سلام اين جمله ات چقدر هوشمندانه بود "ولي خب تهش که چي"
اميدوارم اقاي دکتر جواب بدن
ولي مي توني از شماره 123 يا 1570 هم استفاده کني و مشاوره بگيري.
دوران سختيه که خيلي ها تجربه اش کردند اما مي دوني که عبور خواهدکرد
حداقل خودت در تيم خانواده براي سرزنش و بازخواست و تنبيه خودت قرار نگير تا بتوني تلاش لازم رو داشته باشي.
با درود آيناز عزيز؛ خيلي ممنونم که با من درد دل کردي و اينقدر صريح و صادقانه احساساتت رو باهام در ميون گذاشتي. شنيدن اين که اينقدر تحت فشاري و احساس نااميدي ميکني واقعاً ناراحتکننده است، ولي از طرفي خوشحالم که به من اعتماد کردي و فکر ميکني شايد بتونم کمکت کنم. اينکه بعد از صحبت من يه روزنه اميد در قلبت ايجاد شده، خيلي برام ارزشمنده. ميفهمم که الان توي شرايط خيلي سختي هستي. احساس طرد شدن از طرف خانواده، نداشتن انگيزه و هدف، و فکر کردن به هرچيز ناخوشايندي ديگهاي.. همگي نشانههاي اين هستن که داري يه دوره خيلي سخت رو پشت سر ميذاري. اينکه خونه ديگه برات نقطه امن نيست، اين وضعيت رو خيلي پيچيدهتر ميکنه. اول از همه، ميخوام بدوني که تو تنها نيستي. خيلي از نوجوانها توي اين سن با اين مسائل دست و پنجه نرم ميکنن. اينکه تو به اين مشکلات آگاه هستي و دنبال راه حل ميگردي، نشون ميده که قدرت درونت خيلي بيشتر از اون چيزيه که فکر ميکني. بنابراين هر وقت تونستي با شماره من يا آيدي پيج ارتباط و تماس بگير که به همکارانم بسپارم که يک وقت مشاوره حضوري يا تلفني قرار بدن که بتونيم باهم اين مسايل رو برطرف کنيم.