روانشناسی کودک 4 تا 5 سالهراهنمای روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله شامل رشد زبانی، شناختی، هوش هیجانی، حرکتی و رفتاری کودک – زمان مطالعه 4 دقیقه.

کودک شما در حال بزرگ شدن است.

حواستان هست که کودک شما مستقل تر شده و اعتماد به نفس بیشتری دارد؟

اگر هم نه، نگران نباشید، کم کم خواهید دید.

نکات مهم تربیتی و روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله
اکثر کودکان در این سنین استقلال، خود کنترل گری و خلاقیت بیشتری را نشان می دهند.

از اینکه مدت زمان بیشتری را با اسباب بازی هایش بازی کند لذت می برد، مشتاق تجربه چیزهای جدید است، و هنگام خستگی هیجان هایش را بهتر می تواند ابراز کند.

اگرچه کودکان با سرعت مخصوص به خود رشد می کنند، اما اکثر کودکان نکات رشدی که در ادامه این مقاله خواهید خواند را تا قبل از شش سالگی نشان می دهند.

تربیتی و روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله-4 5years development stem-toys
رشد چهار تا پنج سالگی: نقاط عطف زبانی و شناختی
کودک کنجکاو شما بهتر از قبل می تواند یک مکالمه را اداره کند.

علاوه بر این، گنجینه لغات کودک همراه با رشد فرآیند تفکر وی در حال رشد و پیشرفت است.

نه تنها کودک می تواند سوال های ساده را به آسانی و با منطق پاسخ دهد، بلکه می تواند احساساتش را بهتر ابراز کند.

بیشتر کودکان در این سنین از آواز خواندن و ساختن کلمات لذت می برند. آنها پرانرژی، پر سر و صدا و گاهی باعث آزار و اذیت هستند.

تربیتی و روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله-4 5years development stem-toys

نقاط عطف شناختی و زبانی دیگر که ممکن است کودک به آنها دست یابد عبارتند از:
به وضوح با جملات پیچیده تر صحبت می کند.
ده شی یا بیشتر را می شمرد.
حداقل چهار رنگ و شکل هندسی را به درستی می نامد.
برخی حروف را می شناسد و احتمالا می تواند اسمش را بنویسد.
مفهوم زمان و همچنین ترتیب فعالیت های روزمره را بهتر می فهمد، مثل صبحانه در صبح، نهار هنگام ظهر و شام خوردن در شبانگاه.
حوزه توجه وسیعتر دارد
دستورات دو یا سه قسمتی را دنبال می کند. برای مثال، کتابت رو بذار سر جاش، دندانت رو مسواک بزن، و بعدش برو اتاقت بخواب.
علامت های کلامی آشنا را می شناسد، مانند “stop یا توقف”
اگر آموزش ببیند شماره تلفن و آدرس خودش را می داند.
نقاط عطف حرکتی مرتبط با مهارتهای دست و انگشت
کودکان از طریق بازی کردن یاد می گیرند، و این همان کاریست که باید در این سنین انجام دهند.

در این سن کودک باید:

به راحتی بدود،
لی لی کند،
به توپ ضربه بزند و یا آن را پرت کند،
از بلندی بالا برود و بپرد.
دیگر نقاط عطف حرکتی و مهارت های دست و انگشت برای کودک چهار تا پنج ساله عبارتند از:
بیشتر از 9 ثانیه روی یک پا ایستادن
کله ملق زدن را انجام می دهد.
بدون کمک گرفتن از پله ها بالا و پایین می رود.
به راحتی جلو و عقب قدم بر می دارد.
می تواند یک سه چرخه را براند.
می تواند اشکالی مانند مثلث، دایره، مربع و دیگر اشکال را کپی کند.
می تواند یک آدم را با بدنش بکشد.
دسته ای از بلوک های خانه سازی را روی هم می چیند.
قاشق و چنگال استفاده می کند.
لباسش را می پوشد و درمی آورد، دندانش را مسواک می زند، و دیگر مراقبت های شخصی را خودش انجام می دهد.
روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله
نقاط عطف رشد هیجانی و اجتماعی
کودک شما تازه متوجه می شود که در مرکز دنیا قرار ندارد و همه چیز معطوف به آنها نیست.

در این سن، کودکان شروع به فهمیدن احساسات دیگران می کنند.

کودک 4 یا 5 ساله شما بهتر می تواند اختلاف ها را درک کند و هیجان خود را کنترل کند.

نقاط عطف رشد هیجانی و اجتماعی که کودک 4- 5 ساله عبارتند از:
از بازی کردن با دیگر کودکان و وقت گذرانی با دوستانش لذت می برد.
اکثر اوقات با دیگران شریک می شود و نوبت را رعایت می کند، و قواعد بازی ها را می فهمد.
قوانین را می فهمد و گاها سرپیچی می کند، با این وجود، کودک گاها رفتارهای لجبازی و عدم همکاری را نشان خواهد داد.
مستقل تر می شود.
اکثر اوقات خشم را به صورت غیر کلامی ابراز می کند تا فیزیکی.
چه زمانی باید نگران بود؟
همه کودکان با سرعت خاص خود رشد می کنند.

اگر کودک شما به نقاط عطف مهم رشد خود در این سن نرسید نگران نباشید.

اما باید همواره تغییرات را زیر نظر داشته باشید و در مواقع لزوم اقدام لازم را انجام دهید.

اگر کودک یکی از تاخیرهای رشدی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت را نشان داد، با متخصص کودک صحبت کنید.

روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله در این راه به شما کمک می کند.

روانشناسی کودک 4 تا 5 ساله language development 4-5 years
نشانه های احتمالی تاخیر رشدی در کودک چهار یا پنج ساله عبارتند از:
شدیدا ترسو، خجالتی یا پرخاشگر بودن
هنگام جدایی از والدین شدیدا مضطرب می شود.
به راحتی حواسش پرت می شود و نمی تواند بیشتر از 5 دقیقه روی یک تکلیف تمرکز کند.
نمی خواهد با دیگر کودکان بازی کند.
علائق محدودی دارد.
تماس چشمی برقرار نمی کند و یا با دیگران ارتباطی نمی گیرد.
نمی تواند نام کامل خود را بگوید.
به ندرت بازی های وانمودی دارد یا تخیل می کند
اغلب غمگین به نظر می رسد و طیف وسیعی از هیجانات را ابراز نمی کند.
نمی تواند یک برج را با تعداد زیادی بلوک بسازد.
نمی تواند مداد یا مداد شمعی را در دست بگیرد.
با خوابیدن، غذا خوردن و حمام رفتن مشکل دارد.
با دراوردن لباسش مشکل دارد، نمی تواند خودش مسواک بزند، یا دستهایش را بدون کمک بشوید و خشک کند.
هم چنین، اگر کودک در مقابل کارهایی که قبلا انجام می داده مقاومت می کند یا دیگر نمی تواند آنها را انجام دهد، با متخصص صحبت کنید.

