سلام وقت بخیر من از بچگی بینهایت به پزشکی علاقه مند بودم و تا خوده الان که 3 سال از کنکورم میگذره با وجود تخریبهاییکه از دیگران میشم نمیتونم از پزشکی دست بردارم و از طرفیم دیدن زخم و خونریزی بقیه باعث ذوق زوگیم میشه حتی دیدن زخم خودم و توی طول روز خیلی صحنه های دلخراش نگاه میکنم آیا بر اساس عادت اینطوری شدم یا اختلالی در من هست خانوادم خیلی نگرانن از اینکه من نمیتونم چیزیو بجز پزشکی قبول کنم با اینکه از سختیهاش کاملا خبر دارم خانواده خیلی تخریبم میکنن که تو نمیتونی دیگه بسه و ... ولی من نمیتونم بگذرم