ما به فرزندانمان راههای کسب 
#شهرت، #غرورواعتبار را می آموزیم. 
ما دائم آنها را سرزنش می کنیم و مورد شماتت قرار می دهیم که مبادا کاری کنند، که اعتبار خانوادگی و شهرت و نام مان به خطر بیافتد. 

چه افتخاری می کنید وقتی پسر تان شاگرد اول کلاس می شود!!! 
به او می آموزید که دیگران را دوست نداشته باشد، دوست داشتنی نباشد، ولی وقتی که شاگرد اول می شود. 
با او مهربانی می کنید و نقل و شیرینی پخش می کنید.

آیا می دانید که چه می کنید؟؟  

شما به او می آموزید همواره اول باشد، ولی فقط آنهایی که می آموزند آخرین باشند، عشق را دریافت می کنند. 
به او می گویید بجنگد، رقابت کند، جاه طلب باشد همیشه اول باشد مهم نیست به چه بهایی. 
شما به فرزندتان سیاست می آموزید، شما از او یک سیاستمدار می سازید. 
و بعد در هر مرحله از زندگیش، در هر شرایطی، او همواره سعی دارد که نفر اول باشد. 
ولی روزی می فهمد که، ممکن است در خیلی چیزها اول بوده، ولی چیزهایی واقعی را از دست داده است، 
او توانایی عشق ورزیدن را، 
بزرگترین نعمت زندگی را از دست داده است.

...................................................................

دکتر زهره واثقی
زوج درمانگر ، مشاوره خانواده و مشکلات زناشوئی،مشاور پیش از ازدواج،برگزار کننده کارگاههای عشق ورزی و ارتباط موثر
۶۶۷۰۳۵۷۶
۶۶۷۰۲۱۹۴
۰۹۱۲۵۰۰۵۳۴۲

29 دی 1398 - 11:40
بازدید ها: 162

1-حتما سطح اطلاعات خود را درباره هر مرحله از رشد کودک بالا ببرید.

2- نیازهای اصلی و روانشناختی کودک را بشناسید.

3- راه های اصلی و صحیح تغییر رفتار منفی را بشناسید.

4- جدا از تحقیر، تهدید و محدودیت و مقایسه کردن کودکتان با دیگران خودداری کنید.

5-هیچگاه با پرخاشگری و خشونت با کودکتان صحبت نکنید

6- خواسته هایتان را بسیار شفاف و واضح مطرح کنید.

7- اگرمتوجه شدید که کودکتان را به اشتباه مورد قضاوت قرار داده اید و یا اشتباها او را تنبیه کرده اید از او عذرخواهی کنید.

خیلی مهم است که کودکان احساس کنند شما منصف هستید!

این را بدانید که با این کار هم جرات ورزی فرزندتان را بالا می برید یعنی به او یاد می دهید که در برابر اشتباهاتش عذرخواهی کند و هم این مطلب را به او می رسانید که عذرخواهی کردن ضعیف شدن نیست بلکه قدرتمند شدن است.

8-هیچگاه بلافاصله بعد از اینکه کودک از لجبازی دست برداشت و آرام شد به او جایزه ندهید زیرا با این کار متوجه می شود که اگر لجبازی کنم می توانم جایزه بگیرم.

9- فرصت انتخاب دادن، در واقع نیاز به استقلال در چهارچوب را در فرزندتان ایجاد کنید. به او حق انتخاب غذا از بین چند نوع غذا، یا حق انتخاب لباس از بین چند لباس و ... را بدهید تا مانع اجبار در او شوید.

........................................................................

مرکز تخصصی روانشناسی خانواده ایرانی 
77760381 /77760368 /77760350 
تهرانپارس فلکه اول گلبرگ شرقی بین رشید و باقری پلاک 95 واحد 3 
ساعت تماس 9_19
مشاوره تلفنی تهران 9092305018 
شهرستان 9099070468 
بدون پیش شماره

28 فروردین 1397 - 13:15
بازدید ها: 1529

1- این کودکان از انجام کارهایی که بر عهده آنها است سرپیچی می کنند.
2-دیگران را مقصر اتفاقات مختلف می دانند.
3- در مقابل والدینشان و یا بزرگترهایشان مخالفت هایی را نشان می دهند. 
4- انتظار دارند همه ی اطرافیان، خواسته های آنها را برآورده کنند.
5- از اینکه دیگران را مرید خود میکنند و آنها به حرف او گوش می کنند، لذت می برند.
6-و خواسته های دیگران را برعکس اجرا می کنند.
گرمتوجه شدید که کودکتان را به اشتباه مورد قضاوت قرار داده اید و یا اشتباها او را تنبیه کرده اید از او عذرخواهی کنید و این را بدانید که با این کار هم جرات ورزی فرزندتان را بالا می برید یعنی به او یاد می دهید که در برابر اشتباهاتش عذرخواهی کند.