این مسئله می تواند نشانه ای از اختلالات رشدی باشد. اگر کودک مقداری مشکلات رشدی دارد، درمانهایی برای غلبه و بهبود آنها در دسترس هستند.

8 شهریور 1400 - 8:40
بازدید ها: 41

 

علت و درمان لجبازی کودک چیست؟ چگونه می‌توان برخورد مناسبی با لجبازی کودکان داشت؟ کودکان در سنین مختلف رفتارهای مختلفی دارند و لجبازی کردن نیز یکی از رفتارهایی است که ممکن است کودکان در مراحل رشد خود داشته باشند. نحوه صحیح برخورد با کودکان لجباز نیاز به کسب مهارت و آگاهی در این زمینه دارد. برای اینکه بتوانید برخورد مناسبی داشته باشید باید علت این رفتار‌ها را بدانید و به صورت اصولی و صحیح با کودک خود رفتار کنید و در برابر لجبازی آن‌ها واکنش صحیح نشان دهید. در ادامه به علت لجبازی کودکان و شیوه‌های برخورد با آن‌ها را اشاره کرده‌ایم. همچنین یکی از موثرترین راه‌ها برای کاهش لجبازی کودکان شرکت در جلسات  مشاوره کودک و مشورت با روانشناسان متخصص و دریافت راهنمایی از آن‌ها است. در برخی جلسات می‌توانید کودک را نیز همراه خود بیاورید.

 

علت و درمان لجبازی کودکان | کودکان لجباز چه رفتارهایی دارند؟

در ابتدا با کمک روانشناس باید تشخیص داده شود که با اختلال نافرمانی مقابله‌ای کودک روبرو هستیم یا نه. کودکانی که لجبازی و نافرمانی می‌کنند، سعی می‌کنند از دستوراتی که از سوی بزرگترها صادر می‌شود سرپیچی کنند و نظر آن‌ها را نادیده بگیرند. آسیب رساندن به خود یا دیگران از طریق گاز گرفتن، ناسزا گفتن، گریه کردن و اینگونه رفتارها از جمله کارهایی است که کودکانی که لجبازی می‌کنند انجام می‌دهند، همچنین معمولا افرادی که لجبازی و نافرمانی می‌کنند افرادی با اعتماد به نفس پایین و دارای خلق افسرده هستند.

اگر کودک نشانه‌های بالا را داشت می‌توان گفت که لجبازی و نافرمانی می‌کند و توصیه می‌شود والدین برای درمان و کاهش لجبازی کودکان از راهکارهایی که در ادامه گفته می‌شود استفاده کنند. اگر همچنان لجبازی فرزندتان ادامه داشت می‌توانید از راهنمایی‌های روان‌شناسان متخصص برای کاهش نافرمانی‌های کودکانتان استفاده کنید.
 

علت لجبازی کودکان چیست؟

کودکان در سنین مختلف لجبازی‌هایی دارند ولی نوع این لجبازی‌ها متفاوت است، مثلا کودکانی که بچه اول خانواده هستند خصوصیات فرزند اول را دارند و به دلیل تربیت در بهترین شرایط و فراهم بودن بهترین امکانات رفاهی بیشتر از سایر فرزندان ممکن است لجبازی کنند و برای خواسته‌های خودش پافشاری کنند. اما فرزندان دیگر خانواده لجبازی کمتری نسبت به فرزند اول خانواده دارند و این مسئله گاهی مشکل ساز می‌شود و والدین از لجبازی کودک خود درمانده می‌گردد و نمی‌دانند چه برخوردی باید با فرزند خود داشته باشند.

همچنین عوامل زیستی نیز در بروز لجبازی کودکان موثر است و عوامل ژنتیکی، مصرف دارو، مبتلا بودن به بیماری خاص، خستگی، گرسنگی، تشنگی، کم خوابی و مبتلا بودن به اختلالات روانی مثل ‌adhd. عوامل محیطی و روانی نیز ممکن است در بروز لجبازی کودکان نقش داشته باشد که شامل آگاه نبودن کودک از درست یا نادرست بودن رفتار خود، داشتن والدین حساس و کمال گرا، کمبود محبت کودک، وابستگی شدید کودک به دیگران، ضعیف بودن والدین که باعث می‌شود کودکان در لجبازی و نافرمانی شدت بگیرند و برای رسیدن به خواسته‌های خود پافشاری کنند.

علت و درمان لجبازی در کودک ۲ تا ۳ ساله

کودکان در سن ۲ تا ۳ سالگی تقریبا کنجکاو و غیر قابل پیش‌بینی هستند، آن‌ها تمایل دارند از طریق مشاهده و تجربه درباره‌ برخی اتفاقات اطلاعات کسب کنند و ممکن است در این مسیر با مقاومت والدین و اطرافیان مواجه شوند و دست به لجبازی بزنند. از عوامل دیگری که باعث بروز لجبازی در کودکان می‌شود می‌توان به توقعات غیر منطقی والدین که باعث می‌شود از کودک خود فراتر از توانایی‌هایش انتظار داشته باشند و فرزندشان را تحت فشار قرار دهند. در واقع همه چیز بستگی به این دارد که والدین کدامیک از سبک‌ های فرزندپروری را انتخاب کرده‌اند.

علت لجبازی در کودکان ۴ تا ۵ ساله

کودکان ۴ تا ۵ ساله معمولا برای ‌اینکه بتوانند خودشان را ثابت کنند و تا حدودی به استقلال برسند ممکن است گاهی لجبازی‌هایی داشته باشند، البته این رفتارها جزئی از مراحل رشد کودکان است و طبیعی می‌باشد. جلب توجه اطرافیان به وسیله‌ لجبازی، یکی دیگر از کارهایی است که ممکن است کودکان انجام ‌دهند. گاهی اوقات نیز به دلیل نوع تربیت والدین ممکن است کودکان دست به لجبازی بزنند و نافرمانی کنند، زیرا برخی والدین تمایل دارند روی فرزند خود تسلط کامل داشته باشند و در تمام امور فرزند خود دخالت کنند. همچنین فرصت کافی به فرزند خود برای انجام دادن کارهایش نمی‌دهند که نتیجه‌ آن لجبازی کودکان و نافرمانی آن‌ها می‌شود.

