با سلام پسر 3.5 ساله اي دارم که در برخورد با کودکان ديگر خيلي هيجان زده ميشود و به سمت کودکان ميرود و تمايل به برقراري ارتباط با کودک مقابل را دارد ولي احساس ميکنم هيجانش زياد هست و اغلب باعث ميشود کودک مقابل تمايل به ارتباط با پسرم رو در برخورد اول نداشته باشد . تک فرزند هست مادر و پدر شاغل هستند و تحصيلات تا مقطع دکتراي تخصصي دارند و پدرش را به علت مسافرتهاي کاري طولاني ممکن هست ماهي چند روز ببيند ، ، در زمان نبود مادر ،نگهداري پسرم بر عهده مادربزرگ کودک هست ،به علت شرايط پاندمي رفت و امد محدود داريم و تقريبا به جز پدربزرگ و مادربزرگ و مادر و پدر فعلا ارتباط بيشتري نداريم با ديگران ، گهگاه براي خريد بيرون ميرود يا گهگاه پارک ميرود ،از نطر گفتار تا سه سالگي لغات زيادي رو نميگفت ولي طي شش ماه اخير خيلي بهتر شده و جملات دو ،سه ،چهار کلمه اي را بيان ميکند ، اسم اشيا ،کارتون هاي تلويزيون و .. را ميداند و بيان ميکنه ، کاملا منظور و خواسته اش رو به من حتي قبل بهتر شدن گفتار ،ميفهماند ،دستورات رو در حد معقول و سنش متوجه و انجام ميده ،از نظر تواناييهاي فيزيکي به نظرم مسئله مهمي که غيرطبيعي باشد ندارد ، نقاشي در حد من ، پدر و خودش و گاهي پدر بزرگش و خورشيد و ابر و گل و درخت رو واضحا و پرنده و ميوه رو غيرواضح ميکشد ، کتابهاي رنگ اميزي رو مطابق الگو رنگ ميکند ،پازل 12 قطعه رو تکميل ميکند ، رفتارهايي از قبيل اينکه در ماشين کمربند ببندد، پوشيدن و دراوردن لباس ، کمک کردن در خريد و کار خانه رو انجام ميده و در کل به غير از تمايل به ابراز استقلال مرتبط با سن به نطرم بچه منعطفي هست .فقط نگراني بابت هيجان زياد در رويارويي با کودکان ديگر رو دارم که اغلب باعث پس زدن از سمت کودکان ميشود ، البته از نطر گفتاري هم به نظرم نميتواند به درستي به کودک مقابل بگويد که ميخواهد با او بازي کند، لطفا راهنمايي بفرمائيد،