 

........................................................................

مرکز تخصصی روانشناسی خانواده ایرانی 
77760381 /77760368 /77760350 
تهرانپارس فلکه اول گلبرگ شرقی بین رشید و باقری پلاک 95 واحد 3 
ساعت تماس 9_19
مشاوره تلفنی تهران 9092305018 
شهرستان 9099070468 
بدون پیش شماره

28 فروردین 1397 - 13:8
بازدید ها: 1223

کودکان خلاق اغلب با آب  و تاب حرف می زنند. ذکر جزییات یک ماجرا  و به تفضیل سخن گفتن  می تواند نشانه قدرت  خیال و تصور زیاد باشد. دقت و توجه شدید در گوش  دادن، مشاهده کردن یا انجام دادن کاری دارند. شور و نشاط و مشغولیتهای  شدید جسمانی دارند. در صحبتهای خود از قیاس استفاده می کنند. عادت به وارسی منابع مختلف دارند. با دقت به اشیا و پیرامون خود می نگرند. اشتیاق به صحبت کردن درباره کشفیات با دیگران دارند. توانایی ابداع بازیهای جدید و تغییر در بازیها دارند. کنجکاوی زیادی برای سردرآوردن از امور دارند.در گفتار خود جسارت زیادی دارند و سئوالات عجیبی طرح می نمایند.
 
انگیزه و خلاقیت کودک تحت این شرایط از بین می رود:
1- تاکید بیش از حد والدین بر هوش و حافظه کودک 
2- ایجاد رقابت میان کودکان 
3- تاکید افراطی بر جنسیت کودک  
4- قرار دادن قوانین خشک و دست و پا گیر در منزل 
5- عدم آشنایی والدین با مفهوم واقعی خلاقیت
6- انتقاد مکرر از رفتارهای کودک 
7- بیهوده شمردن تخیلات کودک 
8- عدم شناسایی علائق درونی کودک 
9- عدم وجود حس شوخ طبعی در محیط منزل .
10- تحمیل نقش بزرگسال به کودک
 برای افزایش خلاقیت کودکان باید: 
1. هرگز کودک را تحقیر نکنیم. کودکی که احساس حقارت کند هرگز دست به خلاقیّت نمی‌زند.  
2. محیطی مناسب برای انجام کارهای خلاق آنها فراهم نمایید. 
3. امکانات و وسایلی در اختیار آنها قرار دهید تا به کمک آنها خلاقیت های خود را ابراز نمایند. به عنوان مثال وسایل موسیقی، نقاشی و طراحی و ...
4. کارهای خلاق کودکان را تشویق کنید و آنها را در معرض نمایش قرار داده و از ارزیابی بیش از حد آنان خودداری کنید. 
5. به عنوان بزرگسال، خود به انجام کارهای خلاق بپردازید و اجازه دهید کودکان شما شاهد کارهای خلاق تان باشند. 
6. به شیوه های آموزشی در خانواده خود توجه داشته باشید. 
7. برای کارهای خلاق دیگران ارزش قائل شوید. 
8. از تأکید بر تصورات قالبی در خصوص جنسیت کودکان شدیداً خودداری نمایید. ( به عنوان مثال دختر ماشین بازی نمی کند، پسر عروسک بازی نمی کند یا پسر گریه نمی کند.)
9. امکان شرکت در فعالیت ها و کلاسهای ویژه را برای آنان فراهم نمایید. 
10. اگر مشکلات یا گرفتاریهای در خانواده وجود دارد از آن مشکلات به شیوه مثبتی استفاده کنید و با تشویق به کودک خود اجازه ابراز احساسات و اظهار نظر بدهید. 
11. توجه داشته باشید که استعداد فقط سهم کوچکی از خلاقیت است و تمرین و نظم بخشیدن به آن از اهمیت بیشتری بر خوردار است.
12. اجازه بدهید کودک خودش باشد حتی اگر رفتارهای عجیب از او سر بزند و سعی کنید در حضور جمع کودک خود را خلاق معرفی نکنید؛ در غیر این صورت اطرافیان انتظارات بیش از حدی از کودک شما خواهند داشت. 
13. با کودک خود شوخ طبع و مهربان باشید.
.............................................................................