همچنین خستگی و گرسنگی از دلایل دیگر لجبازی کودکان است و کودکان زمانی که خسته می‌شوند، بی‌حوصله شده و ممکن است برای موضوعات مختلفی لجبازی کنند. علاوه بر این داشتن بیماری‌های خاص مثل adhd نیز در بروز لجبازی کودکان موثر است. دلایل دیگر لجبازی در کودکان ۴ تا ۵ ساله کمبود توجه، تقلید از دیگران و تولد نوزاد جدید به گونه‌ای که کودک حسادت خود را به صورت لجبازی نشان می‌دهد، می‌باشد.

علت لجبازی در کودکان ۶ تا ۷ ساله

کودکانی که در سن ۶ تا ۷ سالگی قرار دارند معمولا برای دریافت محبت از سوی دیگران، یاری و کمک خواستن از دیگران، داشتن احساس قدرت و تسلط بر دیگران و حتی جلب توجه دیگران ممکن است در برخی موقعیت‌ها دست به پرخاشگری بزنند و لجبازی کنند. والدین و اطرافیان کودک می‌توانند با تشخیص علت پرخاشگری کودکان، واکنش مناسبی در برابر لجبازی کودکان داشته باشند.
 

چگونه لجبازی کودکم را کاهش دهم؟

لجبازی در کودکان از ۲ سالگی شروع می‌شود، در ۳ یا ۴ سالگی به اوج خود می‌رسد و در حدود ۷ سالگی کاهش پیدا می‌کند، چگونگی برخورد با لجبازی کودکان اهمیت زیادی دارد و برای اینکه بتوانید برخورد مناسبی با فرزند لجباز خود داشته باشید باید آگاهی کامل از علت لجبازی فرزند خود داشته باشید و بعد از اینکه دلیل لجبازی کودک خود را متوجه شدید، راهکارهای زیر را در برابر لجبازی فرزند خود داشته باشید. رفتار شما با او نیز اهمیت زیادی دارد،

درمان کودک ۲ تا ۳ ساله

برای درمان و کاهش لجبازی در کودکان ۲ تا ۳ ساله لازم است در ابتدا والدین با وظایف کودک ۳ ساله خود آشنایی داشته باشند. پدر و مادر نباید از کودک خود فراتر از توانایی‌هایش انتظار داشته‌ باشند زیرا با این کار باعث ایجاد استرس و بروز لجبازی در فرزند خود می‌شوند و باید طبق توانایی‌های فرزند خود از آن‌ها انتظار داشته باشند. یکی دیگر از روش‌های کاهش لجبازی در کودکان این است که زمانی که کودکتان شروع به لجبازی و نافرمانی کرد، به جای اینکه با او بحث و جدل کنید، بهتر است حواس کودک را به موضوعات دیگر معطوف کنید و به عبارت دیگر حواس او را از موضوع اصلی که باعث لجبازی کودک شده است منحرف کنید.

درمان کودک ۴ تا ۵ ساله

برای درمان لجبازی در کودکان ۴ تا ۵ ساله توصیه می‌شود به خواسته‌های آن‌ها گوش دهید و با آن‌ها مقابله نکنید، حتی بهتر است با کودکتان ارتباط برقرار کنید زیرا ممکن است علت لجبازی کودکتان را متوجه شوید و به صورت منطقی با یکدیگر کنار بیایید و دیگر نیازی به بحث و جدل نباشد. سعی کنید به کودک خود احترام بگذارید و در بعضی موارد به او حق انتخاب دهید تا از بروز لجبازی در کودکتان پیشگیری کنید و اگر با این وجود کودکتان پرخاشگری کرد، خونسردی خودتان را حفظ کنید و سعی کنید با صحبت و گفتگو مسئله را حل کنید.

درمان کودک ۶ تا ۷ ساله

لجبازی در کودکانی که در این سن هستند متفاوت‌تر از لجبازی کودکان در سنین پایین است و راهکارهای درمانی مختلفی دارد. لجبازی کودکان در این سن ممکن است برای انجام دادن کارهایی باشد که انجام آن در توانش است اما به دلیل تنبلی لجبازی می‌کند و تمایل دارد دیگران کارهای او را انجام دهند. مثلا بستن بند کفش یکی از کارهایی است که کودکان می‌توانند آن را انجام دهند اما به خاطر تنبلی سعی می‌کنند انجام این کار را از طریق لجبازی کردن به دیگران موکول کنند. اینطور وقت‌ها اطرافیان کودک نباید در برابر اینگونه خواسته‌های کودک تسلیم شوند و کار‌های او را انجام دهند زیرا اگر والدین کودک کارهای شخصی کودک را انجام دهند، باعث می‌شود کودک به این شرایط عادت کند و حتی در آینده نیز دیگران مجبور شوند کارهایی که مربوط به او هست را انجام دهند.

تهیه یک جدول مصور که تصاویری از کارهای روزانه‌ کودک در آن باشد نیز در کاهش لجبازی کودک و تشویق او به انجام کارهای روزانه موثر است. جدول مصور به این صورت است که کارهای روزانه کودک مثل مسواک زدن، لباس پوشیدن، غذا خوردن و ... به صورت تصویری در جدول نشان داده شود. 

درصورتی که کودک در طول روز آن‌ها را به درستی انجام داد تشویق می‌شود و ستاره دریافت می‌کند، اما اگر لجبازی کرد و کارهایش را انجام نداد ستاره‌ای دریافت نمی‌کند. این کار باعث می‌شود کودک با وظایف خود آشنا شود و برای انجام دادن کار‌های شخصی خود تشویق شود و لجبازی کمتری کند.
 

راهنمای برخورد عملی

- زمانی که با نافرمانی فرزندتان مواجه شدید خودتان را کنترل کنید زیرا اگر شما نیز پرخاشگری کنید نه تنها گامی برای کاهش نافرمانی کودکتان برنداشتید بلکه باعث وخیم تر شدن شرایط نیز می‌شوید.

