سلام و وقت بخير اينکه در جامعه کنوني همچنان يک سري ازخانواده ها از اصولي پيروي ميکنند که فقط نظر خودشون رو درست و منطقي ميدانند باعث نگراني و ترديد در روند فرزند پروي رو ايجاد ميکنه ولي برگرديم به سبک زندگي شما دوست عزيز اينکه تا به اين سن همچنان براي انجام کارهاي شخصي و حقوقي خودتان دچار مشکل هستيد يک سري سرنخ هايي رو به ما از سبک زندگي تون ميده يک ،اينکه تا به اين سن آيا هنوز چهارچوب يا اولويت هاي شخصي نداشتيد يا انتخاب نکرديد؟ دو ، آيا مهارت نه گفتن رو بلديد؟ايا مهارت گفت و گوي سالم رو در جهت خواسته ها و علايق تون رو ياد گرفتيد؟ آيا قدمي در جهت استقلال فردي برداشتيد؟ آيا زماني که نظر مخالف از جانب خانواده يا افراد ديگه ميشنويد درباره نظر خودتون ،سکوت ميکنيد يا توضيحات لازم رو با توجه شرايط خودتون ابراز ميکنيد؟ ابراز وجود يکي از ويژگي ها و مهارتهاي فردي براي هر شخصي هست که در جهت شناخت فردي بوجود مياد حالا براي اينکه بتونيم مسأله شما رو ارزيابي کنيم بايد به نکات بالا توجه کنيد يک سري از خانواده ها دليلشون بر بوجود آوردن محدوديت ها رو،مراقبت از فرزند ميدونند ولي آيا سن 36 سالگي هم همچين حکم سفت و سختي رو ميطلبه؟ به نوع رفتار خودتون دقت کنيد آيا در هر مسأله اي از خانواده کمک ميخوابيد يا ميتونين انفرادي هم راجع به مسائل شخصي تون عملکرد مناسبي داشته باشيد حتما در گفت و گوي هاي خودتون با خانواده از ابراز نگراني اونها تشکر کنيد ولي دلايل مراقبت از خودتون و نحوه چگونگي اين موضوع رو باهاشون درميون بزاريد مسوليت کارهاي خودتون رو بعهده بگيريد تا خانواده هم متوجه تغييرات شما بشوند و در وهله آخر هميشه ميتونيد با مراجعه به يک روانشناس از راهکارهاي درست در جهت شناخت فردي استفاده لازم رو ببريد اميدوارم که پاسخ پرسش تون رو دريافت کرده باشيد.