 

دکتر زیبا ایرانی
متخصص روانشناسی و روانسنج
عضو هیئت علمی دانشگاه
۲۸ مقاله علمی پژوهشی
۳۲ تالیف کتاب
مدیر مسئول و موسس مرکز تخصصی روانشناسی و مشاوره خانواده ایرانی

موسس و رئیس انجمن مطالعات سالمندی ایران

نایب رئیس و دبیر انجمن روانشناسی سلامت ایران

مشاور صدا و سیما

مشاور و روان شناس گروه صنعتی پلیمر و .........

25 بهمن 1396 - 11:56
بازدید ها: 963

 اختلالات یادگیری را جدی بگیریم

از جمله ویژگیهای خردسالان مبتلا به ناتوانی یادگیری:

تاخیر در رشد حرکتی👌

تاخیرهای زبانی👌

اختلال های گفتاری👌

رشد شناختی و مفهومی ضعیف👌 

از نمونه های رایج مشکلات کودکان پیش دبستانی در ۳ سالگی این است که نمی توانند توپ را بگیرند، لی لی کنند، بپرند، بجهند یا به بازی با اسباب بازی های مهارتی بپردازند (رشد ضعیف حرکتی).

این کودکان در ۳ سالگی ارتباط کلامی برقرار نمی کنند و گنجینه لغات محدودی دارند و صحبت هایشان مفهومی ندارد (اختلال های گفتاری و زبانی).

در ۵ سالگی نیز نمی توانند تا ۱۰ بشمارند، رنگ ها را نام ببرند یا پازل درست کنند (ضعف در رشد شناختی).

بعلاوه این کودکان پیش دبستانی اغلب بیش فعال هستند و توجه ضعیفی دارند.

 

نجمیه رستمی

کارشناس ارشد روانشناسی

دارای مقالات داخلی و خارجی

تالیف کتاب محبت درمانی

عضو انجمن روانشناسی ایران

عضو انجمن روانشناسی سلامت

عضو انجمن سالمندی

ارائه مشاوره در منزل، مدرسه و محل کار

فعالیت در حیطه کودک و خانواده

اجراء کارگاه کودک و والد اجراء کارگاه خانواده

اجراء کارگاه غربالگری و سنجش هوشی کودک و.....

09124445438

مطب تهران پارس 77245176

مطب تهران پارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

14 بهمن 1396 - 11:24
بازدید ها: 2243

به نظرتان سطح تحصیلات همسر آینده تان باید مثل خودتان باشد؟

 از شما پایین تر باشد یا بالاتر که احساس خوشبختی کنید؟! اگر همسرتان بعد از ازدواج بخواهد ادامه تحصیل بدهد، با او موافقت می کنید یا برایش مانع می تراشید؟ اصلا سطح سواد در ذهن شما به چه معنی است و چه نقشی در انتخاب همسر آینده تان دارد؟

هر کس دیدگاه خودش را دارد
حقیقت این است که تفاوت سطح تحصیلات به نگرش هر دو طرف بستگی دارد؛ یعنی نمی توانیم بگوییم اختلاف در سطح تحصیلات به صورت بالقوه می تواند باعث ایجاد اختلاف در روابط شود. ممکن است فرد در خانواده ای بزرگ شده باشد که اهمیت ویژه ای برای تحصیلات قائل باشند؛ بنابراین وقتی چنین فردی، همسری با سطح تحصیلات پایین انتخاب کند، مثل هر معیار دیگری که برای خانواده ها مهم است، مسلما عواقبی را در پی خواهد داشت اما ممکن است سطح تحصیلات مثل سایر موضوع ها و معیارها برای خود شخص مهم نباشد و مشکلی را هم برای او ایجاد نکند.

یعنی قضیه تفاوت سطح تحصیلات مثل سایر موارد نسبی است و بهتر است در مواردی که تفاوت سطح تحصیلات بسیار فاحش (مثلا یک فردی که سیکل یا دیپلم دارد با فردی که فوق لیسانس دارد) است، علت ادامه ندادن تحصیل فرد بررسی شود.

یعنی اگر حتی قرار باشد فرد را بر اساس مدرک تحصیلی اش قضاوت کنیم، بهتر است دلیل ترک تحصیلش را بشنویم و بعد ببینیم باز هم دوست داریم آن فرد را به عنوان همسر آینده مان انتخاب کنیم یا نه.