- جویا شدن علت لجبازی اهمیت زیادی دارد و گاهی لجبازی کودکان علت خاصی دارد، مثلا امتناع کودکان از رفتن به مهدکودک یا مدرسه ممکن است به علت آزار و اذیت‌هایی باشد که در مدرسه اتفاق می‌افتد و با از بین بردن و حل کردن آن‌ها می‌توان لجبازی کودکان را کاهش داد.

- اجازه دهید کودکان حق انتخاب داشته باشند و بتوانند تصمیم گیری کنند زیرا در اینصورت آن‌ها لجبازی و نافرمانی کمتری دارند و بهتر می‌توانند با مسائل کنار بیایند.

- برای کاهش لجبازی کودکان رفتارهای خوب آن‌ها را تقویت کنید. برای این کار دادن پاداش گزینه‌ مناسبی است و باعث کاهش لجبازی کودکان می‌شود. به همین دلیل آموزش پدر و مادر اهمیت زیادی دارد.

نحوه برخورد با لجبازی کودک

- زمانی که با لجبازی کودک مواجه می‌شوید، سعی نکنید با بحث کردن او را متقاعد کنید و بهترین راه توجه نکردن به رفتارهای کودک و بی‌اعتنایی به او است، با این کار کودک به تدریج لجبازی کمتری ‌می‌کند. اما اگر والدین و اطرافیان کودک به صورت مداوم در برابر لجبازی کودک مقاومت کنند باعث می‌شود کودک برای اثبات حرف خودش لجبازی بیشتری کند.

- فراهم کردن شرایط محیطی ایمن برای رشد فرزندان لازم است و والدین باید محیطی دوستانه و بدون تنش و اضطراب برای فرزندان خود فراهم کنند. همچنین تنبیه کلامی و بدنی نه تنها باعث کاهش لجبازی کودکان نمی‌شود بلکه باعث پافشاری کودکان بر خواسته‌های خود می‌شود.

- والدین باید راهنمای مناسبی برای فرزندان خود باشند، تا فرزندان بتوانند به خوبی رشد کند و با چالش‌ها کنار بیایند.

اگر روش‌های فوق برای کاهش لجبازی کودکتان موثر نبود، توصیه می‌شود با روان‌شناس متخصص مشورت کنید تا بتوانید با راهنمایی‌های او لجبازی و نافرمانی کودکتان را کاهش دهید. در این راستا مرکز مشاوره حامی هنر زندگی با داشتن مشاورانی برجسته در زمینه کودک به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید با شناسایی علل لجبازی در فرزندتان آن را کاهش دهید و درمان کنید. این مرکز امکان مشاوره حضوری و تلفنی را برای افراد فرآهم کرده است.

برای اطلاع بیشتر درباره روند دریافت مشاوره حضوری و تلفنی رزرو کنید.


 

 

2 مرداد 1400 - 8:25
بازدید ها: 40

 

در علم روانشناسی نوعی اختلال وجود دارد که به آن “paranoid personality disorder” یا اختلال شخصیت پارانوئید گفته می‌شود. این اختلال همان شکاک بودن و بدبینی نسبت به چیزهای مختلف است. شخصی که به اختلال بدبینی (پارانویا) مبتلا است به هر چیزی که دچار شک او می‌شود احساس بدبینی دارند. این نوع افراد اصولا فکر می‌کنند که شک و بدگمانی آ‌ن‌ها برخاسته از عشق بیش از حد است. در حالی که این بدگمانی نشانه‌ای از شخصیتی بیمارگونه است که می‌تواند رابطه آن‌ها را به تباهی بکشاند. در این مقاله به بررسی شکاک بودن و اختلال پارانویا در روابط عاطفی و ازدواج می‌پردازیم.

فهرست مطالب

‌ررر

اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

اختلال شخصیت پارانوئید (ppd) یک بیماری چالش برانگیز روانی است که با بی‌اعتمادی و سوءظن بسیار شدید همراه است. این بدگمانی به قدری شدید است که با الگوهای فکری، رفتاری و عملکرد روزانه به شدت تداخل پیدا می‌کند. افراد مبتلا به اختلال پارانویا می‌توانند وفاداری، صداقت و امانتداری دیگران را بدون هیچ پایه و اساسی زیر سوال ببرند. این افراد اگر از سوی دیگران طرد شوند ممکن است رفتارشان را با طغیان عصبانیت بروز دهند. این اختلال معمولا از اوایل بزرگسالی خود را نشان می‌دهد و شواهد نشان می‌دهد که در مردان بیشتر از زنان شایع است.

تصورات ترسناک و بی‌اعتمادی که همراه با ppd است، ایجاد و حفظ روابط نزدیک را بسیار دشوار می‌کند و بر توانایی و عملکرد فرد در خانه، محل کار و مدرسه تأثیر می‌گذارد. اگر شما با کسی زندگی می‌کنید که به این اختلال مبتلا است، ممکن است از اتهامات مداوم او خسته شوید و ندانید که باید چکار کنید. به نظر می‌رسد که این افراد قادر هستند جنبه‌های منفی هر مکالمه و یا موقعیت را با اغراق بیشتری در نظر بگیرند. درمان حرفه‌ای می‌تواند به فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید در مدیریت علائم و بهبود عملکرد روزانه کمک کند. اما به دلیل ماهیت این اختلال، بیشتر افراد مبتلا به آن به دنبال یافتن کمک نیستند.

 

علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

غالبا افراد مبتلا به اختلال پارانوئید باور ندارند که رفتار آن‌ها غیرطبیعی است. با این حال، ممکن است اطرافیان از این اتفاق ناراحت باشند و معتقد باشند که این بی‌اعتمادی بی‌دلیل و توهین آمیز است. فرد مبتلا به اختلال بدگمانی ممکن است در مقابل افراد رفتار خصمانه و یا سرسختانه داشته باشد. آن‌ها ممکن است با طعنه و کنایه با دیگران صحبت کنند. و این امر موجب عصبانیت و خستگی اطرافیان این افراد می‌شود. ممکن است فرد مبتلا به اختلال بدگمانی با اختلالات روانی دیگر نیز دست و پنجه نرم کند. به عنوان مثال افسردگی و اضطراب می‌توانند بر خلق فرد تاثیر بگذارند. تغییرات خلقی می‌تواند باعث شود فرد مبتلا به اختلال بدگمانی احساس گوشه گیری و غم و اندوه را تجربه کند.

