بیماری انسدادی مزمن ریه (copd) یک بیماری ریوی طولانی مدت است که تنفس را دشوار می‌کند. افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریهاغلب دارای بیماری‌های همراه (که بیماری اولیه را تحت تأثیر قرار می‌دهند: comorbidities) هستند که به سایر شرایط سلامتی فرد اشاره دارد.

بیماری انسدادی مزمن ریه اصطلاحی است که دو وضعیت طولانی مدت را توصیف می‌کند که در جریان هوا به داخل و خارج از ریه‌ها اختلال ایجاد و نفس کشیدن را برای شخص دشوار می‌کند. بیماری انسدادی مزمن ریه یک بیماری التهابی مزمن است که با علائم شامل دشواری تنفس، سرفه، تولید مخاط (خلط) و خس‌خس سینه همراه است. این بیماری شامل دو بیماری برونشیت مزمن و امفیزم است- اکثر افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه هر دو را دارند. در ایالات متحده، حدود 16 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند، اما بسیاری دیگر از آمریکایی‌ها نیز ممکن است به آن مبتلا باشند.

در موارد شدید، بیماری انسدادی مزمن ریه ممکن است منجر به سطوح پایین اکسیژن و سایر عوارض شود. همچنین برای افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه ابتلا به بیماری‌های همراه نیز شایع است. بیماری همراه زمانی است که فردی به طور همزمان بیش از یک بیماری یا بیماری داشته باشد.

برای اطلاع بیشتر در این مورد روی اینجا کلیک نمایید.

علت تنگی نفس هنگام دراز کشیدن (ارتوپنه) چیست؟

برخی افراد وقتی صاف دراز می‌کشند نفس کشیدن برایشان سخت می‌شود. به این حالت ارتوپنه (orthopnea) می‌گویند که ممکن است به دلایل مختلف اتفاق بیفتد. ممکن است لازم باشد فرد برای احساس راحتی بیشتر در هنگام خوابیدن به تغییر وضعیت مثل بالا بردن زیر سر یا حتی نشستن احتیاج داشته باشد.

پزشکان ارتوپنه را به عنوان "تنگی نفس یا مشکل در تنفس در وضعیت خوابیده" یا دراز کشیدن تعریف می‌کنند. نارسایی قلبی یکی از دلایل این امر است. با این حال، دلایل احتمالی دیگری نیز وجود دارد.

تنگی نفس حالتی است که فرد ممکن است احساس سفتی در قفسه سینه کند یا احساس کند که نمی‌تواند هوای کافی دریافت کند. علل احتمالی شامل نارسایی احتقانی قلب، چاقی و مشکلات تنفسی است. هنگامی که مشکلات تنفسی باعث بیدار شدن ناگهانی فرد می‌شود، به آن تنگی نفس حمله‌ای شبانه می‌گویند. خروپف و برخی اختلالات خواب، مانند آپنه (وقفه) انسدادی خواب (osa)، می‌توانند این تأثیر را داشته باشند.

ادامه مطلب به برخی از علل و درمان‌های تنگی نفس در هنگام دراز کشیدن را می‌توانید با کلیک روی اینجا مطالعه نمایید.

بیماری قلبی ریوی چیست؟

بیماری قلبی ریوی اصطلاح پزشکی است که برای توصیف طیفی از اختلالات جدی که بر قلب و ریه‌ها تأثیر می‌گذارد استفاده می‌شود. این اندام‌ها به هم متصل هستند و مشکل در یکی می‌تواند به دیگری سرایت کند. به عنوان مثال، هنگامی که قلب قادر به پمپاژ مؤثر خون نباشد، حرکت طبیعی اکسیژن در ریه‌ها کاهش می‌یابد و باعث تنگی نفس می‌شود. از سوی دیگر، مشکل در ریه‌ها می‌تواند باعث شود که قلب مجبور شود برای رساندن اکسیژن از ریه‌ها به خون سخت‌تر کار کند. بیماری‌های قلبی ریوی شایع عبارتند از:

• برونشیت مزمن
• بیماری انسدادی مزمن ریوی (copd)
• نارسایی احتقانی قلب
• آمفیزم

.........

بقیه مطلب را می‌توانید با کلیک‌ روی اینجا بیابید.

پلورال افیوژن (pleural effusion) که در اصطلاح روزمره آب آوردن ریه نیز نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که مایع در فضای بین ریه‌ها و حفره قفسه سینه جمع شود. غشاهای نازکی که پرده جنب (پلورا: pleura) نامیده می‌شوند، قسمت بیرونی ریه‌ها و داخل حفره قفسه سینه را می‌پوشانند. همیشه مقدار کمی مایع در داخل این پوشش وجود دارد تا انقباض و انبساط ریه‌ها را آسان کند. مایع بطور طبیعی دائماً از مویرگ‌های پوشاننده پرده جنب جداری تراوش می‌شود و دوباره توسط مویرگ‌های پرده جنب احشایی و سیستم لنفاوی جذب می‌گردد. هر شرایطی که با ترشح یا درناژ این مایع مداخله کند منجر به پلورال افیوژن می‌شود. با این حال، اگر مایعات بیش از حد جمع شود، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. پزشکان به این وضعیت پلورال افیوژن (pleural effusion) می‌گویند.

شرایط مختلفی می‌تواند منجر به پلورال افیوژن شود، اما نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure) (ناتوانی و نارسایی احتقانی قلب وضعی است که در آن قلب از پمپ کردن خون بطور کافی عاجز شده و در نتیجه خون راکد می‌شود) شایع‌ترین دلیل بروز آن است.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک کنید.