اینکه فرد برای ازدواج کردن فقط یک معیار (مثلا سطح تحصیلات) داشته باشد، بسیار نادرست است چرا که افراد یک بعدی نیستند و باید به همه ابعاد آنها توجه شود.

نکند دیدش بسته باشد!
دانشگاه رفتن غیر از اینکه فرصت تحصیل و سوادآموزی را در اختیار افراد قرار می دهد، فرصت تجربه فضایی متفاوت از فضای مدرسه را هم در اختیارشان می گذارد که می توانند در برخورد با جنس مخالف رفتاری پخته و مناسب از خود نشان دهند. به همین دلیل شاید یک دختر خانم یا آقا پسر دانشگاه رفته تصور کند همسر آینده اش هم حتما باید تحصیلات دانشگاهی داشته باشد تا در روابط اجتماعی اش با جنس مخالف، دچار مشکل و سوءبرداشت نشود اما باید گفت ضعف های رفتاری در افراد دانشگاه رفته کم نیست و بعضی ها با وجود تجربه فضای دانشگاه، باز هم هنگام قرار گرفتن در محیط های مختلط، دچار مشکل می شوند؛ ضمن اینکه ممکن است فردی دانشگاه نرفته باشد اما به واسطه وارد شدنش به بازار کار با تجربه فضاهای مشابه دانشگاه مثلا شرکت در کلاس های مختلف و ... مهارت تعامل اجتماعی با دیگران را به خوبی یاد گرفته باشد.

بنابراین صرف دانشگاه رفتن یا نرفتن نمی تواند تعیین کننده خصوصیات مشخص و معین در همه افراد باشد. بهتر است افراد پیش از ازدواج تمام مسائلی که برایشان مهم است، بررسی و در موردش با فرد مورد نظرشان برای ازدواج صحبت کنند.

تحصیلات بالاتر = درک بالاتر؟!
سطح تحصیلات به هیچ وجه نمی تواند بیانگر درک و شعور بالاتر باشد. اساسا برای هیچ کدام از روابط انسانی نمی توان مثل رابطه ریاضی یک تعریف خطی بیان کرد که مثلا اگر سطح تحصیلات بالا باشد، درک و شعور هم بالاست، پس اگر تحصیلات پایین باشد، درک و شعور پایین است!

مسلما اینطور نیست و حتی با نگاهی به تاریخ فرهنگی مان متوجه می شویم که چند نسل پیش از ما تحصیلات مختص طبقه ثروتمند جامعه بود و هر فردی اجازه تحصیل نداشته اما در جامعه امروز که امکان تحصیل برای همه افراد زیاد است، فرصت های شغلی و درآمدزایی برای همه وجود ندارد. تا حدودی طبیعی است که بعضی افراد به خصوص پسرها، ترجیح دهند به جای اختصاص دادن وقت شان به درس خواندن، کار یاد بگیرند.

امروزه عصر مهارت است و مدرک تحصیلی چندان مهم نیست. در عین حال برخی دختران و پسران، شأن و شخصیت افراد را با میزان تحصیلات و موقعیت اجتماعی شان می سنجند؛ بنابراین باید ببینیم جایگاه «سطح تحصیلات» در روان هر فرد، کجاست و خوب است هر کس قبل از انتخاب همسر آینده اش، از خودش این سوالات را بپرسد: «چرا تحصیلات برای من مهم است؟ چون جایگاه اجتماعی خاصی را همراه می آورد یا به این دلیل که می توانم به دیگران بگویم همسرم دکتر یا مهندس است؟ شاید هم به این ترتیب قدرت بیشتری به دست می آورم! شاید هم به این علت که همه افراد فامیل من حداقل فوق لیسانس دارند، پس همسرم باید مدرکی مشابه یا بالاتر داشته باشد!»

سطح تحصیلات برای هر فردی معنی و مفهوم خاصی دارد و هنگام انتخاب همسر، فرد باید به این نکته توجه کند که «آیا این معنی و مفهومی که از تحصیلات در ذهن من است، تضمین کننده خوشبختی ام خواهد بود یا نه؟ این مدرک تحصیلی چقدر می تواند در خوشبختی من موثر باشد؟»

پس وقتی بتوانیم جایگاه و مفهوم سطح تحصیلات را در ذهن مان مشخص کنیم، آن وقت می توانیم تصمیم درستی در مورد معیار «سطح تح

مرکز رواندرمانی خانواده ایرانی, [۰۷.۰۱.۱۸ ۱۳:۲۶]
صیلات» در انتخاب همسر داشته باشیم. در واقع فرد باید سعی کند از تفکر غالب جامعه در مورد سطح تحصیلات خارج شود و با تفکر در این مورد به دیدگاه درستی دست پیدا کند.