از علائم اختلال بدگمانی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بر این باورند که دیگران انگیزه‌های پنهانی دارند یا قصد دارند به آن‌ها آسیب برسانند.
  • به وفاداری دیگران (به خصوص همسر) شک می‌کنند.
  • انتقاد پذیر نیستند و بسیار در این باره حساس هستند.
  • نمی‌توانند با دیگران کار کنند.
  • سریعا عصبانی می‌شوند.
  • منزوی می‌شوند و از اجتماع دوری می‌کنند.
  • همیشه حالت دفاعی دارند و با دیگران مشاجره می‌کنند.
  • این اختلال را کتمان می‌کنند.
  • آرام و قرار ندارند.

 

با همسر شکاک چگونه رفتار کنیم؟

زندگی با کسی که به اختلال شخصیت پارانوئید مبتلا است می‌تواند بسیار سخت باشد و نیاز به صبر، دلسوزی و کنترل احساسات دارد. نکات زیر می‌تواند به شما کمک کند تا پشتیبانی و مساعدت لازم را برای کمک به او در مبارزه برای غلبه بر پارانویا فراهم کنید.

  • سعی کنید او را به درمان تشویق کنید. عدم اعتماد وی ممکن است تمایل وی به مصرف داروهای تجویز شده یا شرکت در جلسات درمانی را از بین ببرد. این امر معمولا در افرادی که تحت درمان قرار دارند رخ می‌دهد و روند و فرایند درمان آن‌ها را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد.
  • سعی کنید واضح با او صحبت کنید. کلمات بدون ابهام میزان سوءظن و بدگمانی را از بین می‌برد.
  • سعی کنید با او وارد بحث و گفتگو نشوید. هذیان و توهم برای افراد مبتلا به اختلال بدگمانی امری طبیعی است با او در این باره بحث نکنید و سعی کنید همواره محکم باشید.
  • به او توضیحات لازم در برابر اتهاماتی که به شما زده است را بدهید.
  • با بیان افکار خود بدون داشتن حالت دفاعی و عصبانیت می‌توانید به او کمک کنید تا بدگمانی خود را از بین ببرد.
  • بر نقاط قوت او تاکید کنید. افراد مبتلا به اختلال بدگمانی اغلب از هوش بالایی برای برقراری روابط بین فردی برخوردار هستند. بر روی رفتارها و ویژگی‌های مثبت او تاکید کنید.

 

چگونه شکاک بودن به رابطه آسیب می‌رساند؟

اگر با فردی که مبتلا به اختلال پارانویا است ازدواج کرده‌اید، می‌دانید که زندگی با او چقدر می‌تواند استرس‌زا باشد. زندگی با کسی که دائما به شما اتهام می‌زند و کلمات را به معنای دیگری معنی می‌کنند می‌تواند واقعا آزار دهنده باشد و به شما خسارات سنگینی وارد کند. توهین‌های لفظی، عدم توجه به احساسات شما و اعتقاد سرسختانه به اینکه همیشه درست می‌گویند، می‌تواند به شما احساس اضطراب و ناراحتی شدیدی را بدهد.

همچنین حسادت و کنترل مداوم شما می‌تواند ادامه رابطه را برای شما دشوار کنند و باعث شود شما احساس تنهایی و انزوا را تجربه کنید. در روابط سالم، اعتماد به مرور زمان عمیق‌تر می‌شود، زیرا دو نفر به مرور زمان بیشتر یکدیگر را می‌شناسند. اما در رابطه با شخص مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید، اغلب عکس این اتفاق می‌افتد. هرچه بیشتر در این رابطه بمانید، فرد مبتلا به بدگمانی به شما اعتماد کمتری دارد و نسبت به شما مشکوک می‌شود.

اگر می‌خواهید رابطه خود را ادامه دهید ناامید نشوید. همسرتان را به معالجه و مراجعه به روانشناس تشویق کنید و سعی کنید در مدت درمان همران آن‌ها باشید.

 

با شوهر شکاک چه کنیم؟

سعی کنید به یاد داشته باشید که هر چه که یک فرد مبتلا به اختلال پارانویا می‌تواند آزار دهنده باشد رفتارهای او به دلیل مشکل روانی است که با آن دست و پنجه نرم می‌کند و رفتارهای او ناشی از بیماری او است به همین دلیل باید حتما تحت نظر روانشناس قرار بگیرد. با وجود بی‌اساس بودن اتهامات او، احساس ترس، اضطراب و پریشانی که فرد مبتلا تجربه می‌کند امری کاملا طبیعی است. اقدامات زیر را برای کنار آمدن با آن‌ها انجام دهید.

 

درد و ترس آن‌ها را درک کنید.

گرچه نباید با اتهامات بی‌اساس همسر خود موافقت کنید، اما می‌توانید احساساتی را که باعث تقویت این باورها می‌شود را شناسایی کنید و به آن‌ها در این باره اطمینان خاطر دهید. تصدیق درد او می‌تواند به او کمک کند تا امنیت بیشتری داشته باشند و عصبانیت و خصومت خود را کنترل کند.

 

درباره باورهای غلط‌شان با آن‌ها مشاجره نکنید.

یک فرد مبتلا به اختلال بدگمانی رویدادها را به عنوان تهدید تعبیر می‌کند و سعی در بحث و گفتگو غیر منطقی با آن‌ها را دارد، این باور او را تقویت می‌کند که شما قصد فریب او را دارید. درعوض، به اعتقادات او احترام بگذارید اما بر ترس‌ها و  ادعاهای او تمرکز کنید. صحبت صریح در مورد آنچه احساس می‌کنند، بدون تأیید تفکر پارانویا، می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب او کمک کند.

 

محدودیت‌هایی تعیین کنید.

این قضیه که همسر شما چه دردی را احساس می‌کند باعث نمی‌شود که احساسات شما را نادیده در نظر بگیرد و این درد و ناراحتی را به شما انتقال دهد. تعیین مرزهای مشخص می‌تواند به فرد مبتلا به اختلال بدگمانی کمک کند تا اثرات مخرب رفتار خود را ببیند، که به نوبه خود ممکن است وی را ترغیب به درمان کند. به عنوان مثال، می‌توانید به او بگویید که اگر شما را به خیانت متهم کند یا رابطه شما با دوستانتان را محدود کند، تا زمانی که او درمان خود را شروع نکند، به خانه بر نخواهید گشت. قوانین و عواقب را مشخص کنید اما فقط در صورتی که آماده برای پیروی از آن‌ها هستید.

 

ورزش کردن را پیشنهاد دهید.

