عصر اطلاعات است و سرعت، و بچه های ما فرزند همین زمانه اند. طوری که دیگر به این راحتی نمی توان سرنوشت آنها را از همان کودکی تا بزرگسالی و پیری خواند. دنیا پیچیده شده و آلوده. و از خیلی ها می شنویم که پیچیدگی و آلودگی دنیای مدرن را بهانه می کنند، برای توجیه ناآگاهی شان از چیزهایی که باید به فرزندان شان بیاموزند.موضوع تربیت جنسی کودکان از دغدغه های اصلی و مهم والدین و مربیان است. در موارد بسیاری مشاهده شده که رفتار غلط مربیان و والدین در این زمینه، تبعات جبران ناپذیری را بر روح و ذهن کودکان باقی گذاشته است به گونه ای که آثار آن در سنین بزرگسالی هم وجود داشته است. متاسفانه برخی از والدین و مربیان، نسبت به این امر دچار نوعی کج بینی هستند و این موضوع همچون تابویی می دانند که نباید به آن نزدیک شد. همین نگرش موجب بروز مشکلات فراوانی می شود که در برهه ای از زمان می توان به سادگی آنرا حل کرد.با سوالات جنسی بچه ها چه باید کرد؟!سنین سه تا چهار سالگی به بعد سن سؤال کردن است و یک طیف سؤالات بچه ها همین سؤالات جنسی است. البته این سؤالات جنسی ناشی از کنجکاوی، جلب توجه و وقت گذراندن است. در این سن بچه ها اصرار دارند بدنشان را محرمانه نگهدارند و از لخت بودن احساس شرم می کنند. لازم است پدر و مادر این حالت را تقویت کنند که فرزندشان در سنین بالاتر به "بی پروایی جنسی" کشیده نشود. سن ۵ تا ۶ سالگی سنی است که هورمون های جنسی خیلی کم ترشح می شوند. در این سن به سؤالات بچه ها باید کوتاه اما صحیح، پاسخ داده شود. در سن ۷ سالگی پسرها نسبت به دخترها ابراز علاقه می کنند، اما این علاقه صرفاً جنبه دوستی دارد نه جنسی و نباید نگران باشند. گرچه باز هم ارتباطشان باید کنترل شده باشد. والدین از بچه ها کم اطلاع ترند!اگر آموزش های جنسی به کودک ندهیم ...اگر آموزش های لازم در سن مناسب به فرزندان داده نشود، ممکن است آنها در سن بالا از منابع دیگر این اطلاعات را به شکل نادرست و بی حد و حصر به دست بیاورند. در یک تحقیق که انجام داده ایم از نوجوانان اول دبیرستان پرسیدیم اطلاعات جنسی را از کجا به دست می آورید. در پاسخ ۴۴% دوستان، ۲۰% کتاب، ۱۳% والدین، ۱۱% معلم ها و ۹% رسانه های مختلف مانند ماهواره و اینترنت را منبع کسب اطلاعات جنسی معرفی کردند.این آمارها نشان می دهد والدین، مدارس و معلم ها نتوانسته اند نقش خود را به خوبی انجام دهند. فراموش نکنید که کسب اطلاع از دوستان، به ویژه اگر این دوستان اختلاف سنی داشته باشند، خیلی خطرناک و نامناسب است. ممکن است با تجربه کردن علائم بلوغ که اطلاعی از آن ندارند، دچار سردرگمی و افسردگی شوند، حتی موارد کمی این حالت منجر به خودکشی شده است. نتیجه یک تحقیق هم نشان داده ۳۶% دختران و ۱۱% پسران از وقوع بلوغشان شوکه می شوند و به شدت دچار سردرگمی می شوند.