سلام من در خانواده پر جمعيت فقيري بزرگ شدم 4 سالم بود بابام فوت کرد مامانم مريض بود هست من يادمه بچه بوديم تا الان خيلي کار ميکرديم بدون محبت و توجه کسي.من از نظر قيافه زياد جذاب نيستم تا يادمه کسي منو دوس نداشت 18سالم بود آرايشگاه باز کردم 22سالگي با کسي ک دوسش نداشتم 15 سال اختلاف عروسي کردم اصلا منو دوس نداره بيشتر باکفتراشه پسر ده ساله دارم هر چقدم بهش محبت ميکنم مثل خودم کمبود نداشته باشه ولي اونم ازمن بدش مياد 4سال ميشه دوباره کار آرايشگريمو دوباره شروع کردم کارم خوبه ولي ارتباط خوبي نميتونم با مشتري برقرار کنم درضمن در بغل دستي کارم با ي آقايي آشنا شدم متاهله خيلي بهم ابراز علاقه ميکرد احساس ميکردم نيمه گم شده ي منه اونو اوايل بخاطر من خيلي سعي کرد بهم برسيم ولي من نخاستم زندگيش بهم بريزه الانم در ارتباطيم ن ميخام زندگيمون از اين ک هست بدتر بشه ن ميتونم ولش کنم خلاصه تو زندگي ب هيچ پوچ رسيدم نميدونم چکار کنم ي حرفي ميزنم برعليه خودم استفاده ميشه اصلا قول دادم ديگه با هيچکس حرف نزنم شرايط زندگيم خيلي سخته خواهش ميکنم شما بگيد من چکار کنم