فعالیت بدنی منظم باعث ترشح اندورفین می‌شود که می‌تواند تنش را از بین ببرد، روحیه همسر شما را تقویت کند و به مدیریت علائم استرس، اضطراب و افسردگی کمک کند. ذهن آگاهی (مایندفولنس) با تمرکز بر بدن هنگام ورزش همچنین ممکن است به همسرتان کمک کند جریان افکار منفی را که از ذهن او عبور می‌کند قطع کند.

 

آرامش را در خانه داشته باشید.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید اغلب در رسیدن به آرامش مشکل دارند. می‌توانید با تشویق یک تمرین آرامش منظم مانند یوگا یا مدیتیشن را در خانه با همدیگر امتحان کنید.

 

درمان همسر شکاک

درمان اختلال شخصیت پارانوئید بیشتر بر روی روان درمانی متمرکز است. یک درمانگر می‌تواند به همسر شما کمک کند تا مهارت‌هایی برای ایجاد همدلی و اعتماد به نفس، بهبود ارتباطات و روابط و کنار آمدن بهتر با علائم اختلال بدگمانی ایجاد کند. از آنجا که حضور دیگران ممکن است به افکار پارانوئید و رفتار اضطراب آور دامن بزند، همسر شما  بیشتر از درمان فردی و گروهی بهره مند می‌شود.

  • درمان رفتاری شناختی (cbt): این نوع از روان درمانی می‌تواند به کسی که دارای اختلال شخصیت پارانوئید است، کمک کند تا باورهای مخرب و الگوهای فکری خود را شناسایی کند.
  • با تغییر چگونگی تأثیر این باورها بر رفتار آن‌ها، درمان رفتاری شناختی می‌تواند به کاهش پارانویا (بدگمانی) و تعامل همسر شما با دیگران کمک کند.
  • درمان رفتاری شناختی همچنین می‌تواند به او کمک کند تا روش‌های بهتری برای کنار آمدن با احساسات خود، فراتر از برخورد صحیح با دیگران را بیاموزند.

 

24 تیر 1400 - 8:54
بازدید ها: 50

 

اهمال ‌کاری چیست؟

همۀ ما کارها را به تعویق می‌اندازیم، اما اهمال‌کاران به شکلی وصف‌ناپذیر به این رفتار عادت دارند. اگر توانایی تشویق خودمان به انجام کارهای پراهمیت را نداریم دچار اهمال‌کاری شده‌ایم. در واقع قرن‌هاست که دچار اهمال‌ کاری شده‌ایم. بنابراین می‌توان گفت این مشکل زمان ندارد. در واقع، فلاسفه یونان باستان سقراط و ارسطو هم با آن مواجه شده بودند و اتفاقاً کلمه‌ای را هم برای توصیف این رفتار خاص ابداع کرده‌اند.

akrasia به وضعیتی گفته می‌شود که ما برخلاف صلاح خودمان رفتار می‌کنیم. ما می‌دانیم که در این لحظه بهتر است تا کار دیگری را انجام دهیم، اما وقت خودمان را با کاری بی‌مورد پر می‌کنیم. امروز بررسی‌ها نشان می‌دهد که آکرژیا به نوعی همان اهمال‌ کاری است.

حالا با هم تعریف اهمال ‌کاری را می‌خوانیم:

به عمل به تاخیر انداختن یا به تعویق انداختن یک کار یا چند کار مهم اهمال‌کاری گفته می‌شود. هرچه که آن را بنامیم، این عارضه نیرویی است که ما را از انجام کاری که باید انجام دهیم دور می‌کند.

چرا اهمال ‌کاری می‌کنیم؟

دلیل اهمال کاریدر این بخش سعی داریم عاملی را که در مغز ما باعث اهمال‌کاری می‌شود، بررسی کنیم. تحقیقات روانشناسی رفتاری، وجود عنصری با نام «تناقض زمانی» را، عاملی برای این اتفاق می‌داند. این تحقیقات فاش کرده علی‌رغم اینکه دوست داریم کارها را به موقع انجام دهیم اما متاسفانه این عامل باعث می‌شود نتوانیم به درستی پیش برویم. در واقع تناقض زمانی باعث می‌شود مغز ما سیستم پاداش لحظه‌ای را نسبت به پاداش‌های آینده در اولویت قرار داده و آن‌ها را ترجیح دهد.

بهترین راه برای درک این موضوع این است که تصور کنیم دو تفکر داریم: تفکر مربوط به حال حاضر و تفکر مربوط به آینده. وقتی برای خود اهدافی مثل از دست دادن وزن یا یادگیری یک زبان تعیین می‌کنیم در واقع برای آینده نقشه می‌کشیم. محققان دریافته‌اند وقتی برای آینده نقشه می‌کشیم مغز ما در می‌یابد که به دنبال پاداش‌های طولانی مدت هستیم. اما مغز تصمیم می‌گیرد به دنبال پاداش آسان و کوتاه مدت برود. بنابراین اهمال‌کاری اتفاق می‌افتد.

در واقع می‌توانیم بگوییم که تفکر مربوط به آینده می‌تواند اهدافی را در نظر بگیرد، اما این تنها تفکر مربوط به حال حاضر است که می‌تواند برای رسیدن به این اهداف اقداماتی را انجام دهد. تفکر مربوط به آینده می‌خواهد بدنی سالم و روی فرم داشته باشد، اما تفکر مربوط به حال حاضر دونات می‌خواهد!

همه ما می‌دانیم برای اینکه بیمار نشویم نیاز داریم تا غذای سالم بخوریم، اما چون بیماری در طولانی مدت اتفاق می‌افتد تفکر مربوط به حال حاضر ما رژیم غذایی سالم را به بعد موکول کرده و به دنبال لذت آنی می‌رود.

همین اتفاق وقتی که شب‌ها با انگیزه ایجاد تغییرات بزرگ در روز بعد سر بر بالین می‌گذاریم رخ می‌دهد. در واقع وقتی روز بعد از خواب بیدار می‌شویم مغز ما به الگوهای قدیم بازگشته و آسان‌ترین و روتین‌ترین رفتارهایمان را پیش می‌گیریم. چنین اهمال ‌کاری‌هایی در زندگی ما بسیارند.

کمال‌طلبی دلیل دیگری برای اهمال‌ کاری

گاهی اوقات می‌خواهیم کاری را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم، بنابراین احساس می‌کنیم زمان لازم برای انجام آن کار را نخواهیم داشت و آن را به زمانی موکول می‌کنیم که زمان کافی را داشته باشیم. اما متاسفانه با توجه به مشغله‌هایی که داریم این زمان هیچ‌وقت به دست نیامده و کار حتی با کیفیت متوسط هم انجام نمی‌شود، زیرا کمال‌گرایی ما باعث شده اصلاً آن کار را انجام ندهیم و دچار نوعی اهمال ‌کاری شویم.

