سل (tuberculosis: tb) یک بیماری عفونی بالقوه جدی است که بیشتر ریه‌ها را درگیر می‌کند. باکتری‌هایی که باعث سل می‌شوند از طریق قطرات کوچکی که از طریق سرفه و عطسه در هوا منتشر می‌شوند، از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کنند.

زمانی سل در کشورهای توسعه یافته نادر بود، ولی از سال 1985 عفونت‌های سل افزایش یافت، تا حدی به دلیل ظهور ویروسی که باعث ایدز می شود. بیماری ایدز سیستم ایمنی فرد را ضعیف می‌کند، بنابراین نمی‌تواند با میکروب سل مبارزه کند. در ایالات متحده، به دلیل برنامه‌های کنترل قوی‌، سل در سال 1993 دوباره شروع به کاهش کرد. اما همچنان یک نگرانی سیستم بهداشتی است.

بسیاری از سویه‌های سل در برابر داروهایی که بیشتر برای درمان بیماری استفاده می‌شوند مقاومت می‌کنند. افراد مبتلا به سل فعال برای خلاص شدن از شر عفونت و جلوگیری از مقاومت آنتی‌بیوتیکی باید چندین ماه از انواع داروها استفاده کنند.

اطلاعات بیشتر را در مورد این بیماری با کلیک کردن در اینجا خواهید یافت.

برونشیت التهاب پوشش داخلی لوله‌های برونش یا نایژه است که هوا را به ریه‌ها و از ریه‌ها به بیرون می‌برد. افرادی که برونشیت دارند معمولاً مخاط غلیظی را سرفه می‌کنند که ممکن است تغییر رنگ دهد. برونشیت ممکن است حاد یا مزمن باشد.

برونشیت حاد که اغلب در اثر سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های تنفسی ایجاد می‌شود، بسیار شایع است. برونشیت مزمن، یک بیماری جدی‌تر، تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله‌های برونش است که اغلب به دلیل سیگار کشیدن است.

برونشیت حاد که سرماخوردگی قفسه سینه نیز نامیده می‌شود، معمولاً طی یک هفته تا 10 روز بدون تأثیرات پایدار بهبود می‌یابد، اگرچه سرفه ممکن است برای هفته‌ها نیز ادامه داشته باشد.

با این حال، اگر دوره‌های مکرر برونشیت دارید، ممکن است برونشیت مزمن داشته باشید که نیاز به بررسی پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از حالت‌هایی است که در بیماری مزمن انسدادی ریه (copd) رخ می‌دهد.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک نمایید.

پلورال افیوژن (pleural effusion) که در اصطلاح روزمره آب آوردن ریه نیز نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که مایع در فضای بین ریه‌ها و حفره قفسه سینه جمع شود. غشاهای نازکی که پرده جنب (پلورا: pleura) نامیده می‌شوند، قسمت بیرونی ریه‌ها و داخل حفره قفسه سینه را می‌پوشانند. همیشه مقدار کمی مایع در داخل این پوشش وجود دارد تا انقباض و انبساط ریه‌ها را آسان کند. مایع بطور طبیعی دائماً از مویرگ‌های پوشاننده پرده جنب جداری تراوش می‌شود و دوباره توسط مویرگ‌های پرده جنب احشایی و سیستم لنفاوی جذب می‌گردد. هر شرایطی که با ترشح یا درناژ این مایع مداخله کند منجر به پلورال افیوژن می‌شود. با این حال، اگر مایعات بیش از حد جمع شود، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. پزشکان به این وضعیت پلورال افیوژن (pleural effusion) می‌گویند.

شرایط مختلفی می‌تواند منجر به پلورال افیوژن شود، اما نارسایی احتقانی قلب (congestive heart failure) (ناتوانی و نارسایی احتقانی قلب وضعی است که در آن قلب از پمپ کردن خون بطور کافی عاجز شده و در نتیجه خون راکد می‌شود) شایع‌ترین دلیل بروز آن است.

جهت مطالعه متن کامل اینجا را کلیک کنید.

آمفیزم (emphysema) یک بیماری ریوی است که باعث تنگی نفس می‌شود. آمفیزم نوعی بیماری انسدادی مزمن ریه (copd) است. بیماری انسدادی مزمن ریه گروهی از بیماری‌های ریوی است که تنفس را سخت کرده و با گذشت زمان بدتر می‌شود. نوع اصلی دیگر بیماری انسدادی مزمن ریه برونشیت مزمن است. اکثر افراد مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه هم آمفیزم و هم برونشیت مزمن دارند، اما شدت هر نوع می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

در افراد مبتلا به آمفیزم، کیسه‌های هوایی در ریه‌ها (آلوئول‌ها) آسیب می‌بینند. به طور معمول، این کیسه‌ها کشسان یا ارتجاعی هستند. در فرد مبتلا به آمفیزم، با گذشت زمان، دیواره‌های داخلی کیسه‌های هوا ضعیف شده و پاره می‌شوند و به جای فضاهای کوچک، فضاهای بزرگ‌تری ایجاد می‌کنند. این وضعیت باعث کاهش سطح ریه‌ها می‌شود که به نوبه خود میزان اکسیژنی که به جریان خون فرد مبتلا می‌رسد را کاهش می‌دهد.

جهت مطالعه متن کامل لطفاً اینجا کلیک نمایید.

حدود 5 تا 15 درصد از افراد  مبتلا به آپنه انسدادی خواب (osa: obstructive sleep apnea)، یک اختلال تنفسی مرتبط با خواب، هستند که باعث توقف موقت تنفس در طول خواب می‌شود. با این حال، محققان تخمین می‌زنند که 90 درصد موارد تشخیص داده نمی‌شوند.

