سلام. وقتتون بخير مشکلي که توصيف کرديد، ميان بسياري از زوجها رخ ميدهد و معمولاً به دليل تفاوت در نگرشها، حساسيتها، و پيشزمينههاي ذهني است. حل اين مسئله نياز به گفتوگو، درک متقابل، و سازگاري دارد.راهکارهاي زير مي تواند به شما کمک کند: سعي کنيد با آرامش دليل حساسيت او نسبت به خانوادهتان را بفهميد. شايد او تجربه ناخوشايندي داشته يا از موضوعي احساس ناراحتي کرده است. از او بخواهيد بدون قضاوت توضيح دهد که چه چيزهايي او را ناراحت ميکند. به او نشان دهيد که حرفهايش را جدي ميگيريد و نميخواهيد اين مسئله باعث ناراحتي بيشتر شود. بعد از شنيدن حرفهاي او، ديدگاه خود را بدون اتهام زدن بيان کنيد. بگوييد خانواده براي شما مهم است اما قصد نداريد او را تحت فشار قرار دهيد. توضيح دهيد که رفت و آمد با خانواده براي حفظ روابط و شادي شما ضروري است. براي کاهش تنش، بهتر است تعادل برقرار کنيد: تعداد رفتوآمدها: اگر همسرتان از زياد بودن ديدارها شکايت دارد، ميتوانيد تعداد ملاقاتها را به توافقي قابل قبول کاهش دهيد. رفتار اعضاي خانواده: اگر از رفتار خاصي در خانوادهتان ناراحت است، به صورت غيرمستقيم يا مودبانه آن رفتار را مديريت کنيد. پيشگيري از دخالت: به خانوادهتان بگوييد که در مسائل شخصيتان دخالت نکنند و مسائل خصوصيتان را کمتر مطرح کنيد. از دفاع کردن شديد يا طرفداري آشکار از خانواده پرهيز کنيد؛ اين ممکن است حس او را بدتر کند. روي رفتارهايي که نشاندهنده عشق و احترام به اوست تمرکز کنيد تا مطمئن شود در اولويت هست. اگر با وجود تلاشهايتان، اين مسئله همچنان حل نشده باقي ماند، پيشنهاد ميکنم به يک مشاور زي يا روانشناس مراجعه کنيد. يک متخصص ميتواند با ديد بيطرفانه به شما کمک کند ريشه مشکلات را پيدا کرده و راهحل مناسب ارائه دهد. شاد و تندرست باشيد