آسم آلرژیک شایع‌ترین شکل آسم است. بسیاری از علائم آسم آلرژیک و غیر آلرژیک یکسان است. با این حال، استنشاق آلرژن‌های محیطی باعث ایجاد آسم آلرژیک می‌شود. آسم یک اختلال تنفسی است که در آن مجاری تنفسی فرد ملتهب می‌شود و باعث بروز دوره‌های مکرر مشکل تنفسی می‌شود که به آن حملات آسم یا تشدید می‌گویند.

آلرژن‌های محیطی ممکن است باعث شوند که فرد در هر جایی از دستگاه تنفسی واکنش آلرژیک داشته باشد. هنگامی که آلرژن‌ها باعث ایجاد علائم آسم می‌شوند، پزشکان از آن به عنوان آسم آلرژیک یاد می‌کنند. این وضعیت حدود 60 درصد از افراد مبتلا به آسم را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یک فرد مبتلا به آسم آلرژیک ممکن است پس از تنفس یک آلرژن مانند گرد و غبار یا گرده گیاهان در محیط، علائمی را تجربه کند. سیستم ایمنی آنها به اشتباه آلرژن‌ها را مضر تشخیص می‌دهد. یک واکنش پیچیده به این محرک‌ها در بدن می‌تواند باعث التهاب و تورم راه‌های هوایی شود که بر توانایی فرد برای تنفس تأثیر می‌گذارد و منجر به علائم آسم می‌شود.

این مطلب به رابطه بین آسم و آلرژی، این موضوع که آلرژی‌ها یا آلرژن‌ها می‌توانند باعث آسم شوند، تفاوت‌ها و شباهت‌های بین حملات آسم آلرژیک و غیر آلرژیک و درمان‌های هر کدام می‌پردازد. ما همچنین به سایر محرک‌ها و علل آسم، نحوه مدیریت آلرژی، تشخیص آسم آلرژیک، پیشگیری و چشم‌انداز سلامتی افراد مبتلا به این بیماری نگاه می‌کنیم.

برای مطالعه متن کامل اینجا را کلیک کنید.

سل (tuberculosis: tb) یک بیماری عفونی بالقوه جدی است که بیشتر ریه‌ها را درگیر می‌کند. باکتری‌هایی که باعث سل می‌شوند از طریق قطرات کوچکی که از طریق سرفه و عطسه در هوا منتشر می‌شوند، از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کنند.

زمانی سل در کشورهای توسعه یافته نادر بود، ولی از سال 1985 عفونت‌های سل افزایش یافت، تا حدی به دلیل ظهور ویروسی که باعث ایدز می شود. بیماری ایدز سیستم ایمنی فرد را ضعیف می‌کند، بنابراین نمی‌تواند با میکروب سل مبارزه کند. در ایالات متحده، به دلیل برنامه‌های کنترل قوی‌، سل در سال 1993 دوباره شروع به کاهش کرد. اما همچنان یک نگرانی سیستم بهداشتی است.

بسیاری از سویه‌های سل در برابر داروهایی که بیشتر برای درمان بیماری استفاده می‌شوند مقاومت می‌کنند. افراد مبتلا به سل فعال برای خلاص شدن از شر عفونت و جلوگیری از مقاومت آنتی‌بیوتیکی باید چندین ماه از انواع داروها استفاده کنند.

اطلاعات بیشتر را در مورد این بیماری با کلیک کردن در اینجا خواهید یافت.

برونشیت التهاب پوشش داخلی لوله‌های برونش یا نایژه است که هوا را به ریه‌ها و از ریه‌ها به بیرون می‌برد. افرادی که برونشیت دارند معمولاً مخاط غلیظی را سرفه می‌کنند که ممکن است تغییر رنگ دهد. برونشیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.

برونشیت حاد که اغلب در اثر سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی ایجاد می‌شود، بسیار شایع است. برونشیت مزمن، یک بیماری جدی‌تر، تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله‌های برونش است که اغلب به دلیل سیگار کشیدن است.

برونشیت حاد که سرماخوردگی قفسه سینه نیز نامیده می‌شود، معمولاً طی یک هفته تا 10 روز بدون تأثیرات پایدار بهبود می‌یابد، اگرچه سرفه ممکن است برای هفته‌ها نیز ادامه داشته باشد.

با این حال، اگر دوره‌های مکرر برونشیت دارید، ممکن است برونشیت مزمن داشته باشید که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از حالت‌هایی است که در بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) رخ می‌دهد.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک نمایید.