تفاوت سطح تحصیلات در انتخاب همسر آینده،به نگرش هر دو طرف بستگی دارد

 

مرد باید باسوادتر باشد؟!
در گذشته عامه جامعه بر این باور بودند که پول و تحصیلات عالی نماد قدرت است و این نگاه هر چند کمرنگ، هنوز وجود دارد و از آنجا که باز این تصویر جا افتاده تر است که قدرت باید در دستان مرد باشد، اگر برای آقایی تحصیلات، موقعیت اجتماعی، ثروت و ... نشان دهنده قدرت باشد و عقیده داشته باشد که قدرت باید در دستان مرد باشد، قطعا ازدواج او با خانمی که تحصیلات بالاتری دارد، عواقب بدی خواهد داشت و ازدواج شان با مشکل روبرو خواهد شد اما از آنجا که روحیه افراد با هم متفاوت است، هیچ قانون کلی برای این موضوع وجود ندارد؛ همانطور که در اطراف مان آقایانی را سراغ داریم که مثلا خودشان لیسانس دارند و همسرشان را به ادامه تحصیل تا مقاطع بالاتر از خودشان تشویق می کنند و خیلی هم از بابت پیشرفت همسرشان خوشحالند.

شاید بعضی ها فکر کنند اگر به همسرشان اجازه دهند تا مقاطع عالی ادامه تحصیل بدهند، فاصله بین شان زیاد می شود یا فردی بعد از ادامه تحصیل تا مدارج عالی، احساس کند همسرش دیگر چندان در شأن او نیست (!) اما حقیقت این است که این تفاوت دیدگاه ها هیچ وقت با گرفتن یا نگرفتن مدرک دانشگاهی و به صورت ناگهانی به وجود نمی آیند و افرادی که در این زمینه دچار مشکل می شوند، عموما افرادی هستند که در زمینه های دیگر هم با همسرشان اختلاف نظر دارند و تفاوت ها از قبل وجود داشته و شاید مدرک تحصیلی بهانه ای برای بروز و نمایان شدن این اختلاف ها شود.

پس اگر با همسرتان تفاهم دارید و دیدگاه هایتان در موارد مختلف به هم نزدیک است، نباید نگران باشید که با ادامه تحصیل همسرتان تا مقاطع بالاتر از شما، او دیگر شما را در شأن خودش نخواهد دانست!

همچنین اگر قرار است فردی با ادامه تحصیل همسرش را تحقیر کند که «تو در سطح من نیستی و ...» مسلما رابطه شان دچار مشکل می شود و این کار را نه فقط با مدرک تحصیلی، که با پول، قیافه و تمام ویژگی ها هم می توان انجام داد.

هر دو باید راضی باشند
اصولا خیلی مهم است که در هر نوع تغییری که بعد از آغاز زندگی مشترک ایجاد می شود، هر دو طرف بتوانند خود را با آن تطبیق دهند. مثلا اگر فردی بعد از ازدواج تصمیم به ادامه تحصیل می گیرد، حتما طرف مقابلش هم باید نسبت به این کار حس خوب و مثبتی داشته باشد و هر دوی شان باید بر سر همه چیز به توافق برسند.

حتی خوب است وقتی یکی از دو نفر مخالف ادامه تحصیل (یا هر نوع پیشرفت دیگر) همسرش است، علیت مخالفتش بررسی شود چون در ظاهر ممکن است یک مخالفت سطحی و بی دلیل به نظر بیاید اما فرد در روان خودش درگیری های ذهنی زیادی با موضوع دارد که حس های بدی را در او ایجاد کند. پس خوب است با همسرتان روراست باشید و حتی علت مخالفت تان را بیان کنید و از نگرانی های تان بگویید. به این ترتیب می توانید با همفکری راه حلی برای موضوع پیدا و سوءتفاهم ها را رفع کنید.

