با سلام.من دختری 22 سالم.چندین ساله به خاطر موضوعی که پیش اومده نتونستم یه خواب راحت داشته باشم.همش کابوس.دیگه یادم رفته خوشحالی، خنده از ته دل چجوریه.مدامگریه میکنم طوری ک خودم از چشمام وحشت میکنمبعد از گریه کردن طولانیم.خیلی زود عصبی میشم و بعدش خودمو سرزنش میکنم که چرا همچین کردم. همین موضوعات باعث شده با کسی در ارتباط نباشم ،بیرون نمیرم و...چون حوصله ی ادما رو ندارم.چون سختمه جلوشون تظاهر کنم که خوبم ،خوشحالم ،همچی اوکیه.برا همین سعی میکنم ازشون فرار کنم.چند هفتس که دیگ قلبمم درد میگیره با کوچکترین استرس و نگرانی. و در ضمن چندین بار تا مرز خودکشی رفتم ک خلاص شم ،اما نتونستم.یه غم خیلی بزرگی تو دلمه که هیشکی نمیفهمتش.خیلی دلم میخواد زندگی کنم.خوشحال باشم. بخندم.به ارزوهام برسم.اما.....چکار کنم ؟شما بگید؟ میشه با توجه به چیزایی که گفتم اسم مشکلی که من دارمو بگید ؟؟؟خواهش میکنم
با سلام،
از توصيفات شما مشخص است که با علائمي شبيه به افسردگي و احتمالاً اضطراب درگير هستيد. تجربه اين شرايط هرچند دشوار، اما قابل درمان است.
قدمهاي ضروري که به شما پيشنها ميکنم شامل اين سه مورد هست :
1٫ مراجعه به روانشناس براي تشخيص و شروع روند تراپي
2٫ در صورت افکار خودکشي، تماس با شماره 123
3٫ تمرين خودمراقبتي پايه شامل تلاش براي خواب منظم، تغذيه، يک فعاليت بدني ساده مانند قدمزدن
بدانيد که اين احساسات نشانهي ضعف نيست؛ بلکه فقط مغز شما به کمک نياز دارد. بهبود از اين شرايط کاملا ممکن است🌱