محمدحسین حدادی کارشناس ارشد مشاوره و زوج درماني
سلام. دغدغه شما در مورد استقلال نوجوان کاملاً طبيعي است. در سن 15 سالگي، نوجوان براي رشد به استقلال نياز دارد، اما اين استقلال بايد در چارچوب قوانين شفاف و مورد توافق هر دو والد باشد.
نکته حياتي: تلاش براي "تنبيه کردن" يا کنترل ناگهاني (مانند کاري که پدر قصد انجام آن را دارد)، معمولاً مقاومت نوجوان را بيشتر کرده و او را از شما دور ميکند.
راهکار:
به جاي درگيري مستقيم، شما و همسرتان بايد بدون حضور فرزندتان بر سر قوانين اصلي (ساعت بازگشت، همراهان) به يک توافق واحد و غيرقابل نفوذ برسيد. سپس اين قوانين را با او در ميان بگذاريد و تاکيد کنيد که پايبندي به اين قوانين، کليد کسب آزادي و اعتماد بيشتر در آينده است.
از همسرتون بخواهيد که رويکرد “اجازه بده من اينو بذارم بيرون” (که بيشتر حالت زور و کنترل دارد) را کنار بگذارند. روش درست اين است که: “ما به تو اعتماد ميکنيم، اما اين اعتماد نياز به اثبات مستمر دارد. اين قوانين ما هستند. اگر زير پا بگذاري، پيامد آن از دست دادن بخشي از اين آزادي است، نه تنبيه.”
اگر در اجراي اين رويکرد واحد با مشکل مواجه شديد، مجدداً ميتوانيم گفتگو کنيم.
نرگس آذرمی کارشناس ارشد تراپيست ،خانواده روانشناس باليني درمانگر و زوج درماني و کودک و نوجوان براساس طرحواره
درود برشما
بيرونرفتن زياد در 15سالگي نشانهي استقلالطلبي نوجوان است، نه بيادبي. بيرونکردن از خانه يا تنبيه شديد اصلاً روش درستي نيست و ميتواند باعث لجبازي، ناامني و فاصله عاطفي جدي شود.
بهجاي تنبيه، قانون روشن و پيامد مشخص بگذاريد (ساعت رفتوآمد، اطلاعدادن). پدر و مادر بايد همنظر و آرام عمل کنند. تنبيههاي تند آسيبزاست؛ مرزبندي قاطع اما امن مؤثرتر است.
اگر نوجوان قانون را نپذيرفت، وارد بحث و جنگ قدرت نشويد. قانون بايد اجرا شود، نه مذاکره شود.
🌼 جمعبندي کوتاه و روانشناسانه:
وقتي مرزها رعايت نشد، پيامد آرام و قطعي اعمال کنيد (محدوديت گوشي، پولتوجيبي، بيرونرفتن بعدي)، بدون داد و تهديد. اگر والدين عقبنشيني کنند، رفتار تثبيت ميشود. ثبات شما مهمتر از قبولکردن اوست.
https://www.instagram.com/reel/DSDJgqHjTd5/?igsh=aWxoenN3c2NuNHR0
پاسخ هوش مصنوعی دکتریاب :
به عنوان یک مادر، نگرانی شما درباره رفتارهای پسرتان قابل درک است. در این سن، نوجوانان به دنبال استقلال و تجربه هستند و این ممکن است باعث اختلاف نظر با والدین شود. تنبیه بدنی به هیچ عنوان توصیه نمیشود و میتواند نتایج معکوس داشته باشد. سعی کنید با پسرتان با احترام و همدلی صحبت کنید و به حرفهایش گوش دهید. قوانین و محدودیتها را به صورت واضح و منطقی تعیین کنید و عواقب نقض آنها را نیز مشخص نمایید. در این مسیر، هماهنگی بین شما و همسرتان بسیار مهم است. همچنین، با توجه به اهمیت این دوران در شکلگیری شخصیت فرزندتان، بهتر است از یک مشاور متخصص نوجوانان کمک بگیرید. آنها میتوانند راهکارهای مناسبی برای حل این مسئله ارائه دهند و به شما و پسرتان کمک کنند تا به درک متقابل برسید. از خدمات مشاوره آنلاین و تلفنی دکتریاب برای دریافت راهنمایی از متخصصان با تجربه استفاده کنید.
توجه: هوش مصنوعی کامل نیست و میتواند اشتباه کند. توصیهی ما، توجه به راهنمایی پزشکان است