 

مرکز روان شناسی خانواده ایرانی

 

روان شناس زهره واثقی

 

دکترزهره واثقی

متخصص روانشناسی خانواده و کودک

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311

www.aparat.com/alijokar1

22 دی 1396
بازدید ها: 680
مرکز تخصصی پایش رشد کودک و نوجوان خانواده ایرانی
 
مجموعه کلاسهای کاربردی مادر و کودک
تمامی کارگاه ها براساس جدول رشد کودکان و همچنین زیر نظرکارشناس مشاوره کودک با تجربه بالغ بر ۱۲ سال فعالیت در حوزه کودک می باشد . 
 
فعالیت کلاسهای کاربردی همانگونه که از اسمش مشخص می باشد هدف‌مند و کاربردی است و در صورت مشاهده هرگونه اختلالات رفتاری کودکان از طرف مجموعه کلینیک خانواده ایرانی قابل بررسی و رسیدگی می باشد . 
 
کارگاه پرورش هوش های نردبانی و هشتگانه ، برنامه و اهداف این کارگاه:
 
تقویت هوش ریاضی➗🔷تقویت هوش بدنی -جنبشی
 تقویت هوش دیداری -فضایی
 تقویت هوش موسیقی
تقویت هوش طبیعت گرا
تقویت هوش کلامی
تقویت هوش فردی
تقویت هوش درون فردی
کلاسها به شرح زیر می باشد :🔸هنر -تجربه -خلاقیت
 هوش حرکتی -حسی 
حواس پنجگانه 
مهارتهای زندگی 
گروه سنی ٢تا٦ سال ✅۲ روز در هفته✅۸ جلسه در ماه ✅ ظرفیت ۶ نفر
☎️ با ما تماس بگیرید
🔵 02122779265🔵 02122775567🔵09125197448
8 آبان 1396 - 11:1
بازدید ها: 932

بسیاری از والدین گمان می کنند که آموزش مسایل جنسی را می توان در گفتگویی خلاصه کرد و ان را به بعد موکول می کنندو آن وقت «یکی از این روزها» پدر و مادر، کودک خود را که دارد به دوران بلوغ پا می گذارد، به کناری خواهد کشید و در خلوت «حقایق زندگی» را به او خواهد گفت. به پسرها در مورد خطرات ناشی از بیماری های مقاربتی هشدار داده خواهد شد و به دخترها، خطرات ناشی از بارداری، اما آموزش مسائل جنسی باید پیش از این شروع شود.

تفاوت های جنسی

کودکان تفاوت های جنسی را امری مسلم نمی دانند. تفاوت های جنسی راز مهمی برای آنان به حساب می آید و آنها ترس و توضیحاتی خیالی در مورد تفاوت های جنسی در ذهنشان پرورش می دهند.

وقتی کودک در می یابد که بین پسرها و دخترها تفاوت های آناتومیکی وجود دارد، فرصت خوبی است برای تاکید روی تفاوت ها، نه کاستن از آن تفاوت ها، پیام ها در مورد تفاوت های جنسی باید آشکار و قطعی باشد تا از اغتشاش فکری کودک که ممکن است در شناخت هویت جنسی اش پیش آید، جلوگیری شود.

 

رفتار جنسی خود والدین:

تربیت جنسی کودکان از طرز برخورد والدین با مسایل جنسی خودشان شروع می شود. آیا آنها بیزاری خاصی از ارتباط با جنس مخالف دارند، یا اینکه آنرا ارج می نهند؟ احساسات بر زبان نیامده والدین هر چه باشد، به کودکان انتقال خواهد یافت. به همین دلیل به سختی می توانیم به طور دقیق به والدین بگوییم که به سوالات جنسی کودکان چه پاسخی بدهند. در وهله نخست، اغتشاش فکری والدین در زمینه مسایل جنسی باید شناخته شود و نگرانی ها و شرمساری آنها نیز اصلاح پذیرد و اعتدال یابد.

 

شروع احساسات جنسی:

از دیدگاه نظریه های روان شناسی از آغاز تولد، کودکان آماده احساس لذات جنسی هستند و از آغاز تولد، رفتارهای جنسی آنها وارد مرحله شکل گیری می شود. لذتی که کودک از جسم خود می برد. هر چند که شباهتی به لذت یک فرد بالغ ندارد، ولی در اصل لذت جنسی است. کودک به محض اینکه توانایی بدنی پیدا می کند، در جسم خود به اکتشاف می پردازد. دست های خود را به کار می اندازد و اعضای بدنش را لمس می کند، و وقتی کسی او را لمس می کند، غلغلک می دهد و نوازش می کند، لذت می برد. این لمس کردن ها و نوازش ها بخشی از آموزش جنسی کودک به حساب می آیند. از طریق همین هاست که کودک دریافت عشق و محبت را می آموزد.

