریه و بیماری قلبی ناشی از آلودگی هوا است.

گازها و ذرات مضر موجود در هوا از منابع مختلفی از جمله دود اگزوز وسایل نقلیه، دود ناشی از سوختن زغال سنگ یا گاز و دود تنباکو متصاعد می‌شوند. راه‌هایی برای محدود کردن اثرات آلودگی هوا بر سلامتی وجود دارد، مانند پرهیز از مناطق با ترافیک سنگین. با این حال، تغییرات قابل توجهی نسبت به توجه به بهبود کیفیت هوا در مقیاس جهانی صورت گرفته است.

برای مطالعه متن کامل می‌توانید اینجا را کلیک کنید.

برونشیت التهاب پوشش داخلی لوله‌های برونش یا نایژه است که هوا را به ریه‌ها و از ریه‌ها به بیرون می‌برد. افرادی که برونشیت دارند معمولاً مخاط غلیظی را سرفه می‌کنند که ممکن است تغییر رنگ دهد. برونشیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.

برونشیت حاد که اغلب در اثر سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی ایجاد می‌شود، بسیار شایع است. برونشیت مزمن، یک بیماری جدی‌تر، تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله‌های برونش است که اغلب به دلیل سیگار کشیدن است.

برونشیت حاد که سرماخوردگی قفسه سینه نیز نامیده می‌شود، معمولاً طی یک هفته تا 10 روز بدون تأثیرات پایدار بهبود می‌یابد، اگرچه سرفه ممکن است برای هفته‌ها نیز ادامه داشته باشد.

با این حال، اگر دوره‌های مکرر برونشیت دارید، ممکن است برونشیت مزمن داشته باشید که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از حالت‌هایی است که در بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) رخ می‌دهد.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک نمایید.