مدیریت زمان و برنامه‌ریزی نامنعطف دلیل دیگری برای اهمال ‌کاری

بعضی اوقات پیش می‌آید که بیش از حد در برنامه‌ریزی و مدیریت زمان خود افراط می‌کنیم. این برنامه‌ها معمولاً طوری تنظیم می‌شوند که با انرژی و توانمان به‌خوبی سازگاری ندارند اما به دلیل سختگیری در مدیریت زمان و عدم انعطاف آن‌ها به تاخیر چندساعته برای آ‌ن‌ها قائل نیستیم. بنابراین به کلی انجام آن‌ها را کنار گذاشته و به اهمال‌ کاری دچار می‌شویم.

 عدم توانایی در کنترل خود دلیل دیگری برای اهمال ‌کاری

یکی دیگر از دلایل اهمال ‌کاری عدم توانایی در کنترل خود است. ما به‌صورت ذاتی نمی‌توانیم در برابر لذت‌ها و پاداش‌های آنی مقاومت کنیم و برای رسیدن به اهداف طولانی مدت و مشکل آینده تلاش کنیم.

رویاپردازی و اهمال‌ کاری

اگر بیش از حد تصمیمات رویایی می‌گیریم و به نتایج حاصل از آن تصمیمات فکر می‌کنیم و درباره آن رویاپردازی می‌کنیم، به احتمال زیاد دیگر زمان برای انجام کارها و به سرانجام رساندن آن‌ها نداریم. یکی از دلایل اهمال ‌کاری، رویاپردازی بیش از حد است که باعث می‌شود از واقع‌بینی درباره توانایی‌هایمان غافل شده و به دلیل نرسیدن به کیفیت رویایی خود، کارها را انجام ندهیم.اهمال کاری

مغز ما با چه توجیهی به اهمال ‌کاری ادامه می‌دهد؟

پیش‌بینی اینکه در آینده چه احساسی داریم کاری بسیار مشکل است. به این مهارت پیش‌بینی موثر می‌گویند. بیش‌تر افراد در این مهارت ضعف دارند. ضعف در این مهارت یکی از عللی است که باعث می‌شود این مشکل در ما نهادینه شده و مرتب تکرار شود.

وقتی که ورزش امروز خود را انجام نمی‌دهیم احساسی بد پیدا می‌کنیم. اما سریعاً به این فکر می‌افتیم که حتماً فردا با جدیت برنامه ورزشی خود را انجام خواهیم داد. در واقع با این کار دچار یک پیش‌بینی غلط شده‌ایم. این پیش‌بینی باعث می‌شود احساس بدی برای اهمال کاری امروز خود نداشته و این چرخه منفی را با حسی مثبت ادامه دهیم.

اهمال ‌کارها دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارند؟

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که این رفتار را پی می‌گیرند ارزش‌های متفاوتی نسبت به دیگر افراد دارند. در این تحقیقات گفته شده چنین افرادی لذت‌های شخصی را به‌عنوان یکی از اولویت‌های اولیه خود قرار داده و بیش‌تر کارهایی را می‌کنند که از انجامش لذت می‌برند نه کارهایی که دیگران به آن‌ها محول کردند.

مهم‌ترین ویژگی‌های اخلاقی اهمال‌ کاران عبارتند از:

  • اعتماد به نفس پایین
  • رفتارهای واکنشی و بدون تفکر
  • عزت نفس پایین
  • رنجور بودن و عصبی بودن
  • عدم تمایل به همکاری و کار گروهی

چرا باید با اهمال‌ کاری بجنگیم؟

اهمال‌ کاری یکی از بزرگ‌ترین موانع بر سر راه گرفتن تصمیمات درست، موفقیت و حرکت به سمت زندگی رویایی‌مان است. تحقیقات نشان می‌دهد، حسرت انسان‌ها بیش‌تر از جانب کارهایی است که انجام نداده‌اند نه کارهایی که به‌طور اشتباه انجام داده‌اند. در واقع می‌توانیم بگوییم که تلخی و حسرت فرصت‌های از دست رفته مدت زمان بیش‌تری با ما می‌ماند. گاهی اوقات شانس‌ها بسیار به ما نزدیک هستند، اما ما با غفلت از کنار آن‌ها عبور می‌کنیم و فرصت را از دست می‌دهیم.

اهمال‌ کاری با تنبلی چه تفاوتی دارد؟

واضح است که اهمال‌ کاری، با تنبلی متفاوت است. اهمال‌کاران در اغلب اوقات انجام کارها را به تعویق میندازند و آن را به لحظات آخر موکول می‌کنند. اما افراد تنبل اصلاً هیچ کاری انجام نمی‌دهند. در واقع تنبل‌ها با اینکه هیچ کاری نمی‌کنند هیچ مشکلی ندارند، اما اهمال‌کاران دوست دارند مثبت پیش رفته و پیشرفت کنند، اما توانایی مجبور کردن خود را به انجام به موقع کارها ندارند.

چگونه بر اهمال ‌کاری غلبه کنیم؟

غلبه بر اهمال کاریاین عادت هم مثل دیگر عادات بد قابل ترک کردن است. اما برای اینکه بتوانید بر این عادت بد غلبه کنید ابتدا باید از وجود چنین عادتی در خودتان مطمئن شده و پس از آن علت آن را متوجه شوید. بعد از رسیدن به این مرحله می‌توانید با تکنیک‌ها و استراتژی‌های خاص این عادت بد را ترک کنید. در ادامه چند استراتژی عملی برای غلبه بر اهمال کاری را باهم بررسی می‌کنیم.

برای کارهایی که می‌کنید خیلی سریع به خود پاداش دهید

راهی پیدا کنید تا مزایا و پاداش کارهایی که کرده‌اید زودتر احساس شود، زیرا این کار باعث می‌شود تا آسان‌تر از این رفتار دوری کنید. همچنین لازم است برای تلاش‌های خود پاداش‌های بهتری در نظر بگیرید. این پاداش‌ها هرچه بیش‌تر باشند، خواهند توانست شما را به سمت موفقیت سوق دهند.