در سال های نخست کودکی، دهان کودک همان آینه اصلی است که دنیا را برای او منعکس می کند. پس باید بگذارید که این انعکاس، انعکاسی لذت بخش باشد.

 

زمانی به مادران هشدار می دادند که کودکانشان را نوازش نکنند و به بازی با آنها نپردازند، تا مبادا باعث تباه شدن اخلاق و رفتار آنها بشوند. با این وجود مادران فطرتاً می دانند که بازی نکردن با کودک است که اخلاق و رفتار او را تباه می کند. اکنون ما می دانیم که کودک به مقدار زیادی لمس کردن محبت آمیز و مراقبت با نوازش نیاز دارد. اما در انتخاب نقاطی برای نوازش باید دقت کنیم تا تحریک آمیز نباشد. وقتی کودک با خبر می شود که از دهانش لذت فوق العاده ای به دست می آورد، هر چیزی را که پیدا می کند به دهانش می برد. مکیدن، جویدن و گاز زدن چیزهایی که حتی غیرقابل خوردن هستند، لذات خوشایندی به همراه دارد. از این لذات دهانی نبایستی جلوگیری به عمل آورد، فقط باید تنظیمشان کرد. ما باید مراقب باشیم تا آنچه وارد دهان کودک می شود بهداشتی و تمیز باشد، برخی از کودکان تمام لذات را در خوردن کسب می کنند، برخی دیگر از آنها برای تکمیل این لذات به مکیدن نیاز دارند که کودک را باید در این مورد آزاد گذاشت.

 

وقتی کودک نیاز به مکیدن خود را برآورده نمی سازد، این نیازها از بین نمی روند، بلکه به صورت های منفور، ضعیف تر و یا قوی تر خودشان را نشان می دهند. نوزاد شاید مکیدن انگشتش را ادامه بدهد و کودک مکیدن مداد پاک کنش را، و یک فرد بالغ مکیدن سیگارش را. نوزادان شاید تمام اشیا را به دهان ببرند، کودکان شاید ناخن هایشان را بجوند و بزرگترها شاید از دهان خود برای زدن حرف های نیش دار و زننده استفاده کنند. همه اینها اشکال مختلف یک نوع فرآیند هستند.

 

وقتی کودک در می یابد که بین پسرها و دخترها تفاوت های آناتومیکی وجود دارد، فرصت خوبی است برای تاکید روی آنها تفاوت ها، نه کاستن از آنها تفاوت ها، پیام ها در مورد تفاوت های جنسی باید آشکار و قطعی باشد تا از آن اغتشاش فکری کودک که ممکن است در شناختن هویت جنسی اش پیش آید، جلوگیری شود.

پاسخ به سئوالات کودک در مورد مسایل جنسی

در پاسخ به سوالات کودکان در این زمینه، ما نباید وسوسه شویم که همه را یکجا تحویل کودک دهیم، یعنی نباید در زمان خیلی کوتاه، زیاد آموزش بدهیم. درعین حال که دلیلی وجود ندارد تا ما نتوانیم سوالات کودکان را صادقانه و بی پرده جواب بدهیم، نیازی هم نیست که برای جواب دادن به این قبیل سوالات، طب زایمان را هم به او آموزش دهیم. بلکه باید سعی نمود جواب ها را در یک یا دو جمله خلاصه کرد . سن مناسب برای آگاه کردن کودک از مسایل جنسی زمانی است که وی سوال بکند. وقتی پسر دو یا سه ساله ای به اندام های تناسلی خود اشاره می کند و با تعجب می پرسد: «این چیست؟» زمان مناسبی است که به او پاسخ دهیم و برای آن نام مشخص و بجایی بگذاریم. وقتی کودک با تعجب می پرسد که بچه از کجا می آید، ما نباید به او بگوییم که بچه از کیف آقا دکتر، از بیمارستان، از سوپرمارکت، از پستخانه، یا از لانه لک لک می آید. ما به او می گوییم: «بچه در جای مخصوصی توی شکم مادر رشد می کند و از آنجا بیرون می آید.» بسته به اینکه پرسش های بعدی کودک چه باشد شاید لازم شود و شاید هم لازم نشود که در این موقع به او بگوییم آنجا اسمش رحم است.