راهکار های تربیت جنسی کودکانتربیت جنسی کودک یکی از مهم ترین و حساس ترین حوزه های تربیت است؛ زیرا نقشی مهم در آینده و سعادت و شقاوت کودک دارد. سفارش های اسلام برای تربیت جنسی کودک به سه دوره مهم زندگی او مرتبط است:الف. بعد از تولد و پیش از ممیز شدن (قبل از رسیدن به سنی که بتواند بین خوب و بدن فرق بگذارد): دستور مهم اسلام در این مرحله این است زن و شوهر عمل زناشویی خود را حتی از طفل شیرخوار پنهان کنند، رسول خدا (ص) می فرماید:" به خدا سوگند اگر مردی با همسرش آمیزش کند و در اتاق طفل بیداری باشد که آن دو را در حال جماع مشاهده کند و سخنانشان و حتی صدای نفس کشیدنشان را بشنود آن کودک هرگز موفق نخواهد شد و آلوده به زنا خواهد شد"[1].ب. پس از ممیز شدن کودک و قبل از رسیدن سن بلوغ: بیشتر دستورات اسلام ناظر به همین دوره از دوران زندگی کودک است که دوران بسیار حساس و سرنوشت ساز زندگی هر انسانی به شمار می آید، از این رو اسلام دستورات خاصی را برای کودک و والدین معین کرده است. که برخی از آنها به قرار زیر است:۱.آموزش آداب شرعی به کودک ممیٌز؛ مثل آداب معاشرت با جنس مخالف، آداب طهارت و آداب پوشش. بهتر است در این زمینه مادر آموزش دختر را بر عهده بگیرد و پدر عهده دار آموزش پسر شود.۲.اجازه گرفتن کودک ممیز برای وارد شدن به محل استراحت پدر و مادر؛ اسلام تأکید کرده است که باید به کودک آموزش داد، پیش از وارد شدن به استراحتگاه والدین اجازه بگیرد. هدف از این دستور، پیش گیری از رو به رو شدن کودک با صحنه‏ های جنسی پدر و مادر و پیامدهای آن است. دراین باره قرآن می فرماید:"...باید کودکانتان که به حد بلوغ نرسیده اند در سه وقت از شما اجازه بخواهند. یک بار پیش از نماز صبح و در نیم روز هنگامی که لباس های خود را بیرون می آورید و بعد از نماز عشا. این سه وقت خصوصی برای شما است. اما بعد از این سه وقت گناهی بر شما و بر آنها نیست (که بدون اذن وارد شوند)...".[2]۳. رعایت اصول پوشش از سوی والدین در حضور فرزند؛ علت اساسی که خداوند در آیه یاد شده می فرماید که فرزندان در سه وقت باید برای ورود به اتاق خواب پدر و مادر اذن بگیرند، این است که در این سه وقت والدین پوشش مناسبی ندارند؛ پس در غیر این اوقات نیز رعایت پوشش مناسب از سوی والدین ضروری است.۴. جدا کردن بستر و اتاق خواب فرزندان؛. رسول خدا (ص) می فرماید: "بستر(رختخواب) خواب پسر و پسر، پسر و دختر، دختر و دختر را به هنگام ده سالگی از هم جدا کنید"[3]. امام صادق (ع) نیز می فرماید:" باید بستر خواب پسر بچه ده ساله را از زنان جدا کنید"[4].۵. دور نگه داشتن کودک ممیز از هر گونه عامل برانگیزنده جنسی؛ مثل نشاندن دختر بچه روی زانوی بیگانه، خودداری پدر و مادر از معاشقه در حضور کودک، پرهیز افراد بالغ از بوسیدن کودکان جنس مخالف و ممیز، نخوابیدن کودکان در زیر رو انداز واحد.ج. دوران بلوغ و پس از آن: وظیفه مهم پدر و مادر در این مرحله آماده کردن تدریجی فرزندان برای ازدواج است. والدین باید برای تعدیل غریزه جنسی فرزند و پاسخ مناسب به این غریزه که در این سن به اوج خود می رسد، موانع ازدواج را برطرف کرده و زمینه ازدواج او را فراهم سازند.

