همش به چیز منفی یعنی به مرگ فک میکنم فک میکنم الان یا چند دقیقه دیگه یا مثلا فردا میمیرم.مثلا پارسال که شرایط کرونا بود همش فک میکردم منم کرونا میگیرم میمیرم....باور کنید نمیتونستم تا 2,سالی که کرونا بود جلو ماشین پیش همسرم بشینم..همسرم اوایل عصبانی میشد من هیچی بهش نمیگفتم همش شکممو میگرفتم هر جا میخواستیم بریم پشت ماشین میشستم.خانم دکتر من یه پسر 5ساله دارم....پسر منم خیلی به من وابسته است یه لحظه از من جدا نمیشه بهم چسبیده هر کاری داره هر چیزی میخواد به من میگه منم واقعا خسته میشم باباشم هم اوایل که شرایط روحی منو نمیدونست کاری نمیکرد تا اینکه چند ماه قبل دیگه بهش گفتم من اینطوری شدم دست خودم نیست نمیتونم جلو ماشین بشینم چون فک میکنم الا ن تصادف میکنیم از ماشین میترسم از جاده میترسم دیگه واقعا از خودم از رفتارم خسته شدم از نگاه شوهرم که نکنه فک کنه من مشکل روانی دارم....استرس دارم نمیتونم چیزی بخورم حتی آب آب نمیتونم بخورم.....تو رو خدا کمکم کنین....راهنمایی کنین
تصویر برای شما قابل نمایش نیست