 

دو سوال هست که تقریبا همه کودکان زیر هفت سال را گیج می کند (یعنی کودکانی را که هنوز به مدرسه نمی روند). این دو سوال عبارتند از: 1- بچه چگونه خلق می شود؟ 2- بچه چگونه به دنیا می آید؟

 

توصیه می شود که تفسیر کودک از آفرینش و جای وطن نوزاد را بشنویم، و آنگاه تفسیر خودمان را ارائه دهیم.توضیح ما باید از واقعیت دور نباشد، اما لازم نیست که توضیح کاملی هم درباره یک ارتباط جنسی به او بدهیم: «وقتی پدر و مادر می خواهند که بچه ای داشته باشند، سلولی از بدن پدر به سلولی در بدن مادر می پیوندد، و آن وقت رشد بچه شروع می شود. وقتی بچه به اندازه کافی بزرگ شد از شکم مادر بیرون می آید».

لذا سن کنجکاوی های جنسی را باید شناخت و با بهانه های مختلف از تنها ماندن و وارسی های آنها به بدن یکدیگر جلوگیری نمود .

 

سوال بعدی کودک شاید همان چیزی باشد که مایه وحشت والدین است: «سلول پدر چطور وارد بدن مادر می شود؟» باردیگر، ابتدا باید از کودک سوال کنیم که او این واقعه را چگونه تفسیر می کند. احتمالا با نظریه های جالب کودک مواجه خواهیم شد: بابا دانه را در شکم مادر می کارد، خانم دکتر دانه ای را با جراحی می کارد درون شکم مامان.

 

سوال بعدی که ممکن است از ذهن کودک خارج شود، این است که : «تو و بابا چه وقت قصد دارید بچه درست کنید؟»،برای این سوال برخلاف تصور ما، جوابی ساده کافی خواهد بود: «مادرها و پدرها به یکدیگر عشق می ورزند و می خواهند بچه ای داشته باشند تا به او هم عشق بورزند.» .

 

برخی از پسر بچه ها آرزو می کنند که پدرها هم می توانستند بچه دارشوند. آنها می پرسند : « چرا پدر بچه بدنیا نمی آورد ؟» درپاسخ به این سوال توضیح می دهیم که در بدن یک زن جایی به اسم رحم وجود دارد و بچه می تواند درآن رشد کند. بدن مردها آنرا ندارد. کودک خواهد پرسید :« چرا؟» درپاسخ خواهیم گفت :« برای اینکه بدن زن ها و مردها متفاوت آفریده شده است.» مطلوب است که به پسرها اطمینان بدهیم که بچه ها به یک پدرهم احتیاج دارند تا آنها را دوست بدارد.

 

بازی های مخفیانه جنسی چه ایرادی دارد؟

کودکان را نباید شرمسار یا سرزنش کرد. از طرفی دیگر، نباید پوزشی بی زحمت و یا بهانه ای غلط برای آنها فراهم کرد، مثلاً بهانه ای از این قبیل: «فکر نمی کنید هوا برای قدم زدن با بدن لخت خیلی سرد باشد؟»

 

اگر چه رفتار مورد پسندی انجام نشده بدون تهدید باید به طور آشکار به کودک گفت: «شما داشتید لباس های همدیگر را در می آوردید. این کار قدغن است، اگر تو سئوالی در این زمینه داری از ما سوال کن تا کمکت کنیم که بفهمی . اما نباید لباس های همدیگر را در آورید.» رفتار ملایم ما این امکان را فراهم می کند که بدون آسیب رساندن به کودک تجربیات جنسی او را محدود کنیم. و البته باید با نظارتی دقیق و غیر مستقیم رفتار های بعدی او را کنترل نماییم . لذا سن کنجکاوی های جنسی را که شاید به سنین قبل یا آغازین مدرسه بر میگردد ،باید شناخت و با بهانه های مختلف از تنها ماندن و وارسی های آنها به بدن یکدیگر جلوگیری نمود

منبع : ماهنامه کودک

زهره واثقی دانش آموخته دکتری تخصصی روانشناسی

عضو انجمن روان شناسی سلامت ایران

عضو انجمن مطالعات سالمندی

مشاوره اورژانسی 09125005342

مطب تهرانپارس 77760350

مطب پاسداران 22775567

https://doctor-yab.ir/search/13311
www.aparat.com/alijokar1
www.khanevadeirani.blogfa.com
www.payeshekoodak.blogfa.com
 
کنجکاوی جنسی کودکان
27 مهر 1396 - 10:10
بازدید ها: 1209