با سلام پسر 3.5 ساله ای دارم که در برخورد با کودکان دیگر خیلی هیجان زده میشود و به سمت کودکان میرود و تمایل به برقراری ارتباط با کودک مقابل را دارد ولی احساس میکنم هیجانش زیاد هست و اغلب باعث میشود کودک مقابل تمایل به ارتباط با پسرم رو در برخورد اول نداشته باشد . تک فرزند هست مادر و پدر شاغل هستند و تحصیلات تا مقطع دکترای تخصصی دارند و پدرش را به علت مسافرتهای کاری طولانی ممکن هست ماهی چند روز ببیند ، ، در زمان نبود مادر ،نگهداری پسرم بر عهده مادربزرگ کودک هست ،به علت شرایط پاندمی رفت و امد محدود داریم و تقریبا به جز پدربزرگ و مادربزرگ و مادر و پدر فعلا ارتباط بیشتری نداریم با دیگران ، گهگاه برای خرید بیرون میرود یا گهگاه پارک میرود ،از نطر گفتار تا سه سالگی لغات زیادی رو نمیگفت ولی طی شش ماه اخیر خیلی بهتر شده و جملات دو ،سه ،چهار کلمه ای را بیان میکند ، اسم اشیا ،کارتون های تلویزیون و .. را میداند و بیان میکنه ، کاملا منظور و خواسته اش رو به من حتی قبل بهتر شدن گفتار ،میفهماند ،دستورات رو در حد معقول و سنش متوجه و انجام میده ،از نظر تواناییهای فیزیکی به نظرم مسئله مهمی که غیرطبیعی باشد ندارد ، نقاشی در حد من ، پدر و خودش و گاهی پدر بزرگش و خورشید و ابر و گل و درخت رو واضحا و پرنده و میوه رو غیرواضح میکشد ، کتابهای رنگ امیزی رو مطابق الگو رنگ میکند ،پازل 12 قطعه رو تکمیل میکند ، رفتارهایی از قبیل اینکه در ماشین کمربند ببندد، پوشیدن و دراوردن لباس ، کمک کردن در خرید و کار خانه رو انجام میده و در کل به غیر از تمایل به ابراز استقلال مرتبط با سن به نطرم بچه منعطفی هست .فقط نگرانی بابت هیجان زیاد در رویارویی با کودکان دیگر رو دارم که اغلب باعث پس زدن از سمت کودکان میشود ، البته از نطر گفتاری هم به نظرم نمیتواند به درستی به کودک مقابل بگوید که میخواهد با او بازی کند، لطفا راهنمایی بفرمائید،