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

 

https://doctor-yab.ir/search/13311

www.aparat.com/alijokar1

www.khanevadeirani.blogfa.com

www.payeshekoodak.blogfa.com

اغلب گفته میشود که نوزادان مانند اسفنج هستند آنها اطلاعات مختلف را از دنیای اطرافشان جمع میکنند و خیلی سریع همه چیز را یاد میگیرند. آنها همچنین شما را تماشا میکنند. از زمان تولد، نوزادان نشانه‌های عاطفی را از دیگران دریافت میکنند. حتی نوزادان کم سن هم به مراقبان خود به منظور تعیین چگونگی واکنش، نگاه می‌کنند. بنابراین هنگامی که همه چیز مربوط به احساسات و عواطف والدین میشود نوزاد خود را با آن تنظیم میکند. به همین دلیل است که استرس والدین میتواند به فرزندان منتقل شود. در یک مطالعه نوزادان برای مدت کوتاهی در حالی که مادران در حال انجام یک کار پراسترس بودند، جدا از مادران نگه داشته شدند. هنگامی که نوزادان به مادرانشان برگردانده شدند نشانه‌هایی از استرس بیش از حد را از خود نشان دادند. استرس: خوب، بد، زشتمدام نگران این هستید که چطور از استرس به طورکامل رها شود؟ این اتفاق نمی‌افتد. هرچند که همه استرسها مضر نیستند و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها استرس را به سه دسته تقسیم میکند:• استرس مثبت: اضطراب در سطح پایین که زمانی که با افراد جدید ملاقات میکنید یا منتظر تزریق آمپول هستید ایجاد میشود.• استرس قابل تحمل: اضطرب زیاد اما قابل کنترل که در اثر حوادثی مانند از دست دادن شغل یا فوت یکی از اعضای خانواده اتفاق می‌افتد.• استرس سمی: اضطراب شدید که مدتی طولانی ادامه دارد مانند بی‌توجهی یا سو استفاده جنسی.استرس سمی چیزی است که باید درباره آن نگران باشید. اگر شما همیشه استرس دارید کودک شما هم ممکن است این استرس را دریافت کند. احساس اضطراب و فشار بیش از حد میتواند در نحوه تعامل شما با فرزندتان نیز تاثیر گذار باشد.این مشکل سلامت والدین را به خطر می‌اندازد. متخصصان میگویند والدینی که اضطراب دارند در مقابل نشانه‌هایی که نوزادشان دارد، کمتر مسئولیت پذیر هستند و البته کمتر متوجه حساسیت به موارد استرس زا برای نوزاد هستند.همه افراد کمی استرس  داند اما مقابله با آن میتواند در رشد عاطفی نوزاد اثرگذار باشد. کمی استرس به ما انگیزه و هدف میدهد اگر شما پاسخ مناسب و سالمی به استرستان بدهید کودک هم آن را از شما خواهد گرفت. نکاتی برای کنترل استرسمشکل را پیدا کنید: منبع اضطراب شما ممکن است واضح باشد، مشکلات مالی یا مشکلاتی که در محل کار وجود دارد میتواند از موارد استرس زا باشد. اما گاهی اوقات منشا اضطراب نامشخص است  و شما نیاز به علت‌یابی دارید. تلاش کنید علت آنچه باعث استرس شده را بیابید و در صورت موفقیت در قدم بعدی از آن پرهیز کنید تا اتفاق نیفتد.روی خودتان تمرکز کنید: به منظور مراقبت از نوزادتان باید اول از خودتان مراقبت کنید. خوب بخورید، خواب مناسب داشته باشید (زمانی که نوزاد میخوابد شما هم بخوابید)، آب زیادی بنوشید و البته ورزش کنید.کمک بگیرید: اگر واقعا استرس دارید از کسی که میتوانید روی حمایتش حساب کنید، کمک بگیرید. شما همچنین میتوانید از یک مشاور یا روانشناس برای کنترل استرس و اضطرابتان کمک بگیرید. چطور نوزاد استرس میگیرد؟چه چیزی باعث اضطراب کودک میشود؟ برخی از نوزادان در پاسخ به استرس گریه میکنند اما این اتفاق لزوما همیشه نمی‌افتد. کودک شما ممکن است دچار استرس شود اگر:• با او تماس چشمی برقرار نکنید.• انگشتانش را باز کند.• عطسه کند.• خمیازه بکشد. چطور نوزاد را آرام کنید؟• به آرامی دست‌تان را روی سر و پاهایش قرار دهید.• دستانش را به هم نزدیک کنید.• او را تشویق به مکیدن پستانک، انگشت شست خودش یا شما کنید.• او را در پتو قنداق کنید.• او را بغل کنید و به آرامی در گوشش صدای « شششش» درآورید.