عواقب اهمال‌ کاری را تا جای ممکن آنی کنید

اینکه راهی پیدا کنید تا عواقب اهمال‌ کاری‌تان را زودتر احساس کنید به نظر نمی‌رسد کاری مشکل باشد. عواقب آنی باعث می‌شود کم‌تر به واگذار کردن کار به بعد فکر کنید.

اهداف خود را خرد کرده و آن‌ها را کوتاه‌مدت کنید

اگر اهداف کوتاه‌مدت‌تر شوند، رسیدن به آن‌ها آسان‌تر خواهد شد و همین‌طور احتمال اهمال‌ کاری نیز کاهش می‌یابد. بنابراین اهداف خود را به اهدافی کوچک‌تر و قابل اجراتر تبدیل کنید تا بتوانید خیلی سریع به خود پاداش دهید.

برای یک روز کاری برنامه سنگینی نچینید

برنامه‌های سنگین و غیرقابل اجرا خود باعث اهمال ‌کاری می‌شوند. بنابراین سعی کنید برای هر روز خود برنامه‌ای دقیق و واقع‌بینانه بچینید، زیرا یک برنامه سنگین باعث می‌شود از اجرای آن دور شوید.‌

اقدامات آینده خود را از پیش برنامه‌ریزی کنید

یکی از راه‌هایی که روان‌شناسان برای مبارزه با اهمال ‌کاری پیشنهاد می‌کنند، «طراحی ابزار» تعهد است. این ابزار به شما کمک می‌کند تا حد زیادی در این مبارزه موفق باشید. برای مثال می‌توانید با پاک کردن بازی‌ها و شبکه‌های اجتماعی از روی موبایلتان اجازه ندهید وقتتان با آن‌ها تلف شده و وقتی برای کارهای مهم باقی نماند. مثال دیگر اینکه برای اینکه غذای سالم بخورید، می‌توانید اصلاً مواد غذایی ناسالم را از فروشگاه تهیه نکرده و به خانه نیاورید.

وظایف را تبدیل به عادت کنید تا آسان شوند

کارها و وظایفی که برای خود در نظر گرفته‌اید را به‌صورت عادت درآورید تا رنج کمتری از انجامشان حس کرده و برایتان یک کار راحت و روتین شوند.

بیشتر برای شناختن خودمان وقت بگذاریم

اگر بتوانیم به شناختی کامل و دقیق از خود، ویژگی‌های اخلاقی و توانایی‌هایمان برسیم، می‎توانیم بسیار آسان‌تر برای خود هدف‌گذاری کرده و پاداش‌هایی متناسب با آن اهداف برای خود تعریف کنیم. خودشناسی همان‌طور که در حل دیگر چالش‌های روان‌شناختی به ما کمک می‌کند در مسئله اهمال ‌کاری نیز کار ما را آسان می‌کند. بنابراین باید سعی کنیم در درجه اول به شناختی درست و دقیق از خود برسیم.

انواع اهمال ‌کاری

اهمال ‌کاری انواع مختلفی دارد. در این بخش با چهار نوع عمده آن آشنا می‌شویم:

اهمال‌ کاری اضطرابی

وقتی از خود انتظارات غیرواقع‌بینانه داریم و می‌خواهیم در زمانی بسیار کوتاه کارهای زیادی را انجام دهیم، دچار اضطراب و نگرانی می‌شویم و در نهایت این اضطراب و نگرانی به اهمال‌ کاری منجر می‌شود.

اهمال ‌کاری تفریح‌گونه

بعضی اوقات حاضریم هر کاری را انجام دهیم غیر از آن کاری که باید انجام دهیم. مثلاً حاضریم اتاق را مرتب کنیم اما پروژه کسل‌کننده و مشکل خودمان را انجام ندهیم. این رفتار به اهمال‌ کاری تفریحی معروف است.

اهمال ‌کاری دقیقه 90

بسیاری از ما، وقتی زمان زیادی برای انجام یک پروژه داریم آن را به دقیقه 90 موکول می‌کنیم و در نهایت به‌خاطر حجم زیاد کار در لحظات پایانی دچار اهمال ‌کاری می‌شویم.

اهمال ‌کاری عمومی

در این نوع اهمال‌ کاری معمولاً کار به جایی رسیده که اهمال‌کاری کاملاً با ما آمیخته و به عادت ما در همه کارها تبدیل شده است. ترک این نوع اهمال‌ کاری بسیار سخت است.

اهمال ‌کاری تا چه حد بر زندگی انسان تاثیر می‌گذارد؟

هیچ‌کدام از ما با این رفتار غریبه نیستیم و به نوعی آن را تجربه کرده و زندگی‌مان از آن آسیب دیده است. اهمال‌ کاری آسیب‌های جبران‌ناپذیری به زندگی ما وارد می‌کند. بعضی از این آسیب‌ها را به‌صورت یک لیست در ادامه می‌بینیم:

  • وقت باارزشمان را از دست می‌دهیم.
  • شانس‌های زندگی‌مان را از دست می‌دهیم.
  • به اهدافمان نمی‌رسیم.
  • شغل خود را از دست می‌دهیم.
  • عزت نفس‌مان پایین می‌آید.
  • تصمیمات‌مان تحت تاثیر اهمال‌کاری قرار گرفته و تصمیمات اشتباه می‌گیریم.
  • سلامتی روحی‌مان را به خطر می‌اندازیم.

ترک اهمال کاریترک اهمال‌ کاری چقدر زمان می‌برد؟

ترک اهمال‌ کاری اصلاً کار ساده‌ای نیست. با کمک راهکارهای داده شده و تلاش و تمرین زیاد باید آرام آرام این رفتار را کنار گذاشت. یکی از تمرین‌ها ایجاد اهداف کوچک و پاداش‌های کوچک است. با تکرار این تمرین و تبدیل آن به عادت، آرام آرام از شر این رفتار بد خلاص شده و به سمت اهدافمان پیش می‌رویم.

جمع‌بندی

در پایان اینکه لازم است بدانید، اهمال‌ کاری با تار و پود انسان‌ها گره خورده و در وجود همه ما انسان‌ها نهادینه شده است. بنابراین غلبه‌بر آن علاوه‌بر اینکه کاری بسیار مشکل است، به‌صورت مطلق هم اتفاق نمی‌افتد، بنابراین با کمک این تکنیک‌ها و همین‌طور تلاش بیش‌تر خواهید توانست به صورت نسبی بر آن پیروز شوید.

 

19 تیر 1400 - 9:37
بازدید ها: 51