پلورال افیوژن (pleural effusion) که در اصطلاح روزمره آب آوردن ریه نیز نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که مایع در فضای بین ریه‌ها و حفره قفسه سینه جمع شود. غشاهای نازکی که پرده جنب (پلورا: pleura) نامیده می‌شوند، قسمت بیرونی ریه‌ها و داخل حفره قفسه سینه را می‌پوشانند. همیشه مقدار کمی مایع در داخل این پوشش وجود دارد تا انقباض و انبساط ریه‌ها را آسان کند. مایع بطور طبیعی دائماً از مویرگ‌های پوشاننده پرده جنب جداری تراوش می‌شود و دوباره توسط مویرگ‌های پرده جنب احشایی و سیستم لنفاوی جذب می‌گردد. هر شرایطی که با ترشح یا درناژ این مایع مداخله کند منجر به پلورال افیوژن می‌شود. با این حال، اگر مایعات بیش از حد جمع شود، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. پزشکان به این وضعیت پلورال افیوژن (pleural effusion) می‌گویند.

شرایط مختلفی می‌تواند منجر به پلورال افیوژن شود، اما نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure) (ناتوانی و نارسایی احتقانی قلب وضعی است که در آن قلب از پمپ کردن خون بطور کافی عاجز شده و در نتیجه خون راکد می‌شود) شایع‌ترین دلیل بروز آن است.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک کنید.

بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) یک بیماری جدی ریوی است که می‌تواند باعث ابتلای فرد به مشکلات تنفسی شود. سیگار کشیدن می‌تواند  باعث copd شود و به ریه‌ها آسیب جدی وارد کند.copd مخفف بیماری مزمن انسدادی ریه (chronic obstructive pulmonary disease) است. این یک اصطلاح کلی برای شرایط خاص ریوی است که باعث محدودیت جریان هوا و مشکلات تنفسی می‌شود. دو نوع اصلی copd برونشیت مزمن و آمفیزم هستند.

حدود 16 میلیون نفر در ایالات متحده با copd زندگی می‌کنند. این احتمال وجود دارد که میلیون‌ها نفر دیگر به این عارضه مبتلا باشند اما تشخیص داده نشده یا درمان دریافت نکرده باشند. سیگار عامل اصلی ایجاد copd است. شیوع copd در بزرگسالان 15.2٪ در میان سیگاری‌های فعلی است. این رقم در بین افراد سیگاری سابق به 7.6 درصد و در بین افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند به 2.8 درصد کاهش می‌یابد. خواندن این متن کمک می‌کند تا درباره copd، ارتباط بین سیگار کشیدن و copd، و اینکه چرا ترک سیگار برای هر فردی که سیگار می‌کشد  مهم است، بیشتر بدانید.

جهت اطلاعات بیشتر در خصوص این بیماری، دلایل و راهکارهای درمانی آن اینجا را کلیک کنید.

بیماری مزمن انسدادی ریه، یک بیماری ریوی پیشرونده است که به مرور زمان تنفس کامل را مشکل‌تر می­ کند و حتی می‌‌تواند باعث مرگ بیمار بشود. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال 2016 بیش از 251 میلیون نفر در سراسر جهان به copd مبتلا بوده‌اند. بر اساس ارزیابی‌های این سازمان (who)، پیش­‌بینی می­‌شود تا سال 2030 میلادی copd سومین عامل مرگ و میر در جهان در سال ۲۰۳۰ میلادی بیماری خواهد بود. مهمترین علت این بیماری، مصرف سیگار است. بسیاری از افراد سیگاری مبتلا به بیماری انسداد ریوی مزمن پنهان هستند.

این بیماری شامل دو بخش اصلی برونشیت مزمن و امفیزم است. برونشیت مزمن، التهاب پایدار نایژک‌ها (مجاری کوچک هوا در ریه) است که منجر به سرفه و ایجاد خلط می‌شود. امفیزم به این معنا است که بافت ریه آسیب دیده و کیسه‌های هوایی از بین رفته‌اند، و این امر منجر به جذب کمتر اکسیژن از ریه‌ها به جریان خون می­‌شود.

جهت اطلاع بیشتر از علل و خطرات این بیماری اینجا را کلیک کنید.

ممکن است تصورش را هم نکنید که تنفس برخی از عوامل خارجی چه عوارضی مخربی می‌تواند داشته باشد، ولی برای برخی افراد، می‌تواند بیماری التهابی ریه حساس را به همراه داشته باشد. این بیماری یک واکنش آلرژیک به ذرات و عوامل محرکی و حساسیت‌زایی است که در محیط اطراف ما وجود دارد و باعث ایجاد علائمی نظیر سرفه و تنگی نفس می‌شود. در صورتی که درمان در مراحل اولیه آغاز شود و از استنشاق عوامل آلرژی‌زا اجتناب شود، بیماری التهابی ریه حساس بهبود خواهد یافت و فرد می‌تواند به شرایط عادی برگردد. طیف متنوعی از عواملی وجود دارد که تنفس آنها می‌تواند باعث ایجاد بیماری التهابی ریه حساس شود. این عوامل شامل قارچ‌ها، کپک‌ها، باکتری‌ها، پروتئین‌ها و مواد شیمیایی می‌شود.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.