صدها میلیون نفر در سرتاسر دنیا با آپنه خواب زندگی می‌کنند، بخش بزرگی از آنها حتی نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند. اگر با علائم و نشانه‌های این اختلال خواب روبرو باشید، مهم است که فوراً به آن رسیدگی کنید، زیرا عوارض جانبی آن می‌تواند برای سلامت کلی شما مضر باشد. پس از مشورت با پزشک، ممکن است برای شما تست خواب در خانه تجویز شود. اصول اولیه تست‌های خواب خانگی و آنچه می‌توانید از این فرآیند انتظار داشته باشید را بیاموزید.

برای مطالعه اصول اولیه تست‌های خواب خانگی و آنچه می‌توانید از این فرآیند انتظار داشته باشید و آگاهی از ضرورت انجام تست‌ خواب لطفاً کلیک نمایید.

سندرم زجر تنفسی حاد (acute respiratory distress syndrome: ards) زمانی به وجود می‌آید که مایعات در کیسه‌های هوایی ریز و انعطاف‌پذیر (آلوئول) در ریه‌ها جمع می‌شوند. مایع مزبور مانع از پر شدن ریه‌ها با میزان کافی هوا می‌گردد و باعث می‌گردد تا دیگر هوای کافی وارد ریه‌ها نشده و در نتیجه اکسیژن کمتری وارد خون می‌شود. عارضه سندرم زجر حاد تنفسی باعث می‌شود تا اکسیژن مورد نیاز برای عملکرد مناسب به اعضای بدن نرسیده و از بخشی از اکسیژن محروم شوند.

خطر مرگ فرد مبتلا به این بیماری با افزایش سن و همزمان شدت گرفتن بیماری بیشتر خواهد شد. ریسک مرگ در اثر این بیماری بین 35 تا 50 درصد می‌باشد. خطر مرگ در سنین بالا و با شدت بیماری افزایش پیدا می‌کند. از بین افرادی که پس از ابتلا به بیماری سندرم زجر تنفسی حاد نجات می‌یابد، بعضی از آنها به طور کامل بهبود یافته حال آنکه دیگران دچار آسیب‌دیدگی دائمی ریه‌ها می‌شوند و در طول سال‌های باقی مانده از زندگی خود باید صدمات ناشی از این بیماری را تحمل کنند.سندرم زجر تنفسی حاد بیشتر در افرادی اتفاق می‌افتد که قبلاً دچار بیماری‌های جدی و یا دچار آسیب‌دیدگی جدی شده‌اند. تنگی نفس شدید از علائم اصلی سندرم زجر تنفسی حاد بوده و معمولاً طی چند ساعت تا چند روز بعد از آسیب‌دیدگی یا عفونت آغاز می‌شود. همچنین محققان، سندرم زجر تنفسی حاد را از عوارض ابتلا به کرونا ویروس اعلام کرده‌اند.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

ممکن است تصورش را هم نکنید که تنفس برخی از عوامل خارجی چه عوارضی مخربی می‌تواند داشته باشد، ولی برای برخی افراد، می‌تواند بیماری التهابی ریه حساس را به همراه داشته باشد. این بیماری یک واکنش آلرژیک به ذرات و عوامل محرکی و حساسیت‌زایی است که در محیط اطراف ما وجود دارد و باعث ایجاد علائمی نظیر سرفه و تنگی نفس می‌شود. در صورتی که درمان در مراحل اولیه آغاز شود و از استنشاق عوامل آلرژی‌زا اجتناب شود، بیماری التهابی ریه حساس بهبود خواهد یافت و فرد می‌تواند به شرایط عادی برگردد. طیف متنوعی از عواملی وجود دارد که تنفس آنها می‌تواند باعث ایجاد بیماری التهابی ریه حساس شود. این عوامل شامل قارچ‌ها، کپک‌ها، باکتری‌ها، پروتئین‌ها و مواد شیمیایی می‌شود.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.

وقتی سیاهرگ‌های ریز در ریه ضخیم یا باریک شده، بسته یا تخریب شوند، خون نمی­‌تواند به راحتی از مسیر ریه عبور کند. در نتیجه فشار خون در ریه‌­ها بالا رفته و شرایط برای ابتلا به فشار خون بالای ریوی ایجاد می­‌شود. فشار خون بالای ریوی نوعی از فشار خون است که بر مویرگ‌های ریه و سمت راست قلب اثر می­‌گذارد.

در فشار خون بالای ریوی شریان‌­ها به حدی باریک می‌شوند که نمی­‌توانند مقدار خونی که باید از طریق ریه‌­ها جریان یابد را تأمین کنند و این باعث می‌شود تا: خون باقیمانده در رگ‌ها باعث پس زدن خون به قلب شود؛ فشار مورد نیاز از طرف راست قلب برای تأمین خون در ریه‌­ها افزایش یابد؛ سمت راست قلب دچار خستگی و فشار بیشتری گردد. اگر این افزایش فشار درمان نگردد از قسمت راست قلب کار زیادی گرفته می­‌شود و باعث ضعیف شدن یا فرسودگی شده و حتی ممکن است از کار نیز بیفتد. از آنجایی که خون نیز به سختی به ریه‌ها می­‌رسد سطح اکسیژن خون نیز پایین­تر از حد معمول می‌­آید و این موضوع نه تنها به قلب فشار می‌­آورد بلکه اکسیژن رسانی به مغز را نیز کاهش می‌دهد.

اطلاعات بیشتر در این مورد را می‌توانید با کلیک روی اینجا بیابید.