سلام خانم دکتر؛ممنونم که این فرصت رادراختیارمردم قرارمیدیدراحت بتونندسئوالاتشونوبپرسندخداوندحامی بهروزیتان باشد..بنده فرهنگی و ساکن شهرستان امیدیه هستم الان که دارم می نویسم حقیقت امراشکم اجازه نمیده کلمات راخوب ببینم..چراکه پاره تنم دخترپانزده ساله ام حدودچهارسال پیش دریک بعدازظهردرحالیکه دراتاق خوابش خوابیده بودیک دفعه صدازدکمک تامارسیدیم دیدم تشنج کرده چشماش پریده ودوخته شده به سقف وبدنش شده عین چوب خشک حدودکمترازیک دقیقه اینجوری بود..ازاون روزمن ازمطب روانپزشک گرفته تاروانکاوتامتخصص مغزواعصاب مدام درحال رفت وآمدم..ام آر آی وآزمایشات مختلف وچندبارنوارمغزهم گرفتم وبعدازمصرف داروهای متعددمتأسفانه کمترنتیجه گرفتم..تااینکه ازحدوددوسال پیش بردمشون ماهشهرزیرنظردکترعلیرضادانشفر..بامصرف مستمرداروهای دپاکین وسرترالین برای مدتی تقریباخوب شده بوداما ازحدودسه چهارماه اخیربازگرفتگی عضلات پایش شدت پیداکرده وچندباری هم تشنج کرده.یکی دوماه اخیرقرص لوبل هم به داروهای قبلی اضافه شده منتهانه تنهاتأثیری نداشته بلکه گرفتگی عضلاتش هم بیشترشده..الان مستأصل موندم بچه م ازنگرانی وبیماری وبی خوابی داره زجرمیکشه خودمم گرفتارناراحتی اعصاب شده ام زندگی ام داره ازهم می پاشه به خداقسم، نمیدونستم بعدازخدابه کی پناه ببرم تااینکه امروزاومدم سرچ کردم وخداوندکمک کردنشانی سرکارراپیداکردم..الان من فقط بعدازخدابه شماتوسل کردم امیدوارم خداوند بایاری شمانورامیدوشادمانی رابه خانه من برگردونه..باتشکر