با سلام و احترام من يک پسر 3 سال و 2 ماهه دارم که بسيار باهوش است و يک خواهر دوقلو هم دارد.حدود 3 ماه است که بسيار نا آرام و بهانه گير شده است البته فقط زمانهايي که من در کنارش هستم. وقتي من در خانه نيستم بسيار آرام، خوش اخلاق و مشغول بازي است اما وقتي من هستم من را ميزند، به من ميگويد حرف نزن، چيزي نخور، هيچ کاري نکن، با باران(خواهر دوقلوش) حرف نزن، به اون غذا نده و .... دائم نق ميزند و گريه ميکند. حتي کنارش هم مينشينم و بغلش ميکنم آرام نيست. ساعتها به اين کارش ادامه ميدهد. من شاغل هستم و صبح که خواب هستن سر کار ميروم تا حدود 5 يا 5:30 عصر ميرسم خانه. بچه ها پيش پرستار هستند.با پرستارشان رابطه خوبي دارند و مشکلي ندارند.پدرشان زودتر از من ميرسد و در کنار او هم خوب هستند. تصور ميکردم 2 هفته تعطيلات نوروز و بودن در کنارش شايد مشکل را حل کند و يا بهتر کند اما اين 2 هفته هم شرايط فرقي نکرد.وقتي بيرون بوديم يا مهمان داريم خوب است اما وقتي در کنار من است شرايط همانگونه است.واقعا عاجز شده ام و بيشتر نگران شرايط روحي او هستم و اينکه چون اجازه نميدهد که به دختر کوچولو ام توجه کنم نگران صدمه خوردن دخترم هم هستم. چندين بار هم از او شنيدم که ميگويد من مامان و باباي جديد ميخوام!! گاهي بي توجه ميشوم به بهانه گيري و گريه هايش، گاهي نوازشش ميکنم و وقتي خيلي ادامه دهد گاهي او را دعوا ميکنم.در اين شرايط پيش پدرش هم نميرود. ممنون ميشوم بنده را راهنمايي بفرمائيد که چه بايد بکنم؟