تولید مخاط یک پدیده‌ی طبیعی است. بااین‌حال، تولید بیش‌ازحد مخاط می‌تواند منجر به سرفه طولانی‌مدت و تحریک گلو شود. سلول‌های جامی‌شکل در غشای سینوس‌ها، گلو و ریه‌ها مخاط تولید می‌کنند. حاوی آب، موسین (انواع گلیکوپروتئین‌های آب دهان و خلط که لزج و لیز هستند) و مولکول‌های ضد میکروبی است و به حذف ذرات، محافظت از بافت‌ها و کاهش عفونت کمک می‌کند. به‌طورمعمول، غدد موجود در گلو و بینی ممکن است روزانه 1 تا 2 لیتر مخاط تولید کنند.

بااین‌حال، در برخی موارد، بدن می‌تواند بیش‌ازحد مخاط تولید کند. تولید بیش‌ازحد مخاط می‌تواند منجر به سرفه بیش‌ازحد، تحریک و احتمالاً اختلال در تنفس شود. یادگیری علت ترشح بیش‌ازحد مخاط به پزشکان کمک می‌کند تا درمان مناسب را تعیین کنند.

برای مطالعه متن کامل روی اینجا کلیک نمایید.

بیماری انسدادی مزمن ریه (copd) یک بیماری ریوی طولانی مدت است که تنفس را دشوار می‌کند. افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریهاغلب دارای بیماری‌های همراه (که بیماری اولیه را تحت تأثیر قرار می‌دهند: comorbidities) هستند که به سایر شرایط سلامتی فرد اشاره دارد.

بیماری انسدادی مزمن ریه اصطلاحی است که دو وضعیت طولانی مدت را توصیف می‌کند که در جریان هوا به داخل و خارج از ریه‌ها اختلال ایجاد و نفس کشیدن را برای شخص دشوار می‌کند. بیماری انسدادی مزمن ریه یک بیماری التهابی مزمن است که با علائم شامل دشواری تنفس، سرفه، تولید مخاط (خلط) و خس‌خس سینه همراه است. این بیماری شامل دو بیماری برونشیت مزمن و امفیزم است- اکثر افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه هر دو را دارند. در ایالات متحده، حدود 16 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند، اما بسیاری دیگر از آمریکایی‌ها نیز ممکن است به آن مبتلا باشند.

در موارد شدید، بیماری انسدادی مزمن ریه ممکن است منجر به سطوح پایین اکسیژن و سایر عوارض شود. همچنین برای افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه ابتلا به بیماری‌های همراه نیز شایع است. بیماری همراه زمانی است که فردی به طور همزمان بیش از یک بیماری یا بیماری داشته باشد.

برای اطلاع بیشتر در این مورد روی اینجا کلیک نمایید.

بیماری‌های ریوی از جمله شایع‌ترین بیماری‌ها در جهان هستند. صد‌ها میلیون نفر در دنیا به بیماری‎‌های ریوی مبتلا هستند. سیگار، عفونت‌ها و ژن‌ها باعث بیشتر بیماری‌های ریوی می‌شوند.

ریه‌ها بخشی از یک سیستم پیچیده هستند که هزاران بار در روز منبسط و منقبض می‌شوند تا اکسیژن را وارد جریان خون کرده و دی‌اکسیدکربن را از آن خارج کرده و به بیرون بفرستند. بیماری ریوی زمانی رخ می‌دهد که مشکلاتی در هر بخشی از این سیستم وجود داشته باشد. این بیماری‌ها به شکل زیر طبقه‌بندی می‌شوند.

• بیماری‌های ریوی مؤثر بر مجاری هوایی
• بیماری‌های ریوی مؤثر بر کیسه‌های هوایی (آلوئول‌ها)
• بیماری‌های ریوی مؤثر بر بافت بینابینی
• بیماری‌های ریوی مؤثر بر رگ‌های خونی
• بیماری‌های ریوی مؤثر بر پرده جنب
• بیماری‌های ریوی که بر دیواره قفسه سینه تأثیر می‌گذارد

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

برونشکتازی یک بیماری ریوی است که در آن راه‌های هوایی (لوله‌هایی که به داخل ریه‌ها می‌روند) آسیب دیده و بزرگ می‌شوند. راه‌های هوایی آسیب دیده نمی‌توانند مخاط را آنطور که باید پاک کنند. سپس باکتری‌ها در مخاط رشد می‌کنند و باعث التهاب و آسیب بیشتر به ریه‌ها می‌شوند. این باعث می‌شود تا زمانی که بدن شما سعی می‌کند مخاط عفونی را از بین ببرد، به شدت سرفه کنید.

برونشکتازی را بر اساس نوع آسیب راه‌های هوایی – استوانه‌ای (یا لوله‌ای)، واریسی و سیستیک، دسته‌بندی می‌کنند. برونشکتازی استوانه‌ای شایع‌ترین و کم‌ خطرترین شکل برونشکتازی است. برونشکتازی سیستیک شدیدترین شکل است.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

خس‌خس سینه زمانی اتفاق می‌افتد که انسداد یا التهاب مجاری تنفسی فرد باعث می‌شود که تنفس او مانند سوت یا جیرجیر شود. خس‌خس سینه یکی از علائم شایع اختلالات تنفسی مختلف است. اگر فردی هنگام بازدم صدای خس‌خس سینه را تجربه کند، معمولاً به این معنی است که او فقط با حدود نیمی از ظرفیت معمول ریه‌ها بازدم می‌کند.

دلایل مختلفی برای خس‌خس سینه وجود دارد. سن، وضعیت سلامتی و محیط یک فرد می‌تواند احتمال بروز خس‌خس سینه را تغییر دهد. هنگامی که راه‌های هوایی به دلیل تحریک، بیماری یا انسداد باریک می‌شوند، هوا در حال حرکت از طریق آنها می‌تواند صدایی جیرجیر ایجاد کند.

برخی از افراد علائم دیگری از جمله ناراحتی هنگام تنفس یا احساس خفگی را نیز تجربه می‌کنند. علل خس‌خس سینه عبارتند از:

اطلاعات بیشتر در این مورد و بیشتر از آن را می‌توانید در بخش "با هم بیاموزیم" در سایت

www.drnafas.com

بیابید. یا با کلیک روی اینجا بیابید.

برونشیت التهاب پوشش داخلی لوله‌های برونش یا نایژه است که هوا را به ریه‌ها و از ریه‌ها به بیرون می‌برد. افرادی که برونشیت دارند معمولاً مخاط غلیظی را سرفه می‌کنند که ممکن است تغییر رنگ دهد. برونشیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.

برونشیت حاد که اغلب در اثر سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی ایجاد می‌شود، بسیار شایع است. برونشیت مزمن، یک بیماری جدی‌تر، تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله‌های برونش است که اغلب به دلیل سیگار کشیدن است.

برونشیت حاد که سرماخوردگی قفسه سینه نیز نامیده می‌شود، معمولاً طی یک هفته تا 10 روز بدون تأثیرات پایدار بهبود می‌یابد، اگرچه سرفه ممکن است برای هفته‌ها نیز ادامه داشته باشد.

با این حال، اگر دوره‌های مکرر برونشیت دارید، ممکن است برونشیت مزمن داشته باشید که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از حالت‌هایی است که در بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) رخ می‌دهد.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک نمایید.